ВойтиShare
บทที่ 18 เป็นเพียงความเข้าใจผิด (2/5)
Последнее обновление:
2025-05-01 21:00:08“เจ้าปลอดภัยดีหรือไม่” เจียงเซวียนเดินเข้ามาใกล้ก่อนจะกวาดสายตามองสตรีในดวงใจอย่างพิจารณา
“ข้าไม่เป็นไรเจ้าค่ะ ท่านเล่า”
“ทุกอย่างเป็นไปตามแผน”
“อะแฮ่ม! พวกเจ้าลืมสิ่งใดไปหรือไม่”
“ถวายพระพรพระชายา”
“ตามสบาย ถ้าข้าไม่ทัก เจ้าก็คงไม่เห็นข้าหรอกกระมัง”
“กระหม่อมมัวแต่ห่วงใยนาง จึงไม่ทันได้สังเกตผู้อื่น”
“ปากดีเช่นนี้ ช่างไม่เหมาะสมกับซือซือ”
Related chapter
พระเอกคลั่งรักข้ามาก รู้หรือไม่! บทที่ 18 เป็นเพียงความเข้าใจผิด (3/5)
‘หลวนจิ้นฝาน หากท่านจะโทษก็โทษเสี่ยวเหยาคนดีของท่านเถิด ที่ทำให้เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องวุ่นวายใหญ่โตเช่นนี้’ นางคิดพลางมองกลุ่มคนที่เดินจากไปไกลแล้ว “ไปเถิด เราตามไปสมทบกับคนพวกนั้นเถิด” “เจ้าค่ะ” นางตอบรับ แต่พอออกมาจากที่ซ่อนก็พบเข้ากับองค์รัชทายาทที่เดินประคองพระชายาเสิ่นมา “พวกท่านยังอยู่ตรงนี้อีกหรือ รีบไปดูความสนุกกันเถิด” เสิ่นอี้หรูเอ่ยวาจาท่าทางสดใส “เพคะ หม่อมฉันก็อยากจะเห็นจริง ๆ ว่าตนเองทำเรื่องบัดสีเช่นใดไปบ้าง” ปล่อยข่าวใหญ่โตว่านางลอบมาทำเรื่องไร้ยางอายกับหลวนจิ้นฝาน พอเรื่องมันไม่เป็นอย่างที่คิดจะเป็นเช่นไรกันนะ แต่คนทั้งสี่ยังไม
Последнее обновление : 2025-05-01พระเอกคลั่งรักข้ามาก รู้หรือไม่! บทที่ 18 เป็นเพียงความเข้าใจผิด (4/5)
“ซือซือ เจ้าเดินไม่รอพี่เลยนะ” เป็นเจียงเซวียนเดินเข้ามาใกล้ก่อนจะใช้หลังมือเช็ดเหงื่อที่ชื้นตามไรผมให้นาง ท่าทางและสีหน้าอ่อนโยนทำให้สตรีหลายคนรู้สึกอิจฉา “ขออภัยเจ้าค่ะ ข้าเห็นกลุ่มคนเดินมาทางนี้จึงคิดว่าน่าจะมีเรื่องสนุกที่ไม่อาจรีรอได้” “พวกเจ้าเดินเร็วไม่รอเปิ่นไท่จื่อเฟยเลยนะ” เสียงหวานของสตรีอีกคนดังขึ้นพร้อมกับการปรากฏกายของสตรีสูงศักดิ์ “เจ้ากำลังท้อง เดินเหินให้ช้า ๆ หน่อยน้องหญิง” องค์รัชทายาทที่ช่วยประคองพระชายาของตนเอ่ย ท่าทางเอาอกเอาใจพระชายาของตนช่างไม่เหมือนบุรุษสูงศักดิ์ แต่เป็นเพียงสามีผู้หนึ่งที่คอยห่วงใยฮูหยินของตน ทั้งคำเรียกขานยังทำให้คนฟังรู้สึกริษยาผู้ครอบครองความโปรดปรานของผู้มีอำนาจเสียจริง “พวกเจ้าอย่าเพิ่งตอบ
