All Chapters of พันธะร้ายหมอ(เลว)ที่รัก: Chapter 11 - Chapter 20

เฟรย์จำไม่ได้เลยว่าเดินออกมาจากห้องของหมอมาร์คยังไง แต่เมื่อได้ยินเสียงปิดประตูห้องตามหลังเธอจึงได้สติ และรีบเดินกลับไปที่ห้องของตัวเองทันที“นี่มันเกิดอะไรขึ้น”เธอเพียงแค่เผลอตัวไปแตะริมฝีปากของเขา หลังจากนั้นก็ถูกมาร์คผลักออกมาในทันที ถึงจะดีใจที่คืนนี้ไม่ต้องรองรับอารมณ์ของหมอมาร์คอีก แต่ก็รู้สึกหวิว ๆ ชอบกลในห้องหมอมาร์คเมื่อปิดประตูแล้ว มาร์คก็รีบเดินเข้าไปในห้องน้ำและใช้น้ำเย็นล้างหน้าตัวเองอีกครั้ง เขาตกใจกับสิ่งที่เฟรย์ทำจนร่างกายมันมีปฏิกิริยาพาไปเอง จนผลักเธอออกถึงจะไม่ได้รู้สึกรังเกียจ แต่ก็ตกใจ“เป็นบ้าอะไรกัน แย่แล้ว”หัวใจเขาสั่นรุนแรงเมื่อคิดถึงริมฝีปากของเธอ จนต้องรีบเดินออกมาจากห้องน้ำและล้มตัวนอนลงบนเตียงทันทีเพื่อให้หายใจสะดวกขึ้น เขารู้สึกหน้ามืดและวิงเวียนเมื่อมีคนมาจูบ และมันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่แรก เขาถึงไม่มีแฟนเพราะผู้หญิงส่วนใหญ่ไม่เข้าใจสิ่งที่เขาเป็น“โรคบ้านี่มันจะแก้ยังไงล่ะ โธ่เว้ย!”ใช่ว่าเขาจะไม่อยากลองกับเธอ เพราะตั้งแต่คืนแรกเขาก็อยากจะจูบเธอแล้ว แต่เพราะโรคบ้าความสะอาดของเขาทำให้ต้องยั้งอารมณ์บางอย่างเอาไว้ เพราะกลัวว่าเธอจะตกใจแม้จะพยายามทำตัวให้ร

“แอ่นรับหน่อย แบบนั้นแหละ”“เพี๊ยะ!”“อ๊าา…พี่มาร์ค”“อาาา เสียวหัวฉิบหาย…อีกนิดเดียว อีกนิด อาาา…”เขากระแทกถี่ ๆ ย้ำเข้าไปจนเสร็จ เธอเองเหมือนจะเสร็จไปไม่ต่ำกว่าสองรอบแล้วเพราะเขาได้ยินเสียงกรีดร้อง แต่ตอนนี้ในหัวของเขาคิดไปถึงคนที่เห็นในรูป กับคนที่พึ่งเจอที่ร้านอาหาร ความอยากเอาชนะและเป็นที่หนึ่งมันพุ่งแซงทุกความรู้สึกออกมาจนลืมตัว“หมอคะ… ยังไม่พอเหรอ”“นอนเฉย ๆ ยังจะบ่นอีกเหรอ มานี่สิวันนี้จะเป็นผัวให้คุณวันหนึ่ง”“อะไรนะ เฮือก อึก!… เร็วเกินไปแล้ว เจ็บนะ”มาร์คชะงักลงมานิดหน่อย เมื่อได้ยินเธอร้องและบอกว่าเจ็บ เขาก้มลงมาและหอมแก้มเธอซึ่งเป็นครั้งแรกที่ทำแบบนี้ เพราะปกติเขาจะไม่มายุ่งบริเวณนี้เลย“ขอโทษนะ ผมจะทำเบาลงกว่านี้ เจ็บก็บอกนะ”เฟรย์ไม่เคยได้ยินเสียงที่อ่อนโยนของเขาเลย นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพูดกับเธอ และยังหอมแก้มเธออีกด้วย ตอนนี้เขายกขาของเธอพาดไปที่ไหล่และเริ่มกระแทกกลับเข้ามาอีกครั้ง เฟรย์เริ่มปรับตัวได้แล้ว“อ๊าา เสียวมาก พี่มาร์คคะ”“เรียกผัวสิ อยากเสร็จไม่ใช่เหรอ”“อื้อ…อ๊าา ไม่ไหวแล้ว”“เรียกผัวก่อนสิ เร็วเข้า!”“เพี๊ยะ!”“อ๊าา ผัวคะ…อ๊าาา”เขาเองก็ทนไม่ไหวเมื่อถูก

