All Chapters of Bilyonaryong Kapitan (SPG): Chapter 211 - Chapter 216

Habang nakasandal ako sa dibdib niya, ramdam ko ang pagpintîg ng pagkalalakî niya sa loob ko na para bang gusto pa niya. Mukhang mapapagod muna kami bago makapunta ng barangay. Sana hindi ako mahalata mamaya at paniguradong aasarin na naman ako. “Love,” bulong niya, sabay halik sa tenga ko nang i-angat niya ako kapantay sa kanya, “I want another round.” Sunod-sunod ang paglunok ko. “Ha? Pero katatapos lang natin—” Pero bago ko pa matapos ang sasabihin ko, bigla niya akong pinatihaya. Nakapatong na agad siya sa ibabaw ko, puno ng pananabik. “I want you in every way this morning.” Mainit ang halik niyang dumapo muli sa labi ko. Habang nilalaro ng dila niya ang bibig ko, bumaba ang isa niyang kamay at hinawakan ang hita ko, itinulak paitaas para mas bumuka ako sa kanya. Sa isang mabilis at madiin na ulôs, pumasok ulit siya. Napakapit ako sa unan, napakagat-labi para pigilan ang impit na ungól. “Razen…” “Shhh… quiet, love,” bulong niya, pero mas diniinan pa ang bawat galaw n

Nakasimangot ako habang paika-ikang naglalakad tapos itong kasama ko kanina pa bumubungisngis, akala niya siguro nakakatuwa, pero hindi! Bumalik ang hapdi! Bwisit! Nang malapit na kami sa gym ng barangay, hindi na ako nakatiis at pinaghahampas siya sa braso. "Kasalanan mo 'to, eh! May pa-check-check ka pang nalalaman tapos kakainin mo rin pala ako!" halos pasigaw kong sabi. Humalakhak siya. "Uy, love, hinaan mo naman boses mo. Marinig ka nila. Ikaw din." Sinamaan ko siya ng tingin. "Ikaw kasi!" singhal ko sa kanya. "What love? I did check it... well, I can't help eating it," ngisi niya sabay kindat. "Sarap, eh." Uminit ang pisngi ko at bago ko pa man siya mahampas ulit, inakbayan niya ako kaya kinurot ko na lang, pero 'di rin natinag. "Gusto ko ulitin mamaya," seryosong sabi niya na nagpalaki ng mata ko. "Masarap talaga lalo na kapag nakikita kitang sarap na sarap. Magaling ba akong dumila, love?" "Razen!" Ano ba 'yan! Bakit ba ganito ang pinagsasabi niya? Ang init na tuloy!

At this point, I just want to run. Ang dilim ng mukha ni Razen habang nakatingala sa akin. Kitang-kita ko ang paglitaw ng mga ugat niya sa kamay habang mahigpit na nakahawak sa hagdan na kanina ay si Josh ang nakahawak. Sunod-sunod ang paglunok, hagip ang mata kung saan si Nicole, Lira, Kael at Rico na nakatingin sa gawi namin. Siguro nasense nila na may tensyon dito lalo't naiipit ako sa dalawa. "Ayaw mong gumalaw?" Razen's voice thundered dangerously. Tumikhim si Josh na sana hindi na lang niya ginawa. "Who are—" "Her boyfriend. May angal ka?" sansala sa kanya ni Razen nang hindi tumitingin dito. "R-Razen, he's just—" "Baba, Love." He cut me off, word by word, cold and deadly. Pagbaba pa lang ng isang paa ko, agad niyang niyakap ang mga hita ko at ibinaba saka nakapamulsang tumalikod, deretso lakad kung saan. Alam kong galit siya o baka nagseselos pero alam ko sa sarili kong wala akong ginagawa. Josh and I just talked. Ayokong maging bastos sa taong tumulong lang naman sa ak