All Chapters of ผลลัพธ์เท่ากับรัก: Chapter 31 - Chapter 40

ผลลัพธ์เท่ากับ ‘รัก’EP.30คำถามในใจ วันต่อมา ปราณบอกว่าจะมารับตั้งแต่เมื่อคืน กระทั่งบ่ายคล้อยของอีกวันก็ยังไม่มา นรีรู้เพียงแค่ว่าเขาต้องไปต่างอำเภอเพื่อทำธุระให้กำนันใหญ่ผู้เป็นพ่อของดุจดาว ปราณให้ข้อมูลกับเธอเพียงสั้น ๆ เท่านั้น ทว่าไม่มีการขยายความเพิ่มเติม นรีทำใจเชื่อไม่ลงว่าการที่หญิงชายสองคนอยู่ด้วยกันเพียงลำพังจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น แม้จะมีธุระเร่งด่วนเข้ามากะทันหันตามคำให้การ ก็ฟังไม่ขึ้นอยู่ดี… แต่จะทำอย่างไรได้ ในเมื่อถึงตอนนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างเขาและเธอก็ยังคงไม่ได้เป็นอะไรกัน… ตอนนี้เป็นเวลาเย็น บรรยากาศรอบบ้านหลังที่ได้มานั่งเล่นบ่อยครั้งระหว่างวันก็เหมือนเดิม หากแต่ข้างในอกของหญิงสาวกลับรู้สึกปวดหน่วง ๆ แบบที่ไม่เคยเป็น นรีคิดว่าผ่านพ้นสักคืนความรู้สึกที่ว่าอาจเลือนหาย ทว่าผ่านมาร่วมวันก็ยังรู้สึกไม่ต่าง แม้จะได้พูดคุยกับปายตลอดทั้งวัน รวมถึงช่วยอาบน้ำให้หลานเป็นครั้งแรก แต่ความหม่นหมองในใจก็ยังคงอยู่ แม้พ่อของลูกจะใจร้าย แต่นรีก็อดใจคิดถึงเขาไม่ได้… เรือนร่างผอมบางนั่งทอดอารมณ์ที่ชานเรือนติดริมคลองได้นานก

ผลลัพธ์เท่ากับ ‘รัก’EP.32คนปากไม่ตรงกับใจ ครึ่งชั่วโมงต่อมา รถจอดสนิทลงหน้าบ้านปุ๊บ นรีก็รีบลงจากรถเข้าบ้านปั๊บ เหลือเพียงแค่ปราณที่ยังคงนั่งนิ่งอยู่หลังพวงมาลัยนานกว่านาที เพราะเขาเป็นกังวลกลัวว่าอีกฝ่ายอาจเกิดอาการป่วยไข้ขึ้นได้หากมัวแต่นั่งแช่บนรถในสภาพชื้นเปียกไปทั้งตัว สุดท้ายจึงต้องยอมขับรถพากลับบ้านโดยไม่มีข้อแม้ หลังจากนั่งระบายลมหายใจอยู่นาน ร่างสูงก็ตามนรีเข้าบ้านไปอีกคน เสียงรื้อค้นของที่ด้านบนดังให้ได้ยินมาถึงด้านล่าง พลันขายาวก็ย่ำโครมตามขึ้นไปดูทันที ประตูห้องนอนเปิดอ้า เผยให้เห็นนรีที่ยังคงเนื้อตัวเปียกชุ่มโชก ชุดที่สวมใส่ลู่แนบติดไปกับเรือนร่างกำลังทำการปลดเสื้อผ้าออกจากไม้แขวนพลางก็โยนเสื้อผ้าที่ว่าใส่กระเป๋าเดินทาง แม้นรีจะเห็นปราณ แต่เธอก็ไม่คิดหันสนใจ “เปลี่ยนเสื้อผ้า เดี๋ยวไม่สบาย” ร่างสูงจำต้องเป็นฝ่ายเดินเข้าหา พลางก็คว้าเสื้อผ้าในกระเป๋าโยนส่งเดชกลับเข้าตู้ตามเดิมทำเอาตากลมโตถึงกับค้อนมอง “เรากำลังเรียกรถ” “ใครเขาจะมารับดึกดื่นป่านนี้” ปากเขาก็ว่าไป มือก็ยังคงทำการโยนเสื้อผ้ากลับเข้าตู้อย่างต่อเนื

ผลลัพธ์เท่ากับ ‘รัก’EP.34คืนฝนพรำ 2 ไม่ใช่แค่หญิงสาวฝ่ายเดียวที่กำลังตกอยู่ในสภาวะสับสนหนักไปทั้งดวงจิตดวงใจ หากแต่อีกคนก็รู้สึกไม่ต่างกัน… กระนั้นปราณก็ยังคงพยายามเอาใจ ริมฝีปากรุ่มร้อนเลื่อนต่ำลงอีกครั้งกดจูบแผ่วเบาสลับกับขบเม้มดูดดึงลำคอผ่องขาว ไม่ว่าปากหนาสัมผัสจุดใดก็ไม่ลืมที่จะทิ้งร่องรอย และเพียงได้ยินเสียงขาดห้วงของลมหายใจอีกฝ่าย ความรู้สึกปั่นป่วนข้างในก็ยิ่งพูนทวี กายหนาขยับเข้าแทรกเบียดระหว่างเรียวขา พร้อมกันก็ต้องระมัดระวังไม่ให้ลำตัวท่อนบนทาบทับหน้าท้องของคนใต้ร่างแม้ยังไม่ทันถึงขั้นตอนสอดใส่ปราณก็อดไม่ได้ที่จะบดเบียดท่อนเนื้อลำโต และเพียงสัมผัสได้ถึงความชื้นเปียกระหว่างที่เอ็นร้อนถูผ่านก็จำต้องหลับตาลงพยายามฝืนข่มอารมณ์อย่างหนัก ชายหนุ่มเคลื่อนตัวลงอย่างเชื่องช้า มือสากลูบไล้ผิวกายนุ่มเนียนของคนซึ่งมีสถานะไม่ต่างจากการเป็นเมียในทางพฤตินัย สัมผัสกระด้างลากผ่านไปทั่วทุกจุดของกายเนื้อบอบบางหอมหวนปลุกปั่นความรู้สึกแบบผู้ชาย ก่อนเครื่องหน้าคมคายจะมุดเข้าหาความสดสาวเพื่อทำการขอใบเบิกทาง ขณะที่นรีพยายามหุบเรียวขา ลิ้นร้อนก็ฉกเลียแอ่งน้ำหว

