Semua Bab HEART EYES ดวงตาสื่อรัก: Bab 11 - Bab 20

12- ขอให้โชคดี –ฉันข้ามฝากมาอีกฝั่งในตัวเมือง เพราะการนัดเจอกับคนใหญ่คนโตครั้งนี้ เป็นคลับหรูแห่งหนึ่งใจกลางเมือง ที่คุณเอ็ดเวิร์ดไม่ได้นัดเจอพวกเขาที่โรงแรมบนเกาะเพราะตอนนี้ยังอยู่ในช่วงรีโนเวทอยู่แหละนะหลังจากลงจากเรือฉันก็เดินไปยังรถเก๋งสีดำที่จอดเทียบอยู่“คุ...คุณเอ็ดเวิร์ด ทำไมอยู่ตรงนี้คะ”“ทำไมผมจะอยู่ตรงนี้ไม่ได้ นี่มันรถผม”“เปล่าค่ะ ดิฉันไม่ได้หมายถึงแบบนั้น ดิฉันนึกว่าคุณเอ็ดเวิร์ดไปคลับก่อนแล้วน่ะค่ะ”“รีบขึ้นรถเถอะ เวลาของผมมีค่า”“ขอโทษค่ะ” ฉันรีบวิ่งจะอ้อมไปนั่งด้านหน้า แต่จู่ ๆ ก็โดนลูกน้องของคุณเอ็ดเวิร์ดห้ามไม่ให้เปิดประตูด้านหน้า“คุณฟ้าครามต้องนั่งด้านหลังครับ”“ให้ฉันนั่งข้างคุณเอ็ดเวิร์ดไม่ดีมั้งคะ”“มัวทำอะไรอยู่” สิ้นคำ เสียงอันบาดลึกก็เปล่งออกมาด้วยความหงุดหงิด“คุณฟ้ารีบขึ้นเถอะครับถ้าบอสโกรธผมตายแน่”“ค่ะ..ค่ะ” ฉันรีบเปิดประตูรถด้านหลังก่อนจะรีบนั่งลงไป ไม่กล้าแม้แต่จะหันไปมองคนข้าง ๆ ภายในรถเงียบเฉียบ แค่เผลอกลืนน้ำลายก็ทำเอาได้ยินชัดเจน“จำเป็นต้องพก เครื่องดื่มมาคลับด้วยเหรอ”“เอ๊ะ จริงสิ!! คุณเอ็ดเวิร์ดคะ ช่วยแวะที่หนึ่งได้มั้ยคะ เป็นทางผ่าน 10 นาที

14- เหยียบกับระเบิด – ฉันถึงกับต้องอ้าปากค้าง นิ่งทื่อราวกับโดนตอกเสาเข็มปักหมุดให้ขยับไปไหนไม่ได้ อยากปฏิเสธใจจะขาด แต่มันมีหนทางให้ฉันพูดออกไปว่าไม่ทำได้ยังไง ในเมื่อเป็นฉันเองที่ จุดชนวนนี้มันกับมือ “คุณเอ็ดเวิร์ด คุณพูดผิดรึเปล่าคะ ให้ฉันเนี่ยนะมานอนห้องนี้กับคุณ” “ใช่...” ฉันจ้องมองไปที่เขา สีหน้าสุขุมจริงจังแบบนั้น แถมยังกอดอกพยักหน้ายืนยันว่าฉันไม่ได้ฟังผิด และเข้าใจถูกต้องแล้ว“ทำไมคะ ทำไมฉันต้องมานอนห้องนี้กับคุณ เอ่อ คุณเอ็ดเองก็ใช้บริการสาว ๆ ปกติอยู่แล้วไม่ใช่เหรอคะ ก็เรียกใช้อย่างที่เคย ๆ ไปสิคะ” ฉันพูดออกไปตรง ๆ แน่ล่ะ ฉันน่ะเห็นผู้หญิงเข้าออกห้องเขาก็บ่อย แถมยังไม่เคยจะซ้ำหน้ากันเลยสักคนขนาดนั้น ถึงฉันจะเคยพลาด (มั้ง) นอนกับเขาไปสองสามหน แต่ฉันก็ไม่ได้อยากจะลดตัวไปเป็นนางบำเรอประจำตัวให้เขาซะหน่อย “...” แต่แทนที่เขาจะพูดอะไรออกมาสักคำ เขากลับจ้องมองฉันด้วยสายตาดุดัน ราวกับว่าคำพูดของเขานั้นคือคำสั่ง “โอเคค่ะ มานอนห้องนี้ก็ได้ค่ะ งั้นฉันกลับห้องของฉันได้แล้วใช่มั้ยคะ” เขาลุกขึ้นหันจ้องมองฉัน

