All Chapters of สาวใช้มาเฟียตาบอด: Chapter 41 - Chapter 50

Episode 40 หมอพีร์  รู้อยู่แล้วว่าอาคิราคงไม่ยอมกลับไปง่ายๆ เธอจึงปล่อยให้เขานั่งเล่นกับคาร์ลินไป ส่วนเธอก็เข้ามาช่วยธามทำงานรับออร์เดอร์แทน"อ้าวหมอพีร์สวัสดีค่ะ" น้ำเสียงทักทายของธีลินที่เป็นกันเองผิดปกติทำให้อาคิราที่นั่งอยู่ไม่ไกลเงยหน้าขึ้นมามองด้วยสายตาไม่ชอบใจ"เห็นธามบอกว่าลินไปธุระหลายวันเลย""พึ่งกลับมาได้วันนี้เองค่ะ รับอะไรดีคะ""รับเหมือนเดิมครับ""ไปนั่งรอที่โต๊ะก่อนก็ได้ค่ะ เดี๋ยวลินเอาไปให้""โอเคครับ" หมอพีร์ยิ้มกว้างก่อนจะเดินไปนั่งมุมประจำ ทำให้เขาสังเกตเห็นอาคิราที่จ้องมองมาที่เขาพร้อมกับอุ้มคาร์ลินอยู่ในอ้อมอก"ได้แล้วค่ะอเมริกาโน่ แล้วก็นี่ของแถมค่ะ" ธีลินวางเครื่องดื่มพร้อมกับเค้กเสิร์ฟให้ ก่อนจะเลื่อนเก้าอี้นั่งลงตรงข้ามเขาเพื่อพูดคุยกันตามประสาคนสนิทหมอพีร์เป็นจิตแพทย์ที่รักษาอาการป่วยของเธอมาตลอดสองปีที่ผ่านมา เป็นคนที่รับรู้เรื่องราวชีวิตของเธอได้ดีกว่าเธอเสียอีก แม้กระทั่งเรื่องที่เธอบอกว่าอยากเปิดร้านขนมหวานเขาก็คอยช่วยหาสถานที่ทำเลให้จนมาได้ข้างๆ

Episode 42 ไม่คาดฝัน  อาคิรามองหน้าธามด้วยสายตาเรียบเฉย เขาไม่ได้รู้สึกไม่พอใจอะไร เพราะรับรู้ว่าธามทำแบบนี้เพราะเป็นห่วงพี่สาวของเขา"เก็บเงินของนายเอาไว้เถอะ เพราะนอกจากฉันไม่ยอมแพ้แล้ว เงินนั้นฉันไม่นับว่าเป็นเงินยืมแต่เป็นการลงทุนระยะยาวกับเมีย แล้วต่อให้นายจะไม่อยากได้ฉันเป็นพี่เขยก็ตาม ฉันก็จะยัดเยียดตัวเองเป็นทั้งผัวพี่สาวนาย พ่อหลานสาวนาย และพี่เขยนายอยู่ดี""เอาอะไรมามั่นใจว่าจะเอาชนะหมอพีร์ได้งั้นเหรอ ตอนที่คุณรู้จักกับพี่สาวผมเมื่อสองปีที่แล้วก็น่าจะราวๆ สามเดือนได้เองมั้ง แต่หมอพีร์อยู่กับพวกเรามาสองปีแล้วนะ สองปีที่คุณไม่เคยคิดจะกลับมาดูแลพี่สาวผมเลย""ฉันแค่ไม่รู้ต่างหากว่าคาร์ลินท้อง""แต่คุณรู้ว่าพี่ผมยังมีชีวิตอยู่ เพียงแต่คุณไม่รู้ว่าพี่สาวผมเป็นคนยังไง ก็อย่างว่าระยะเวลาแค่สามเดือนเราตัดสินใครไม่ได้หรอก เพราะฉะนั้นระยะเวลาสั้นๆ ที่คุณกลับมาในตอนนี้ก็ไม่สามารถตัดสินได้ว่าคุณจะสามารถกลับเข้ามาในครอบครัวเราได้เหมือนกัน" เพราะรู้ว่าอาคิราคงไม่ยอมแพ้ง่ายๆ จากสายตาของเขา ธามจ

