All Chapters of Bilyonaryong Kapitan (SPG): Chapter 41 - Chapter 50

“Hala! Lalamig na ‘yong binignit! Tara na ate, kuya!” Biglang singit ni Lira na mukhang napansin ang tensyon sa pagitan ni Raf at Raze. “Naku, oo nga!” si Love na kanina pa hindi mapakali sa tabi sabay mata-mata sa akin. “Kukuha lang ako ng mangkok sa loob. Samahan mo'ko Lylia!” wala akong nagawa nang hatakin niya ako papasok sa loob ng bahay kaya sinama ko na rin si Raze sa akin na wala pa ring imik. Nang tuluyan kaming makapasok, bumitaw si Raze sa akin na siyang ipinagtaka ko. "S-Saan ka?" tanong ko. “Sa likod lang ako ng bahay,” paalam nito at agad na tumalima. Nagkatinginan kami ni Love saka niya ako inirapan. “Lagot. Mukhang nagtampo. Ikaw kasi.” Kumunot ang noo ko. “Ba't ako? Wala naman akong ginawa, ah.” Umiling siya at muling tumingin sa akin. “Wala nga ba, Lyl? Balikan mo nga ‘yong sinabi mo kanina, sige nga.” Panghahamon niya. “Wala ba talaga?” Natahimik ako. “I-I just complimented Raf. Saka normal lang naman ‘yon.” She scoffed. “Normal, my àss! Kung ako sig

"Gagô! Huwag mong pagbuksan! Anong ginagawa ng babaeng 'yan dito? Tinawagan mo ba?" bulalas ni Raze at kahit lasing, mukhang nagising ang diwa pagkakita sa babae. Humarap ako sa kanya. "Malay ko. Baka naamoy ka na dito ka nagtatago?" kibit balikat kong sagot. "Tarantadô! Ginawa mo namang aso. Lakas ng pang-amoy 'no?" sabay tawa ng gagô. "Basta wag mong pagbuksan. Hindi naman siya ang gusto kong makita, ang asawa ko, si Lylia." At talagang pinagdiinan pa niya. "Ayaw mo ba sa kabit mo? Minsan ka na rin niyan pinaligaya," kaswal kong sabi at sinamaan ito ng tingin nang sapukîn niya ako sa ulo. "Pag umalog utak ko ha at naging bobô, asawa mo aagawin ko." "Loko! Anong kabit ka dyan. She's just my ex-fianceè, no feelings attached. Besides, si Razen ang palaging niyang nakaka-make out, not me, gagô. Turn off the screen. Nakakatakot ang mukha ni Sheila." Namulsa itong tumalikod at pinagsisipa ang mga bote sa sahig. Kita mo 'to, imbes na pulutin at ligpitin, pinagsisipa pa. Kaya mins

Mahigit isang buwan na ang nakalipas mula nang putulin ni Raze ang komunikasyon niya sa pamilya ni Lylia. Pakiramdam ni Lylia tapos na lahat sa kanila kaya kahit sobrang hirap, sinubukan niyang mag-move on at pilit na ibinabaon sa limot ang nararamdaman sa lalaki. Araw-araw siyang binabangungot, umiiyak at naninikip ang dibdib sa tuwing nagigising, umaasang bumalik na si Raze pero bigo siya. Kahit anong pilit niyang iwaglit sa isip niya na wala na si Raze na may asawa na itong iba at iniwan siya ay hindi niya magawa. She still loves him despite everything. She's still waiting for him to come back. Bumabalik sa kanya ang mga alalalang pinagsamahan at pinagsaluhan nila—those sweet nights of cuddling, talking and all the things that made them so lovey-dovey now shatter her heart into pieces. Sa tuwing tinatanaw niya ang mansyon mula sa maliit nilang bahay, hindi niya maiwasang maging emosyonal. Kahit tila naging 'haunted mansion' ito dahil wala na ang mga tao roon at nangangalaga,

LYLIA'S POV Humigpit ang pagkakahawak ko sa walis tingting at halos makalimutan nang huminga nang idiin niya ang sarili sa akin. Ni hindi ko magawang kumurap kakatitig niya. Nakaka-ilang na tuloy. Sinubukan kong humakbang palayo sa kanya ngunit mabilis niyang nahuli ang baywang ko. “Just answer me, Lyl. Anong meron sa ‘pero’ na hindi mo masagot?” I couldn't help but gulp at his question. Paano ako makakasagot ng maayos kung ang lapit niya? Naco-conscious tuloy ako sa amoy ng hininga ko. Also, he's intimidating me—his whole presence. “L-Lumaya ka muna, pwede? H-Hindi ako makahinga ng maayos,” wala sa sariling sabi ko dahilan para maningkit ang mga mata niya at maya-maya pa ay tumawa ng mahina. “B-Bakit?” Pumungay ang mga mata niya sabay haplos sa aking pisngi. “Naiilang ka?” Nag-iwas ako ng tingin. “Nagtanong ka pa.” Pabalang kong sagot. "Why, Lyl? Is my stare making you weak?” he asked huskily. “Napatigil ko ba ang pagpintig ng puso mo?” nahimigan kong parang inaasar n

"Hoy, ba't tulala ka dyan? Okay na kayo ni Kuya Raze? Nakangiti no'ng pumasok, eh." Ani Razen sabay akbay sa akin. "H-Hindi ko alam," utal kong sagot at mahinang umiling upang iwaglit sa isip ko ang sinabi ni Raze. "Ah-huh?" Nag-iwas ako ng tingin nang silipin niya ang mukha ko. "Sus, namumula ka eh. Ano bang pinag-usapan niyo? Intriga tuloy ako." "W-Wala naman. Magtatrabaho na ako." Tinanggal ko ang pagkaka-akbay niya sa akin at hinanap ang walis tingting sa kung saan hinagis ni Raze kanina. "Sinabi na ba niya?" Natigilan ako at nilingon siya. "Na ano?" Ito 'yong gusto kong malaman na bumagabag sa akin. Hindi ko naman magawang tanungin si Raze dahil nahihiya ako. Hindi pa naman kami gano'n ka-okay. "Oh, wala pa? Hm, siya na lang siguro ang magsasabi sa'yo. Ayokong pangunahan. Kapag siguro stable na ulit ang relasyon niyo." Ani Razen na nakapamulsang lumapit sa akin at pinagsisipa-sipa ang tuyong dahon. "Hoy, huwag mong ikalat. Hirap kaya niyan ipunin. Kung tumulong ka