16- เป็นฉันเนี่ยนะ –คุณเอ็ดเวิร์ดหันกลับไปสนใจทำงานเงียบ ๆ ส่วนฉันก็ปลีกตัวมานั่งรอในห้องนอนแทน ฉันกวาดตาไปมองดูรอบ ๆ อย่างตั้งใจ เพราะแม้จะเคยนอนที่นี่มาสองหน แต่ทุกครั้งก็อยู่ในตอนที่สติเลอะเลือน แถมตื่นมาก็ต้องวิ่งกุลีกุจรอยากรีบออกจากห้องนี้ทุกที เลยไม่เคยได้สังเกตหรือมองอย่างตั้งใจเลยสักครั้ง“ห้องดูระเบียบ สะอาดตาจัง ที่นอนก็เรียบผ้าปูตึงอย่างกับหน้าของเขาเลยแหะ เหมือนไม่ค่อยผ่านการใช้งาน ดูไม่ออกเลยแหะว่าห้องนี้จะมีผู้หญิงเข้าออกทุกวันได้”ฉันเดินไปรอบ ๆ มองนั่นมองนี่ แต่ก็มีมารยาทพอที่จะไม่แตะต้องของมั่วซั่วใด ๆ ในห้อง แน่นอนว่าฉันกลัวว่าหากมีของอะไรเสียหาย แล้วเขานำไปพิสูจน์ลายมือมันอาจจะทำให้ฉันเป็นผู้ต้องสงสัยได้ไงล่ะ คนอย่างเขานะเป็นคนที่ไม่ควรมีปัญหาด้วยสุด ๆ แค่คิดก็หัวหดหมดแล้วเนี่ย“แล้วจะให้ฉันทำอะไรในห้องรอล่ะเนี่ย เตียงก็เรียบตึงซะไม่กล้าไปนั่งให้มันยับ” ฉันยืนนิ่งคิดสักพัก ก่อนจะเดินหันกลับไปนั่งเก้าอี้โซฟาเดี่ยวตรงมุมห้องแทนฉันนั่งเล่นไถ่มือถือท่องโซเชียลไปสักพัก ก็เกิดความง่วงเข้าครอบงำ“รอไม่ไหวแล้ว ง่วงชะมัด” ฉันที่หนังตาหย่อนแทบจะลืมตาไม่ขึ้นสุดท้ายก็ตัดสินใ

