Bilyonaryong Kapitan (SPG)의 모든 챕터: 챕터 21 - 챕터 30

Bahagya akong napa-atras at hindi makakurap sa sobrang gulat. P-Paanong may k-kakambal siya? Bakit hindi niya nabanggit sa akin? Razen? Raze? Did Sheila mistook him for Raze? Oh God! “Wait, she looks familiar, bro. I think I’ve seen her before,” nagsimula siyang humakbang palapit sa akin habang iniisip kung saan niya ako nakita. Pero imposibleng nakita niya ako kanina. Nakaalis na ako no’n bago pa sila lumingon ni Sheila. “Hm, ikaw ‘yon ‘di ba?” Napapitlag ako nang bigla niya akong hawakan. “A-Anong sinasabi mo?” umatras ako. Babawiin ko na sana ang kamay ko nang humigpit ang pagkakahawak niya ro’n. Pakiramdam ko sasabög na ang dibdib ko sa sobrang pagwawala no’n. Hindi ako makahinga ng maayos. Kung si Raze nakaka-intimidate ang awra, mas lalo ang kakambal niya. Parehong-pareho sila ng tatay niya. Napigil ko ang hininga nang ilapit niya ang mukha sa akin. Sa puntong ‘to, gusto ko na lang tumakbo. “May mga naiwang bakas,” napalunok ako nang haplusin niya ang mukha ko at

“Lyl, sandali lang,” habol niya sa akin. “Magpapaliwanag ako.” “Para saan pa, Raze? Sa tingin mo nakakatuwa ang ginawa ng daddy mo? Na idamay ang mga magulang ko para mapapayag ako? Para pagtakpan ka? Magsinungaling? You could’ve just told me, Raze.” Hinihingal kong bwelta dahil sa pinaghalong inis at galit. “H-Hindi ka papayag kung sinabi ko agad sa’yo ang totoo,” aniya na nagpatigil sa akin sa paglalakad. “I’m sorry.” “Para pakasalan kita, kailangan mong magsinungaling sa akin? Gano’n ba ‘yon, Kapitan? Na gamitin ang mga magulang ko?” "I didn't intend to involve your parents, Lyl. It wasn't me..." “It’s your father,” diin ko. “A manipulator.” Nakita kong natigilan siya. “Hindi niya rin intensyon na gamitin ang—” “Of all reason, bakit sila? Dahil bibigay agad ako? Tinanggap ko na nga ‘yong pakiramdam na parang minamaliit nila ako para sa’yo pero b-bakit Raze? Nananahimik na nga ‘yong mga magulang ko, oh.” Nagsimulang manlabo ang mga mata ko dahil sa namumuong luha.

“Are you sure, Lyl?” tila nababahala niyang tanong. “Tikim lang?” Palihim akong natawa sa tanong niya na para bang may gusto pa siya sabihin pero hindi niya magawa. “Titikman lang,” ngumisi ako. “Kapag nasarapan, isusubo ko. Pwede ba ‘yon?” Suminghap siya at marahas na sinuklay ang buhok gamit ang mga daliri. “You’re driving me insane, baby. Sigurado ka bang kaya mo?” Tinapunan ko siya ng tingin. “Try me, Kapitan. Saka wala pa naman, eh. Kumalma ka.” He cursed under his breath. “Paano ako kakalma kung hawak-hawak mo habang tinataas-baba? Sige nga, Lyl—fvck!” Umawang ang bibig niya nang simulan kong halik-halikan ang kahabaan niya hanggang sa tumapat ang bibig ko sa ulo ng alaga niya. Dahan-dahan kong inilabas ang dila at napapikit ito nang dilaan ko ang ulo ng pagkalaláki niya. “S-Shiit!” He cursed. Pinanood ko ang reaksyon niya nang umangat ang mukha nito dahil sa sarap. Napangiti ako dahil alam kong nagugustuhan niya ang ginagawa kong magpapaligaya sa kanya.

“A-Ate? Anong ginagawa mo dito?” salubong sa akin ng kapatid ko pagkapasok ko ng bahay. “Tapos na agad ang after party ng kasal niyo?” Napayuko ako. “H-Hindi ko kayang makipagsalamuha sa mga taong nandoon. Puro mayayaman. Iba-iba ang gamit na salita. Hindi ko sila maintindihan.” Bigla akong nanliit sa sinabi ko. I was not confident enough to face them. Hindi ako makasabay sa kanila lalo na kapag nag-uusap sila. Sobra akong nap-pressure. Sinubukan ko naman pero sa huli na-a-out of place pa rin ako. Ako nga ‘yong bride pero parang si Sheila ang kinasal dahil halos lahat ng tao doon ay siya ang kumakausap lalo na ‘yong mga may dugong maharlika. I felt so small and vulnerable. Kung hindi pa lumapit sa akin sina Keano, Razen, Mang Isko at Aling Lena ay baka naging tuod ako kakapanood sa mga bisita. I felt invisible in the crowds. Walang pumapansin. Walang nakakakita. Walang may paki kung nag-e-exist ako. Sabi ko sa sarili ko, kasal ko ba talaga ‘to? O kay Sheila? Pumunta nama

Ilang araw na ang nakalipas simula ng ikasal kami ni Raze at hanggang ngayon hindi pa rin naaayos ang away nilang magkapatid. It was clearly that I’m the root cause of their fight. Pero hindi ko maintindihan si Raze. May mali ba akong nagawa? Dahil nakita niya kaming magkasama ni Razen? Nagselos ba siya? Pwede naman niyang sabihin sa akin, hindi ‘yong bigla na lang manlalamig. The closeness, the silent treatment and tension speaks volume. It's slowly breaking me. Since that day, Raze became cold to everyone, especially sa akin. I tried to explain my side pero tinitigan lang niya ako ng malamig na para bang walang katuturan ang pinagsasabi ko sa kanya. Kitang-kita ko sa mga mata niya na wala siyang pakialam sa sinasabi ko. The way he looked at me, it felt like he lost interest in me, and it hurts. Hindi ko alam kung paano ako magsisimula bilang asawa niya. Pakiramdam ko naiwan ako sa isang gubat at hindi alam ang gagawin. “Hey, why aren’t you eating?” napatingin ako kay Raz