“ว่ายังไงนะ?”สามก๊กย้อนถาม ขยี้หัวคิ้วของตัวเองอย่างปวดหัว ก่อนที่ต่อมาจะคว้าข้อมือเด็กสาวที่หยิบเปลือกหอยดูชื่นชมออกมาด้วยความแรงระดับหนึ่ง การที่เธอยังคงติดอยู่ในโลกแห่งความฝันลมๆ แล้งๆ แล้วละเมอเพ้อฝันออกมาเป็นเรื่องราวที่ไม่มีทางเกิดขึ้นจริงในยุคนี้ทำให้เขารู้สึกเป็นกังวล ถ้าเกิดว่าเด็กสาวไปทำงามหน้าแบบนี้ในงานแต่งล่ะ?เขากังวลไปจนถึงขั้นที่ว่าถ้าเขาส่งเธอไปเรียนมหาวิทยาลัยโดยใช้เส้นสายทางธุรกิจสีเทาของเขาเพื่อให้เธอได้มีความรู้ประดับตัว เธออาจจะแทบไม่รู้วิธีการปฏิบัติตัวแบบคนปกติในโลกภายนอกเลยก็ได้“... คุณสาม” หากแต่ระหว่างที่จมอยู่ในความคิด กลับแทบไม่คาดคิดเมื่อสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อนจากปลายจมูกเล็กโด่งรั้นที่อยู่ใกล้ต้นคอ เขาดึงเธอเข้ามาชิดจนเกินไป จนเด็กสาวอยู่ใกล้มากเกินควรเสียงหวานสั่นระริก เธอยังคงไม่ชินที่จะใกล้ชิดกับผู้ชายคนนี้ สาวยุคก่อนไม่ได้เจนจัดในการปรนเปรอว่าที่สามีขนาดนั้นโดยเฉพาะกับสามีที่เพิ่งจะได้มาสดๆ ร้อนๆเธอเม้มกลีบปากแน่น ดวงหน้างามแดงก่ำ รีบหลบเลี่ยงสายตาเมื่ออ้อมแขนของมาเฟียหนุ่มยิ่งรัดรั้งรอบเอวคอดที่สวมใส่ชุดเจ้าสาวรุงรังภายใต้แว่นกรอบหนา สามก๊ก
เบื้องหลังฉากพรีเวดดิ้งสุดหวานล้ำที่ถูกจัดขึ้นระหว่างสองสามีภรรยามาเฟีย หญิงสาวในร่างเพรียวระหงที่นั่งอยู่ในรถคันหรูติดชายหาดพ่นลมขึ้นจมูก ลงจากรถ BMW พร้อมๆ กับจิณพรต เธอเปิดประตูออกมาด้วยสีหน้าบึ้งตึง หลังจากที่ไปตามถึงคฤหาสน์กับคู่ขาคนใหม่ แล้วได้คำตอบจากการ์ดหน้าประตูว่าสองคนนี้ไปถ่ายพรีเวดดิ้งกันที่เกาะล้าน ก็แทบอ้อนวอนขอให้จิณพรตเหาะมาที่นี่เลยเธอไม่อยากยอมรับว่าตัวเองรู้สึกแพ้ นังผู้หญิงสติไม่สมประกอบนั่น กำลังจะกลายเป็นว่าที่เจ้าสาวคนใหม่แทนที่เธอที่เคยเป็นคนแรกถ้าไม่ใช่เพราะท่านรัฐมนตรีน่ะยังเป็นสามีเธออยู่ จะไปทวงกลับมาให้รู้แล้วรู้รอด อีกอย่างเธอเองก็มีหน้าที่อ้อนวอนให้สามก๊กเข้ามาพูดคุยร่วมงานกับสามีแก่ของเธอที่เป็นถึงนายกรัฐมนตรีด้วย เพราะฉะนั้นจึงต้องตามมาถึงที่นี่อย่างไรถึงเธอจะเป็นเมียเก็บ ก็ถูกเก็บแบบออกหน้าออกตาในฐานะลูกสาวบุญธรรมของท่าน จึงไม่แปลกที่ต้องทำงานให้ท่าน ให้สมกับราคาที่ท่านจ่ายเธอมาอย่างมหาศาลที่หนีสามก๊กไปซบอกท่าน ก็เพราะภาพลักษณ์ที่ดูใจดี ดูหนุ่มแน่นกว่าวัยจริง แถมยังเข้าอกเข้าใจหล่อน ดูจับงานระดับประเทศ สะอาดสะอ้าน หล่อนจึงยอมแม้กระทั่งกลายเป็นเมี
