All Chapters of One Fateful Night With My Ninong: Chapter 371 - Chapter 380

Nagpaalam si Claudette kay Killian na mawawala siya ng dalawang linggo. Sinabi niyang magbabakasyon siya kasama ang mga kaibigan upang makapagpahinga at makalayo muna sa stress. Hindi siya tinanong nang marami ni Killian dahil naniniwala itong kailangan talaga ng asawa niya ng pahinga. “Two weeks lang ako, Killian,” sabi ni Claudette habang nag-iimpake ng mga damit. “Kailangan ko lang mag-unwind. Matagal ko na ring hindi nagagawa ‘to.” “Sure ka bang okay lang na hindi ako sumama?” tanong ni Killian habang nakasandal sa pintuan ng walk-in closet nila. “I can file for leave. Pwede tayong sabay umalis.” Umiling si Claudette. “Hindi na. Girl’s trip lang ‘to. Si Tina at si Lianne ang kasama ko. You know them, ‘di ba?” Tumango si Killian pero bakas ang pag-aalala sa mukha niya. “Okay… pero please, magpahinga ka talaga, ha? Don’t overdo it. Text mo ako palagi.” Ngumiti si Claudette, pilit na masigla ang tono. “Of course. I’ll message you every day. Don’t worry too much.” Lumapit s

Umiiyak si Claudette habang hawak ang cellphone niya. Paulit-ulit niyang tinatawagan si Killian, pero ni isang beses ay hindi nito sinasagot. Ilang beses siyang nagbakasakaling baka mahina lang ang signal, pero alam niyang sinasadya ng asawa na hindi siya kausapin.“Killian, please, sagutin mo naman ako…” pabulong niyang sabi habang nanginginig ang boses. Ilang beses pa niyang pinindot ang call button, pero puro ring lang ang naririnig niya. Hindi ito sumasagot.“Please… don’t shut me out like this,” dagdag pa niya, patuloy na umiiyak.Sa kabilang banda, nasa loob ng isang dimly lit na bar si Killian. Mag-isa siyang nakaupo sa counter, hawak ang isang baso ng whiskey. Tuloy-tuloy ang pagtagay niya na para bang gusto niyang lunurin ang sarili sa alak.“Another one,” malamig niyang utos sa bartender.“Sir, pang-apat n'yo na po ‘yan. Baka gusto n'yo munang kumain—”“I said another one,” putol ni Killian.Tumango na lang ang bartender at ibinuhos ulit ang alak sa baso. Tahimik lang si Kil

Magdamag na naman umiyak si Claudette. Hindi mabilang kung ilang beses nang nabasa ng luha ang unan ni Claudette. Sa mga sumunod na araw, gano’n pa rin — malamig na titig ni Killian, tahimik na hapag-kainan, at mga sandaling tila wala na silang koneksyon. Hindi siya pinapansin ng asawa. Kung mag-usap man sila, puro tungkol lang sa anak nila o sa mga kailangang gawin sa bahay.Napansin na rin ni Alessandro ang pagbabago. “Mommy, why isn’t Daddy kissing you goodbye anymore?” inosenteng tanong ng bata habang nag-aalmusal sila.Napakagat-labi si Claudette. “Daddy’s just busy, sweetheart. May work lang siya, okay?” Pinilit niyang ngumiti, pero halatang pilit.“Then can we visit him at work?” tanong ulit ng bata. “I miss Daddy.”Tumango lang si Claudette at inabot ang kamay ng anak. “Maybe next time, anak. Daddy needs to rest too.”Pero sa loob-loob niya, nasasaktan siya sa bawat tanong ng anak. Parang pinupunit ang dibdib niya sa tuwing nakikita niyang nagtataka si Alessandro kung bakit na

Nag-ayos si Claudette sa harap ng salamin. Pinilit niyang itago ang pagkapayat ng mukha niya, pati ang lungkot sa mga mata. Nilagyan niya ng kaunting foundation ang pisngi, sinuklay nang maayos ang buhok, at pinili ang simpleng beige dress na dati ay gusto ni Killian sa kaniya. Gusto niyang kahit papaano, hindi magmukhang haggard o may sakit sa harap ng asawa niya.Huminga siya nang malalim bago isinuot ang kwintas na bigay ni Killian noong huli silang nag-date. Matagal na niya itong hindi ginagamit—mula nang nagsimula silang maglayo ng loob. Nang isabit niya iyon sa leeg, parang muling bumalik sa kaniya ang alaala ng panahong masaya pa silang dalawa.Paglabas niya ng kwarto, sinalubong siya ni Mommy Celeste. “Are you sure you’re ready for this, anak?” tanong ng ina, halatang may pag-aalala sa mukha.Tumango si Claudette. “I have to, Mommy. I need to see him. I need to talk my husband.”“Then be honest,” sabi ni Celeste habang inaayos ang buhok ng anak. “Don’t beg for forgiveness righ

Kinakabahan si Claudette nang magmakaawa ang anak nilang si Alessandro na tabihan siya sa pagtulog. Hawak-hawak ng bata ang maliit niyang stuffed toy, nakatingin sa mga magulang na tila ba may malaking hiling.“Mommy, please,” pakiusap ni Alessandro habang humihila sa kamay ni Claudette. “Sleep here with me. I want you and Daddy beside me. Please, just like before.”Nagkatinginan sina Killian at Claudette. Parehong natigilan, parehong hindi alam kung paano tatanggi.“Alessandro…” mahinang sabi ni Claudette, “you can sleep with Mommy, okay? Daddy’s tired. He needs to rest.”Pero umiling ang bata. “No! I want both of you. Please, Mommy.”Napatingin si Claudette kay Killian, umaasang siya na ang magsasabi ng “no,” pero nagulat siya nang marinig ang kalmadong boses ng lalaki.“Alright,” sabi ni Killian, pinilit ngumiti. “If that will make you happy tonight, then okay.”Nanlaki ang mata ni Claudette. “Killian, you don’t have to—”“It’s fine,” putol ni Killian. “He just wants to be with us.