All Chapters of กุหลาบพันร้าย: Chapter 51 - Chapter 60

ตอนที่ 51 ไม่ได้ทำนาน รอบเดียวพอเหรอเสียงหอบหายใจยังคงดังเบา ๆ ท่ามกลางแสงไฟสลัวในห้องนอนของไฟ มือหนายังโอบรอบเอวบางของหญิงสาวที่นอนแนบอยู่บนอกเขา ขาของเธอพาดอยู่บนต้นขาเขาอย่างไม่อาย ไฟลูบแผ่นหลังเนียนนุ่มเบา ๆ ดวงตาคมกริบมองใบหน้าเปื้อนเหงื่อของโรสด้วยความหลงใหล"เหนื่อยมั้ย..." เขากระซิบถามเสียงพร่าโรสพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะยกมือขึ้นตบอกเขาเบา ๆ อย่างงอแง “เหนื่อย… แล้วก็พอแล้วด้วยนะ ไม่ได้ทำแค่ครั้งเดียวพอเหรอ ไฟ…”ไฟหัวเราะในลำคอ ริมฝีปากโน้มลงจูบขมับเธอแผ่วเบา "แต่เธอรู้มั้ย... ยิ่งได้อยู่ใกล้เธอแบบนี้ มันยิ่งทำให้ฉันอยาก... อยากอีก"เขาเลื่อนมือจากแผ่นหลังลงมาที่สะโพกเนียน และออกแรงบีบเบา ๆ ก่อนจะพลิกตัวโรสให้นอนหงายโดยที่ยังคร่อมอยู่เหนือร่างเธอ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ฉายบนใบหน้าคมคายของชายหนุ่ม“ไฟ…” โรสเรียกชื่อเขาเสียงหวาน แฝงความวาบหวามและต่อต้านอย่างไร้เรี่ยวแรง“เธอไม่รู้ตัวเลยใช่มั้ย ว่าเวลาที่เธอร้องเรียกชื่อฉันตอนนั้น... มันเซ็กซี่ขนาดไหน”ปลายนิ้วของเขาลากไล้จากแก้มเธอ ลงมาถึงลำคอ ไล้ต่ำไปจนถึงเนินอกที่ยังคงเต้นถี่ ริมฝีปากร้อนผ่าวของไฟทาบลงที่กลางอกเธอ ชิมรสหวานที่เขาติดใ

ตอนที่ 53เริ่มต้นเช้าวันใหม่ที่วุ่นวายแสงแดดยามเช้าส่องลอดผ้าม่านบางในห้องนอนของไฟ โรสค่อย ๆ ขยับตัวลุกจากเตียงอย่างเงียบเชียบที่สุดเท่าที่จะทำได้ วันนี้เธอตื่นเช้ากว่าไฟ เพราะมีภารกิจเล็ก ๆ อยู่ในใจปกติแม่ของไฟจะเป็นคนลงมือทำอาหารเช้าให้ทุกคนในบ้านเสมอ แต่ช่วงนี้ท่านไม่อยู่ไปไฟบอกว่าท่านไปปฏิบัติธรรมที่ไหนสักที่นี่แหละ ไฟจึงรับหน้าที่นั้นแทนมาตลอดแต่เมื่อวานเขาดูเหนื่อยเหลือเกินทั้งสีหน้า ท่าทาง และแววตาที่โรสจำได้ไม่ลืม…แววตาที่แบกบางอย่างไว้เงียบ ๆ จนเธอเองยังรู้สึกหนักอึ้งไปด้วยเพราะแบบนั้น วันนี้…เธออยากทำอะไรให้เขาสักหน่อย แม้จะเป็นเรื่องเล็ก ๆ อย่างการทำอาหารเช้าเธอเดินลงบันไดไปอย่างเบามือ เปิดไฟห้องครัวอย่างแผ่วเบา ก่อนจะหยิบผ้ากันเปื้อนของแม่ไฟขึ้นมาสวม“โอเค…เริ่มจากของง่ายที่สุด” โรสพึมพำกับตัวเอง พลางหยิบเบคอนกับไข่ออกมาวางบนเคาน์เตอร์ที่ผ่านมาเธอฝึกฝีมือการเข้าครัวมาบ้างแล้วจากแม่ของไฟ ถึงจะยังทำอาหารเก่งไม่ได้ แต่อย่างน้อย…เธอก็ทอดไข่ดาวกับเบคอนได้แล้วไฟในเตาถูกจุดขึ้น เบคอนถูกวางลงบนกระทะตามด้วยเสียงฉ่าร้อน ๆ ที่ดังทันที กลิ่นหอมเริ่มลอยตลบไปทั่วห้องครัว โรสตั้ง

