“แล้วเขาบอกอะไรเธอล่ะ” ฉู่ลี่เหยียนเผลอพูดเสียงดังขึ้นอย่างลืมตัว“ชู่ว์! ลี่เหยียน! เบา ๆ หน่อยสิ!” ซ่งจื่อหานรีบยกนิ้วชี้ขึ้นมาแตะที่ริมฝีปากของตัวเอง “ฟังนะ ฉันไม่มีเวลาจะเล่าเรื่องนี้ให้เธอฟังตอนนี้หรอก แต่ฉันสัญญาว่าจะบอกเธอทีหลังอย่างแน่นอน”“โอ๊ย...จื่อหาน! เธอกำลังจะทำให้ฉันต้องคลั่งตายอยู่แล้วนะ ฉันอยากจะรู้เดี๋ยวนี้ ตอนนี้เลย”“แต่ฉันบอกเธอตอนนี้ไม่ได้จริง ๆ นะ”ฉู่ลี่เหยียนขมวดคิ้วมุ่นเข้าหากันอย่างขัดใจ “บอกใบ้ให้ฉันหน่อยก็ได้น่า อย่างน้อยเธอก็จะมาทิ้งฉันไว้กลางทางแบบนี้ไม่ได้นะ มันใจร้ายเกินไป”“ฉันก็ไม่ได้จะทิ้งเธอไว้กลางทางสักหน่อย” ซ่งจื่อหานพูดแล้วเอนตัวไปข้างหน้ามากขึ้นอีก “งั้น...ขอพูดแค่นี้แล้วกันนะว่า...พี่เฮ่าชวนน่ะ...เขาเป็นพวก ‘ดอม’ นะจะบอกให้”“หา?!” ฉู่ลี่เหยียนทำหน้าสับสนงุนงงอย่างเห็นได้ชัด “แล้วมัน...หมายความว่ายังไงกัน” ดวงตาคู่สวยของเธอจ้องมองค้นหาคำตอบอยู่ในดวงตาของเพื่อนรัก “หมายความว่ายังไงกันแน่ ที่ว่าชอบเป็น ‘ดอม’ น่ะ”“ฉันหมายถึง...พี่เฮ่าชวนน่ะ...ชอบที่จะเป็น ‘ฝ่ายควบคุม’ ยังไงล่ะ” ซ่งจื่อหานจงใจเน้นเสียงที่คำสุดท้าย แล้วก็เบิกตากว้างขึ้นเล็กน้อย 
Terakhir Diperbarui : 2025-06-19 Baca selengkapnya