All Chapters of บทร้าย : Chapter 61 - Chapter 70

เพนท์เฮ้าส์เจ้าหญิงที่ได้นอนห้องเดียวกันกับบทร้ายเกือบจะ 2 สัปดาห์แล้ว เธอก็เริ่มทีีจะปรับตัวได้และชินกับการมีเขาอยู่ในห้องนอนไปแล้ว แต่เจ้าหญิงยังไม่ได้บอกกับใครว่าคบกับเขายกเว้น...แม่ “ ดีใจด้วยนะคะ ” บทร้ายที่นอนอยู่ข้างๆเจ้าหญิงนอนตะแคงหันหน้าเข้าไปหาเธอพร้อมกับกล่าวยินดีกับเรื่องที่เธอเหนื่อยกับเพื่อนๆพี่ๆของเธอมาตลอดเกือบหนึ่งเดือน“ ขอบคุณค่ะ มันทำให้หนูรู้ว่าความยุติธรรมยังมีอยู่บนโลกใบนี้ ” เจ้าหญิงที่นอนอยู่ท่าเดียวกันยิ้มอย่างสดใส ....หลังจากแถลงข่าวของท่านอธิการบดี โลกภายนอกดูจะเริ่มเงียบลง แต่ในโลกเงียบๆของเรนนี่หลานสาว… เสียงในหัวของเธอดังก้อง“ฉันไม่ยอมเสียหน้าเพราะพวกเด็กทุนสถุนอย่างแกหรอก”มหาวิทยาลัยเรนนี่พูดในคลาส “การสื่อสารการเมือง” ต่อหน้ารุ่นพี่รุ่นน้อง น้ำเสียงเธอนุ่มนวล ฉลาด และดูเหมือนมีอุดมการณ์“ในระบอบประชาธิปไตย ถ้ามหาวิทยาลัยถูกควบคุมโดยคนมีอำนาจเงา…เราควรตั้งคำถาม ไม่ใช่ยอมรับแค่เพราะเขาหล่อ รวย หรือเป็นเจ้าของที่นี่”นักศึกษาหลายคนเริ่มสนใจเพจเฟซบุ๊กสายสังคมของคณะรัฐศาสตร์เริ่มแชร์คลิปเธอหัวข้อ: “นักศึกษาคนหนึ่งตั้งคำถามต่อโครงสร้างอำนาจในมหา

หลังจากเรนนี่เริ่มรู้สึกพิเศษกับบทร้ายมากขึ้นเรื่อยๆเธอก็ใช้อำนาจที่ครอบครัวมีอยู่สืบประวัติของบทร้ายอย่างเจาะลึก “ ผู้ชายคนนี้ต้องเป็นของฉัน เขาคือสเปคของฉันทุกส่วน ” เรนนี่ยกยิ้มมุมปากด้วยความมั่นใจ...มหาวิทยาลัยกิจกรรมมหาวิทยาลัยวันที่ 2 ทุกคนต่างก็พากันยุ่งวุ่นวายไปหมด ผู้คนมากหน้าหลายตาเข้ามาในรั้วมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังแห่งนี้“ เจ้าหญิงไปเอาของเพิ่มก่อนนะคะ ” เจ้าหญิงบอกกับพี่นิดก่อนจะเดินออกจากบูธนิเทศศาสตร์ไปในลิฟต์ตึกกิจกรรมเจ้าหญิงที่อยู่ในลิฟต์คนเดียง แต่จู่ๆประตูลิฟต์ก็เปิดออกที่ชั้น 2 คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเธอก็คือ...เรนนี่ แล้วเธอเดินเข้ามาในลิฟต์“ผู้หญิงอย่างเธอมีสิทธิ์อะไรจะขึ้นมาเทียบกับฉัน…” จู่ๆเรนนี่ก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงสมเพส เจ้าหญิงที่มองคนไม่ค่อยออกเธอยังฟังออกเลยในครั้งนี้“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าเธอเป็นอะไรกับคุณบทร้าย…”“แต่สวะที่เคยเป็นเด็กขัดดอก จะเอาอะไรไปเทียบกับฉันที่เป็นหลานท่านอธิการบดี!”“งั้นก็อย่าดูถูกคนที่เริ่มจากศูนย์เลยค่ะ เพราะบางที…เขาอาจเป็นคนที่มีค่าที่สุดสำหรับใครบางคนก็ได้นะ” เจ้าหญิงตอกกลับนิ่งๆแต่ทำให้อีกคนยิ่งหัวร้อนกับคำพู

หลังเวที ขณะที่ไลฟ์สดถูกปิดลงเสียงเงียบงันปกคลุมทั่วหลังเวที ทีมงานหลายคนยังอยู่ในอาการช็อก ส่วนเจ้าหญิงเดินกุมมือบทร้ายเงียบๆ ออกจากเวที แม้เธอจะยิ้มให้ทุกคนตามนิสัย แต่ในใจลึกๆ รู้ว่า…คำว่า “เด็กขัดดอก” จะตามติดตัวเธอไปอีกนานบทร้ายพาเจ้าหญิงขึ้นรถ ภายในรถตู้คันสีดำเงียบสนิทโดยมีกันต์และอัคคีที่เป็นคนขับรถนั่งอยู่ด้านหน้าและมีเพียงเสียงแอร์เบาๆบทร้ายหันมามองเจ้าหญิงมือหนึ่งยื่นมาจับมือเธอเอาไว้แน่น“หนูโอเคไหม?” บทร้ายถามด้วยความเป็นห่วง“อือ… โอเคค่ะ หนูไม่เป็นไร หนูแค่สงสารคุณ” เจ้าหญิงยิ้มตาหยีตามสไตล์เจ้าหญิง ทั้งที่ในหัวเพิ่งโดนโลกทั้งใบตะโกนใส่ด้วยคำว่า “เด็กขัดดอก”“อย่าสงสารพี่เลย หนูคือคนที่โดนลากชื่อออกไปเหยียบกลางเวทีนะคะ” บทร้ายเลื่อนมือมาลูบแก้มเจ้าหญิงเบาๆต่อจากนี้…ใครแตะต้องเธอ ฉันจะลบชื่อมันออกจากระบบของโลก บทร้ายคิดในใจบทร้ายหยิบมือถือขึ้นมา แล้วพิมพ์ข้อความสั้นๆ“ปล่อยคลิป B พร้อมข้อมูลบัญชีทั้งหมดในเวลา 20:00 น. คืนนี้”ขณะที่เรนนี่กำลังนั่งแต่งหน้าอย่างสงบเธอเหลือบเห็นข่าวฟีดบนมือถือพุ่งขึ้นอันดับหนึ่ง “เรนนี่กล่าวหาเจ้าหญิงว่าเป็นเด็กขัดดอก”คอมเมนต์หลายพัน