ตอนที่ 55อดีตกำลังกลับมาโรสนั่งนิ่งอยู่บนตักของไฟ แผ่นหลังเธอแนบกับอกเขา อ้อมแขนอบอุ่นโอบล้อมรอบเอวเธอไว้แน่นหนา ราวกับกลัวว่าเธอจะหายไปจากตรงนั้นเธอเคยชอบความเงียบแบบนี้ของเขา…มันให้ความรู้สึกปลอดภัย แต่วันนี้มันต่างออกไป เพราะความเงียบของเขามันมาพร้อมความกดดันที่เธอสัมผัสได้“ไฟ…” โรสเอ่ยเรียกเขาเบา ๆ ขณะวางมือบนต้นแขนของเขาอย่างแผ่วเบา“หืม?” เขาขานรับแต่ไม่ขยับเธอหันมามองแค่ครึ่งหน้า สบตากับดวงตาคมเข้มที่ตอนนี้หม่นลงราวกับซ่อนบางอย่างไว้ในเงาลึก“ที่นายดูเงียบ ๆ ตั้งแต่เดินออกมาจากห้องประชุม…เรื่องที่นายกังวลใช่เรื่องฉันหรือเปล่า” โรสพูดเบา ๆ ริมฝีปากยกยิ้มจาง ๆ เธอไม่รู้ว่าตอนนี้เขากำลังกังวลเรื่องอะไรเกี่ยวกับ เธอ แต่เธอมั่นใจ ว่ามันเป้นเรื่องเธอแน่ๆแต่ไฟก็ยังนิ่ง เขาไม่ได้ตอบปฏิเสธ…แต่ก็ไม่ได้ยอมรับ เขาเพียงแค่ก้มหน้าลงแนบไหล่เธอเหมือนเดิม“แต่ไม่เป็นไร” โรสพูดต่อ “ฉันจะไม่ถาม…ถ้านายยังไม่พร้อมจะพูด”เธอเลื่อนมือขึ้นไปลูบเรือนผมเขาเบา ๆ ด้วยจังหวะที่สม่ำเสมอ อย่างเข้าใจเขา“แค่รู้ไว้ว่าฉันอยู่ตรงนี้ ถ้านายอยากพูดเมื่อไหร่ ฉันก็จะรับฟัง…และฉันก็จะไม่กลัว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้

ตอนที่ 57เรื่องที่เธอไม่รู้แสงแดดยามบ่ายทอดผ่านหน้าต่างกระจกบานสูงในห้องรับรองของบ้าน บ้านพ่อของเธอ และบ้านของเธอก่อนที่เธอจะไปอยู่กับไฟโรสยืนนิ่งอยู่หน้าประตูไม้บานใหญ่ หัวใจเธอเต้นแรงเหมือนในวันนั้น…วันที่เธอร้องไห้สุดเสียง แต่ไม่มีใครเชื่อ ไม่มีใครปกป้องเธอมือเรียวกำแน่นอยู่ข้างตัวขณะที่ไฟเดินมายืนข้าง ๆ เขาไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่ส่งสายตาอุ่น ๆ ให้เธอ เหมือนจะบอกกับเธอว่า “เธอไม่ได้อยู่คนเดียว”เธอสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดแล้วเคาะประตู“เข้ามาได้เลย” เสียงของอนุวัตรดังลอดออกมา จากในห้องเมื่อโรสเปิดประตูเข้าไป เธอเห็นชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานเงย เขาหน้าขึ้นทันทีที่เห็นลูกสาว เขาอึ้งไปเล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นยืนช้า ๆ“โรส…” เขาเรียกเธอด้วยน้ำเสียงดีใจ“พ่อมีเรื่องที่ยังไม่ได้เล่าให้หนูฟังใช่ไหม?” โรสเอ่ยขึ้นทันที น้ำเสียงไม่ได้แข็งกร้าว แต่ก็ไม่ได้อ่อนโยนไฟยืนอยู่ข้างหลัง เขาไม่ก้าวล้ำ แต่ยังอยู่ในตำแหน่งที่ให้เธอรู้ว่าเขาอยู่ไม่ไปไหนอนุวัตรถอนหายใจ เขาพยักหน้าช้า ๆ ก่อนจะผายมือเชิญให้เธอนั่งลง“พ่อจะเล่าทุกอย่างให้ฟัง…ทุกอย่างที่ควรจะพูดตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อน”เงียบงันครู่

ตอนที่ 59เบาะแสที่ว่างเปล่าไฟไม่ใช่คนที่ปล่อยผ่านเรื่องแบบนี้ได้ง่าย ๆ โดยเฉพาะเมื่อคนที่ตกเป็นเป้าหมายคือ โรส คนที่เขารักที่สุดในตอนนี้หลังจากรับตุ๊กตาจากมือเธอ เขาก็ให้ลูกน้องในสำนักงานตรวจสอบกล้องวงจรปิดทันที และไม่นานนักเขาก็ได้เบาะแส“คุณไฟ เราเจอรถที่มาส่งพัสดุคันนั้นแล้วครับ เป็นรถเช่า ป้ายทะเบียนปลอมครับ แต่จับภาพคนขับลงมาส่งพัสดุกับพนักงานได้ชัดเจนครับ” ลูกน้องของไฟรายงาน“สแกนภาพใบหน้า แล้วหาชื่อคนขับมาให้ได้” ไฟสั่งลูกน้องของไฟทำตามคำสั่งทันที ไม่นานเขาก็ได้ชื่อคนส่งของมา“ได้แล้วครับ ชื่อ ‘ณรงค์’ เคยเป็นพนักงานส่งของบริษัทแห่งหนึ่ง ปัจจุบันไม่ได้อยู่กับบริษัทไหนแล้วครับ แต่ยังรับงานส่งของอยู่”“หาให้ได้ว่าเขาอยู่ที่ไหนตอนนี้” ไฟออกคำสั่งทันทีด้วยน้ำเสียงเด็ดขาดลูกน้องใช้เวลาไม่กี่ชั่วโมงก่อนจะหาข้อมูลล่าสุดจนเจอ“เขาเช่าบ้านอยู่แถวชานเมืองครับ ซอยลึกพอสมควร ดูจากตำแหน่งน่าจะมีคนจ้างให้ส่งของให้เฉย ๆ”ไฟไม่รอช้า เขาขับรถออกไปเองพร้อมลูกน้องอีกสองคนระหว่างทาง เขาเอาแต่นั่งเงียบ หน้าตาเคร่งเครียด กำมือตลอดเวลา“อย่าให้ฉันเจอว่าเป็นฝีมือแก ทศ…ฉันจะลากแกออกมาจากรูที่ซ่อนอ