All Chapters of SINNER (wild feelings SPG 3): Chapter 11 - Chapter 20

MARIYA MARIA POINT OF VIEW Sobrang nakakapagod ang araw na ito para sa akin. Mula sa magdamag akong ginamit ng boss ko ay sobrang daming utos sa akin sa office. Muntik pa akong makita ni Dos buti na lang at sumara bigla yung elevator. Nandito na ako sa bahay at namamahinga. Katatapos ko lang kumain at maligo. Nakatapis pa ako ng tuwalyang puti at nanunuod ng tv dito sa sala. Pilit kong nililibang ang sarili mula sa matinding lungkot. Lungkot nang pagiging mag-isa. Namimiss ko na ang Inay ko. Namimiss ko na ang mga kapatid ko. "Sana bumalik na kayo. Sana maisip nang inay na hindi lalaki ang solusyon sa kahirapan namin. Kahit mahirap basta magkakasama kami. Sana maisip nang Inay na nagiging unfair na siya sa aming magkakapatid." Panay ang tulo ng luha ko habang malalim na nag-iisip. Maya maya pa ay may narinig akong sunod sunod na katok. Dali-dali akong tumayo at nagpahid ng luha sa pag-aakalang ang mga Inay na 'yon. Bago ko buksan ang pintuan ay sumilip muna ako sa bintan

Dahan-dahan na napaatras si Dos hanggang sa mapaupo siya sa kulay puting couch. Doon ay lumuhod sa harapan niya si Mariya at hinila siya sa damit upang magtagpo ang kanilang labi. Isang mainit na halik ang kanilang pinagsaluhan. Ang huling halik na kanilang gagawin."Damn you! Damn you, Mariya! why you're lips is such sweet?" Hindi pa man din nagtatagal ang kanilang paghahalikan ay agad na nag-init ang guwapong CEO at hinubad ang pang itaas na damit ni Mariya. Tumambad sa kaniyang ang perpektong bilugan nitong suso na tanging siya lamang pa lang ang nakakahawak dito. Habang mainit silang naghahalikan ay minamasahe naman ni Dos ang matayog na bundok ng dalaga na nakadagdag ng init sa kanilang pakiramdam. Di kalaunan ay tinulungan na rin nilang hubaran ang isa't isa. Dahan-dahan na tinulungan ni Dos na tumayo ang dalagang si Mariya at pinangko ito nang may pagkasabik. Binuhat niya ito patungong kama at doon, doon na niya sinimulang angkinin ang dalagang si Mariya.At dahil ito na ang h

MARIYA MARIA POINT OF VIEW Hindi ko alam kung bakit ganito yung nararamdaman ko ngayon. Ang lungkot ko. Hindi ko alam kung dahil ba sa problema ko sa pamilya ko o dahil sa tapos na ang sa amin ni Dos. I shouldn’t feel this way. In the first place i know he only just needs me in bed. No other than that. Ang lungkot lang kasi hindi na kami magkakilala. 'Yun ang gusto niyang mangyari at wala akong magagawa doon. Sobrang bait niya at ngayon lang ako nakakilala ng tao na kasing buti niya. I'm not a gold para bigyan niya ako ng pera. Malaking pera! hindi lang 'yon, binigyan niya rin ako ng maayos at magandang matitirhan na dati akala ko ay hanggang pangarap na lang. Pero hindi, nagkaroon ako ng ganito dahil sa kabaitan ni Dos. Kinakain ako ng lungkot ngayon. Ngayong mag-isa na lang ako. Day-off ko ngayon at wala akong malaman na gawin kung hindi ang magmukmok. Meron na akong sapat na pera at naiisip ko ang mga kapatid ko. Mas ma-eenjoy ko siguro ang pera na ito kung nandito sila k

Tumawag si Dina sa akin at maaga niya akong pinapasok. Ang sabi niya ay magiging busy daw dito sa company this week dahil sunod-sunod ang ganap. Dali-dali na akong tumayo ay nag-ayos ng sarili. Kaagad na akong naligo at pagkatapos ay nagbihis ng damit pumasok. Long white sleeve at Black fiited skirt na hindi lalagpas ng tuhod ang suot ko. Dahil sa pagmamadali ay hindi na ako kumain. Yung oras para doon ay inilaan ko sa harapan ng salamin. Excited ko na kasing gamitin ang mga bagong make up ko. Ewan ko pero mas nasisiyahan ako kapag nakikita kong maayos ang ayos ko. Hindi para magpaganda para sa iba kung hindi self love na rin ang tawag ko rito. Mabilisang pag-aayos lang ang ginawa ko. Dahil nga maganda naman talaga ako ay hindi naman kailangan na makapal na make up ang ilgay ko. Manipis na foundation lang, kaunting blush on, bahagyang paglalagay ng eyebrow, at tapos na! Pink matte lipstick ang gamit king shades para sa aking lips. Sobrang satisfy ako sa itsura ko! Buong buo pa ri

MARIYA MARIA POINT OF VIEW Muntik na akong ma-late sa trabaho dahil tanghali na akong nagising. Binantayan ko pa kasi yung isa kong kapatid na may lagnat. Hindi ako umalis hanggang hindi bumababa yung lagnat niya. Binilan ko pa ng gamot at Jollibee bago ako umuwi. Hindi pa rin kami nag-uusap ng Inay hanggang ngayon at para sa akin, hindi pagtitiis ang tawag doon kung hindi pagmamahal yon. Kailangan kong iparamdam sa kaniya na nasasaktan pa rin ako hanggang ngayon. Na kailangan ko siyang tiisin para matuto siya. Samantala, Mabuti na lang at hindi ako na-late sa trabaho ko. Sakto ang dating ko. Dali-dali kong hinabol ang papasarang elevator para makaabot. Nagulat lang ako dahil sa dami dami ng pwedeng makasabay ay yung head manager pa sa Department namin. Ang striktong si Sir Ralph. I know him pero siya hindi niya ako kilala. Bukod sa bago pa lang ako ay hindi pa ako nautusan sa kaniya. Yumuko na lang ako habang magkatabi kami sa loob ng elevator. Ang lakas ng personal