Последнее обновление : 2025-05-01พระเอกคลั่งรักข้ามาก รู้หรือไม่! บทที่ 18 เป็นเพียงความเข้าใจผิด (5/5)
“หม่อมฉันผิดไปแล้วเพคะ หม่อมฉันเพียงแต่บอกเล่าตามที่ได้ยินมาเช่นกัน ไม่ได้มีเจตนาว่าร้ายใครเลยนะเพคะ คุณหนูเหอข้าไม่ได้มีเจตนาร้ายกับเจ้า เจ้าอย่าถือโทษโกรธข้าเลยนะ” เติ้งจูหลี่รีบคุกเข่าบนพื้นก่อนจะหันไปขอร้องเหอซือซือ เพราะตอนนี้อยู่ต่อหน้าพระชายาขององค์รัชทายาท ตนจึงไม่อาจยกตัวเหนือกว่าเพื่อข่มขู่อีกฝ่ายได้ “คุณหนูเหอ เจ้าอย่าได้โกรธเคืองจูหลี่เลยนะ นางเพียงบอกเล่าเรื่องราวตามที่ได้ยินมา คนเราผิดพลาดกันได้ หวังว่าเจ้าจะมีเมตตาไม่ถือสา” เหรินเสี่ยวเหยาเอ่ย “นั่นสิ! คุณหนูเหอ ยามที่เจ้าว่าร้ายหรือทำไม่ดีกับเสี่ยวเหยานางยังมีเมตตาไม่เคยถือสาเจ้า แล้วยามนี้มันเป็นเพียงเรื่องผิดพลาดโดยไม่ได้ตั้งใจ หวังว่าเจ้าจะมีเมตตากับข้าเช่นที่เสี่ยวเหยามีให้เจ้า” “ในเมื่อคุณหนูเหรินมีเมตตา เช่นนั้นเจ้าจะมาถามหาเอาความเมตตาจากซือซือของข้
Последнее обновление : 2025-05-01พระเอกคลั่งรักข้ามาก รู้หรือไม่! บทนำ
บทนำ นัยน์ตาคมจ้องมองไปที่ห้องส่วนตัวซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ก่อนที่มุมปากจะยกยิ้มคล้ายเยาะเย้ยคนที่อยู่ในห้องแห่งนั้น “วันนี้ท่านจะมาประมูลสิ่งใดหรือเจ้าคะ” “คุณหนูเหรินมาว่าจ้างพี่ให้หากู่ฉินของปรมาจารย์หลี่เต๋อ เห็นว่าเป็นหนึ่งในของที่เข้าประมูลวันนี้” ‘ดูเหมือนเหรินเสี่ยวเหยาจะใช้เรื่องนี้เข้าหาเขาสินะ’ นางชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะนิ่งคิด “พี่เพียงทำตามหน้าที่ หวังว่าเจ้าจะเข้าใจ” “ข้าไม่คิดมากหรอกเจ้าค่ะ เราไม่ได้เป็นอันใดกันสักหน่อย ปล่อยข้าได้แล้วเจ้าค่ะ” คนเริ่มมาเยอะแล้วประเดี๋ยวเกิดมีคนรู้จักมาเห็นเข้า ชื่อเสียงของนางคงป่นปี้หมด “ซือซือเจ้ากำลังกินน้ำส้ม[1]ใช่หรือไม่ กลิ่นถึงได้ฉุนจมูกยิ่งนัก” “ข้าไม่ได้...” “เจ้าไม่ต้องห่วงเรื่องที่นางร้ายกาจต่อเจ้าพี่ย่อมเอาคืน วันนี้หากพี่ได้พิณมาในราคาหนึ่งพันตำลึงทอง พี่ก็เพียงไปเก็บเงินนางห้าพันตำลึงทอง แล้วนำส่วนต่างที่ได้เก็บใส่หีบสินสอดเตรียมไว้สู่ขอเจ้า”
Последнее обновление : 2025-04-08พระเอกคลั่งรักข้ามาก รู้หรือไม่! บทที่ 1 สหายที่ดีของเจ้าคือข้าเอง (1/4)
