All Chapters of ข้ามภพมารักมาเฟีย: Chapter 21 - Chapter 30

เบื้องหลังฉากพรีเวดดิ้งสุดหวานล้ำที่ถูกจัดขึ้นระหว่างสองสามีภรรยามาเฟีย หญิงสาวในร่างเพรียวระหงที่นั่งอยู่ในรถคันหรูติดชายหาดพ่นลมขึ้นจมูก ลงจากรถ BMW พร้อมๆ กับจิณพรต เธอเปิดประตูออกมาด้วยสีหน้าบึ้งตึง หลังจากที่ไปตามถึงคฤหาสน์กับคู่ขาคนใหม่ แล้วได้คำตอบจากการ์ดหน้าประตูว่าสองคนนี้ไปถ่ายพรีเวดดิ้งกันที่เกาะล้าน ก็แทบอ้อนวอนขอให้จิณพรตเหาะมาที่นี่เลยเธอไม่อยากยอมรับว่าตัวเองรู้สึกแพ้ นังผู้หญิงสติไม่สมประกอบนั่น กำลังจะกลายเป็นว่าที่เจ้าสาวคนใหม่แทนที่เธอที่เคยเป็นคนแรกถ้าไม่ใช่เพราะท่านรัฐมนตรีน่ะยังเป็นสามีเธออยู่ จะไปทวงกลับมาให้รู้แล้วรู้รอด อีกอย่างเธอเองก็มีหน้าที่อ้อนวอนให้สามก๊กเข้ามาพูดคุยร่วมงานกับสามีแก่ของเธอที่เป็นถึงนายกรัฐมนตรีด้วย เพราะฉะนั้นจึงต้องตามมาถึงที่นี่อย่างไรถึงเธอจะเป็นเมียเก็บ ก็ถูกเก็บแบบออกหน้าออกตาในฐานะลูกสาวบุญธรรมของท่าน จึงไม่แปลกที่ต้องทำงานให้ท่าน ให้สมกับราคาที่ท่านจ่ายเธอมาอย่างมหาศาลที่หนีสามก๊กไปซบอกท่าน ก็เพราะภาพลักษณ์ที่ดูใจดี ดูหนุ่มแน่นกว่าวัยจริง แถมยังเข้าอกเข้าใจหล่อน ดูจับงานระดับประเทศ สะอาดสะอ้าน หล่อนจึงยอมแม้กระทั่งกลายเป็นเมี

“ได้ เธอจะอาบก่อนไหม” เขาขมวดคิ้วกับภาษาประหลาด แต่ก็ทำเมินใจแล้วเชิญเธอไปอาบก่อนตามประสาสุภาพบุรุษที่ดีแต่เดี๋ยวสิ จะเป็นผัวเมียกัน ทำแบบนี้มีหวังไอ้จิณพรตได้ดูถูกดูแคลนเขากันพอดี ขนาดมันยังแอบไปคั่วเมียเก่าเขาได้เลย“หรือจะอาบกับพี่ดีครับ?”เป็นคำเชิญชวนจากว่าที่สามี ที่ทำเอาออพิมแก้วหน้าแดงก่ำทำตัวไม่ถูก เธอในตอนนี้เกือบจะเรียกได้ว่าสถานะดูเกือบเปลือยเปล่า ในขณะที่เขายังใส่เสื้อเชิ้ตสบายๆ ปลดกระดุมอยู่สองสามเม็ด ออกจะน่าอายไปเสียหน่อยไหม ถ้าจะให้อิงแอบแนบชิดกันในโอ่งใบใหญ่นั่นกับบุรุษเพศสองต่อสอง ในขณะที่ออพิมแก้วนั้นตั้งแต่เกิดมาแทบไม่เคยได้ใกล้ชิดกับชายคนไหนมาก่อนเลย (นอกจากคืนนั้นกับเขา)“เรา... มิกล้าเปลือยเปล่าต่อหน้าคุณเจ้าค่ะ ตอนนั้นเราอาจไม่มีสติเราเลยอาจจะ... ตะ... แต่ว่าตอนนี้เรามีสติครบถ้วน” ดวงตากลมโตเชยขึ้นสบตากับเขาในระยะไม่อันตรายต่อร่างกาย แต่กลับอันตรายต่อหัวใจของลุงอายุสามสิบกว่าๆ อย่างสามก๊ก เขาสะเทือนไปทั้งใจกับแววตาที่ดูไม่มั่นใจแต่ก็ดูสมยอมอยู่ในทีเธอไม่ได้ชอบเขา แล้วที่ทำอยู่นี่มันคืออะไรกัน“พี่ไม่บังคับเธอหรอก เอาที่เธอสะดวกใจ แต่พี่ขออาบก่อน ทนดูได้ไหม”

