Semua Bab วันสิ้นโลกของผม: Bab 321 - Bab 330

...กลับมาที่หงส์เธอไล่เก็บลูกน้องของมันได้ไม่นาน เจ้าตัวหัวหน้าหน่วยบางคนก็เริ่มเคลือบแคลงว่าลูกน้องคนสนิทที่เดินตามกันต้อย ๆ เริ่มหายตัวไปอย่างลึกลับสิ่งที่เกิดขึ้นทำให้คิดไปได้ในทิศทางเดียวกันว่าต้องเป็นพลังของผู้บุกรุกแน่ ๆฝีมือของพวกมันอยู่ในระดับไหนกัน จนป่านนี้แล้วสองฝาแฝดก็ยังไม่กลับมา ไหนจะลูกน้องที่หากสังเกตดี ๆ จะรู้สึกบางตาจนสัมผัสได้อีก“กูจะไปรายงานหัวหน้า” ถึงเฮียกันกำลังจะกลับไปยังชั้นสามของห้างสรรพสินค้า แต่ถ้าเรื่องนี้ไม่ได้รับการแก้ไขโดยเร็ว รับรองเลยว่าพวกชาวบ้านที่สังเกตเห็นจะต้องลุกฮือแน่ แต่ถ้าได้พลังของหัวหน้ามาควบคุม ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อยเหมือนที่ผ่านมาชาวบ้านที่ไม่มีพลังพิเศษและอาศัยอยู่ในพื้นที่บริเวณนี้จะถูกให้ออกจากที่อยู่อาศัยเดิม เว้นก็แต่ว่าจะมีคนในครอบครัวที่มีพลังพิเศษ สถานะในค่ายจึงจะแตกต่างออกไปพลังของกันนั้นไม่ได้น่ากลัว แต่คนที่น่ากลัวคือหญิงสาวที่อยู่เคียงข้างคนเป็นหัวหน้าตลอดเวลาต่างหาก นอกจากจะมีพลังเสริมกำลังกายให้แข็งแกร่งแล้ว เธอยังเชี่ยวชาญศิลปะป้องกันตัวถึงขั้นอยู่ในระดับสูงอีก ไม่ว่ามีใครคิดลองดีอยากท้าทายอำนาจก็มักจะถูกเธอคนนั้นกำ

ชาวบ้านหลายคนพยักหน้า ไม่เห็นถึงความจำเป็นที่ชายหนุ่มจะต้องเป็นกังวลแทนพวกตนเลย การที่คนคนหนึ่งตัดสินใจกินคริสตัลซอมบี้เข้าไป นั่นหมายความว่าพวกเขาได้เตรียมใจไว้แล้วไม่ใช่หรือ ไม่เว้นแม้แต่กลุ่มคนที่อาสาสมัครเข้ารับการทดลอง 100 คนแรกในค่ายพันธมิตรแห่งนั้นด้วยนิโคลัสที่ไม่มีบทบาทหน้าที่ในวันนี้มองคนรักกับชาวบ้านสมัครสมานสามัคคีรักใคร่กันก็โล่งใจ เขากลัวว่าจะเกิดเหตุการณ์เหมือนกับตอนที่มีคนมาดักรอและขอติดตามไปยังค่ายพันธมิตร แถมยังขอให้พวกเขาคอยคุ้มกันให้โดยไม่มีสิ่งตอบแทนหรือของแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม ติ๊ต่างเอาเองว่าคนเขาให้ความช่วยเหลือแล้วก็ต้องช่วยให้สุดแม้ว่าช่วงเวลาที่กักตัวหลายคนจะฝากของกินของใช้มาให้พร้อมจดหมายขอโทษ ก็ไม่ได้ทำให้ความรู้สึกด้านลบนั้นกลับมาดีได้ในเร็ววัน กลัวก็แต่เฉินเฟิงที่เป็นคนของหมู่บ้านนี้และถือว่าเป็นคนกลางของเรื่องราวทั้งหมดจะลำบากใจมาวันนี้เห็นเจ้ากระต่ายยิ้มแย้มได้จากใจ คุณหมอหนุ่มจึงปล่อยวางความรู้สึกไม่ดีลงได้บ้าง“นอกจากนี้พลังพิเศษที่เรามียังถูกแบ่งเป็นระดับขั้น ข้อนี้คุณโจเซฟคงเคยพูดให้ฟังบ้างแล้วใช่ไหมครับ” มาถึงหัวข้อนี้ คนที่สามารถปลุกพลังพิเศษ

‘ถ้านายสามารถทำให้คนคนหนึ่งเชื่อฟังคำพูดของฉันทุกคำได้ ฉันจะยอมติดตามเป็นลูกน้องของนาย’ หล่อนว่าไว้อย่างนั้น‘ดีล’ กันพยักหน้าตกลง เรื่องควบคุมจิตใจมันมั่นใจพอตัว ตั้งแต่ได้รับพลังนี้มาก็มีแค่หญิงสาวคนเดียวเท่านั้นที่มันไม่สามารถทำอะไรได้มากนัก‘แล้วจะให้เรียกคุณว่าอะไร’‘หยก’ หล่อนตอบสั้น ๆ ไม่ได้แนะนำตัวเพิ่มเติม ‘ตามมาทางนี้’ พร้อมกับให้โจรชั่วตามไปยังที่พักชั่วคราวของเธอ‘จะให้ใช้พลังตอนนี้เลยเหรอ’ คิดว่าจะมีการนัดเจรจากันก่อนเสียอีก‘ถ้านายตุกติกก็แค่ฆ่าทิ้ง’ หล่อนเดินตัวตรงไปยังบ้านหลังหนึ่งปึง ๆ!‘ปล่อยผมออกไป! ได้โปรดปล่อยผมออกไป’ เมื่อเข้าไปใกล้ก็จะได้ยินเสียงใครบางคนกำลังร้องขอความช่วยเหลือ ซอมบี้ในละแวกนั้นพยายามจะเดินเข้ามาเพราะมีเสียงดึงดูด แต่พอหยกมาถึงก็กำจัดพวกมันจนหมดในเวลาไม่นาน ทำให้ลูกน้องของกันที่ติดตามมาด้วยต่างก็ขนหัวลุกกับฝีมือการต่อสู้ที่เหนือชั้นกว่าพวกตนหลายเท่าพวกมันส่วนมากถ้าไม่ใช่อันธพาลข้างถนนก็เป็นแค่พวกนักเลงหัวไม้ คนติดยาจะไปมีกำลังต่อกรกับผู้ที่มีทักษะการต่อสู้บวกพลังพิเศษได้อย่างไรลูกน้องที่ติดตามกันมาถูกสั่งให้เฝ้านอกตัวบ้าน ส่วนตัวมันกับหญิงสาว