1 สหายที่ดีของเจ้าคือข้าเอง เพิ่งจะลองเปิดใจอ่านนิยายเรื่องแรกเพราะการรบเร้าของหลิวอี้หลานเพื่อนรักที่ชอบเพ้อฝันอยากทะลุมิติเข้าไปอยู่ในนิยายและได้กลายเป็นนางเอกของนิยายเรื่องนั้น แต่เหตุใดนางที่เพิ่งอ่านนิยายเล่มนั้นไปได้เล็กน้อย ถึงได้รับสิทธิ์นั้นกันเนี่ย ‘เฮ้อ! นี่ฉันต้องใช้ชีวิตอยู่ในโลกนิยายแห่งนี้จริง ๆ เหรอ’ สุดท้ายก็ได้แต่ทอดถอนในใจตามลำพัง เพราะไม่มีใครรู้ดีไปกว่าตัวเธอเองแล้ว ว่าต่อให้เธอถูกฆ่าตายในโลกแห่งนี้ เธอก็ไม่มีทางจะกลับไปเป็นพนักงานออฟฟิศที่โสดสนิทเพราะการทำโอทีฟรีเกือบทุกวันอย่างเหอซือซือในยุคสองพันยี่สิบสี่ เพราะเธอตายด้วยอุบัติเหตุเครื่องบินตก ไม่มีทางจะไปนอนโคม่าอยู่ในห้องไอซียูเช่นนางเอกบางเรื่องที่เพื่อนชอบมาเล่าให้ฟัง ‘สวรรค์! คนที่อยากทะลุมิติมาอยู่ในนิยาย แก้ไขชะตาชีวิตของตัวละคร เป็นหลิวอี้หรานไม่ใช่ข้า พวกท่านเข้าใจผิดไปหรือไม่’ แม้จะถอนหายใจหรือเงยหน้ามองท้องฟ้าซ้ำ สุดท้ายเธอก็ไม่ได้ร
Последнее обновление : 2025-04-08พระเอกคลั่งรักข้ามาก รู้หรือไม่! บทที่ 1 สหายที่ดีของเจ้าคือข้าเอง (2/4)
“ไม่มี เจ้าอย่าได้สนใจสาวใช้พวกนี้เลย เจ้าเป็นสหายข้า ต่อให้ทำเรื่องไม่เหมาะสมข้าก็ไม่ถือสาหรอก” กล่าวจบก็หันไปส่งสายตาดุให้สือหลิวและจี้เอ๋อ ทั้งสองจึงได้แต่ก้มหน้าแสร้งทำไม่เห็นอีก เป็นคุณหนูจวนแม่ทัพ อย่างไรก็มีความเด็ดขาดและกลิ่นอายน่าเกรงขามบางอย่างแฝงอยู่ “แต่เจ้าสามารถบอกหรือตักเตือนข้าได้นะ เราเป็นสหายกันมีเรื่องใดล้วนต้องสนทนากันตามตรง” กล่าวจบนางก็จ้องมองสตรีตรงหน้าอย่างจริงใจ เจียงเซียวเล่อผู้นี้รักสหายเช่นเหอซือซือมากทีเดียว ทั้งที่เพิ่งเจอกันเป็นครั้งที่สอง “เพราะเจ้าเป็นเช่นนี้ ข้าถึงอยากได้เป็นสหายกับเจ้า” ทั่วเมืองหลวงคงมีเพียงคุณหนูเหอผู้นี้กระมังที่ไม่ได้เข้าหานางเพราะพี่ชาย ส่วนคุณหนูคนอื่นน่ะหรือ หึ! อย่าให้กล่าวถึงเลย “ข้าก็ดีใจที่ได้เป็นสหายของเจ้า” “เจ้าไม่อยากดมน้ำมันหอมกลิ่นหมู่ตานแล้วหรือ” “อยากสิ เช่นนั้นข้าต้องขอเสียมารยาทแล้ว” กล่าวจบนางก็ยื่นใบหน้าเข้าใกล้แล้วทำจมูกฟุดฟิดสูดหากลิ่นหอมบริเวณอกเสื้อของสหาย “พอจะได้กลิ่นหรือไม่” “หอมไม่น้อย
