All Chapters of สาวใช้มาเฟียตาบอด: Chapter 81 - Chapter 90

Episode 78ชอบมากใบหน้าหวานแดงซ่าน ริมฝีปากบางชุ่มไปด้วยน้ำลายใสๆ หน้าอกอวบอิ่มกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะการหอบหายใจ“ถ้าบอกว่าชอบจะทำให้บ่อยๆ เหรอ?” ชายหนุ่มเอียงคอถามด้วยแววตาเจ้าเล่ห์“อืม” ใบหน้าที่พยักขึ้นลงเบาๆ แทนคำตอบทำเอาชายหนุ่มถึงกับชะงักใบหน้าเห่อร้อนให้กับความน่ารักของเธอ “งั้นเธอคงได้ทำบ่อยๆ แล้วละ เพราะว่าฉัน…”“…” เสียงจังหวะหัวใจที่เต้นเร็วขึ้นทุกวินาที ขณะรอฟังคำตอบจากปากอีกฝ่ายอย่างมีความหวัง“ชอบมาก” ธามเว้นช่วงเอาไว้ขณะถอดกางเกงยีนสีขาวออกไปพร้อมกับแพนตี้ตัวจิ๋ว“ดีใจที่นายชอบ”“แล้วเธอล่ะชอบแบบไหน แบบนี้…”“อ๊ะ…อื้อ!” ความทรมานจากปลายนิ้วเรียวที่ดันเข้ามาบริเวณปากทางรักของเธอทำเอาร่างกายกระตุกเกร็งในขณะที่ปลายนิ้วเรียวยาวกำลังสำรวจช่องทางรักคับแคบอยู่นั้น ปลายลิ้นร้ายก็ตวัดเลียดูดดุนยอดปทุมถันทั้งสองข้างสลับกันไปมาจนอุณหภูมิในร่างกายของคนตัวเล็กแผ่ซ่านออกมาอบอวลไปทั่วห้องเสียงครางกระเส่าที่ดังขึ้นเป็นระยะอยู่ข้างหูทำให้ธามยิ่งรู้สึกกระสันมากขึ้นทุกที แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่อยากรีบร้อนปลดปล่อยออกมาเพียงลำพัง เขาอยากให้เธอรู้สึกดีไปด้วยสำหรับครั้งแรกของกั

Episode 80หลักฐานร่างกายโอนอ่อนไปตามแรงกระแทกที่ถาโถมเข้ามา จังหวะรักหยาบโลนของเขาไม่ได้ทำให้คนตัวเล็กรู้สึกดีเหมือนครั้งก่อน ทำให้เธออยากดิ้นหลุดจากตรงนี้ ติดที่ว่าไม่สามารถเอาชนะแรงกายของชายหนุ่มที่กำลังเดือดดาลตอนนี้ได้“ฉันไม่ไหวแล้ว…อ๊า…ธามมันจุก!”“ไม่ชอบแบบนี้เหรอ? แต่เหมือนร่างกายเธอไม่คิดอย่างงั้นนะ เพราะตอดฉันไม่หยุดเลยนี่” เขาบอกด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น ตอนนี้เรือนร่างที่เคยขาวอมชมพูถูกตีตราประทับเป็นหลักฐานว่าเธอเคยผ่านอะไรมาแทบจะทุกสัดส่วนของร่างกาย“ฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ”เมื่อการร้องขอความเห็นใจไม่เป็นผล ร่างกายที่บอบช้ำของคนตัวเล็กในตอนนี้ก็เริ่มอ่อนแรงลงเรื่อยๆ จนแทบจะไม่เหลือเรี่ยวแรงให้ขัดขืนทำได้เพียงยอมจำนนต่อความป่าเถื่อนของอีกฝ่าย“จำฉันได้รึยัง” ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงลอดไรฟัน ขณะที่สะโพกสอบยังคงเคลื่อนไหวอยู่ในช่องทางรักบอบช้ำของคนตัวเล็กอย่างต่อเนื่อง“ฉันเจ็บ นายเป็นอะไรของนาย ฮึก~” ฟูมิโกะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสะอื้นไห้ ไม่รู้ทำไมจากค่ำคืนที่แสนหวานของเธอถึงได้มาลงเอยที่ความป่าเถื่อนที่เธอไม่ทันได้เตรียมใจตั้งรับมาก่อน ทำให้เธอร้องไห้ออกมาเพื่อระบายความ

