Lahat ng Kabanata ng MARRIAGE CONTRACT: UNCLE HUGO MERCEDEZ : Kabanata 51 - Kabanata 60

Pagkatapos kong maglinis at mag-ayos, lumabas na ako ng banyo. Wala na rin si Hugo sa kwarto, at ang box na binigay niya sa akin ay nakapatong na sa lamesa — may kasama pang bulaklak. Bigla naman akong nakaramdam ng guilt dahil sa mga sinabi ko. Sinabi ko pa nga na we should cherish each moment, pero bigla ko ring na-realize na baka mahulog ako sa kanya at masaktan ulit. Hindi mahirap mahalin si Hugo — natakot lang talaga ako. Pagbaba ko sa sala, walang tao—tahimik, at kahit anong bakas mula kay Hugo ay wala. Umalis na ba siya? Hindi naman kasi umaalis si Hugo nang walang paalam, at palagi rin niya akong hinahatid sa opisina. Hindi ko tuloy maiwasang ma-disappoint. Ito na nga 'yung sinasabi ko—ayaw kong masanay. What if galit siya sa akin? What if nagtatampo siya? May punto naman ang sinabi ko, e—pero baka nga na-offend ko siya. Bumuntong-hininga ako at kinuha ang cellphone ko para tawagan siya. Naka-ilang beses akong tumawag, pero walang sumasagot—hanggang sa marinig ko ang

THIRD PERSON POV Galit na galit na tiningnan ni Venice ang video na kuha niya sa opisina ni Hugo. She was there! Nagtatago! At hindi 'yon alam ni Hugo. She even planted hidden cameras all over the place. Hugo is not suspecting anything dahil hindi naman niya nakikita si Venice sa building. “Sh*t! Ngayong araw, hindi ko man lang siya nakita,” galit niyang usal habang pinapanood ang lumang video ni Hugo.“Hugo. My darling. You are mine—only mine! Babawiin din kita sa bruha na ‘yon,” mahina at puno ng gigil ang kanyang mga salita. Bigla na lang siyang napasigaw, at tinapon ang hawak niyang cellphone. At malakas na tumawa na parang baliw. Matagal na silang hiwalay ni Hugo, pero huli na nang marealize niya ang pagkakamali niya—she cheated on him. And she can't have him back, again. At nang malaman niyang ikakasal na si Hugo, days after, agad siyang bumalik ng Pinas kahit may naka-schedule siyang o-operahan na pasyente sa Canada. “YOU ARE MINE, HUGO! MINE!” She gritted her teeth, whi

Sa sobrang sama ng loob ko sa kapatid ko ay sumugod ako sa bahay. Lahat naman sila ay nagulat sa biglaan pagdating ko. Agad naman akong nilapitan ni Mommy at niyakap. NGunit hinahanap ng mga mata ko ang Kuya ko. “Mom, where is Kuya?” agad na tanong ko. “Nasa kwarto niya anak. Kanina pa ‘yan hindi lumalabas ng kwarto. May nangyari ba?” Tanong ni Mommy na puno ng pagtataka. “Gusto ko lang po siyang makausap. SIge, Mom akyata na po muna ako. Kakausapin ko lang po si Kuya. Excuse me.” Mabilis akong nakarating sa kwarto ni Kuya at malakas na kinatok ang pintuan. “What? I said ayaw ko muna ng estorbo, pwede ba wag muna magulo?” galit na sigaw ni Kuya mula sa aloob. HIndi ko tinigilan ang pagkatok sa pintuan hanggang sa buksan na niya ‘to. “What are you doing here?” salubong ang kilay niyang salita. “Lizzy told me what happened. Wala ka bang balak na panagutan siya?” Direktang sabi ko. He scoffed. “No! And why would I do that?” He said. Hindi talaga makikitaan ng kaunting awa sa

THIRD PERSON POV Agad na pina-imbestigahan ng mag-asawa ang nangyari, ngunit wala silang nakuhang impormasyon o kahit na anong lead. Pero hindi pa rin tumigil si Hugo sa paghahanap dahil gusto niyang managot ang taong nasa likod ng pananakot sa kanyang asawa. Nakakatakot ang aura ni Hugo kapag kaharap ang ibang tao, pero parang asong kumakaway ang buntot kapag kasama ang asawa niya. Iba si Hugo kapag galit. “Boss, nakuha na namin ang pinaimbestigahan mo tungkol kay Venice. And the CCTV shows this,” seryosong wika ni Coleman habang pinapakita ang laptop kung saan naroon ang cctv records ng kumpanya.Kunot ang noo ni Hugo habang maiging pinapanood ang record kung saan makikita ang isang babae na pumasok sa kanyang opisina na para bang alam na alam nito ang pasikot-sikot ng kwarto. Malutong na mura ang pinakawalan ni Hugo na ang babae na minsan ay minahal niya noon ay stalker na niya ngayon. “Coleman, investigate her. Baka iisang tao lang din ang may gawa sa pananakot sa asawa ko,

VERONICAUMALIS ako ng venue na masama ang loob. Ang sakit sa dibdib na ako pa ang masama sa mga mata nila. Nag-aalala lang naman ako pero bakit napasama pa ako sa ginawa ko? Hindi ko mapigilan ang bigat ng dibdib ko. Masama talaga ang loob ko sa mga kapatid ko. Hindi nila ako nakikita, palagi na lang si Vhea. Bahala na sila sa mga buhay nila.“Babe?" Mahinahon at malambing na tawag ni Hugo sa akin pagpasok niya ng kotse. Nagtagpo ang mga mata namin akaya mas lalo tuloy akong naging emosyonal at humahagulgol na. Mabilis naman niya akong niyakap at marahan na tinapik-tapik ang likod ko na para bang nagpapatulog siya ng bata. “Ang bigat ng dibdib ko. Para bang hindi ako sanay sa kanila na ganyan naman palagi ang trato nila sa akin." Para akong nagsusumbong sa asawa ko. “Shh.. I believe in you, Babe. Sorry that you have a family who's one sided,” pabulong na wika ni Hugo habang nakayakap pa rin.“Mahalaga nandito ka. Uwi na lang tayo," ani ko.Tuluyan na nga namin nilisan ang lugar.