Episode 44 คู่หมั้น  ดวงตาแดงก่ำแอบมองผ่านหน้าต่างบานเล็กลงมายังหน้าร้าน อาคิรายังคงยืนพิงรถอยู่ที่เดิม เธอมองเขาผ่านม่านน้ำตาบางๆ ที่ยังคงหลงเหลืออยู่พักหนึ่ง ก่อนจะแกล้งเดินไปปิดไฟห้องนอนให้ดับลง เธอกลับมาแอบยืนมองเขาที่เดิมอีกครั้ง การได้แอบมองเขาเงียบๆ เพียงลำพังทำให้ภาพความทรงจำดีๆ ที่เคยมีร่วมกันฉายซ้ำขึ้นอีกครั้ง เธอคลี่ยิ้มบางๆ ให้กับอดีตที่สวยงามก่อนจะปล่อยให้ทุกอย่างเป็นแค่เพียงอดีตต่อไปวันต่อมาอาคิรายังคงแวะมาปักหลักที่ร้านขนมของเธอแต่เช้าตรู่ พร้อมกับอาหารเช้าที่ตั้งใจแวะซื้อมาให้สีหน้าและแววตาของธีลินกลับมาเป็นปกติเหมือนเคย ไม่ได้แสดงแววตาเจ็บช้ำออกมาเหมือนเมื่อวานก่อน"กินข้าวเช้ารึยัง ฉันซื้อมาฝาก""ขอบคุณค่ะ" ธีลินรับถุงอาหารเช้ามาถือไว้ ก่อนจะเดินไปส่งให้ธามเอาไปจัดใส่จาน เพราะตัวเธอกำลังอุ้มธีลินอยู่ยังไม่ทันที่จะได้พูดคุยอะไรกันมากมายลูกค้าก็เดินเข้ามาในร้านทำให้ธีลินต้องรีบไปเตรียมทำงานเนื่องจากธามไม่ได้อยู่หน้าร้าน อาคิราจึงอาสาอุ้มลูกเอาไว้แทนซึ่งธีลินเองก็ไม่ได้ว่าอะไร"สวั

Episode 46 การตัดสินใจ  หลังจากที่ทุกคนทยอยกลับกันไปหมดแล้วหลังจากหารือเรื่องราวกันเสร็จ เหลือเพียงอาคิรากับฟูมิโกะที่อยู่ต่อ แน่นอนว่าอาคิรามีเรื่องจะคุยกับธีลินต่อ ส่วนฟูมิโกะเองก็ให้เหตุผลว่าขออยู่ทานขนมที่ร้านต่อ ธีลินให้อาคิราขึ้นมาคุยกันเป็นการส่วนตัวบนบ้าน ปล่อยให้ธามน้องชายดูแลฟูมิโกะด้านล่างเพียงลำพัง"ลินไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะไม่ทำผิดพลาดเหมือนที่ผ่านมาอีก""คุณผิดตั้งแต่การตัดสินใจของคุณแล้ว""ทำไมฉันถึงไม่คิดอย่างงั้นล่ะ ฉันคิดว่ามันเป็นการตัดสินใจที่ถูกที่สุดในชีวิตฉันตั้งแต่เกิดมาต่างหาก""สมองคุณเพี้ยนไปแล้วรึไง ไม่เห็นรอยแผลเป็นบนตัวพ่อคุณรึไง" ธีลินพยายามยกตัวอย่างมาโน้มน้าวให้อาคิราเปลี่ยนแปลงการตัดสินใจของตัวเอง"ลินเป็นห่วงฉันเหรอ""ทำไมลินต้องเป็นห่วงคุณด้วย เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย" ธีลินรีบตอบกลับในทันทีราวกับคนร้อนตัวกลัวว่าจะถูกจับความผิดปกติได้"งั้นก็ไม่เห็นเป็นไรเลย เพราะฉันดวงแข็งไม่ตายง่ายๆ หรอก" อาคิราแสร้งตอบติดตลกหวังให้คนตัวเล็กรู้สึ

Episode 48 ฟูมิโกะ ธาม  ในขณะที่ธีลินกำลังหมุนตัวเดินกลับไปที่รถอาคิราก็รีบปรี่เข้ามาดึงร่างบางไปประกบจูบอย่างกะทันหัน ทำให้ธีลินไม่มีโอกาสได้ขัดขืน และต่อให้มี ร่างกายของเธอก็อ่อนแรงเกินกว่าจะต้านทานรสชาติจูบที่เร่าร้อนนี้ได้ในตอนนี้ ริมฝีปากบางถูกบดขยี้ไปมาพร้อมกับหยดน้ำตาอุ่นๆ ที่ไหลรินลงบนเรือนแก้มใส ดวงตาแดงก่ำของอาคิราที่จ้องมองลึกมาในดวงตาคู่สวยที่สั่นระริกไม่แพ้กันของหญิงสาวทำให้หัวใจยิ่งบีบตัวรัดแน่นขึ้นโดยเฉพาะตอนที่ริมฝีปากหนาถูกถอนออกไป"อย่าลืมรักษาสัญญาล่ะว่าจะยกโทษให้ฉัน" อาคิราบอกเสียงสั่น ก่อนจะเดินหันหลังกลับไปขึ้นรถทำให้ธีลินที่ยืนอยู่เพียงลำพังรีบยกหลังมือขึ้นเช็ดคราบน้ำตาลวกๆ ก่อนจะเดินตามเขาไปที่รถอาคิราขับรถมาส่งธีลินโดยระหว่างทางต่างฝ่ายต่างเงียบไม่มีใครยอมพูดจาใดๆ ออกมากระทั่งตอนลงจากรถไปแล้วธีลินก็ไม่คิดจะหันหลังกลับมามองเลยแม้แต่เสี้ยววินาทีเดียว แต่นั่นเป็นเพราะการมองเห็นสีหน้าที่เจ็บปวดของเขาในตอนนี้จะทำให้เธอรู้สึกผิดกับการตัดสินใจของตัวเองที่ผลักไสเขาไปให้คนอื่นค่ำคืนนี้คงเป็นอีก