ค่ำคืนนี้ค่ายนรกบนดินมีแต่เรื่องวุ่นวายไม่หยุด เวรยามที่ควรเดินกันขวักไขว่ไปมาค่อย ๆ หายไปทีละคนสองคน ยิ่งดึกมากเท่าไร… ก็ยิ่งหายไปมากเท่านั้นอีกทั้งคนเป็นนายใหญ่ยังเลือกที่จะกลับเข้าไปในห้างสรรพสินค้าโดยไม่สนความเป็นความตายของลูกน้องตาดำ ๆ และไม่ได้ออกคำสั่งอะไรไว้เป็นชิ้นเป็นอันนอกจากให้ตามหาตัวผู้บุกรุก เห็นเช่นนั้นพวกระดับหัวหน้าก็ไม่คิดจะอยู่ด้านนอกเช่นกัน ในช่วงเวลาที่มีคนจ้องจะเอาชีวิตพวกมันได้ง่ายดายเช่นนี้ ปล่อยให้พวกหน้าใหม่กับพวกไฟแรงจัดการก็แล้วกัน ถ้าผ่านคืนนี้ไปได้ค่อยหาทางแก้ตัวกับหัวหน้าอีกที หาผู้หญิงสวย ๆ ให้สักคนก็หายโกรธแล้วส่วนคนที่มีพลังพิเศษและเพิ่งจะเข้าร่วมได้ไม่นานก็เริ่มออกตามหาตัวผู้บุกรุกกันจ้าละหวั่น หวังสร้างผลงานเพื่อให้ได้รับของรางวัลตอบแทน จะเป็นอาหารแช่แข็งหรือผู้หญิงก็ได้หมดหารู้ไม่ว่าหาให้ตายก็หาไม่เจอหงส์ไม่จำเป็นต้องออกไปไล่ล่าฆ่าพวกเวรยามอีกต่อไป เธอยืนมองเล็บที่ถูกตะไบจนสั้น ใบหน้าสวยยิ้มสดใส แค่ยืนเฉย ๆ ก็มีคนไป ‘ล่อ’ มาให้!“ทางนี้เลยครับพี่เข้ม ผมเห็นกับตาเลยว่ามีผู้บุกรุกกำลังลากเวรยามไปซ่อนในบ้านที่ถูกปิด แล้วตอนนี้มันก็แอบอยู่ใกล้กับห

เรื่องรับมือกับคนที่มีพลังพิเศษสายความเร็ว ตุ่นค่อนข้างมั่นใจในฝีมือพอตัว เพราะเจ้าตัวซนที่ภูเขาเองก็ไม่ใช่ย่อย เสียงลมพัดฟุบฟับในตอนนี้ไม่ใช่ปัญหาของชายหนุ่มเลยสัดนิดออกจะคุ้นชินเสียด้วยซ้ำดังนั้นคนที่รับหน้าที่่ต่อสู้กับบุคคลปริศนาจึงหนีไม่พ้นตุ่น ส่วนโจเซฟจะใช้โอกาสนี้เข้าไปให้ความช่วยเหลือเหยื่อผู้โชคร้ายออกมาแทนเจ้าจิ้งจกไม่คิดว่าผู้บุกรุกจะเป็นมนุษย์กลายพันธุ์ที่มีความสามารถด้านการดมกลิ่น ทั้งยังมีทักษะการต่อสู้เหนือชั้น ลำพังหมัดมวยข้างถนนของมันไม่นานก็ตกเป็นรอง แม้ว่าจะมีความสามารถในการพรางตัว แต่เมื่อไหร่ที่มันเลือกจะหลบฉากออกมาเพื่อหาทางรับมือ ยังไม่ทันพักหายใจก็จะถูกอีกฝ่ายตามกลิ่นจนเจอและเริ่มปะทะกันอีกหนที่ผ่านมาเวลาใครบุกเข้ามามันก็สามารถลอบฆ่าโดยที่ไม่รู้ตัวได้เสมอ เพราะนอกจากความสามารถด้านการพรางตัวจากทักษะติดตัวหลังการกลายพันธุ์ อีกหนึ่งความสามารถของมันก็คือการเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วทั้งที่ควรกำจัดได้ในเวลาไม่นาน กลับกลายเป็นการต่อสู้ยืดเยื้อ!ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้!!คราแรกก็คิดว่าผู้บุกรุกสองคนคงเข้ามาต่อสู้กับมันพร้อมกัน คนหนึ่งเป็นมนุษย์ธรรมดาที่ดูเหมือนจะไม่ม