All Chapters of Mr. Lopez's Sex Slave: Chapter 21 - Chapter 30

Maraming mga kandila na nakakurteng daanan ang bumungad kay Elara. Para itong guide papunta sa kung saan. Ang mga kandila ay papunta sa likuran ng isang malaking bato dahilan upang hindi makita ni Elara kung saan patungo ito. Lumingon-lingon muna ito sa paligid, umaasa na baka makikita niya si Andrea ngunit walang bakas ng kahit na ano ng kaibigan. Nakaramdam ito ng kaunting inis sa kaibigan dahil inaya-aya siya nito at sa huli ay hindi iniwan siyang mag-isa na walang alam kung ano ang mayroon sa isla na iyon.Minabuti ni Elara na sundan ang mga kandila, nagbabaka-sakali itong mahanap ang kaibigan niya. Nakakaramdam na rin ito ng kaba dahil sobrang dilim ng paligid, tanging ang mga kandila lang ang nagbibigay ng liwanag sa kaniyang dinadaanan. 'Ang weird. Bakit nang bumaba kami ni Andrea ay saka lang bumukas ang mga ilaw ng kandila?' Pumasok sa isipan ni Elara na mukhang sinasadya talaga na para sa kaniya ang mga nangyayari ito. Ramdam niya na konektado sa kaniya ang mga weirdong b

"Anong ibig mong sabihin?" nagtatakang tanong ni Elara kay Marco."Remember Hero?" panimula nito, sabay hawak ng mahigpit sa kamay ni Elara. "The boy you used to open up to when you were a kid?"Kumunot ang noo ni Elara. Pilit nitong inaalala ang pangalang iyon.Hero?May batang Hero akong nakilala noon. Lagi siyang bumibisita sa karenderyang pinagtatrabahuhan ko kasama si Mama."Parang may pamilyar na Hero akong natatandaan noong kabataan ko. Pero ang Hero na iyon ay ‘yung batang anak ng may-ari ng kompanyang malapit sa karenderya namin," ani Elara, nagbabalik ang alaala.Ngumiti si Marco. "Yes, that’s it. That boy—‘Hero’—was me."Napatingin si Elara sa kanya. Gusto niyang maniwala, pero parang may kulang."Kung ikaw talaga si Hero, anong palayaw ang tinawag ko sa ’yo na ako lang ang tumatawag?"Kung totoo ang sinasabi ni Marco, siya na ang pinakamasayang babae ngayong gabi. Si Hero noon ang kauna-unahang taong nakinig sa kanya—ang batang palaging nandiyan, handang makinig, handang u

Nailipat na sa kwarto ang kapatid ni Elara. Stable na ang lagay nito, at inasikaso na rin ng dalaga ang lahat ng mga kakailanganin ng kapatid.Nakatulala lang si Elara habang nakaupo sa tabi ng kama ni Ethan. Naaawa siya rito hindi niya matanggap na sa kabila ng perang ipinagkatiwala niya kay Mama para sa pagpapagamot, nauwi lang iyon sa sugal."Love, you should eat," sabi ni Marco, iniabot ang Jollibee na in-order niya. "We haven’t had our breakfast."Namamaga ang mga mata ni Elara nang humarap siya sa nobyo. "Wala akong gana, Hero.""Come on," saad ni Marco saka inayos ang pagkain sa harap niya. "Here, eat this. Subuan na kita, kailangan mo pa ring kumain para may lakas ka."Napilitang pumayag si Elara. Tahimik niyang tinanggap ang bawat subo. Sa puso niya, muling pinatunayan ni Marco na siya ang lalaking matagal na niyang pinapanalangin.Sa hirap man o ginhawa, si Marco ang laging nariyan para alalayan siya."Nakakaawa si Ethan, Hero," nangingilid ang luha niyang sabi.Tulala pa ri

Kinabukasan, maagang nagising si Elara. Tahimik pa ang paligid, at marahan siyang bumangon mula sa kama para hindi magising si Marco na mahimbing pa ring natutulog. Lumapit siya sa bintana at pinagmasdan ang liwanag ng araw na unti-unting pumapasok sa silid. Malalim siyang huminga.“Today is the start,” mahina niyang bulong sa sarili. Bumaba ito at nagluto ng umagahan. Gumawa lang siya ng english breakfast at nang matapos ay ini-akyat ito sa kwarto nila ni Marco. Iniwan niya muna ang pagkain sa side table saka kumuha ng damit para makaligo na. Pagkatapos maligo at magbihis, naupo siya sa maliit na mesa sa tabi ng kama at inilabas ang business card na iniabot ni Camille. Hawak ito ng mahigpit ni Elara, para bang sa simpleng karton na iyon nakasandal ang panibagong pag-asa. Tumunog ang kanyang cellphone isang mensahe mula kay Camille.Camille: Good morning, Elara! Just checking in. Let us know once you've made your decision. We’re rooting for you!Hindi na nagdalawang-isip si Elara. N

Pagkapasok nila sa loob ng silid, nakatingin kaagad si Ethan sa pintuan dahil inaabangan niya silang makapasok. Bagama't mahina pa rin ang katawan ay pinilit nitong ngumiti."Ate," pabulong na pagtawag ni Ethan. "Sa...salamat kasi hindi mo ako pi...pinabayaan."Lumapit si Elara, pinisil ang kamay ng kapatid at hinalikan ito sa noo. "Syempre naman hindi kita iiwan. Kapatid kita, eh saka mahal na mahal kita. Tandaan mo lagi na nandito lang si ate para sa'yo."Ngumiti lamang si Ethan at biglang lumipat ang paningin nito sa lalaking nasa likuran ng kaniyang ate. Nang mapansin ito ni Elara ay agad siyang napangiti."Ito nga pala si Kuya Marco mo, siya ang tumulong sa akin para makabayad dito sa ospital," pagpapakilala nito sa nobyo. "Siya din ang boyfriend ni ate."Napakunot ang noo ni Ethan at sandaling napaisip. "Boyfriend? ‘Yung parang sa teleserye?" Mahinang tawa ang lumabas sa labi nito, bahagyang nabawasan ang tensyon sa silid.Tumango si Elara habang natatawa. "Oo, parang gano’n na