All Chapters of One Fateful Night With My Ninong: Chapter 391 - Chapter 400

Agad silang pumunta sa ospital nang tumawag ang doktor. May posibleng heart donor para kay Claudette. Halos hindi makapagsalita si Killian sa sobrang kaba habang hawak ang kamay ng asawa niya sa loob ng kotse. Tahimik lang si Claudette, nanginginig ang mga daliri, ramdam ang bigat ng bawat hinga. Pagdating nila sa ospital, sinalubong agad sila ng doktor. “Mr. and Mrs. Nicolas, the test results show that the donor’s heart is a perfect match for Mrs. Nicolaj,” sabi ng doktor habang tinitingnan ang mga papel. Halos mapahawak si Killian sa dibdib niya. “Doc, totoo ba ‘to? Walang complication? Sure na compatible talaga?” “Yes, Mr. Nicolaj,” sagot ng doktor. “But we still need to run final pre-operation tests. Once everything is cleared, we can proceed with the transplant.” Napahinga nang malalim si Claudette. “Killian... finally, baka ito na ‘yung sagot sa mga dasal natin.” Hinawakan ni Killian ang pisngi ng asawa niya. “Yes, love. This is it. This time, you’ll be okay. You’ll get

Makalipas ang ilang buwan, nagpasya sina Killian at Claudette na muling dalawin si Larkin sa kulungan. Bago sila tumungo roon, dumaan muna sila sa ospital kung saan isinagawa ang heart transplant ni Claudette. Plano nilang personal na magpasalamat sa naging donor—sa taong nagbigay ng panibagong buhay kay Claudette.Tahimik silang mag-asawa habang naglalakad sa hallway ng ospital. Mahigpit ang pagkakahawak ni Claudette sa kamay ni Killian. Kita sa mukha niya ang kaba at pag-aalala.“Killian,” mahina niyang sabi, “hanggang ngayon, hindi pa rin ako makapaniwala na buhay pa ako. Parang kailan lang, every night I was praying na sana may dumating na donor.”Tumingin si Killian sa kanya at marahang pinisil ang kamay nito. “You deserve this second chance, Claudette. God heard us. Someone was kind enough to give you that chance.”Pagdating nila sa opisina ng doktor, agad silang pinapasok. Nakangiti ang doktor ngunit halatang may bigat sa ekspresyon nito.“Mr. and Mrs. Nicolaj,” bungad ng dokto

Maaga pa lang ay abala na sina Killian at Claudette sa pag-aasikaso ng mga dokumento. Lahat ay gusto nilang matapos agad para mailipat na si Larkin sa mas maayos at disenteng puntod—sa tabi ng kanilang lolo na si Don Rafael Nicolaj. Ilang linggo rin nilang pinaghirapan ang proseso, mula sa papeles ng kulungan hanggang sa pagkuha ng permit mula sa munisipyo.Habang nag-aayos si Killian ng huling pirma sa opisina ng sementeryo, nakaupo naman si Claudette sa gilid, hawak ang bouquet ng puting bulaklak na ilalagay niya sa bagong puntod ni Larkin. Tahimik silang dalawa, parehong emosyonal ngunit may bahid ng kapanatagan sa kanilang mga mata.“Ready ka na ba?” tanong ni Killian habang nilalapitan ang asawa.Tumango si Claudette, mahina ang tinig. “Yes. I just want this to be over… para naman makapahinga na siya nang maayos.”Ngumiti si Killian at hinawakan ang kamay nito. “He deserves this. After everything, gusto kong maibigay sa kaniya ang respeto na hindi niya nakuha noon.”Habang naglal

Dalawang taon ang lumipas, at sa wakas ay dumating na ang balitang matagal nang hinihintay ng mag-asawang Killian at Claudette — buntis si Claudette, at hindi lang basta buntis, kundi kambal pa ang nasa sinapupunan niya. Halos hindi makapaniwala si Killian nang marinig iyon mula sa doktor.“Are you serious, Doc? Twins?” hindi makapigil si Killian sa pagtawa habang mahigpit na hinahawakan ang kamay ng asawa. “Dalawa agad?”Ngumiti ang doktor habang tinitingnan ang ultrasound result. “Yes, Mr. Nicolaj. Congratulations. Both babies look healthy. You’ll need to be extra careful, Mrs. Nicolaj, kasi twin pregnancy means double the care.”Napatakip ng bibig si Claudette, halatang na-overwhelm sa narinig. “Oh my God, twins…” bulong niya. “Killian, dalawa sila. Dalawa!”Tuwang-tuwa si Killian na parang batang nakatanggap ng pinakamagandang regalo. “Dalawa agad, Claudette. Grabe, hindi ko alam kung matatawa ako o maiiyak. May kapatid na si Alessandro.”Natawa ang doktor sa reaksyon nila. “Mukha

Tahimik na nakaupo si Claudette sa sofa, hawak ang tasa ng gatas habang pinagmamasdan si Killian na abala sa pag-aasikaso ng mga anak nila. Nasa kusina ito, nagmamadaling maglagay ng baon ni Alessandro sa lunchbox habang pinapatigil sa pag-iyak ang isa sa kambal. Kita sa mukha ni Claudette ang pagod pero mas nangingibabaw ang ngiti at saya.“Love, okay ka lang ba riyan?” tanong ni Killian habang pinupunasan ang pisngi ng anak nilang si Alessandro. “Mukha kang matamlay. Dapat nagpapahinga ka pa.”Ngumiti lang si Claudette at dahan-dahang tumango. “I’m fine. Gusto ko lang kayong panoorin. Hindi ko akalain na ganito ka pa rin ka-hands on sa mga bata,” natatawa niyang sabi habang pinagmamasdan ang asawa.Napakamot sa ulo si Killian. “Eh kasi, ayoko kang ma-stress. Ayoko rin na may makaramdam ka ng pagod o kahit anong bigat sa dibdib. Nabasa ko na pwedeng bumalik ang postpartum depression kapag napapabayaan ang sarili. Kaya ako na lang bahala sa lahat muna, okay?”“Tama ka naman doon,” mah