18- ร่วมงานแต่ง(ผี) –ฉันเดินกับเพื่อน ๆ พนักงานกันสามคนจนมาถึงหน้างานแต่งที่ตกแต่งได้หรูหราหมาเห่าอย่างที่เพื่อนร่วมงานบอกจริง ๆ ‘หมดไปกี่สิบล้านเนี่ย’ผู้คนคึกคักเต็มไปหมด และพอมองดี ๆ ก็พบว่าเป็นคนเหล่านี้ล้วนเคยเห็นผ่านสื่อทั้งนั้น ฉันเองก็รู้จักพวกเขาเป็นการส่วนตัวเพราะส่วนใหญ่ก็รู้จักกันในแวดวงธุรกิจฉันเองก็มีหน้าตา และชื่อเสียงพอสมควร ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่ไก่กาในแวดวงธุรกิจสักหน่อยนินา“โหหรูจังเลยนะคะว่ามั้ยคุณฟ้า” เพื่อนพนักงานเอ่ยขึ้นและหันมาชวนฉันคุย“ใช่ค่ะสวยมาก ๆ เลย” ฉันได้แต่ยิ้ม“สักวันพวกเราจะมีโอกาสแบบนี้มั้ยนา แฟนฉันในอนาคตจะสามารถจัดงานแต่งดี ๆ ให้กันได้รึเปล่ายังไม่รู้เลย ว่าแต่คุณฟ้ามีแฟนรึยังคะ สวย เก่ง แถมรวยเหมือนคุณฟ้า แฟนหนุ่มจะต้องสุดยอดแน่ ๆ ”“ฟ้าโสดน่ะค่ะ”“ห๊า....!!!!จริงเหรอคะ ไม่อยากจะเชื่อ” เพื่อนพนักงานทั้งสองคน ทำหน้าตาตกใจสุดขีดเมื่อรู้ความจริงที่ว่า ฉันไม่มีแฟน“จริงสิคะ ทำไมเหรอ คำพูดฟ้าไม่น่าเชื่อถือเหรอคะ”“ป่าวค่ะ ก็คุณฟ้าสวยซะขนาดนี้ แถมยังเก่งสุด ๆ ก็เลยคิดว่าผู้ชายคงจีบเยอะน่าดู”“ตรงกันข้ามเลยต่างหากค่ะ มีแต่ผู้ชายมอง แต่ไม่ยักกะมีผ

20- หลักฐานที่ถูกซ่อนไว้ –แม้จะยังไม่เข้าใจคำพูดเขามากนัก แต่การที่คุณเอ็ดเวิร์ดยื่นมือเข้ามาช่วยฉันได้ทันท่วงทีแบบนี้ ฉันซึ้งใจจริง ๆ เขาทำให้ฉันรอดตายอย่างฉิวเฉียด ถ้าไม่มีเขาฉันคงแย่แน่ ๆ“คุณสะดวกจะเล่าให้ผมฟังมั้ย”“ค่ะ...ฉันจะเล่าให้คุณเอ็ดเวิร์ดฟังนะคะ เรื่องมันมีอยู่ว่า......” ฉันเล่าไปอย่างหมดเปลือกไม่มีกัก ว่าเหตุใด สส. คนนั้นถึงต้องส่งคนออกตามล่าฉันเพียงเพราะฉันรู้จักคนชื่อปาน“ผมพอเข้าใจนะ กับเรื่องที่คุณเล่า แต่ว่าคุณรู้จักคุณปานได้ยังไง แล้วถ้าเขาอ้างว่าเป็นแฟนของ นักการเมืองคนนั้นจริงทำไมงานแต่งถึงผ่านไปได้ด้วยดี ทั้งที่คุณก็เจอเขาบนเกาะนี้ไม่ใช่เหรอครับ ผมไม่เห็นได้ข่าวว่ามีใครแสดงตัวว่าเป็นแฟนอีกคน” เขาทำหน้าสงสัยและมองฉันอย่างรอคำตอบ ฉันกลืนน้ำลายไปหลายอึก นึกคิดว่าฉันควรบอกเขาดีรึเปล่าว่าฉันมีความสามารถเหนือธรรมชาติ ถ้าบอกไปแล้ว เขาจะหาว่าฉันบ้ารึเปล่านะ เขาจะยอมเชื่อฉันมั้ยฉันนิ่งทำหน้าคิดหนักจนคุณเอ็ดเวิร์ดจับสังเกตได้ เขาเอื้อมมือมาจับไหล่ฉันก่อนจะเอ่ยเพื่อให้ฉันตัดสินใจได้“คุณฟ้าคุณฟังผมนะ ถ้าคุณไม่บอกผม หรือเหตุผลของคุณมันไม่เพียงพอ ผมก็คงช่วยคุณไม่ได้ คนท