เฟรย์ตื่นเช้ามาในตอนเช้า และต้องตกใจเมื่อข้าง ๆ มีคนนอนหลับสนิทอยู่ เธอไม่กล้าขยับตัวจนคนตัวโตเริ่มรู้ว่าเธอจะขยับเขาจึงลืมตาขึ้น“อืม ตื่นเช้าจัง”“ทำไมคุณหมอมานอนที่ห้องนี้ได้ละคะ”“นอนไม่หลับ อยู่เฉย ๆ ถ้าไม่อยากออกกำลังกายตั้งแต่เช้า”พอเขาขู่เธอก็รีบนอนนิ่ง ๆ ไปทันที เฟรย์รู้ดีว่าเขาไม่ได้ขู่แน่ หมอมาร์คคนนี้อารมณ์ขึ้น ๆ ลง ๆ ยิ่งกว่าผู้หญิงวัยทองเสียอีก เธอไม่มีทางรู้เลยว่าเขาจะทำอะไร แต่ถ้าพูดออกมาแล้วนั่นคือสิ่งที่จะไม่เปลี่ยนแปลง“ฉันจะไปทำอาหารเช้าให้ค่ะ”“ยังไม่ต้องรีบทำหรอกนี่พึ่งจะหกโมงกว่าเอง ไม่ได้กินเช้าขนาดนั้น วันนี้ผมหยุดขอนอนต่ออีกหน่อย”ว่าแล้วขาของเขาก็เกี่ยวตัวเธอเข้าไปกอด ลมหายใจของเขาอยู่ใกล้ ๆ ยิ่งทำให้หัวใจเธอเต้นแรงขึ้นมาอีกครั้ง เหมือนว่าคนตัวโตจะรู้ว่าเธอคงนอนต่อไม่ได้เลยหันมามองหน้า“ตื่นเต้นเหรอ ทำไมหัวใจเต้นแรงขนาดนี้ละ”“เปล่านะคะฉันก็แค่ ตกใจที่…”หมอมาร์คค่อย ๆ บิดตัวและจับเธอเมากอดเอาไว้ คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะนอนกับเธอแล้วหลับสนิทแบบนี้ทั้งคืน ปกติเขาชอบนอนเตียงใหญ่สบาย ๆ ไม่ชอบนอนเบียดกับใคร“อ๊ะ หมอคะ อย่านะคะนี่ยังเช้าอยู่เลย”“ทำไมละ ให้นอนหลับสบ