บทร้ายส่งสายลับปลอมตัวเป็นลูกชายของเจ้าสัวคู่แข่งล่ออาเทพให้ออกมาเจรจาเรื่อง “เอกสารความลับ” ที่จะเปิดโปงเขาในโกดังร้างแถบชานเมืองอาเทพเดินเข้ามาตามนัดพร้อมปืนเงียบและแววตาเย็นชา“ถ้ามีใครรู้เรื่องวันนั้น แกจะไม่มีโอกาสได้พูดซ้ำ…”ก่อนที่เขาจะเหนี่ยวไกบทร้ายก้าวออกจากเงามืดพร้อมธันวา และมือปืนอีก 10 คนล้อมไว้หมด“อาเทพ… เล่นบทคนใช้ได้แนบเนียนดีนะ”บทร้ายโยนภาพถ่ายเก่าใส่พื้นเป็นภาพของ อาเทพและ ‘แบล็ค’ อยู่ร่วมโต๊ะเจรจา“พวกแกคือคนวางแผนฆ่าพ่อฉัน…ใช่มั้ย?”อาเทพยิ้มเยาะ“ฉลาดกว่าพ่อล่ะมั้ง…ใช่ ฉันเป็นคนวางระเบิดเบรก”“แต่คนสั่งฆ่าคือ…แบล็ค มาเฟียเบื้องหลังที่พ่อแกเคยหักหลัง”ธันวากำหมัดแน่น น้ำตารื้น“แล้วพ่อฉันล่ะ!?”“โดนลากเข้าวงเพราะดันช่วยพ่อแก…มันคือสงครามเงียบของพวกมาเฟีย”...โกดังที่ใช้สอบสวนถูกเปลี่ยนเป็น “ห้องทรมาน”อาเทพถูกจับมัดไว้บนเก้าอี้เหล็กกลางห้อง เปลือยท่อนบน เลือดไหลตามแผ่นหลังจากการเฆี่ยน บทร้ายถือมีดปลายแหลม เดินวนรอบตัวช้าๆบทร้ายหยิบตะปูยาววางเรียงตรงหน้า“ทุกเล่มนี้ แทนเสียงร้องของพ่อแม่ฉัน…และของธันวา” เสียงตะปูเสียบทะลุมือดัง กร๊อบ!เสียงอาเทพกรีดร้องจนขาด

พี่บทร้ายไม่ปล่อยให้เจ้าหญิงได้พักแม้แต่นาทีเดียว…หลังจากที่เจ้าหญิงร้องครางจนเสียงแหบ บทร้ายก็ช้อนตัวเธอขึ้นในท่าเจ้าสาวแล้วพาไปยืนตรงหน้ากระจกบานใหญ่ริมห้อง ซึ่งสะท้อนภาพทั้งร่างที่แดงซ่านและสั่นไหวของเธอออกมาอย่างชัดเจน“คืนนี้… ผัวอยากให้หนูเห็นหน้าตัวเองตอนโดนเอา”“ดูไว้ให้ชัดๆ ว่าคนที่ทำให้หนูร้องไห้เพราะความสุขได้… มีแค่ผัวคนเดียว” บทร้ายกระซิบที่ข้างหูพร้อมกับประกบริมฝีปากเข้ากับต้นคอเจ้าหญิงทันที มือข้างหนึ่งโอบเอวเธอไว้ ส่วนอีกข้างจับต้นขาเจ้าหญิงให้แยกกว้างออก แล้วสอดตัวตนของเขาเข้าจากด้านหลังช้าแต่แน่นจนเจ้าหญิงเผลอกัดปากแน่นเมื่อเห็นตัวเองในกระจก“อ๊ะ… ผัว… มันแน่น… หนูจะล้ม…”“ไม่ให้ล้มหรอกครับ พี่จับไว้ทั้งตัว… แค่ยืนดี ๆ แล้วรับความรักจากผัวให้หมดก็พอ” เสียงครางหวานผสานกับเสียงกระแทกเนื้อหนักๆ เขาฝังหน้าลงกับไหล่เธอพร้อมกับจ้องมองภาพตรงหน้าที่เธอสะท้อนอยู่ในกระจกเต็มตา เรือนร่างเปลือยเปล่าที่สั่นระริก หัวนมแดงจัด ยอดอกสะท้านทุกครั้งที่เขากระแทกสะโพก และใบหน้าของเธอที่มีทั้งน้ำตา ความเสียวซ่าน และความสุขอยู่ในคราวเดียว“เห็นมั้ยครับ… หนูดูเป็นเมียผัวแค่ไหน… แบบนี้เรียก