ทั้งที่ผ่านคืนวันร่วมรักกันมาแค่ครั้งเดียว แถมเธอก็ไม่เห็นจะเป็นงาน ยั่วยวนเขาอะไรได้ดีตรงไหนคิดแล้วก็พ่นลมหายใจเสียงดังจนทีมงานที่เซ็ตอุปกรณ์กับแสงกันแถวๆ นั้นถึงกับสะดุ้งกันเป็นแถบรู้อยู่ว่าเป็นทายาทมาเฟียที่วงการใต้ดินรู้จัก เขาหล่อเหลานะแต่เขาดูดุดัน ภรรยาคนนั้นคงเด็กกว่าและอยู่ใต้โอวาทของเขา อาจจะกักขังไว้ไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวันมาก่อนเลยมั้ง ดูสิ ออกจะตื่นเต้นกับทะเลเสียขนาดนั้น เหมือนทั้งชีวิตนี้ไม่เคยได้ออกไปไหนมาก่อนเลยคิดแล้วก็สงสารภรรยาตัวเล็กที่เดินเก็บเปลือกหอยไม่รู้อิโหน่อิเหน่ แล้วหันมามองหน้ากันตาปริบๆฝ่ายออพิมนั้นหาได้รู้เรื่องอะไรกับใครไม่ เธอเดินเก็บเปลือกหอยไปเรื่อยๆ จนไปสะดุดเข้ากับตัวอะไรสักอย่างผิวเรียบลื่นออกสีใสๆ มันขยับยุกยิกอยู่บนหาดทราย พิมแก้วที่เผลอเตะมันเข้าอย่างจังผวารีบผละออก พร้อมกับนั่งยองๆ มองดูมันคือแมงกะพรุนพระจันทร์ ที่มีพิษอ่อนๆ นั่นเองแต่กว่าจะรู้สึกตัว เธอก็ยกมันขึ้นถือด้วยมือข้างหนึ่ง แล้วโยนลงน้ำด้วยจิตใจเมตตาระดับแม่พระมาโปรดแต่สามก๊กที่เห็นในทันทีนั้นแทบนั่งไม่ติดที่“พิมแก้ว!!”สาวเจ้าสะดุ้งโหยงเมื่อได้ยินเสียงตวาดดังขึ้นจากฝั่งที่
ชุดที่มิดชิดไม่ได้ปิดบังรูปร่างสะโอดสะองของเธอ ความงามของพิมแก้วกระแทกสายตาของเขาทำให้ต้องถอดแว่นสายตาออกทั้งๆ ที่รู้ว่าจะมองเธอไม่ค่อยถนัด แต่นี่เป็นปฏิกิริยาที่แสดงความเคารพ ว่าที่เจ้าสาวของเขาช่างสวยตระการตาเสียเหลือเกินพิมแก้วเปิดตัวชุดแรกด้วยชุดกระโปรงคอกระบอกกับเนื้อผ้าขาวเรียบลื่น กระโปรงเป็นกระโปรงชีฟองยาวลากพื้น เปิดเผยเรียวขางามของเธอ ขาวผ่องอวดให้ชายหนุ่มที่จับชายกระโปรงอยู่ไม่ล้มเลิกที่จะจ้องมองเธออย่างหลงเสน่ห์สาวยุคกรุงศรีสามก๊กยืนนิ่งอยู่สักพักด้วยท่าทางที่ยังไม่ผ่อนความตึง เขาพ่นลมหายใจอย่างหงุดหงิด กระโปรงชีฟองในช่วงด้านหน้านั้นเปิดเรียวขาเธอมากเกินไป“ชุดต่อไปเลย” เขาปัดพนักงานที่พร้อมนำเสนอความงามของเจ้าสาว ไหนจะทรงผมเกล้าเปียขึ้นไป ใส่ผ้าคลุมผมเจ้าสาว บาลานซ์กันขนาดนี้ยังไม่พอใจอีกหรือ“ได้เลยค่ะคุณสามก๊ก” เธอตอบรับแข็งขันแม้จะรู้ดีว่าความงามระดับนี้ไม่ว่าจะใส่ชุดไหนก็สวยอยู่แล้ว พนักงานสาวหายไปสักพักด้วยการรูดม่านปิดเพื่อทำการแต่งตัวให้เด็กสาวอย่างขมักเขม้นผ่านไปสิบห้านาทีก็รูดม่านออกหากแต่ชุดที่สองนี่สิยิ่งหนัก เกาะอกที่มีคลุมตรงเรียวแขนกับต้นคอขาวแค่เพียงผ้า
