All Chapters of DEEP LOVE รักสุดใจ...นายแบดบอย: Chapter 41 - Chapter 50

“....”ดวงตากลมเบิกโพลงในวินาทีต่อมาเมื่อริมฝีปากเรียวถูกประกบแนบชิด จนรับรู้ได้ถึงความอุ่นจากริมฝีปากของผู้ชายที่ฉันบอกว่าเขาคือ ตัวอันตรายอันตรายต่อความรู้สึก อันตรายต่อหัวใจทุกอย่างเกิดขึ้นภายในเวลาเพียงเสี้ยววินาที จนฉันตั้งตัวไม่ทัน จากแค่สัมผัสแปรเปลี่ยนเป็นดูดกลืน ริมฝีปากทั้งบนและล่างถูกเขาครอบครองสลับกันไปมา เขาช่ำชองราวกับมันเป็นของเขาตั้งแต่แรกอยู่แล้วตึก..ตึก..ตึก..ตึกใจดวงน้อยของฉันโหมกระหน่ำเต้นรัวราวกับกล่องที่ถูกตีในงานมโหรสพ สัมผัสที่ได้รับจากปลายนิ้วหัวแม่มือนวดคลึงบริเวณต้นคอลากขึ้นไปถึงหลังใบหูนั่น สิ่งนั้นทำฉันขนลุกเกรียว และมันยังเป็นเหมือนเครื่องปลุกเร้าให้หลุดจากการควบคุมอีกด้วย เปลือกตาบางลงค่อยๆ ปิดลงความเป็นจริงฉันต้องผลักไสเขาออก แต่มือไม้กลับอ่อนไหวไปตามอารมณ์ที่ถูกนำพา และฉันกำลังถูกความร้อนจากลมหายใจของเขาหลอมละลายเกิดเอฟเฟคตามจุดที่ถูกฝ่าหนามือสัมผัสลูบคลำทั้งที่ยังมีเนื้อผ้ากั้นกลาง ทุกการกระทำของเขามันไวต่อความรู้สึกไปหมดและมันคงจะเลยเถิดไปไกลกว่านี้แน่…หวีดดด…ป

[Matusin Talk]  ผมเบิกตามองหญิงวัยกลางคนที่ส่ายหน้าไปมาแบบยิ้มๆ ก่อนจะหันหลังเดินกลับเข้าไปในครัวหลุบมองผู้หญิงฝั่งตรงข้ามที่ตอนนี้เธอก็มองตามน้าหลิวไปเช่นกันและก้มหน้าตักข้าวต้มเข้าปากทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นในตอนที่เธอหันกลับมา ความร้อนเห่อกระจายทั่วใบหน้าภายในเวลาอันรวดเร็ว ไม่มั่นใจด้วยว่าสีจะออกชัดแค่ไหนและเธอยังมองผมอยู่รึเปล่าไม่เพียงแต่หน้าหลิวไม่รับซิกที่ผมพยายามส่งให้ท่านปฏิเสธสิ่งที่คุณหนูลลิลถาม ท่านยังแฉผมซะเขินเลยผมตัดสินใจลุกขึ้นยืนและเดินมาทางระเบียงเพื่อส่งไลน์ไปหาเลขาส่วนตัว อีกอย่างก็หลบให้พ้นจากสายตาของใครบางคน ถึงจะไม่รู้ว่าเธอเข้าใจสิ่งที่น้าหลิวพูดรึเปล่า แต่ถ้าเธอเห็นหน้าผมตอนนี้คงรู้แน่ๆ ผม : วันนี้ไม่มีงานสำคัญใช่ไหมครับคุณเลขา : ไม่มีค่ะผม : งั้นวันนี้ผมไม่เข้านะครับคุณเลขา : รับทราบค่ะ ผมหันกลับมาและบังเอิญสบตากับคุณหนูลลิลที่แอบมองผมอยู่ ก่อนเธอจะหลบมองคุกกี้ในจานและทำเป็นหยิบมันเข้าปาก ผมสังเกตเห็นใบหน้าเธอขึ้นสีแดงระเ

“มานี่...” แม่พยายามจะดึงแขนเพื่อจะลากฉันออกจากห้อง แต่ฉันสะบัดออก เป็นจังหวะเดียวกับที่ผู้ชายคนนั้นเริ่มขยับริมฝีปาก“ความจริงถ้าไม่อยากให้ใครมานั่งแทนที่ไอ้คนที่มันตายไปแล้วนั่นอะนะ เธอก็เข้ามาบริหารที่นี่ซิ ให้แต่ผัวทำงานคนเดียวแบบนั้น ไม่แฟร์เลย เอ๊ะ…หรือเด็กอย่างเธอมันเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ” ปิดจบประโยคได้สวย ถากถางดี แบบนี้ต่อปากได้อีกยาว“นี่คุณ พาลูกออกไปก่อน ตรงนี้ฉันจัดการเอง” เมื่อแม่เห็นว่าจัดการฉันไม่ได้จึงเบนเข็มไปที่สามีตัวเอง แต่ก็เปล่าประโยชน์ และดูเหมือนตอนนี้จะไม่มีใครสนใจแม่แล้วด้วย“คิดว่าแค่ทำให้ไอ้เด็กนั้นเกิดมา แล้วก็จะได้ทุกอย่างไปงั้นเหรอ คิดว่ามันง่ายขนาดนั้นจริงเหรอ” ฉันว่า“ฉันก็ทำได้มาโดยตลอดนะ…” เขาสวนทันควัน“พอได้แล้ว” แม่ยังไม่หยุดพยายาม มือท่านถูกยกดันแผงอกสามีตัวเอง แต่จะสู้กับแรงผู้ชายได้ยังไง แค่เขาตวัดเหวี่ยงเบาๆ ร่างบางของแม่ก็ผงะถอยไปหลายก้าวแล้ว สิ่งนั้นทำฉันตกใจนิดหน่อย“คุณนั่นแหละ…ถอยไป!”แง