Episode 82ขอจีบได้ไหมประเทศญี่ปุ่นธามเงยหน้ามองท้องฟ้าประเทศญี่ปุ่นด้วยหัวใจที่กลับมาเต้นแรงมีความหวังอีกครั้ง อย่างน้อยๆ ก็ได้เข้าใกล้ฟูมิโกะเข้ามาอีกนิดถึงแม้จะไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าก้าวต่อๆ ไปจะต้องเจอกับอะไรบ้าง เพราะเขาก็เป็นเพียงผู้ชายธรรมดาที่มาเหยียบถึงถิ่นยากูซ่า เพราะได้รับความช่วยเหลือจากอาคิรา เลยมีคนจัดเตรียมที่พัก และคนขับรถเอาไว้ให้ ธามสั่งให้คนขับรถพาเขาไปที่บ้านของฟูมิโกะทันทีที่มาถึง‘มาขอพบฟูมิโกะจัง’ธามชูกระดาษที่เขียนเป็นภาษาญี่ปุ่นให้บอดี้การ์ดที่ยืนเฝ้าหน้าประตูดู เพราะเขาไม่สามารถสื่อสารภาษาญี่ปุ่นได้ โดยธีลินพี่สาวของเขาเป็นคนเขียนเตรียมมาให้ทั้งหมด‘บอกว่าธามมาขอพบ’บอดี้การ์ดหันมามองหน้ากัน ก่อนอีกคนจะเดินหายเข้าไปในตัวบ้านเพื่อรายงานการมาของเขา ไม่นานก็กลับออกมา“คุณหนูไม่อนุญาตให้เข้าพบ” ธามหันไปมองหน้าคนของอาคิราที่มากับเขาเพื่อให้ช่วยแปลความหมายที่บอดี้การ์ดพูดมาเมื่อครู่นี้“เขาบอกว่าไม่ให้เข้าพบครับ”“แสดงว่าอยู่ที่นี่จริงๆ สินะ” ธามพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะหยิบกระดาษอีกแผ่นส่งให้บอดี้การ์ด “บอกว่าเอาไปให้มิโกะจังให้หน่อย” ธามหันไปขอความ

Episode 84ด่านเคราะห์ว่าที่พ่อตายากูซ่าฟูมิโกะวิ่งตามธามออกมาที่รถ มือเล็กๆ เอื้อมไปคว้ามือเขาเอาไว้ก่อนที่เขาจะเดินไปไกลกว่านี้“เดี๋ยวก่อนสิเรายังไม่ได้กินอะไรกันเลยนะ”“ฉันกินไม่ลงแล้ว เธอกลับไปกินกับไอ้หน้าจืดนั่นแทนสิคงมีความหลังให้ต้องคุยกันเยอะน่าดู”“นายหึงเหรอ? นายทำเหมือนหึงฉันอีกแล้วนะรู้ไหม” ฟูมิโกะถามเพื่อความชัดเจน“ฉันทำขนาดนี้แล้วเธอยังไม่เข้าใจอีกเหรอว่าฉันชอบเธอขนาดไหน ชอบจนอยากเข้าไปซัดหน้าไอ้นั่นที่เข้ามาคุยกับเธอเต็มทีแล้ว เธอต่างหากตั้งแต่เริ่มต้นเคยคิดจะจริงจังกับฉันบ้างไหม หรือเห็นฉันเป็นแค่ไม้กันหมาเอาไว้หนีการแต่งงานแค่นั้นถึงได้คิดว่าคำพูดและการกระทำของฉันมันไม่มีค่าพอให้เธอเก็บมาใส่ใจว่าฉันทำไปเพราะชอบเธอจริงๆ ไม่ใช่การแสดงแบบที่เธอทำอยู่!”“หมายความว่ายังไง? การแสดงอย่างงั้นเหรอ?”“คุณพ่อ!” คนตัวเล็กตาเบิกโพลงด้วยความตกใจที่เห็นพ่อตัวเองเดินเข้ามาพร้อมกับพี่ชายตัวเอง เธอใช้เหตุผลในการเลิกรากับธามเพื่อบอกครอบครัวตัวเองถึงการกลับมาญี่ปุ่นของเธอและขอร้องไม่ให้ครอบครัวเข้าไปยุ่งในความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาที่กลายเป็นอดีตไปแล้ว“กลับไปคุยกันที่บ้าน

Episode 86ตกหลุมพรางอุณหภูมิห้องดูเหมือนจะเริ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ ตามอุณหภูมิในร่างกายของทั้งสองคน จังหวะหายใจเริ่มสอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกัน ไออุ่นจากฝ่ามือหนาที่ลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างขาวเนียนทำให้ไรขนอ่อนลุกชันขึ้นตามอารมณ์กระสันที่ถูกปลุกเร้าขึ้นมา“อื้อ เดี๋ยวมีคนมา”“ช่างคนอื่นสิ ตอนนี้คิดแค่เรื่องของเราก็พอ” ถ้อยคำหวานที่คอยหลอกล่อให้คนตัวเล็กตกหลุมพราง เริ่มได้ผลขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเธอเริ่มสูญเสียการควบคุม ร่างกายเริ่มอ่อนแรงเกินกว่าจะผลักไสเขาออกไป หนำซ้ำเธอกลับรู้สึกต้องการเขาเสียด้วยซ้ำ“ห้องเก็บเสียงไหม”“เป็นเรียวกังแบบโบราณน่ะเลยไม่ค่อยเก็บเสียงเท่าไหร่”“อืม เข้าใจแล้วงั้นเธอก็ต้องอดทนหน่อยนะถ้าไม่อยากให้ใครมาได้ยินว่าเราสองคนกำลังทำแผลกันยังไง” ธามกระตุกยิ้มมุมปากด้วยความเอ็นดูใบหน้าเขินอายของหญิงสาวใบหน้าคมคายเลื่อนเข้ามาใกล้พร้อมกับจับใบหน้าหวานให้หันมาจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อนที่เป่ารดลงมาบนปลายจมูกเชิดรั้น ริมฝีปากหนาทาบทับลงมาบนริมฝีปากสั่นระริกของหญิงสาวอย่างแผ่วเบาก่อนจะเริ่มบดขยี้เบาๆ ชิมความหอมหวานที่คุ้นเคยจังหวะลมหายใจที่เริ่มติดขัดส่งผลให้ริมฝีปากบ