Semua Bab พระเอกคลั่งรักข้ามาก รู้หรือไม่!: Bab 71 - Bab 80

        “คุณชายฮุ่ย ข้าเข้าใจนะเจ้าคะ ว่าตัวข้านั้นน่ารักน่าเอ็นดูและน่าทะนุถนอมไม่แปลกที่ท่านจะหวั่นไหวและอยากตอบแทนบุญคุณด้วยร่างกาย แต่ข้าอยากให้ท่านเข้าใจว่ายามนี้ตัวข้านั้นมีบุรุษที่พึงใจแล้ว และเขาก็พึงใจข้า อีกไม่นานเราสองตระกูลก็คงจะได้เกี่ยวดองกัน ดังนั้นข้าไม่อาจตอบรับการตอบแทนบุญคุณของท่านได้จริง ๆ เจ้าค่ะ” คำพูดของนางคล้ายของหนักที่กดศีรษะของอีกฝ่ายให้ก้มหัวลงเรื่อย ๆ ในขณะที่นางกอดอกกล่าววาจาด้วยท่าทางมั่นใจ            แม้เขาจะมีมัดกล้ามที่แน่นน่าสัมผัสไม่น้อย แต่ก็ชะตาชีวิตเขาก็สู้ลูกรักของสวรรค์อย่างเจียงเซวียนไม่ได้ และต่อให้นางมีโอกาสได้เลือกใหม่อีกครั้งนางก็ยินดีจะเลือกพ่อค้าเช่นพี่ชายของสหายมากกว่าหัวหน้าองครักษ์เสื้อแพรอย่างเขาที่มีหน้าที่จะต้องปกป้องผู้สูงศักดิ์ก่อนปกป้องตนเองและครอบครัว            เหตุใดนางถึงรู้น่ะหรือ ว่าฮุ่ยหลานซีคนนี้เป็นหัวหน้าองครักษ์เสื้อแพร ก็นางเห็นหยกพกประจำตำแหน่งของเขาอย่างไรเล่า

                                                                                 17                                                                   พบเจอสหายคนใหม่             แม้จะมีเวลาเพียงหนึ่งเค่อก่อนจะถึงเวลาที่นัดหมายไว้กับองค์รัชทายาท เจียงเซวียนก็ยังแวะเวียนมาจวนตระกูลเหอและปีนหน้าต่างเข้าเรือนคุณหนูของจวนหวังจะได้สนทนากันสักสองสามประโยคให้ชื่นใจก็ยังดี            “ซือซือ เจ้ามานั่งรอพี่หรือ” วันนี้เขาอารมณ์ดี

          “คุณหนูเจียงหรือ ใช่บุตรสาวแม่ทัพเจียงหรือไม่” มิใช่ว่ามีคุณหนูอยากเข้าหามากมายหรือ เพื่อใช้เป็นสะพานทอดไปหาพี่ชายคนรองที่มีแต่สตรีหมายปอง            “ถูกแล้ว เล่อเล่อนางน่ารักและเป็นสหายที่ดีมาก”            “หากคุณหนูเจียงไม่รังเกียจข้าที่เป็นบุตรสาวพ่อค้า ข้าย่อมยินดีที่จะเป็นสหายกับนาง”            “ดียิ่ง” นางยิ้มก่อนจะรีบวางจอกชาลงทันที เพราะสนทนากันอย่างเพลิดเพลินจึงลืมตัวหยิบจอกชาขึ้นมาและเกือบจะจิบมันเข้าไปแล้ว            “ซือซือ ข้ามองหาเจ้าตั้งนานแท้จริงเจ้ามาหลบอยู่ที่นี่เอง” สตรีดีงามผู้มีรอยยิ้มอ่อนหวานเดินเข้ามาใกล้ก่อนจะเอ่ยปากทักทายนาง            ‘ตามหาข้าเช่นนี้ คงไม่ใช่เรื่องดีเป็นแน่’ นางคิดก่อนจะปรายตามองฝั่งบุร

                                                                               18                                                               เป็นเพียงความเข้าใจผิด             ด้านเหอซือซือที่ยอมเดินตามนางกำนัลผู้นั้นมาก็เพราะมั่นใจในความปลอดภัยของตน ว่าจะไม่พลาดพลั้งเนื่องจากว่าก่อนลงจากรถม้านางได้กินยาถอนหมื่นพิษและยาถอนพิษปลุกกำหนัดมาแล้ว และนางคิดว่าการที่เหรินเสี่ยวเหยาเลือกใช้วิธีสาดพิษปลุกกำหนัดใส่นางเช่นนั้นอีกฝ่ายก็คงกินยาถอนพิษปลุกกำหนัดมาแล้วเช่นกัน ชั่วช้าไม่เปลี่ยนจริง ๆ&nb

            ‘หลวนจิ้นฝาน หากท่านจะโทษก็โทษเสี่ยวเหยาคนดีของท่านเถิด ที่ทำให้เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องวุ่นวายใหญ่โตเช่นนี้’ นางคิดพลางมองกลุ่มคนที่เดินจากไปไกลแล้ว            “ไปเถิด เราตามไปสมทบกับคนพวกนั้นเถิด”            “เจ้าค่ะ” นางตอบรับ แต่พอออกมาจากที่ซ่อนก็พบเข้ากับองค์รัชทายาทที่เดินประคองพระชายาเสิ่นมา            “พวกท่านยังอยู่ตรงนี้อีกหรือ รีบไปดูความสนุกกันเถิด” เสิ่นอี้หรูเอ่ยวาจาท่าทางสดใส            “เพคะ หม่อมฉันก็อยากจะเห็นจริง ๆ ว่าตนเองทำเรื่องบัดสีเช่นใดไปบ้าง” ปล่อยข่าวใหญ่โตว่านางลอบมาทำเรื่องไร้ยางอายกับหลวนจิ้นฝาน พอเรื่องมันไม่เป็นอย่างที่คิดจะเป็นเช่นไรกันนะ            แต่คนทั้งสี่ยังไม