All Chapters of Blooming Season (Russo #1): Chapter 21 - Chapter 30

Matapos kong babain ang tawag ay nagtungo ako sa banyo para maligo nang maalala ko na may swimming pool pala sa backyard. Naisip ko na ako lang pala dito mag-isa, I can do what I want to do. Dala ang towel ay lumabas ako at nagtungo sa pool. Medyo malaki ang pool ang sobrang linis. Nakakahalina at presko. Masarap languyan at nang subukan kong ilublob ang paa ay malamig siya, as expected. Napangiti ako at lulusong na sana nang maalala kong may suot pa pala akong damit. Inilagay ko muna sa may malapit na patungan ang towel saka ako nag-isip. Ako lang naman mag-isa dito at siguradong wala namang ibang makakapasok dito sa loob ng silid. Nang makapagpasya ay hinubad ko na ang damit, tanging itinira ko ay ang panloob. Nang mahubad na ang mga damit ay saka na ako lumusong sa pool at kaagad kong naramdaman ang lamig ng tubig dahilan ng panginginig ko. Napangiti ako sa pakiramdam na iyon. Hindi ako lumangoy dahil hindi ako marunong, nasa gilid lang ako ng pool sapat na para mapreskuhan ak

Ito na yung huling araw ng pagtuturo sakin ni Azzurro ng paglalangoy at ang masasabi ko lang ay. . .nag-iimprove na si self. Oh diba? It's only been a few days, thanks to Azzurro's instructions.. Magaling rin kasi siyang magturo, medyo tanga lang talaga ako sa pagkakaintindi noong una pero nakuha ko rin naman. Kaya nga medyo marunong na ako sa paglalangoy. Sa wakas, di na ako matatakot pumunta sa malalim at di na rin malulunod. Ang galing-galing kasi talaga ng bebe ko—este ni Azzurro magturo. Basic pa lang naman yun pero matututunan ko rin ng mas maigi kung palagi akong magsasanay. Worth it din ang pag-extend namin ng isa pang linggo. "Saan tayo pupunta?" Tanong ko sa loob ng sasakyan niya. Kung kailan maggagabi na eh saka naman siya aalis. Tas isasama pa ako. Na naman. Pahinga ko na sana ngayon kasi tapos na yung pagsasanay ko sa paglalangoy kahapon. Tapos, heto na naman kami sa gala-gala niya. Wala ako sa mood lumabas eh, pwede rin namang bukas na lang. "May bibilhin lang ako

Azzurro's POV,I didn't sleep all night even though I was tired from the activities we did earlier. How can I sleep if the person who gave me joy and satisfaction is here next to me? If I can feel the warmth of her body pressed against mine while she's in my arms?Tinittigan ko lang ang maamo at maganda niyang mukha habang mahigpit ang yakap sa kaniya, takot na baka mawala siya sa tabi ko. She's mine now, I already claimed her. I won't let her go, won't let her slip through my fingers. Ang tagal kong hinintay ang pagkakataong ito, have been searching for her for years, and protecting her when I finally found her. At ngayong naangkin ko na siya, kayakap ko sa mga bisig ko, hindi ko na siya hahayaang mawala pa. Halos ilang ulit ko nang hinalik-halikan ang tuktok ng ulo niya habang mahigpit siyang niyakap. Damn, I really love her smell. So sweet, like a strawberry. I let out a soft laugh as she moved with her forehead furrowed. But her eyes remained closed. She pressed her face even ha

"Allora." Halos di na mawala ang ngiti ko habang palapit siya sakin. Sa sobrang miss niya kasi sakin ay hindi na siya nakatiis at siya na ang kusang pumunta. I gave her the address of the mansion. Kaagad na siyang bumyahe papunta dito sa Taguig at pinuntahan ang address na binigay ko sa kaniya. "Dyosa! Nakauwi ka na sa wakas." Dinaluhan niya ako ng mahigpit na yakap na para bang ilang taon kaming hindi nagkita. "I miss you a lot." Natawa ako sa turan niya bago kumalas sa yakap. "Sus. Dalawang linggo lang naman akong wala, kung maka-miss ka naman parang ang tagal mo akong hindi nakita." "Oh, that's true. Alam mo, hindi sapat sakin ang tawag lang. Parang sobrang tagal na ng dalawang linggo, araw-araw kitang namimiss kung alam mo lang." Umiling na lang ako bago siya iginiya papasok sa mansyon. Siya naman ay iginala ang mga mata nang makapasok kami. "Ohhh. . . Infairness sa amo mo ah, yamanin. Sobrang yaman yata niya. I mean, look at the mansion, bigger than our mansio

"We're here." Napatingin ako sa labas at nagtaka nang makita ang tinatahak naming daan. Sa hindi malamang dahilan ay nakaramdam ako ng kaba habang tinitingnan ang paligid sa daan. "N-nasan tayo? Teka, anong lugar ba to?" Nilingon niya lang ako at nginitian. Baliw, di na lang sabihin. Maya-maya ay tumigil na kami sa may tapat ng malaking bahay. May pagtataka ko iyong tiningnan sa bintana ng sasakyan. Ang laki. Teka, mansyon ba yun? Bumaba na si Azzurro sa sasakyan saka naman lumibot sa kabila para pagbuksan ako ng pintuan. "Let's go inside." Taka ko lang siyang tiningnan. Parang iba ang feeling ko ngayon ah. "Teka, sabihin mo muna kung nasan tayo." Kaagad kong pahabol at hindi muna tinanggap ang nakalahad na niyang kamay. Kinakabahan kasi talaga ako. "We're on my parent's mansion. I will now introduce you to my family." Umawang ang labi ko at nanlaki ang mga mata sa sinabi niya. "Ano?!" Gulat kong bulalas. Ipapakilala na niya ako sa pamilya niya? Ni hindi pa nga ako hand