Semua Bab Bilyonaryong Kapitan (SPG): Bab 201 - Bab 210

Imbes na sumunod sa kanya, tahimik akong umupo sa tabi niya. Nilakasan ko na lang talaga ang loob ko dahil pakiramdam ko bibigay ang tuhod ko sa pangangatog na baka singhalan niya ako at magkaroon na naman ng eksena na hindi ko inaasahan. Huminga ako nang malalim nang tangkain kong kunin sa tabi ng kamay niya ang stamp pero mabilis niya 'yon kinuha at nilagay sa kabilang side. Napapikit ako ng mariin, nagtitimpi at baka imbes na tulungan siya, masapak ko siya sa ka-dramahan niya. "Akin na," kalmadong sabi ko. "Nasabi kong tutulungan kita 'di ba? Kaya ito na, tutulong na." Inangat ko ang tingin sa kanya at hindi nagpatinag sa dilim ng mukha niya habang nakatitig sa akin ng matalim. Hindi ako nagpakita ng takot. I just stared at him with the same intensity as his. Nakipagsukatan ako ng tingin sa kanya sa kabila ng kabang nararamdaman ko. "You really testing my patience huh?" "Sumusunod lang ako sa sinabi ni Kapitan," sagot ko at mabilis kinuha ang stamp sa kabilang side niya.

Kanina pa ako inaasar ni Razen hanggang makarating kami ng isawan kung saan nagkakainan na ang mga kasama namin. Hindi man lang kami hinintay.Ito kasing kasama ko baliw! Umihi ba naman sa puno, buti madilim na at walang nakakita. Hindi na raw niya kayang pigilan kaya kahit ayaw ko, um-oo na lang kesa maihi siya sa pants niya.Ang nakakainis, tawang-tawa pa siya habang ako panay tingin kung may dadaan. Puro talaga kalokohan.At naalala ko nga rin, hindi namin natapos iyong pinapagawa sa amin ni Raze pero dahil nandito naman na siya, ihahabol na lang namin bukas. Hindi pa naman niya kukunin agad. Pinapatapos lang para releasing na lang problema. Naawa ako doon sa senior eh, mukhang nangangailangan."Ba't ang tahimik mo? Galit ka ba?" tanong ng katabi ko.Napansin niya yatang hindi ko siya kinikibo simula no'ng umihi siya ro'n sa puno pero ang totoo, hindi lang ako makapaniwala na napunta kami sa ganitong sitwasyon. Iyong tipong okay na kami.Humigpit ang pagkakahawak niya sa kamay ko a

"Ano muna ang gagawin natin sa palasyo?" taas kilay kong tanong sa kanya. "Sumagot ka ng maayos, ha. Pipitikin ko 'yang makapal mong kilay." Kunwari'y nag-isip siya ng idadahilan. "Hm, ano nga ba? Ano ba dapat, love?" nakangisi niyang tanong. Sinamaan ko siya ng tingin nang mapansin kong dinilaan niya ang kanyang ibabang labi. Tingnan mo 'to! Kasasabi ko lang na sumagot siya ng maayos pero mukhang nakaisip na naman siya ng kapilyuhan. Naku. Makakatikim talaga 'to sa akin. Bahagyang nanlaki ang mga mata ko nang patakan niya ako ng halik sa labi sabay bungisngis na parang bata. "Ipapakilala na kita sa kanila," sagot niya at sinara ang laptop. "If you want to. Hindi kita pipilitin," agap niya. "I respect whatever your decision is. Sinabi ko lang sa'yo para alam mo. Baka kasi magulat ka na lang, kinidnap kita." "Sira. After ng fiesta 'di ba?" tanong ko pa na tinanguan naman niya. "Ayos lang. Tayo lang ba ang pupunta? Sina Lylia at Raze?" Nagkibit-balikat siya. "I don't know, love. M

Napatingin ako kay Razen nang ibaba niya ako sabay kalabit sa akin. "May something ba sa kanila, love?" bulong niya. Nagmukha tuloy marites habang naka-side eye na nakatingin sa dalawa sa may sink. "Hindi ko na pala siya karibal kung ganun." Natawa ako. "Anong karibal?" Pinisil ko ang pisngi niya at hinatak siya papunta sa hapagkainan. "Kain na tayo. Huwag ka nang maki-chismoso sa love life ng iba." "Pero si Lira pwede?" Napailing na lang ako. "Lalaki ka, babae 'yon." "Ganun ba 'yon? Bakit may nakikita akong nagchi-chismoso na lalaki?" inosenteng tanong niya. "Mas malala pa kung minsan sa babae kung maki-marites." Kahit si Nicole natawa nang marinig niya itong banggitin ang marites. "Maritos ka naman. Kumain na kayo. Hayaan niyo na 'yang dalawa. May sariling mundo." "Wala, ah! Nagtimpla lang ng juice, napag-usapan pa. Issue kayo," si Lira na mukhang nakatunog na siya ang pinag-uusapan namin. Ang lapit ba naman namin sa kanila. Tumabi siya kay Nicole pagkatapos mailapag a

Nakahiga pa rin kami sa kama habang si Dalgona nakatalikod sa amin, mahimbing pa rin ang tulog, ganun din ang bunso. Umikot ako at ipinatong ang ulo sa dibdib ni Razen, dama ang pagtibôk ng puso niya. “Love…” tawag niya sa malambing na boses, pinaglalaruan ang buhok ko. “Hm?” sagot ko, inaantok-antok na. Ewan ba pero ang sarap sa pakiramdam iyong ganito. Payapa. “Alam mo bang ang ganda mo kapag tumatawa ka?” bulong niya sabay haplos sa pisngi ko. “Kanina habang nagtatawanan kayo ni Dalgona, hindi ko mapigilan na titigan ka.” Napangiti ako, bahagyang tinakpan ang mukha ko. “Ano ba ‘yan, huwag na nga. Sige ka, kikiligin ako," biro ko but deep inside, I was really blushing. “Nah, I'm serious, love.” Dahan-dahan niyang hinila ang kamay kong nakatakip sa mukha ko. Nang magtama ang mga mata namin, nakita kong seryoso nga siya. “Sometimes I feel like I can’t possibly love you more than I already do… but every day I realize I actually can.” Napalunok ako sa sinabi niya. “Ang cor