Semua Bab THE CONTRACT WIFE: A DANGEROUS UNCLE: Bab 41 - Bab 50

Chapter 41 Napasandal ako sa aking upuan, mahigpit na hinawakan ang mga papel. Gaano ako katanga para hayaang ang galit ko ang magdikta sa akin noon? Dahil sa galit at paghahanap ng hustisya, nasaktan ko ang mga taong walang kasalanan—lalo na si Kara. Hindi ko na mababawi ang mga masasakit na salitang binitawan ko noon. Pero kaya kong itama ang mga maling desisyon ko. At sisimulan ko ito sa paghahanap ng hustisya—hindi lang para sa aking mga magulang, kundi para rin sa pamilya ni Kara.Agad kong pinindot ang intercom na konektado kay Mara, ang aking pamangkin at secretary.“Mara, pumasok ka sa opisina ko. May ipapagawa ako sa’yo,” seryoso kong sabi.Ilang minuto lang ay bumukas na ang pinto at pumasok siya, may bitbit pang mga folder. “Yes, Uncle? Ano yun?” tanong niya habang inilapag ang mga dala niya sa mesa.Tiningnan ko siya ng diretso. “Gusto kong ipahanap lahat ng impormasyon tungkol kay Vincent Salazar. Anumang transaksyon niya sa kumpanya ni Dad bago ang aksidente, sino

Chapter 43Mara POVHabang nakaupo sa opisina ni Uncle Christopher, hindi ko maiwasang mapabuntong-hininga. Hindi biro ang responsibilidad na iniwan niya sa akin, pero hindi ko rin siya masisisi. Alam kong marami siyang inaasikaso—lalo na ang tungkol sa totoong nangyari sa kanyang mga magulang.Muli kong binalikan ang kanyang bilin bago umalis. “Kung dumaan muli si Kara, kunin mo lang ang files. Pagkatapos, umuwi ka na din.”Napailing ako. Alam kong sinusubukan niyang bigyan si Kara ng espasyo, pero halata rin na gusto niyang magkaroon ng kahit anong balita tungkol sa kanya.Bigla akong napalingon nang bumukas ang pinto. Pumasok ang isa sa mga empleyado, dala ang ilang papeles. “Miss Montero, may iniwang documents si Attorney Zai para kay Mr. Montero.”Kinuha ko ang mga iyon at tumango. “Salamat. Ako na ang magbibigay sa kanya.”Pagkatapos ay bumalik ako sa trabaho. Pero sa likod ng isip ko, hindi ko maiwasang mag-alala para kay Uncle. Kaya mo pa ba talaga, Uncle?Habang abala ako sa

Chapter 45 Napahinga ako ng malalim at muling ipinikit ang aking mga mata. Ayokong bumalik sa mga alaala ng kahapon, pero hindi ko maiwasang mag-isip. Sa kabila ng sakit, alam kong kailangan kong magpatuloy—hindi lang para sa sarili ko kundi para sa anak ko. Isang mahinang paggalaw ang naramdaman ko sa aking tiyan. Napangiti ako ng bahagya. “Mukhang gising ka, baby. Huwag kang mag-alala, mommy will protect you.” Ilang oras pa ang lumipas, at narinig ko na ang anunsyo ng flight attendant. "Ladies and gentlemen, we are now approaching our destination. Please fasten your seatbelts as we prepare for landing." Hinanda ko ang sarili ko. Ito na ang simula ng bagong kabanata sa buhay ko. Alam kong hindi magiging madali, pero handa akong lumaban. Pagdating ko sa bagong bansa, isang bagay ang una kong ginawa—binura ko ang nakaraan. Ako na ngayon si Kara Smith Curtis. Wala na ang Kara Montero na nagmahal, nasaktan, at nagdusa sa isang maling relasyon. Simula ngayon, ako ay isang

Chapter 47 Tumango siya at may iniabot sa aking isang folder. "I got you a job interview. Alam kong gusto mong magsimula ulit, kaya inayos ko na ito para sa'yo." Nagulat ako sa sinabi niya. "Lancy, hindi mo na kailangang gawin 'to..." "I insist, Kara. Alam kong kaya mong magtagumpay dito, at ito ang unang hakbang para sa bagong buhay mo." Tiningnan ko ang folder at nakita kong isang malaking kompanya ang nag-aalok ng posisyon. Hindi ko maiwasang makaramdam ng kaba at saya nang sabay. "Salamat, Lancy. Hindi ko alam kung anong gagawin ko kung wala ka." "Ano ka ba, bestie? Team tayo dito!" sagot niya sabay kindat. Napangiti ako. Tama siya. Ito na ang simula ng bagong kabanata sa buhay ko. At handa na akong harapin ito.Matapos ang agahan, nagdesisyon akong paghandaan ang interview. Habang inaayos ang aking resume, hindi ko maiwasang makaramdam ng halo-halong emosyon—excitement, kaba, at takot.Napansin ni Lancy ang pananahimik ko kaya naupo siya sa tabi ko. "Bestie, kaya mo 'yan.

Chapter 49 Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa sinabi ni Lancy. Hindi ko alam kung handa na ba talaga akong harapin siya ulit. Nang dumating ang order namin, pilit kong ibinalik ang focus ko sa kasalukuyan. Kinuha ko ang tinapay at sumimsim ng kape. "Wala na ‘yun, Lancy. Ang mahalaga ngayon, may bagong buhay ako. Hindi ko na hahayaang guluhin ako ng nakaraan." Ngumiti si Lancy at tinaas ang baso ng kape niya. "Ayan ang gusto kong marinig! Cheers to new beginnings, bestie!" Ngumiti ako at tinaas din ang baso ko. "Cheers!" Pero sa kabila ng lahat, hindi ko maiwasang isipin... totoo nga kayang tapos na ang lahat sa amin ni Christopher? Pagbalik namin ni Lancy sa apartment, agad akong nahiga sa kama at napatingin sa kisame. Alam kong gusto kong magsimula ulit, pero hindi ko mapigilan ang sarili kong mag-isip tungkol kay Christopher. "Hindi na, Kara," bulong ko sa sarili ko. "Tapos na kayo. Hindi mo na kailangang bumalik sa nakaraan." Pero paano kung hindi pa tapos