Последнее обновление : 2025-04-08พระเอกคลั่งรักข้ามาก รู้หรือไม่! บทที่ 1 สหายที่ดีของเจ้าคือข้าเอง (3/4)
“สือหลิว ข้ายิ้มเช่นนี้น่าเอ็นดูหรือไม่” เหอซือซือกระตุกชายอาภรณ์ของสาวใช้ก่อนจะส่งยิ้มให้ดู “ไม่ว่าคุณหนูจะยิ้มเช่นไรก็ล้วนงดงามและน่าเอ็นดูเจ้าค่ะ” สือหลิวกล่าวตามความจริง ดวงหน้าหวานที่มีเครื่องหน้าลงตัว ไม่ว่าจะเป็นใครเมื่อได้สบตากับดวงตาเมล็ดซิ่งของคุณหนู สาวใช้เช่นตนมั่นใจว่าคนผู้นั้นล้วนเอ็นดูคุณหนู “เจ้าเยินยอข้าเช่นนี้ เชื่อได้หรือ” ถามห้าครั้งก็ตอบเช่นนี้ “บ่าวกล่าวตามความจริงเจ้าค่ะ คุณหนูงดงามราวกับตุ๊กตากระเบื้องเคลือบ ไม่ว่าใครพบเจอล้วนอยากทะนุถนอม” “ข้าว่าจะถามเจ้าก็ลืมไปเลย เมื่อวานตอนที่ข้ากำลังสนทนากับเล่อเล่ออยู่ เหตุใดเจ้ากับสาวใช้ของนางถึงได้ดูตกอกตกใจกัน” “แม้คุณหนูเจียงจะเป็นสตรีเช่นเดียวกันแต่อย่างไรการใกล้ชิดเกินไปก็ล้วนไม่เหมาะสม หากเมื่อวานเปลี่ยนเป็นคุณหนูไปทำเช่นนั้นนอกจวนแล้วมีคนมาเห็นเข้าคงเล่าลือกันว่าพวกท่านเป็นตุ้ยสือ[1]” ‘ตุ้ยสือหรือ? ใช่ที่เขาใช้เรียกสตรีที่รักกันหรือไม่’ เหมือนนางจะเคยเห็นในโลกโซเชียล แต่ในโลกเดิมนางกับหลิวอี้หรานที่สนิทกันก็ทำเช่นนี้ มันไม่ใช่เรื่อ
Последнее обновление : 2025-04-08พระเอกคลั่งรักข้ามาก รู้หรือไม่! บทที่ 1 สหายที่ดีของเจ้าคือข้าเอง (4/4)
ชาที่นางนั่งจิบยังไม่ทันหายร้อน สือหลิวก็รีบมารายงานว่ารถม้าพร้อมแล้ว ช่างทำงานกันได้รวดเร็วเสียจริง “เจ้าทราบหรือไม่ว่าร้านท่านป้าจางที่ขายเสี่ยวหลงเปาอยู่ที่ใด” “ทราบเจ้าค่ะ แต่ร้านป้าจางเป็นตรอกแคบ รถม้าไม่อาจเข้าไปได้ คุณหนูรออยู่บนรถม้าประเดี๋ยวบ่าวจะลงไปซื้อให้เจ้าค่ะ” “ไม่ได้ เจ้าต้องไปซื้อเกาลัดต้มน้ำตาลที่โรงน้ำชาฉากุ้ยให้ข้า แยกย้ายกันไปซื้อจะได้ไม่ต้องใช้เวลามากประเดี๋ยวไม่ทันเล่อเล่อรับสำรับ” “เจ้าค่ะ” แม้อยากจะโต้แย้งแต่ทว่าก็จนใจด้วยเหตุผล เพราะหากไปด้วยกันคงกินเวลาเกือบหนึ่งชั่วยาม และอาจจะไม่ทันคุณหนูเจียงรับสำรับ เนื่องจากโรงน้ำชาฉากุ้ยถึงก่อน นางจึงสั่งให้รถม้าจอดเพื่อให้สาวใช้คนสนิทลงไปก่อน “เมื่อซื้อเสร็จแล้วเจ้าก็อยู่รอที่นี่ ข้าจะมารับ” “เจ้าค่ะ” สือหลิวจำใจตอบตกลง พอส่งสาวใช้เสร็จแล้วนางก็สั่งรถม้าให้ไปที่ร้านป้าจางต่อ สายป่านนี้แล้วไม่รู้เสี่ยวหลงเปาจะยังมีอยู่หรือไม่ ‘ขอให้ยังมีเสี่ยวหลงเปาขายอยู่เถิด’ เมื่อวานนางได้บอกกล่าวท่านแม่แล้วว่าจะออ
