Chapter 23 Tahimik akong naghintay ng reaksyon niya. Kita ko ang bahagyang pagkaputla ng kanyang mukha, pero hindi siya umurong. Sa halip, tumango siya nang marahan, tila tinatanggap ang katotohanang sinabi ko. "Matatapos ang lahat..." inulit niya, tila tinitimbang ang bigat ng mga salitang iyon. "Ibig sabihin, pagkatapos ng isang taon, maghihiwalay tayo na parang walang nangyari?" "Oo," sagot ko nang walang alinlangan. "Matatapos ang kasunduan. Magkakaroon ka ng perang kailangan mo, at makukuha ko ang gusto ko—ang tagapagmana." Nagtagal ang katahimikan sa pagitan namin. Kita ko sa mata niya ang pag-aalinlangan, pero sa kabila ng lahat, tumango siya. "Kung ‘yon ang gusto mo, Christopher, tatanggapin ko." Bahagyang kumunot ang noo ko. Inaasahan kong mag-aalangan siya, na may pagdududa pa siyang mararamdaman. Pero tila determinado siya. "Pero gusto ko ng kasiguraduhan," patuloy niya. "Sa loob ng isang taon, ako lang. Kung gusto mong magka-anak sa akin, dapat wala kang ibang babae.
Last Updated : 2025-03-06
LOGIN