“มิอยากเป็นกระไรทั้งสิ้น เรารู้ตัวแล้วว่าเราข้ามภพมาที่นี่ เรามิใช่คนในยุคนี้ ท่านต้องหาวิธีพาเรากลับไปที่พระนคร เจ้าคุณพ่อคงตามหาเราจนว้าจนวุ่นเป็นแน่แท้”“เธอเลิกเพ้อเจ้อก่อนพิมแก้ว” เสียงเข้มพูดขึ้นเป็นการปรามภรรยาเด็ก ทั้งที่เธอเองก็ว้าวุ่นใจเรื่องที่เพิ่งรับรู้ว่าตนเองข้ามภพมายังยุคสมัยปัจจุบันและอยากจะกลับไปสู่ที่แห่งเดิมให้เร็วที่สุด แต่ผู้ชายตรงหน้ากลับเอาแต่คิดว่าเธอบ้า พูดจาเพ้อเจ้ออยู่ได้พิมแก้วไม่มีทางเลือก เธอไม่รู้ว่าจะหาทางเช่นไรเพราะตอนมาก็มาตอนขนมติดคอเกือบตาย หรือเธอจะต้องขนมติดคออีกสักรอบ ถึงจะได้กลับไปที่เดิมโอ้ย เครียดไปหมดแล้วแม่“เอาเป็นว่างานแต่งเอาเป็นตีมขาวทั้งงานแล้วกัน กูชอบสีขาวเพราะดูสุภาพสมเป็นศาสนาพุทธ แล้วจะเอาพระมาเทศน์มหาชาติให้ฟังก่อนร่วมลงหอด้วย เป็นอันว่าดีไหม”“เราบอกแล้วนี่เจ้าคะว่าจักมิแต่งกับท่าน เจ้าคุณพ่อของเรายังมิรู้ด้วยซ้ำว่าเราจักโดนขอแต่งงาน อย่างน้อยถ้ากลับภพเก่าได้ก็ต้องไปแจ้งให้เจ้าคุณพ่อทราบก่อน”“เอาล่ะ พิมแก้ว” เมื่อเห็นว่าเธอเอาแต่พูดจาไม่รู้เรื่อง มาเฟียหนุ่มจึงตัดสินใจหยัดกายลุกขึ้นมาด้วยอารามฟิวส์ขาด ทั้งที่จริงจังกับการวางแ
“นี่อยากให้โมโหมากใช่ไหม” เสียงทุ้มต่ำเข้มขึ้น จนพิมแก้วที่เชิดหน้าอยู่ถึงกลับสั่นกลัว เพราะถูกจ้องมองมาอย่างเขม็ง เหมือนจะบอกทางสายตาว่าถ้ายังไม่หยุดพูดจาไร้สาระ จะโดนจับกดจนจมเตียงตายแน่ “บอกไปแล้วใช่ไหมว่าที่นี่ไม่ใช่กรุงศรีอโยธยา เลิกเพ้อเจ้อแล้วตั้งสติ ตั้งจิตให้มั่นสักที”“จักให้เราเชื่อได้อย่างไร ในเมื่อก่อนหน้านี้เรายังอยู่ในเรือนอยู่เลย” มันค่อนข้างทำใจให้เชื่อยากสำหรับคนยุคเก่า การข้ามภพข้ามชาติน่ะมันไม่มีในคำเล่าลือมหัศจรรย์ของชาวบ้านนัก ส่วนใหญ่จะเป็นโลกเทวภูมิ นรกสวรรค์เสียมากกว่า“มองสภาพแวดล้อมเอาก็น่าจะรู้ถ้าไม่ได้โง่ สมัยก่อนมือถือก็ไม่มี ยอมรับได้แล้วว่าสถานที่ที่เธออยู่ไม่ใช่อย่างที่ละเมอเพ้อพกเอาไว้”“เอะอะก็ว่าเพ้อ เอะอะก็ว่าโง่ ท่านลองมาเป็นเราหรือยัง จักให้เราเชื่อได้อย่างไรว่าข้ามภพข้ามชาติมาที่ปีพุทธศักราช 2564 เล่า!”เกิดเดดแอร์ขึ้นระหว่างคนทั้งคู่ สามก๊กยอมรับว่าตนตกใจไปครู่หนึ่ง แต่ต่อมาก็ลงความเห็นว่าเธอมันเป็นคนสติไม่ดีอยู่แล้ว ก็จะพูดอะไรแบบที่คนสติไม่ดีพูดได้นั่นแหละ“ข้ามภพข้ามชาติอะไร ไร้สาระ”“ถ้าท่านมิเชื่อก็สุดแล้วแต่ใจท่าน แต่เรามิใช่คนในปีพุทธศัก