Последнее обновление : 2025-04-08
Latest chapter
พระเอกคลั่งรักข้ามาก รู้หรือไม่! บทที่ 18 เป็นเพียงความเข้าใจผิด (5/5)
“หม่อมฉันผิดไปแล้วเพคะ หม่อมฉันเพียงแต่บอกเล่าตามที่ได้ยินมาเช่นกัน ไม่ได้มีเจตนาว่าร้ายใครเลยนะเพคะ คุณหนูเหอข้าไม่ได้มีเจตนาร้ายกับเจ้า เจ้าอย่าถือโทษโกรธข้าเลยนะ” เติ้งจูหลี่รีบคุกเข่าบนพื้นก่อนจะหันไปขอร้องเหอซือซือ เพราะตอนนี้อยู่ต่อหน้าพระชายาขององค์รัชทายาท ตนจึงไม่อาจยกตัวเหนือกว่าเพื่อข่มขู่อีกฝ่ายได้ “คุณหนูเหอ เจ้าอย่าได้โกรธเคืองจูหลี่เลยนะ นางเพียงบอกเล่าเรื่องราวตามที่ได้ยินมา คนเราผิดพลาดกันได้ หวังว่าเจ้าจะมีเมตตาไม่ถือสา” เหรินเสี่ยวเหยาเอ่ย “นั่นสิ! คุณหนูเหอ ยามที่เจ้าว่าร้ายหรือทำไม่ดีกับเสี่ยวเหยานางยังมีเมตตาไม่เคยถือสาเจ้า แล้วยามนี้มันเป็นเพียงเรื่องผิดพลาดโดยไม่ได้ตั้งใจ หวังว่าเจ้าจะมีเมตตากับข้าเช่นที่เสี่ยวเหยามีให้เจ้า” “ในเมื่อคุณหนูเหรินมีเมตตา เช่นนั้นเจ้าจะมาถามหาเอาความเมตตาจากซือซือของข้
พระเอกคลั่งรักข้ามาก รู้หรือไม่! บทที่ 18 เป็นเพียงความเข้าใจผิด (4/5)
“ซือซือ เจ้าเดินไม่รอพี่เลยนะ” เป็นเจียงเซวียนเดินเข้ามาใกล้ก่อนจะใช้หลังมือเช็ดเหงื่อที่ชื้นตามไรผมให้นาง ท่าทางและสีหน้าอ่อนโยนทำให้สตรีหลายคนรู้สึกอิจฉา “ขออภัยเจ้าค่ะ ข้าเห็นกลุ่มคนเดินมาทางนี้จึงคิดว่าน่าจะมีเรื่องสนุกที่ไม่อาจรีรอได้” “พวกเจ้าเดินเร็วไม่รอเปิ่นไท่จื่อเฟยเลยนะ” เสียงหวานของสตรีอีกคนดังขึ้นพร้อมกับการปรากฏกายของสตรีสูงศักดิ์ “เจ้ากำลังท้อง เดินเหินให้ช้า ๆ หน่อยน้องหญิง” องค์รัชทายาทที่ช่วยประคองพระชายาของตนเอ่ย ท่าทางเอาอกเอาใจพระชายาของตนช่างไม่เหมือนบุรุษสูงศักดิ์ แต่เป็นเพียงสามีผู้หนึ่งที่คอยห่วงใยฮูหยินของตน ทั้งคำเรียกขานยังทำให้คนฟังรู้สึกริษยาผู้ครอบครองความโปรดปรานของผู้มีอำนาจเสียจริง “พวกเจ้าอย่าเพิ่งตอบ
พระเอกคลั่งรักข้ามาก รู้หรือไม่! บทที่ 18 เป็นเพียงความเข้าใจผิด (3/5)
