Semua Bab วันสิ้นโลกของผม: Bab 331 - Bab 340

“เดี๋ยวพวกคุณรออยู่ที่นี่กันไปก่อนนะ” โจเซฟให้คนที่เพิ่งช่วยมาอาศัยอยู่ในทาวน์โฮมบนปากหลุมไปก่อน หลังเข้าไปตรวจเช็กว่าไม่มีซอมบี้ติดอยู่ในบ้านเหลืออยู่แล้วสาว ๆ หนุ่ม ๆ ต่างช่วยกันพยุงเดินเข้าไปในตัวบ้าน บางคนยังตัดใจจากหมู่ดาวบนท้องฟ้าไม่ได้ ยังอยากที่จะซึมซับอิสรภาพให้เต็มที่ โจเซฟเข้าใจและไม่ได้ห้ามปราม อย่างไรบริเวณนี้ก็ถูกเคลียร์ไปแล้ว ทั้งยังห่างไกลจากค่ายนรกพอสมควร ไม่มีทางที่จะถูกตามเจอตัวได้ในเร็ว ๆ นี้แน่“ยังมีคนที่ไม่คลายจากการควบคุมอีกเหรอ” โจเซฟเห็นดาริณีอุ้มหญิงสาวคนหนึ่งเข้าไปในตัวบ้าน เขาจำได้ว่าเธอคนนี้ถูกชายหนุ่มในกลุ่มช่วยกันแบกจนมาถึงที่นี่“ค่ะ พวกเขาบอกว่าเธอเพิ่งออกไปรับรองไอ้หัวหน้าชั่วนั่นมาไม่นาน” ก่อนหน้าที่พวกเธอจะบุกเข้าเพียง 10 นาที เพราะพวกมันเปลี่ยนใจไปหาผู้หญิงที่สวยกว่าคนใหม่ จึงให้ลูกน้องพาเธอคนนี้มาเก็บ เธอคนนี้จึงยังอยู่ในสภาวะเหม่อลอยไม่กระดุกกระดิกหากไม่ได้รับคำสั่งจากคนควบคุมอย่างกัน“ต้องทำยังไงเป็นพิเศษหรือเปล่าครับ” โจเซฟหันไปถามคนอื่น พวกเขาเองก็เคยถูกควบคุม น่าจะรู้ดีว่าต้องแก้ไขอย่างไร“ปล่อยให้นอนสัก 5 ชั่วโมงค่ะ” หญิงสาวคนหนึ่งตอบ ไม่ร

“ถ้ากลัวนักก็กลับห้องผู้บริหารไป” หยกรำคาญสายตา ทำตัวลุกลี้ลุกลนแบบนี้พลอยทำให้เธอเสียสมาธิไปด้วย“อะแฮ่ม ก็แค่หันไปมองเพื่อเช็กให้มั่นใจไง” กันไม่อยากเสียหน้าจึงกระแอมแล้วยืดตัวตรง เดินตามหญิงสาวกลบเกลื่อน แต่ยังไม่ทันจะพูดอะไรเพิ่มก็ถูกหญิงสาวจับไหล่ขวาแล้วผลักให้ไปอยู่ด้านหลังเธออย่างแรงฟึบนักโทษคดีอุกฉกรรจ์รู้สึกได้ถึงแรงลมที่เฉี่ยวต้นคอด้านหลังไปอย่างเส้นยาแดงผ่าแปดโครม!!ตัวของมันปลิวไปโดนชั้นวางเครื่องใช้ในครัวจนเกิดเสียงโครมคราม แต่มันก็หาได้สนใจความเจ็บปวดและการกระทำอุกอาจของหยก ร่างหนาของมันรีบตะกายพาตัวเองลุกขึ้นยืนให้มั่นคง ดวงตาที่ไม่ได้มีพลังพิเศษในการมองเห็นในความมืดพยายามเพ่งสายตากลับไปยังจุดที่มันเคยยืนอยู่พรึบ!พอดีกับเครื่องสำรองไฟฟ้ากลับมาทำงานได้อีกครั้ง เผยให้เห็นตัวตนของผู้บุกรุกในค่ำคืนนี้ พร้อมกันนั้นเองผู้บุกรุกก็ได้เห็นหัวหน้าใหญ่และคนสนิทสุดแข็งแกร่งของกันที่ชาวบ้านให้ข้อมูลมา“เห…” หงส์ลากเสียงยาว ก่อนหน้านี้เธอมองจากไกล ๆ จึงไม่รู้ว่าหน้าตาของผู้หญิงที่อยู่กับกันเป็นใคร มาตอนนี้ได้เห็นใกล้ ๆ แล้วก็อดแปลกใจไม่น้อย“นั่นพี่หยกไม่ใช่เหรอคะ?”“หงส์…” สีหน

