JALENE“BABY!”Hindi ko pinansin ang tawag ni Frank sa akin. Ngayon naalala na niya ang endearment niya sa akin, pero nitong mga nakaraang buwan, nakalimutan niya.Binilisan ko pa ang lakad ko para makalayo sa kanya, pero naabutan niya ako nang papalabas na ako ng ospital na iyon.“Excuse me?” pagtataray ko sa kanya. Kasunod niyon ang pagtanggal ko ng kamay niya sa aking pulsuhan.“Let me explain.”“No need, Frank.” Natawa ako sa sinabi niya. “Hindi ka worth it na ipaglaban. Kaya makakaasa kang hindi matutuloy ang kaso sa kaibigan mong doktor para makapagpatingin ka sa kanya hanggang sa magising ka na lang na wala na kami ng mga anak mo.”“N-no. That won’t happen.”Akmang bubuka ang labi ko nang unahan niya ako.“Alam ko na ang lahat, baby. I’m sorry.”“Nag-sorry ka? Anong alam mo na ang lahat? Eh ano ’yong narinig ko, huh? At pwede ba, ‘wag kang mag-sorry sa akin dahil wala kang kasalanan sa akin. Kay Kassandra ka mag-sorry ngayon dahil iniwan mo siya ngayon. Baka mamaya tawagan ka ni
Terakhir Diperbarui : 2025-07-19 Baca selengkapnya