‘หลวนจิ้นฝาน หากท่านจะโทษก็โทษเสี่ยวเหยาคนดีของท่านเถิด ที่ทำให้เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องวุ่นวายใหญ่โตเช่นนี้’ นางคิดพลางมองกลุ่มคนที่เดินจากไปไกลแล้ว “ไปเถิด เราตามไปสมทบกับคนพวกนั้นเถิด” “เจ้าค่ะ” นางตอบรับ แต่พอออกมาจากที่ซ่อนก็พบเข้ากับองค์รัชทายาทที่เดินประคองพระชายาเสิ่นมา “พวกท่านยังอยู่ตรงนี้อีกหรือ รีบไปดูความสนุกกันเถิด” เสิ่นอี้หรูเอ่ยวาจาท่าทางสดใส “เพคะ หม่อมฉันก็อยากจะเห็นจริง ๆ ว่าตนเองทำเรื่องบัดสีเช่นใดไปบ้าง” ปล่อยข่าวใหญ่โตว่านางลอบมาทำเรื่องไร้ยางอายกับหลวนจิ้นฝาน พอเรื่องมันไม่เป็นอย่างที่คิดจะเป็นเช่นไรกันนะ แต่คนทั้งสี่ยังไม
พระเอกคลั่งรักข้ามาก รู้หรือไม่! บทที่ 18 เป็นเพียงความเข้าใจผิด (2/5)
“เจ้าปลอดภัยดีหรือไม่” เจียงเซวียนเดินเข้ามาใกล้ก่อนจะกวาดสายตามองสตรีในดวงใจอย่างพิจารณา “ข้าไม่เป็นไรเจ้าค่ะ ท่านเล่า” “ทุกอย่างเป็นไปตามแผน” “อะแฮ่ม! พวกเจ้าลืมสิ่งใดไปหรือไม่” “ถวายพระพรพระชายา” “ตามสบาย ถ้าข้าไม่ทัก เจ้าก็คงไม่เห็นข้าหรอกกระมัง” “กระหม่อมมัวแต่ห่วงใยนาง จึงไม่ทันได้สังเกตผู้อื่น” “ปากดีเช่นนี้ ช่างไม่เหมาะสมกับซือซือ”
พระเอกคลั่งรักข้ามาก รู้หรือไม่! บทที่ 18 เป็นเพียงความเข้าใจผิด (1/5)
18 เป็นเพียงความเข้าใจผิด ด้านเหอซือซือที่ยอมเดินตามนางกำนัลผู้นั้นมาก็เพราะมั่นใจในความปลอดภัยของตน ว่าจะไม่พลาดพลั้งเนื่องจากว่าก่อนลงจากรถม้านางได้กินยาถอนหมื่นพิษและยาถอนพิษปลุกกำหนัดมาแล้ว และนางคิดว่าการที่เหรินเสี่ยวเหยาเลือกใช้วิธีสาดพิษปลุกกำหนัดใส่นางเช่นนั้นอีกฝ่ายก็คงกินยาถอนพิษปลุกกำหนัดมาแล้วเช่นกัน ชั่วช้าไม่เปลี่ยนจริง ๆ&nb
พระเอกคลั่งรักข้ามาก รู้หรือไม่! บทที่ 17 พบเจอสหายคนใหม่ (4/4)
‘ข้าว่าแล้วแท้จริงสองคนนี้ไม่ถูกกัน มิเช่นนั้นคุณหนูเหอคงไม่แสร้งตกใจจนผลักคุณหนูเหรินล้มเช่นนี้’ คุณหนูผู้หนึ่งกล่าว ‘ข้าว่าเรื่องนี้ต้องเป็นคุณหนูเหอที่ผิด สตรีดีงามเช่นคุณหนูเหรินหรือจะทำร้ายผู้อื่น วันนั้นข้ายังเห็นนางเอาตัวเข้าบังคุณหนูเติ้งเพื่อช่วยเหลือจากการโดนแส้ฟาด’ เป็นสตรีคนหนึ่งป้องปากสนทนากับสหาย ‘ข้าเห็นด้วยกันเจ้า คุณเหอต้องริษยาที่คุณหนูเหรินงดงามและมีชื่อเสียงดีงามเป็นที่หมายปองของบุรุษมากกว่าตนเป็นแน่’ “นี่พวกเจ้า!” จูเฉ่าเหมยตั้งใจจะหันไปตวาดใส่พวกที่ไม่รู้ตื้นลึกหนาบางก็ตัดสินผู้อื่นแล้ว แต่สหายเดินเข้ามาใกล้ก่อนจะแตะมือเป็นเชิงห้าม “ช่างเถิดอย่าได้สนใจเลย เราไปกันเถิด” นางหมดอารมณ์จะชมสวนแล้ว แต่ในขณะที่นางกำลังหมุนตัวจะพาสหายเดินจากไป