“โอเค้” ไม่ถามต่อก็ได้ แค่เห็นว่าไม่ได้เจอกันนานเลยชวนคุย “ว่าแต่... ขอคนข้างหลังพี่ได้ไหม พอดีอยากจะตัดหัวมันสักหน่อย” นิ้วเรียวชี้ไปทางชายฉกรรจ์ด้านหลัง“ข้ามศพกูไปก่อน” สิ้นประโยคหญิงสาวผู้มีพลังพิเศษก็พุ่งตัวเข้าต่อสู้กับคนเป็นน้องทันที“เห…” สู้ประชิดแบบไม่กังวลเรื่องพลังพิเศษ หรือว่า…ตึง!หงส์หลบลูกเตะจากฝั่งตรงข้าม มองหาช่องว่างสวนหมัดกลับไป แต่ก็ถูกหยกยกแขนขึ้นมาป้องกันไว้ได้ทันท่วงที เสียงเนื้อกระทบกับของหนักทำให้คนโจมตียิ่งมั่นใจมากขึ้นไปอีก“พลังพิเศษเพิ่มความแข็งแกร่งงั้นเหรอ” หงส์กระโดดถอยออกมาตั้งหลัก วิเคราะห์พลังพิเศษของพี่สาวต่างมารดาเสร็จสรรพเหมือนกับพลอยใส?“ยังขี้เสือกเก่งเหมือนเดิมเลยนะมึงเนี่ย” หยกค่อนข้างหัวเสียเมื่อถูกมองออก ฟากน้องสาวก็ยักไหล่ไม่ได้อะไรกับคำด่าของคนร่วมสายเลือด ถ้าไม่ใช่ว่ามีตัวอย่างจากเด็กน้อยเธอก็อาจต้องใช้เวลาอีกสักพักถึงจะรู้ว่าอีกฝ่ายมีพลังอะไรเฮียกันที่เพิ่งจับต้นชนปลายถูกว่าคนที่บุกรุกเข้ามาในค่ายนี้มีความสัมพันธ์เป็นพี่น้องกับผู้คุ้มกันสุดแข็งแกร่งก็พอจะเบาใจไปได้ว่าอย่างน้อยก็อาจจะจบลงด้วยการเจรจาได้ เพราะดูเหมือนว่าเธอคนนั้นเองก็แ

