All Chapters of Desired by my Ex-fiance's Rich Uncle: Chapter 101 - Chapter 110

Hindi na umimik si Dr. Kang tuloy-tuloy lang siya sa pag check ng vital signs ni Liam. Matapos noon ay nagsagawa rin ng ilang test. At nang matapos ang lahat ay bumalik siya sa silid nito, kung saan nadatnan niya itong abala sa pag-che-check ng cell phone nito. “Dr. Kang,” bati ni Liam sa doktor nang makapasok ito. “Alam mo ba kung nasaan ang mag-asawang Ashton?” Tumikhim si Dr. Kang at itinaas ang chart na hawak. “Lumabas na ang lahat ng resulta ng mga test mo. So far, maganda naman ang resulta ng lahat. Wala ring infection, kaya maaari ka nang madischarge ngayong araw, Mr. Reed. Ipa-pa-process ko lang ang mga papeles mo para makaalis ka na agad. Anyway, may mga damit na nakahanda r’yan. Nasa maliit na cabinet. P'wede mong suotin ang alinman sa mga iyan,” aniya. “Dr. Kang, nasaan ang mag—” “Dok!” Biglang bumukas ang pinto at pumasok ang nurse na may dala-dalang maliit na basket. “Sassy, tatanggalan mo na ba ng swero si Mr. Reed?” bungad ni Liam sa nurse na kakapasok lang. “

Hindi rin talaga nagpatalo si Kiana. Pumalahaw rin siya ng malakas, dahilan para maging agaw pansin siya. Kung pakatitingnan ay mukhang ulirang kapatid ang dating niya dahil halos maglupasay na siya sa sahig dahil sa kakaiyak. Si Kira naman ay maluha-luha habang tinitingnan ang kabaong ni Lia. Malungkot siya sa paglisan ng kaniyang best friend. Marami silang pinagsamahan sa buhay. Minahal niya si Lia bilang kapatid pero may parte sa kaniya na masaya kahit anong pilit niya na kumbinsihin ang sarili na hindi siya dapat matuwa. Bigla na lamang pumapasok sa isipan niya na wala na siyang karibal sa puso ni Austin. Na mabibigyan na siya ng pagkakataon na ibigin ni Austin at gagawin niya ang lahat para lamg mapaibig ang binata. Papalitan niya si Lia sa puso nito. ‘Malungkot ako dahil sa paglisan mo, Lia. Pero hindi ko maitatangging masaya ako dahil mabibigyan ako ng pagkakataong mahalin ni Austin. Mahal kita pero sana malimutan ka na niya,’ ani Kira sa isip niya. Bumaling si Kira kay Aus

Nanigas pareho sina Kiana at Owen. Pareho silang kabado at hindi alam kung ano ang sasabihin dahil gulat na gulat sila sa pagsulpot ng matanda. “Kayo nga iyon! Nakita ko kayong naghuhukay sa gitna ng gubat at matapos noon ay may nilagay kayo roon,” nanginginig pang wika ng matanda. “What are you talking about, old man? Sementeryo ito. Hindi ka dapat dito namamalimos,” maarteng wika ni Kiana. “Manong umalis na ho kayo rito. Bawal po ang mamalimos dito sa sementeryo. Kakalibing lang ng ex-fiancee ko at sana respetuhin niyo iyon,” magalang na paalala ni Owen. Umiling ang matanda. “Hindi ako namamalimos!” Wala namang pakialam si Kira, dahil abala siya sa paglingkis kay Austin. Si Austin naman ay pinagmamasdan ang bawat kilos ni Liam. Natatakot itong baka bumigay ang katawan ng matandang lalaki dahil sa stress at pagod. Alam din ni Austin kung gaano kahalaga kay Lia ang kalusugan ng ama nito. Nais niyang iparamdam kay Liam na kahit wala na ang anak nito ay may mag-aalaga pa rin di

Habang nagmamaneho pauwi si Leon ay napansin niyang tahimik lang ang asawa niyang si Lia. Kumunot ang noo niya nang makitang tila yata malalim ang iniisip nito. ‘What is she thinking? Iniisip ba niya ang nangyari kanina? Nag-alala ba siya sa lalaking ‘yon?’ that thought is driving him mad. Hindi niya alam bakit pero hindi niya gustong may ibang lalaking iniisip ang asawa niya. Tumikhim siya at pasimpleng nagtanong, “are you okay, wifey?” Tumingin si Lia sa kaniya, her eyes are glittering with sadness and pain. “No. I’m not okay. Paano ako magiging okay, Leon? Masakit para sa akin makitang nagdudusa at nagluluksa ang mga taong malapit sa buhay ko. Masakit makita sa mga mata nila na nangungulila sila sa ‘kin.” Agad nanubig ang mga mata ni Lia. “Nasasaktan akong nahihirapan si papa, si Kira at… si Austin.” Hindi niya maipaliwanang kung bakit gano’n na lamang kabigat ang pakiramdam niya ngayon. Siguro ay marahil sa nangyaring komosyon kanina, noong pinipilit siyang umamin ni Aus

“Lia… alam kong ikaw ‘yan. Maiintindihan naman kita, eh. Kaya sana sabihin mo na sa akin ang totoo at tigilan mo na ang kagaguhang ito. Tutulungan naman kita, eh! Kaya sana umamin ka na! Ikaw si Lia Reed, hindi si Ria Collins!” mahina ngunit mariing wika ni Austin. Pilit pa rin niyang tinatatak sa isipan ng babaeng kaharap niya ang totoong pagkatao nito. “Ikaw ang best friend ko, Lia. Nasasaktan ako sa ginawa mong pagpapanggap. Alam mo bang halos bumagsak na ang katawan ni Tito Liam? Tutulong naman ako, Lia! Sabihin mo lang kung ano ang problema mo. Maawa ka sa amin. Napakasakit para sa amin ang biglaang pagkawala mo.” Biglang nabasag ang boses niya.“Stop! I told you to stop because I am not, Lia!” nanghihinang wika ni Lia. Halos maubos na ang lakas niya sa pagpupumiglas makawala lang sa pagkakahawak ni Austin sa kaniya. Napapikit siya at napadasal. “Sana dumating si Leon… Sana mailigtas niya ako at mailayo sa kamay ni Austin. Kagaya nang parati niyang ginagawa. Hindi p’wedeng mabuk