พระเอกคลั่งรักข้ามาก รู้หรือไม่! บทที่ 17 พบเจอสหายคนใหม่ (3/4)
“คุณหนูเจียงหรือ ใช่บุตรสาวแม่ทัพเจียงหรือไม่” มิใช่ว่ามีคุณหนูอยากเข้าหามากมายหรือ เพื่อใช้เป็นสะพานทอดไปหาพี่ชายคนรองที่มีแต่สตรีหมายปอง “ถูกแล้ว เล่อเล่อนางน่ารักและเป็นสหายที่ดีมาก” “หากคุณหนูเจียงไม่รังเกียจข้าที่เป็นบุตรสาวพ่อค้า ข้าย่อมยินดีที่จะเป็นสหายกับนาง” “ดียิ่ง” นางยิ้มก่อนจะรีบวางจอกชาลงทันที เพราะสนทนากันอย่างเพลิดเพลินจึงลืมตัวหยิบจอกชาขึ้นมาและเกือบจะจิบมันเข้าไปแล้ว “ซือซือ ข้ามองหาเจ้าตั้งนานแท้จริงเจ้ามาหลบอยู่ที่นี่เอง” สตรีดีงามผู้มีรอยยิ้มอ่อนหวานเดินเข้ามาใกล้ก่อนจะเอ่ยปากทักทายนาง ‘ตามหาข้าเช่นนี้ คงไม่ใช่เรื่องดีเป็นแน่’ นางคิดก่อนจะปรายตามองฝั่งบุร
พระเอกคลั่งรักข้ามาก รู้หรือไม่! บทที่ 17 พบเจอสหายคนใหม่ (2/4)
‘เขาดูหลงใหลข้าเช่นนี้ดีไม่น้อย’ แค่นางกอดขาเขาให้แน่น เพียงเท่านี้ทางรอดของนางก็สว่างไสวแล้ว หลังจากคืนนั้นคุณชายรองเจียงก็ไม่ว่างมาปีนเข้าเรือนคุณหนูเหออีก มีเพียงจดหมายถามไถ่และเล่าเรื่องราวที่กำลังทำอยู่ให้นางทราบพร้อมทั้งส่งของปลอมประโลมที่ทำให้นางต้องคิดถึงเขาเป็นเครื่องประดับล้ำค่าและน้ำมันหอมสลับกันไปจนถึงวันที่มีการจัดงานเลี้ยงในวังหลวง ว่าด้วยงานเลี้ยงจิบชาชมดอกไม้ของฮองเฮา ไม่ต่างจากงานเลือกคู่ดูตัวเท่าใดนัก เพราะมีคุณชายคุณหนูวัยออกเรือนเข้าร่วมมากมาย แต่ละคนนั้นแต่ตัวงดงามจนเรียกได้ว่าแย่งชิงความโดดเด่นจากดอกไม้ที่เบ่งบานอยู่ในสวน ‘งานเลี้ยงที่ไม่มีเล่อเล่อช่างน่าเบื่อหน่าย’ เหอซือซือลอบถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย เห็นสหายว่าติดพ
พระเอกคลั่งรักข้ามาก รู้หรือไม่! บทที่ 17 พบเจอสหายคนใหม่ (1/4)
17 พบเจอสหายคนใหม่ แม้จะมีเวลาเพียงหนึ่งเค่อก่อนจะถึงเวลาที่นัดหมายไว้กับองค์รัชทายาท เจียงเซวียนก็ยังแวะเวียนมาจวนตระกูลเหอและปีนหน้าต่างเข้าเรือนคุณหนูของจวนหวังจะได้สนทนากันสักสองสามประโยคให้ชื่นใจก็ยังดี “ซือซือ เจ้ามานั่งรอพี่หรือ” วันนี้เขาอารมณ์ดี