สภาพของหญิงสาวที่พึ่งสร่างเมาในชุดนอนบาง หันมามองหน้าเขาทันที หมอมาร์ครีบปล่อยผ้าห่มด้วยความตกใจ และทำตัวไม่ถูกเมื่อเห็นว่าคนที่อยู่บนเตียงเป็นผู้หญิง“ผมขอโทษ ผม…”เฟรย์หลับตาส่ายหัวให้กับท่าทางของเขาทันที เธอเองก็ตกใจจนพูดอะไรไม่ทันเพราะเขาเข้ามาด้วยความใจร้อน ยังไม่ทันได้อธิบายมาร์คก็พรวดพราดเข้ามาถึงห้องนอนของเธอ“หมอออกไปนั่งรอข้างนอกก่อนเถอะค่ะ ขอร้องละ”“ผม…จะออกไปรอข้างนอก”เธอรีบดันตัวเขาออกจากห้องนอน และปิดประตูใส่หน้าเขาทันที มาร์คยืนนิ่งอยู่หน้าประตูห้องนอน เขาหันรีหันขวางเพราะทำอะไรไม่ถูก สุดท้ายก็ไปนั่งสงบอารมณ์ที่โซฟาในห้องเล็ก เมื่อมองสภาพห้องเลยเข้าใจว่าเมื่อคืนนี้พวกเธอคงปาร์ตี้กันหนัก จนพากันมานอนพักที่นี่ “ให้ตายเถอะ แค่รับสายก็จบแล้วจะได้ไม่เป็นแบบนี้”ในห้องนอนแคทที่ตกใจจนสร่างเมา หันมามองหน้าเพื่อนสาวที่พึ่งปิดประตูเข้ามาในห้อง เธอยังมองหน้าหมอมาร์คและจดจำความหล่อของเขาได้จึงรีบหันมามองเฟรย์“นั่นใครน่ะแฟนแกเหรอ ไม่เห็นบอกเลยว่าแกมีแฟนแล้ว”“แฟนบ้าอะไรล่ะ”“แล้วถ้าไม่ใช่แฟนจะเป็นใครไปได้ละ บุกมาถึงห้องนอนขนาดนี้ อย่ามาโกหก”“ช่างเถอะเรื่องมันยาวน่ะ เอาไว้ฉันจะ

“ดาริน! ทำไมถึงมาที่นี่ได้ล่ะ กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่”“ก็ดารินคิดถึงพี่มาร์คนี่คะ พึ่งลงเครื่องมาก็ตรงมาหาพี่มาร์คที่นี่เลย… ได้กลิ่นอาหารพี่มาร์คทำกับข้าวเหรอคะ งั้นดารินขอฝากท้องด้วย… เธอเป็นใครน่ะ แม่บ้านคนใหม่เหรอคะพี่มาร์ค”เฟรย์เดินออกมาหลังจากยกข้าวมาวางที่โต๊ะ เธอตกใจมากเมื่อเห็นว่า คนที่มากดกริ่งหน้าประตูเป็นผู้หญิงสวยใส่ชุดแบรนด์เนมทั้งตัว และดูเหมือนว่าจะสนิทกับหมอมาร์ค เพราะเธอกอดแขนเขาไม่ห่าง“พี่มาร์คคะแม่บ้านของพี่ไม่ได้เรื่องเลย เจอดารินแล้วยังไม่ยกมือไหว้ทักทายเจ้านายอีก”“เธอไม่ใช่แม่บ้าน ออกไปเถอะพี่จะพาไปส่งที่บ้าน”“อะไรนะคะ! ไม่เอาสิดารินตั้งใจจะมา…”“ไม่ได้ ตอนนี้พี่ไม่สะดวก เดี๋ยวผมมานะกินไปก่อนเลยไม่ต้องรอ”“เดี๋ยวค่ะพี่มาร์ค ตกลงเธอเป็นใคร พี่มาร์ค…”เขารีบคว้ากุญแจรถ และรีบพาแขกที่พึ่งมาถึงออกไปจากบ้านทันที เฟรย์ทำตัวไม่ถูกเลย เพราะไม่คิดว่าจะมีคนมาหาเขาแล้วยังเป็นผู้หญิงอีกด้วย ไหนเขาบอกเธอว่าไม่มีแฟนยังไงล่ะ“ดาริน…”เธอรู้สึกคุ้นกับชื่อนี้แต่ก็นึกไม่ออก เพราะตอนนี้เอาแต่คิดว่าทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงเข้ามาในบ้านหมอมาร์คได้“ฉันว่านะ ต้องเป็นกิ๊กอีตาหมอแน่ ๆ เล