All Chapters of สาวใช้มาเฟียตาบอด: Chapter 121 - Chapter 130

Episode 29 การสารภาพบาปร่างบางในรองเท้าส้นสูงสี่นิ้วสีแดง กับชุดเดรสผ้าซาตินมันวาวสีแดงเลือดหมู ทรงผมตรงยาวดำขลับสยายปิดแผ่นหลังเนียนสวย ใบหน้าแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางแบรนด์ดัง เดินสะบัดขาเรียวเข้ามาภายในโบสถ์คาทอลิกแห่งหนึ่งที่ตอนนี้มีเพียงเธอเท่านั้นที่สามารถเข้าออกได้เธอเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของโซเฟียบุคคลที่เธออยากเจอมานาน แต่พึ่งจะมีโอกาสได้เจอหน้ากันเป็นครั้งแรก และช่างเป็นการพบกันที่น่าประทับใจสำหรับเธอ เมื่อภาพที่เห็นตรงหน้าคือโซเฟียที่โดนมัดติดกับเก้าอี้นั่งอยู่ในห้องสารภาพบาป ส่วนเธอก็เข้ามาประจำที่ตำแหน่งของบาทหลวงจำเป็นมองใบหน้าเวทนาของอีกฝ่ายผ่านช่องเล็กๆ"สวัสดีดีใจที่ได้เจอนะ""แกเป็นใคร""แย่จัง ฉันคิดว่าเธอรู้จักฉันแล้วซะอีก แต่ไม่เป็นไรเราค่อยๆ ทำความรู้จักกันไปก็ได้เริ่มจากเธอก่อนเป็นไง" คนตัวเล็กยกยิ้มมุมปากเพียงลำพังในห้องเล็ก "แต่นับว่าเรามีวาสนาต่อกันนะ ไม่คิดว่าเธอจะได้สามีอยู่ที่ฝรั่งเศสพอดีเราเลยเจอกันได้ไม่ยากอย่างที่คิด""ต้องการอะไรจากฉัน""ต้องการความจริงเมื่อยี่สิบปีก่อนจากปากเธอ คงรู้ใช่ไหมว่าฉันหมายถึงอะไร" น้ำเสียงหวานละมุนแปรเปลี่ยนเป็นเย็นยะเยือกแฝ

Episode 31 เคลียร์ใจอาคิรากับโจริญได้ปลดล็อกความรู้สึก และเรื่องราวในอดีตของกันและกัน เขากลับกลายมาเป็นคนบริสุทธิ์อีกครั้ง ส่วนคนที่ทำผิดจริงๆ ก็ถูกเอาคืนอย่างเลือดเย็นไม่แพ้กัน ทุกสิ่งทุกอย่างที่โซเฟียเคยทำเอาไว้ย้อนกลับไปหาตัวเธอ อาคินเป็นตัวแทนจัดการเรื่องราวทุกอย่าง โซเฟียถูกวางยาเหมือนที่เคยทำเอาไว้กับโจริญ ก่อนจะถูกจัดฉากว่านอนกับผู้ชายคนอื่นให้สามีกับลูกๆ ของเธอมาเห็นทำให้เธอถูกฟ้องหย่าจนไม่เหลืออะไรเลย จากชีวิตที่เคยขึ้นไปอยู่จุดสูงสุดก็ถูกดึงลงมาต่ำสุดเพราะการกระทำของตัวเอง และแน่นอนว่าตลอดชีวิตของเธอจะต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้ตามหลอกหลอนเธอไปทั้งชีวิตไม่ว่าเธอจะเริ่มต้นครอบครัวใหม่กี่ครั้งก็ตามโจริญเองถึงสภาพจิตใจจะค่อนข้างย่ำแย่กับความจริงที่ได้รับรู้ แต่อย่างน้อยเธอก็ยังรู้สึกดีขึ้นมาบ้างที่ได้เพื่อนที่จริงใจกับเธอกลับคืนมา และการที่ได้เห็นเขามีชีวิตครอบครัวที่ดีเธอเองก็พลอยยินดีไปกับอาคิราด้วย และครอบครัวของเธอกับเขาดูเหมือนจะไม่สามารถตัดขาดกันได้ง่ายๆ เมื่อเจโรมน้องชายของเธอเดินมาสารภาพว่าเขาหลงรักลูกสาวของอาคิราเข้าแล้วจริงๆ เธอเองที่เป็นตัวการทำลายความสุขของหลายคนมานานก