การต่อสู้ของสองสาวเริ่มดุเดือดมากขึ้นเรื่อย ๆ หงส์มีบาดแผลตามแขนและลำตัวเล็กน้อย แต่ทั้งหมดทั้งมวลเป็นเพียงแผลถลอก ฟกช้ำ และโดนบาดเป็นเส้นให้เรียกเลือดซึมนิดหน่อย ฟากพี่สาวอย่างหยกก็ไม่ต่างกันมากนัก ทั้งอย่างนั้นก็ยังไม่มีใครเจ็บหนักถึงขั้นสาหัสด้านตุ่นค่อนข้างรับมือลำบากเมื่อศัตรูมีความสามารถที่แค่จ้องตาก็ทำให้ตกอยู่ในการควบคุมของอีกฝ่าย คนที่มักจะจ้องตาคู่ต่อสู้เพื่อประเมินและวางแผนล่วงหน้าอย่างตุ่นจึงไม่สามารถใช้วิธีการต่อสู้อย่างที่ทำเป็นประจำได้อีก“แฮ่ก ๆ” ใบหน้าหล่อเหลาปรากฏเหงื่อซึมไหลตามกรอบหน้า คิ้วหนาได้รูปขมวดจนหัวคิ้วแทบชนกัน เผยสีหน้าตึงเครียดเป็นครั้งแรกตั้งแต่เริ่มภารกิจช่วยเหลือ“หึหึ ขอปรบมือให้เลยที่มึงสามารถหลุดจากการควบคุมจิตใจของกูได้” กันที่ก่อนหน้านี้ยังหวาดกลัวทหารหนุ่มตรงหน้า มาเวลานี้มันเริ่มมีความมั่นใจมากขึ้น ขอแค่มันสามารถใช้พลังได้ จะหน้าไหนก็ไม่ครณามือต่อให้ไม่มีกำแพงมนุษย์คอยปกป้อง มันก็ยังมีพลังพิเศษที่แสนร้ายกาจไว้ใช้สอย ตราบใดที่ศัตรูคือมนุษย์ด้วยกันและไม่ใช่พวกผิดปกติอย่างหยกที่ใช้พลังไปเท่าไรก็ควบคุมไม่ได้กับผู้บุกรุกรายนี้ก็เช่นกัน คาดว่าอีกฝ่า

กันกัดฟันกรอด ตอนนี้ดวงตาของมันพร่าเลือนลงทุกขณะ สมองก็ปวดตุบ ๆ ราวกับกำลังถูกค้อนที่มองไม่เห็นกระหน่ำทุบไม่ยั้งหยกเห็นสภาพของกัน ในใจก็คิดว่าแย่แล้ว หากหมอนี่หมดสติหรือตายไปทั้งอย่างนี้ ไม่รู้ว่าพลังที่ใช้ควบคุมจิตใจของเลวี่จะคลายออกหรือไม่ เมื่อไม่มีอำนาจของพลังพิเศษ เลวี่จะต้องหาหนทางหลบหนีจากเธออีกแน่ ๆ“ฮึ่ย!” หล่อนตัดสินใจได้ภายในเสี้ยววิ ข่มความเจ็บปวดบริเวณชายโครงออกวิ่งตรงไปที่กันแล้วยกชายฉกรรจ์ขึ้นพาดบ่า แม้จะมีความสามารถเสริมความแข็งแกร่งให้ร่างกาย แต่เธอก็ใช้มันไปหลายครั้งแล้วในการต่อสู้กับหงส์ ในตอนนี้ร่างกายจึงเรียกร้องให้เติมเต็มพลังอย่างเร่งด่วน ไม่อย่างนั้นอาจหมดสติไปกลางอากาศได้กันให้ความร่วมมือกับหญิงสาวเป็นอย่างดี ไม่ดันทุรังฝืนให้กำจัดศัตรูทิ้ง เมื่อประเมินแล้วว่าหมดหนทางชนะหากยังรักชีวิตสิ่งเดียวที่ทำได้ในเวลานี้ก็คือการหนี!เป็นโชคดีของมันที่มีข้อแลกเปลี่ยนร่วมกัน หากมันเป็นอะไรไปชายคนรักของหยกก็อาจจะได้สติและเริ่มการต่อต้านหล่อนเหมือนที่ผ่านมาโชคดีจริง ๆ ที่ได้พวกบูชาความรักมาเป็นพรรคพวก“คิดว่าจะให้หนีได้ง่าย ๆ หรือไง” หงส์ใช้พลังพิเศษสร้างเข็มน้ำซัดเข้าใส่แ