@คอนโดGพอกลับมาถึงคอนโด คนตัวเล็กก็มุ่งตรงเข้าห้องนอน ปิดประตูเงียบผมทำได้แค่ยกไหล่ขึ้นเล็กน้อย ให้คนเก่าแก่ของเรืองขจรที่ยืนมองผมนิ่ง ก่อนจะเดินไปกระแทกตัวลงบนโซฟาอย่างแรงพลางยกมือขึ้นบีบขมับตัวเองเบาๆ ตอนนี้ทั้งน้าหลิวและอาม่าคงรู้ข่าวจากคุณแม่ยายแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น“วันนี้น้าหลิวกลับไปบ้านใหญ่ได้ไหมครับ ผมอยากอยู่กับเธอแค่สองคน” ผมพูดออกไปจากความรู้สึกจริงๆ ผมอยากใช้เวลาอยู่กับเธอแค่สองคนจริงๆ ผมอยากปลดล็อกทุกอย่างที่ค้างคามานาน“ได้ค่ะ ฝากด้วยนะคะ”หลังจากที่น้าหลิวออกไป ผมยังนั่งแช่อยู่แบบนั้นเกือบชั่วโมง ก่อนจะตัดสินใจลุกไปเปิดประตูห้อง ชะงักเล็กน้อยที่พบว่ายังไม่มีไฟดวงไหนถูกเปิด แต่ก็ไม่ถึงกับมืดสนิทเพราะผ้าม่านถูกรูดเปิดกว้างจนแสงด้านนอกสาดส่องเข้ามาแทบจะเห็นทุกส่วนในห้องส่วนผู้หญิงที่ผมห่วงที่สุด เธอนั่งกอดเข่าอยู่กับพื้นทิ้งแผ่นหลังพิงขอบเตียง หันหน้าออกผนังกระจกใส เงยหน้าในองศาที่พอจะมองเห็นท้องฟ้าด้านนอก ศีรษะเคลื่อนไหวไปมาเล็กน้อย ผมคิดว่าเธอน่าจะกำลังฟังเพลงจากแอร์พอร์ตสีขาวที่เสียบอยู่กับหูและจากการ

ตึกตัก..ตึกตัก..ตึกตัก….ส่งผลให้หัวใจฉันทำงานหนักขึ้นเป็นสองเท่า ทั้งที่จากเดิมก็หนักมากอยู่แล้ว นี่เขากำลังยั่วยวนฉันอยู่ชัดๆสายตาฉันมันยังคงเฝ้ามองทุกการเคลื่อนไหวของเขา กระดุมทุกเม็ดถูกปลดจนเขาถอดมันออกนั่นเป็นตอนที่ฉันเผลอยื่นมือออกไป ทันทีที่มือแตะสัมผัสลอนซิกแพกของเขามีเสียงขบกรามเล็ดลอดออกมาด้วยใบหน้าฉันถูกบังคับให้เชิดขึ้นเพื่อรับจูบจากเขาอีกครั้ง พร้อมกับร่างกายถูกกดให้นอนราบลงบนฟูกเขาละจากริมฝีปากเป็นซอกคอไล่พรมจูบลงไปอย่างใจเย็น กระดุมเสื้อฉันถูกปลดที่ละเม็ด สิ่งนั้นทำให้ฉันอยู่ไม่เป็นสุขเพราะไม่ใช่มือที่ปัดสาบเสื้อให้พ้นทาง ทว่ามันคือริมฝีปากร้อน กลายเป็นว่าเขาพรมจูบไปทั่วร่างกายส่วนบนของฉัน มือเล็กกอบกำผ้านวมแน่น“อื้อออ…อื้อออ”มาถึงตอนนี้ฉันอดที่จะยอมรับไม่ได้ว่ามีอย่างอื่นที่เก่งกว่าปากอย่างที่เขาบอกจริงๆฉันโดนปลุกเร้าทุกทางจนร้อนรุ่มแทบแหลกสลาย แต่คนทำยังใจเย็นราวกับน้ำแข็งการเปิดดูหนังผู้ใหญ่อย่างเดียวไม่ได้ช่วยสอนให้ฉันรู้จักวิธีจัดการหรือควบคุมมัน เขากำลังทำให้ฉันบ้าคล