Episode 33 ฮันนีมูนคาร์ลินมองปลายทางที่เครื่องลงจอดยังประเทศอิตาลีด้วยความประหลาดใจ ไม่คิดว่าเขาจะพาเธอมาไกลถึงขนาดนี้ ที่สำคัญเธอยังไม่ได้เตรียมอะไรมาเลยต่างหาก“กระเป๋าฉันล่ะ” คนตัวเล็กเอ่ยถามหากระเป๋าสะพายคู่ใจที่มีของสำคัญของเธออยู่ในนั้นหลายอย่างทั้งเอกสาร โทรศัพท์ และบัตรเครดิตต่างๆ“เก็บเอาไว้ให้แล้ว เราจะไม่ใช้โทรศัพท์กันตลอดระยะเวลาที่อยู่ที่นี่”“แล้วทำไมฉันต้องอยู่ที่นี่ ตกลงลักพาตัวฉันมาทำไม” คนตัวเล็กกระแนะกระแหนอย่างไม่เกรงกลัวสถานการณ์ในตอนนี้เลย“แค่จะพาเมียมาฮันนีมูนนี่เรียกลักพาตัวเลยเหรอ ไม่ดูรุนแรงเกินไปหน่อยรึไง” เจโรมแสร้งตีหน้าเศร้าราวกับตัวเองเป็นผู้ถูกกระทำถูกกล่าวหาให้ความเท็จ“ฮันนีมูน?”“ใช่ เราจะมาฮันนีมูนกันที่นี่ ที่นี่จะมีแค่เราสองคน”คำตอบที่พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนจากริมฝีปากหยักได้รูปทำเอาคาร์ลินชะงักไปครู่หนึ่ง หัวใจดวงน้อยเผลอเต้นผิดจังหวะเพียงแค่ปล่อยใจจินตนาการภาพเธอกับเขาฮันนีมูนด้วยกันในหัว“เราจะเริ่มจากการไปช็อปปิงกันก่อน เพราะเธอไม่ได้เอาอะไรมาเลย ดีไหม?”“คุณจ่าย?”“แน่นอนสิ ฉันต้องเป็นคนจ่ายอยู่แล้ว แล้วฉันก็จะตามใจเธอทุกอย่างด้วย”

Episode 35 เซอร์ไพรส์เป็นอีกหนึ่งในหลายครั้งที่เธอมักจะมองลึกไปในดวงตาของเขาเพื่อรอคำตอบที่มันสะท้อนออกมาเพื่อยืนยันคำตอบของเขาว่าจริงเท็จมากแค่ไหน“พูดไปเธอก็คงจะไม่เชื่อ”“ก็พูดมาก่อนสิ เพราะฉันอยากฟังไม่ว่าคำตอบมันจะจริง หรือเป็นแค่เรื่องโกหกก็ตาม”“ฉัน...”“คุณลูกค้ามีอะไรให้ช่วยไหมคะ” คาร์ลินกลอกตาขึ้นบนด้วยความหงุดหงิดที่ถูกพนักงานส่งเสียงขัดจังหวะเสียก่อนเธอรีบจัดการเสื้อผ้าของตัวเองให้เรียบร้อยก่อนจะเดินนำเจโรมออกไป เธอยืนสบตากับพนักงานที่รบกวนช่วงเวลาสำคัญเธอครู่หนึ่ง แต่ก็ไม่ได้ทำอะไร เพียงเดินถือชุดที่ลองไปวางลงบนเคาน์เตอร์คิดเงิน เจโรมเดินตามออกมาจัดการเรื่องค่าใช้จ่าย พร้อมกับจัดแจงนำของไปส่งยังโรงแรมที่เขาจองเอาไว้“ไม่ฟังฉันตอบก่อนเหรอ”“ไม่มีอารมณ์จะฟังแล้ว”“งั้นอยากฟังเมื่อไหร่ก็บอกแล้วกัน” เขาบอกพร้อมกับบีบแก้มนุ่มนิ่มด้วยความมันเขี้ยว “ไปหาข้าวกินกันไหม หรือจะกลับไปกินที่โรงแรม”“ไปกินที่โรงแรมดีกว่าเหนื่อยแล้ว”“ยืนเฉยๆ ก็เหนื่อยด้วยเหรอ”คาร์ลินหันมามองอีกฝ่ายด้วยความหมั่นไส้ เธอดึงแขนเขามาคล้องเอาไว้ ก่อนจะพากันเดินกลับไปที่รถเพื่อกลับยังโรงแรมหลังจากเข้าพักท

บทส่งท้าย สิ่งแรกที่คาร์ลินทำหลังจากกลับมาจากอิตาลีคือการตรงไปหาเฟลิกซ์ ซึ่งแน่นอนว่าเธอได้ขออนุญาตเจโรมก่อนมาแล้ว และเขาเองก็นั่งรอเธออยู่ที่ด้านนอก“ขอบคุณที่ยังอุตส่าห์มาหากันนะ” เฟลิกซ์ทักทายร่างบางที่เดินเข้ามาหาเขาภายในห้องทำงานที่กาสิโนพร้อมแหวนเพชรเม็ดโตบนนิ้วนางข้างซ้าย“ฉันก็ต้องมาหาอยู่แล้วสิ”“ตอบตกลงไปแล้วฉันจะมีค่าอะไรอีก”“ขี้น้อยใจจัง เดี๋ยวหาสวยๆ ให้เอาไหม”“ถ้าแค่เป็นผู้หญิงสวยๆ ก็พอ ฉันหาใครก็ได้ไม่จำเป็นต้องรอลินมานานขนาดนี้หรอก”“เพราะรู้ว่านายรอวันนี้ถึงได้ตั้งใจมาบอกไม่ให้รอไง คนดีๆ แบบนายสมควรได้เจอคนดีๆ นะ ฉันไม่เหมาะสมกับนายหรอก” คาร์ลินพยายามปลอบโยนเฟลิกซ์เพื่อรักษามิตรภาพระหว่างเธอกับเขาเอาไว้"ทำไมถึงเป็นมัน ทำไมไม่เป็นฉัน ลินรับปากฉันแล้วนี่ว่าจะหย่ากับมัน”“เพราะไม่อยากผิดคำพูดที่รับปากไว้ฉันเลยหย่ากับเขาแล้ว” คาร์ลินบอกพร้อมกับหยิบเอกสารการหย่าออกมาจากกระเป๋าให้เฟลิกซ์ดู