น้ำสบู่ในอ่างกระเพื่อมหวามไหว ความร้อนระอุถูกชโลมด้วยความเย็นจากน้ำในอ่าง สามก๊กขยับดันสาวเจ้าจนไปชิดกับขอบอ่างอีกด้าน ในท่าที่นั่งประจันหน้ากันทั้งสองฝ่ายเนื่องจากในอ่างนั้นค่อนข้างกว้าง ท่อนเอ็นอยู่ในร่างกายของพิมแก้วจากใต้น้ำ เด็กสาวรูปร่างงามหันหน้าหนี ทั้งใบหน้า ทั้งหัวไหล่แดงไปหมด เหมือนว่าเธอกำลังอับอายอย่างถึงขีดสุด“อื้อ...” สามก๊กรุกเข้าจูบริมฝีปากที่เผยอออกด้วยความตื่นตระหนกราวกับลูกกระต่ายตัวเล็กๆ บดขยี้จูบอย่างเร่งเร้า ขยับสะโพกสอบเข้าอย่างเป็นจังหวะที่พอให้เธอรู้สึกอิ่มตัว ท้ายทอยที่ผมยาวๆ สีดำขลับนั้นเปียกแนบต้นคอขาว ถูกฝ่ามือใหญ่กดให้กลีบปากชิดกันอีกนิดจูบของเขาช่างเร่าร้อน ช่างรุกเร้าเหลือเกิน พิมแก้วต้านทานอารมณ์แปลกใหม่เหล่านี้ไม่ไหว จนเขาผละริมฝีปากออก เส้นน้ำลายโยงจางๆ ผ่านปลายลิ้นของทั้งสองชวนให้รู้สึกตื่นตัว สีหน้าของเธอนั้นเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบ ดวงหน้างามนั้นแดงซ่าน ส่วนด้านล่างก็ตอดรับสู้เขาที่ขยับสะโพกอยู่แทบทุกเวลา“อะ อื้อ อ๊ะ คุณสาม” เธอแหงนหน้าขึ้นเพื่อครวญเสียงหลง เมื่อเห็นว่าใบหน้าคมคายนั้นเอาแต่จ้องหน้าเธอเขม็งทั้งๆ ที่ช่วงล่างของเขายังทำหน้าที่อย่างเ

“พะ... พ่อหมอเจอฉันได้เช่นไร” ที่ปลายเตียงนั้นเป็นร่างกายกำยำของแม็คกี้ ลูกน้องของคุณสามที่เคยสอนเรื่องการถ่ายรูปให้เธอ แต่ด้วยดวงตาสีชาดที่เรืองรองท่ามกลางความมืด รวมถึงน้ำเสียงแหบต่ำน่าเกรงขาม ทำให้นางรู้ว่านี่ไม่ใช่เขาพ่อหมอยาจรมาตามหานางถึงภพนี้ เพราะเจ้าคุณพ่อขอร้องมาหรือ?“มิใช่อย่างที่มึงคิดดอก”“งะ... งั้นไยท่านถึงมาถึงภพนี้ จักตามฉันกลับไปหรือเจ้าคะ”“มิเจอกันนาน ห่างเพียงภพเดียว โฉมงามก็ตกไปเป็นเมียของชายในปัจจุบันกาลเสียแล้ว”“...”“กูจักมิพามึงกลับภพเก่าเพราะไอ้ออกญามันตามหามึงแทบพลิกแผ่นดิน แต่กูจักเข้าควบคุมร่างผัวของมึง เพื่อให้มึงเป็นของกูโดยสมบูรณ์”อีกฝ่ายว่า พร้อมกับท่องคาถาเพื่อให้สรรพสิ่งทั้งหลายที่มีชีวิตหลับใหล พิมแก้วนั่งตัวสั่นอยู่บนเตียงนอน เธอรู้สึกได้ว่าพ่อหมอยาจรไม่ใช่คนดี ไม่ได้มีเจตนาดีที่จะเข้าควบคุมสามก๊ก และไม่ได้หวังดีที่จะตามเธอมาที่ภพนี้หรือว่า...!หมับ!“กรี๊ด!” เสียงหวานหวีดร้องลั่นเมื่อร่างกำยำของแม็คกี้พุ่งเข้ามาขึ้นคร่อมกายเธอจากบนฟูกนอน ฝ่ามือหนาคว้าปลายคางของเด็กสาวพร้อมกับเชยคางมนของนางขึ้น กวาดดวงตาสีชาดไปทั่วความงดงามของดวงหน้าเธอทั้งด

“แก้วตาของพ่อ ลูกหายไปที่ไหนนานนัก พ่อตามหาเจ้าแทบพลิกแผ่นดินเลยเทียว”“ขออภัยเจ้าค่ะคุณพ่อ ลูกเองก็มิรู้ว่ามันคือความฝันหรือไม่ รู้แค่เพียงว่า... มารู้สึกตัวอีกทีก็กลับมาที่นี่แล้ว”“อีจิตอีจวนใช่ไหม มันเป็นคนลวงลูกไปทำร้ายใช่หรือไม่!” ออกญาศรีภิบาลถลึงตาโตอย่างดุดันพาให้เหล่าบ่าวไพร่ไหล่ลู่ลงอย่างหวาดกลัว พลางคว้าหัวไหล่มนของลูกสาวมาเขย่าไปมา “ตั้งแต่ที่ลูกหายไปความผิดของพวกมันก็มิได้สิ้น พ่อสั่งจับพวกมันโบยไปหลายทีเลยเทียว แลขังมันอยู่ในเรือนคุกหลังเรือนใหญ่”สีหน้าของพิมแก้วดูตกใจมากเมื่อได้รู้ว่าบ่าวที่รับใช้มาตลอดหลายปีตั้งแต่เด็กต้องมาถูกทำโทษเพราะเหตุการณ์ข้ามภพข้ามชาติโดยไม่รู้ที่มาของหล่อน แต่ก็ไม่รู้ว่าควรจะอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นกับออกญาศรีภิบาลเช่นไร โดยเฉพาะกายแกร่งกำยำที่ถูกเหล่าบ่าวชายบังคับให้หมอบตรงหน้าเธอและท่านพ่อจะให้บอกได้ยังไงว่าคนผู้นั้นคือสามีที่เพิ่งได้มาจากภพชาติปัจจุบัน!“จะ... จิตจวนมิได้ลวงลูกไปทำร้ายเจ้าค่ะ แต่ลูกมิรู้จักอธิบายเช่นไร ราวกับว่าลูกโดนมนตร์คุณไสยเข้าเจ้าค่ะ”ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว มันเป็นเรื่องเหนือธรรมชาติ เลยโบ้ยไปทางคุณไสยเสียเลย“ว่ากระไรนะ! ไ