Semua Bab Sweet Revenge (Atty. David Loyola): Bab 121 - Bab 130

“Zia, you look nice today. Kung wala lang si Elliot sa buhay mo paniguradong niligawan na kita.” Pang aasar na sabi ni John sabay ngiti. Inabot niya ang mga bag ko na dinala namin sa aking kwarto. Sakto lang din na parehas ang kwarto niya sa kwarto ko. “Loko ka talaga. Pero salamat John sa pagtulong.” Sagot ko habang tinatapat ang key card sa pinto. Pagbukas nuon ay sobrang init sa loob ng kwarto . Sakto dahil summer na din ngayon. Agad akong dumiretso sa remote ng aircon at nilamigan ko ang kwarto.“Grabe, sa mahal ng bayad dito, alam mo talagang hindi sila nagtipid. Ang lamig ng aircon. Which is good.” sabi ni John habang nilapag ang mga gamit ko sa sahig.Napangiti ako at tumango. Inayos ko ang mga gamit ko sa tukador ng silid at pagtingin ko ay nandun pa rin si John. Akala ko ay umalis na siya. Kaya naman nakaramdam ako ng awkwardness na isiping may lalaki akong kasama na nasa loob ng motel. Ang weird pa dahil hindi ko naman talaga close si John. Yes, ka officemate ko siya ayun

Pagkasabi noon ay bumaling siya sa akin ng tanong. “Teka Ikaw? Dito ka na ba talaga mag-i-stay?Wala pa akong naririnig tungkol sayo?Napakatahimik ng buhay mo, pwera na lang ang tungkol sa inyo ni Elliot.”Ngumiti ako ng mapait. “Sa ngayon hindi ko pa masabi. Pero plano ko talagang lumipat din ng UK kung magkakaruon ng chance. Kaya lang dahil sa alam din ni Elliot ang gusto kong iyon ay baka hindi na lang ako sa UK maghahanap ng bagong malilipatan, baka sa ibang lugar na malayong malayo dito.”“Then Go. ang lawak pa ng maari mong galawan Zia, napaka bata mo pa. Huwag mong ikulong ang sarili mo sa isang taong kagaya ni Elliot, sorry ahh. Pero nakikita namin kung gaano kontrolin ni Elliot ang mga desisyon mo sa buhay. Mas mainam sigurong mag travel ka, for vacation. Basta less than 90 days ay nakabalik ka na dito para hindi mawala ang visa mo, im sure na hindi ka naman tututulan ni Luke kung magpapaalam kang magta travel ka.Sa nakikita ko sayo, malayo pa ang maabot mo sa buhay. And

“Elliot! Pumasok ka sa kwarto mo, wag kang lalabas.” sigaw ni Mommy, pero awang awa ako sa itsura niya, gulo gulo na ang kaniyang buhok at ang kaniyang labi ay pumutok sa pagkakasampal ng lalaki sa kaniya.“Biatawan niyo ang Mommy ko! Mga salbahe kayo!” malakas kong sigaw sa mga lalaki at pilit kong inaalis sila sa pagkakapalibot nila kay Mommy. “Punyeta kang bata ka! Umalis ka dito” sabi ng isa sabay kapit sa mga payat kong braso at inihagis ako sa sahig. Napaupo at napahawak sa aking puwitan dahil sa lakas ng impak. “Hahaha ibang bagay ang gusto namin sayo! Tutal ang tarantado mong asawa , winalangya kami. At dahil ayaw mo siyang ilabas, ikaw ang magbabayad ng pagkaka utang niya sa amin.” sabay turo ng isang lalaki sa hiwa niya sa tagiliran. “Hahaha, okay na okay kang kabayaran!” sabi nito sabay dila sa pisngi ni Mommy. “Punyeta Elliot sinabi ng pumunta ka sa kwarto mo at mag lock ka ng pintuan mo. buksan mo ang TV mo at lakas mo ang tunog! NGayon na!” sigaw ni Mommy ng galit na

Napapaisip na tuloy akong umuwi na ng Pilipinas. Kakausapin ko na lang ang parents ko at magtatayo ng sarili kong business ng sa gayun ay makalimot ako sa pait ng nangyari sa akin. Panay din ang message ni Karla at Levie tungkol sa bahay na inaalok nila sa akin. Well mas okay na din yun. Kung makukuha ko ang bahay na yun magkakaruon na ako ng dahilan kay Kuya Xavier para tumanggi pag inimbitahan nila ako sa nalalapit na kaarawan ng kanilang ama. Nahihiya na talaga akong humarap sa kanilang lahat lalo na at alam na nila ang tungkol sa nangyari sa amin ni Elliot. Malamang na maging sentro na lang ako ng asaran pag nagkataon. Ayokong sirain ang mahalagang araw na yun para sa pamilya nila at lalong ayokong ipahiya ang pamilya nila. “Karla, let me think about it.” maiksi kong reply. Sa totoo lang napapagod na din ako sa araw-araw na paglilipat ng mga gamit ko mula sa trabaho papunta sa kung saang apartelle ako mag-i-stay.Makalaipas ang isang araw na nakakapagod sa opisina, nawala sa i

“Naisip mo ba ang naging epekto sa akin ng mga nalaman ko? Na sa isang iglap malalaman ko na ang lalaking pinaglaanan ko ng aking unang pagkapunit ay naibigay ko lang sa isang lalaking hindi kayang manindigan?Sa tingin mo ba lahat ng pagmamahal at pag-aasikaso na ginagawa ko para sayo ay laro lang?Sa tingin mo ba maibabalik mo pa ang nawala sa akin? Ang dangal ko? Ang dignidad ko?Sige sabihin mo sakin. Sa laro mong ito sino ang kawawa? Sino ang naging katawa tawa?”Lumapit ako sa kanya, ang mga kamay ko galit na kumikilos.“Tandaan mo Elliot, pinili kita noon above all. Kahit pa awayin ako ng mga kaibigan ko. Kahit pa kamuhian ako ng best friend ko. Pinagtanggol kita sa lahat. Paulit-ulit kong pinapaliwanag sa kanila na lahat ng tao ay kayang magbago. Na ang lahat ng tao ay may karapatang magmahal at mahalin.Elliot, gusto ko ng mag move on sayo. Ilang ulit na kitang tinaboy, kaya naman sana tumigil ka na ng kakasunod sakin.Ang daming paghihirap kong naranasan ng dahil sayo speci