ผลลัพธ์เท่ากับ ‘รัก’EP.36โหยหาวันต่อมา ระหว่างมื้อเช้าทุกอย่างยังคงผ่านไปไม่เปลี่ยนจากหลายวันที่ผ่านมา แม้นั่งกินข้าวร่วมโต๊ะเดียวกันแต่ปราณและอีกฝ่ายก็ไม่มีทีท่าว่าจะสนทนากัน มีเพียงสายตาเท่านั้นที่ต่างก็ลอบมองกันในจังหวะที่อีกคนไม่เห็น ปราณยังคงกินข้าวได้ กระทั่งทำกิจกรรมอย่างอื่นก็ทำได้เป็นปกติไม่ได้เป็นง่อยเหมือนที่พ่อปรามาส เว้นเพียงอย่างเดียวที่เห็นจะทำได้ไม่ถนัดเท่าไรนักก็คือการอาบน้ำโดยมีเฝือกติดอยู่กับแขนแม้สามารถถอดออกได้แต่หมอบอกว่าควรใส่ไว้จะดีกว่า จะใส่เสื้อผ้าแต่ละทีก็ลำบากยากเย็น ขนาดพันผ้าขนหนูให้ติดอยู่ที่รอบเอวแน่น ๆ เขายังทำไม่ได้เลย หากขยับแขนข้างที่มีปัญหามากไปก็จะร้าวปวดจนถึงคอ สุดท้ายคนอาศัยร่วมบ้านก็ทนเวทนาไม่ไหว เป็นนรีที่เข้าให้การช่วยเหลือผูกผ้าขนหนูที่รอบเอวให้คนตัวสูงซึ่งกำลังเตรียมตัวจะอาบน้ำตาคมหลุบลงมองการกระทำของหญิงสาวด้วยรู้สึกใจชื้นขึ้นมาไม่น้อย ปราณคิดว่านรีอาจไม่เฉียดเข้าใกล้เขาอีกแล้วตั้งแต่เรื่องคืนนั้นผ่านมาได้ร่วมสัปดาห์ “ถ้าปราณอาบน้ำลำบาก” คนตัวเล็กเอ่ยทั้งน้ำเสียงลังเลใจ “จะให้เราช่วยอาบก็ได้นะ”

ผลลัพธ์เท่ากับ ‘รัก’EP.38เคลียร์ความรู้สึก บรรยากาศภายในบ้านเงียบเชียบมีเพียงเสียงพัดลมตั้งพื้นเท่านั้นที่กำลังทำงาน ทั้งคู่กลับมาจากตลาดแล้วแต่นรียังไม่คิดขึ้นด้านบน เธอกำลังนั่งรอคอยเจ้าของบ้านจัดการอะไรที่ด้านนอก ก่อนที่อีกครู่คนที่ว่าจะเดินเข้ามา “ทำไมไม่ขึ้นไปอาบน้ำเข้านอน?” เสียงห้าวเอ่ยถาม ปราณจัดการล็อกประตูลงกลอนจนเสร็จเรียบร้อย หันมองอีกทีนรีก็ยังคงนั่งนิ่งอยู่ที่เดิม “ปราณมานี่สิ…” หญิงสาวพยักหน้าเรียกแม้จะเก้อกระดากกับเหตุการณ์เมื่อชั่วโมงก่อนและแทบทนสบตาไม่ได้ แต่ร่างสูงก็เดินไปหย่อนกายลงข้างกันไม่คิดปฏิเสธคำ ความเงียบงันของทุกสิ่งอย่างรอบตัวทำให้ความกระอักกระอ่วนบังเกิด แม้ช่วงนี้สองหนุ่มสาวจะสามารถพูดคุยกันได้ ทว่าหลังจากเหตุการณ์ในคืนนั้นต่างฝ่ายต่างก็ยังไม่ได้นั่งจับเข่าสนทนากันอย่างจริงจัง ตาคมชำเลืองมองคนตัวเล็กที่เป็นฝ่ายเรียกเขาเข้าหา หากก็ไม่คิดจะเปิดปากพูดสักคำ ดวงหน้าหวานฉายแววประหม่าเสมองไปอีกทาง แม้ปราณไม่รู้ว่านรีต้องการอะไร แต่บรรยากาศเช่นนี้หากได้เปิดอกพูดคุยกันสักนิดคงดี “เธอโกรธอยู่ไหม?” เขาเป็นฝ่า