All Chapters of นางร้ายอ้อนรักพ่อหม้ายชาวสวนยุค 70 : Chapter 11 - Chapter 20

นางร้ายที่ผู้ชายล้วนหมายปอง เขากวาดลิ้นรุกไล้ ไล่ต้อนเธอไม่หยุด ลิ้นเรียวเล็กก็หาทางหลบหนี ทว่ากลับจนแต้ม เลยต้องยอมให้เขานำพาไปสู่ความซาบซ่าน ซึ่งชวนให้หวามไหวอย่างที่สุด โจวหยางซีไม่เคยสัมผัสความรู้สึกเช่นนี้มาก่อน หัวสมองเธอว่างเปล่า และร่างกายเหมือนจะตอบสนองเขา กระทั่งดึงสติตนกลับคืนได้ จึงส่งเสียงขึ้น “อี้... อะ อ๋าส์... คะ คน ละ เลว” เธอร้องอื้ออ้าประท้วง และมันยิ่งทำให้เขารุกหนัก อึดใจต่อมา มือใหญ่จึงล้วงเข้าไปในเสื้อของหญิงสาว แล้วสัมผัสหน้าอกภายในชั้นในที่ปกปิดสองเต้าอวบอัดที่สะท้านไหว เพราะเธอกำลังพยายามดิ้นรนขัดขืนเขา ปลายนิ้วสากๆ แตะเนื้อนิ่ม แล้วเกี่ยวสายชั้นในดึงรั้ง คล้ายกับพยายามจะทำให้มันขาดจนไม่อาจโอบอุ้มสองเต้าอวบๆ ของเธอไว้ได้ ยอดหน้าอกหญิงสาวชูชัน ความหวานฉ่ำในร่มผ้าก็ค่อยๆ หลั่งออกมา อาการของเธอมันฟ้องว่าต้องการเรื่องอย่างว่าไม่ต่างจากเขา ยามนี้เขายิ่งได้ใจ นิ้วมือนั้นก็ชำนาญในเรื่องอย่างว่ายิ่งนัก เสื้อตัวนอกถูกเลิกขึ้น แล้วอึดใจต่อมา ริมฝีปากบางของเขาก็จูบและเม้มที่เนินหน้าอกเธอ

ขอเป็นนางเอกสักครั้ง ให้ชื่นใจ เป็นเวลาเกือบสามวันที่โจวหยางซีพักใกล้ๆ เรือนหลัก กลางวันเธอก็สอนหนังสือเซียวตี้หลุน ฝ่ายเด็กชายติดเธอแจ เขาชอบเล่าเรื่องตลกให้ฟัง อีกทั้งพวกเขามีเวลารถน้ำดอกกุหลาบ พรวนดินแปลงผักเล็กๆ ที่ปลูกไว้กินที่เรือนหลัก ความรู้สึกที่ได้อยู่กับคนเจ้าเนื้อทำให้เธอสบายใจ ไม่คิดฟุ้งซ่าน ถึงอย่างนั้นก็มีหวาดระแวงเรื่องของนายหญิงเล็กบ้านนี้ ทว่าเธอคิดมากไป ด้วยหม่าลั่วเซียงไม่ได้มาวุ่นวายกับเธอเลย ถึงอย่างนั้นโจวหยางซีอดระแวงไม่ได้ ฝ่ายเซียวหวังเหล่ยไม่ได้กลับบ้านเซียว เขาไปที่ไหนเธอก็ไม่อาจทราบได้ เธอถามเฮยหนิง ได้คำตอบว่าตอนนี้นอกจากเรื่องหลี่ฉู่ โจวเยี่ยนฟาง ชายหนุ่มยังต้องเจรจากับทางการด้วย มีภัยแล้งเกิดขึ้นหลายพื้นที่ ทั้งยังมีกองกำลังไม่ทราบฝ่ายก่อความไม่สงบ นั่นจึงทำให้เขาหายหน้าไป ซึ่งตั้งแต่ต้นเรื่องเหตุการณ์ของบ้านเมืองนั้น กำลังมีการเปลี่ยนแปลงผู้นำ สิ่งนี้จึงน่าหวาดหวั่นมิน้อย และบ่ายวันนี้ที่เถาจื่อ มาพบหญิงสาว ซึ่งแน่นอนว่าเซียวหวังเหล่ยอนุญาติเรื่องนี้ไว้ก่อนหน้า “ป้าเถา...” ด้วยตัวละครเดิมสน

เดี๋ยวอาบน้ำ เดี๋ยวเล่นจ้ำจี้ ดวงตากลมโตหลับลง ใครจะไปอยากดูงูดำๆ ของคนตัวโตกันเล่า โจวหยางซีบ้าผู้ชายอยู่บ้าง แต่เธอย่อมรู้ดี ตอนนี้อีกฝ่ายเมา ทั้งยังทำตัวเผด็จการ ความสาว ความสวย และความบริสุทธิ์ของเธอ จะรักษาไว้ได้อย่างไรหากอยู่กับเขาตามลำพัง อีกทั้งกลัวเขาจะลงมือรุนแรงเกินไป แต่เธอคงมัวแต่คิดอยู่อย่างนั้นนานไปหน่อย อึดใจต่อมา มือเขาก็จับจูงมือเธอแล้วลากตัวไปเข้าห้องน้ำด้านใน “อย่าดิ้น ดิ้นแรงกว่านี้ อั๊วจะจับแก้ผ้าแล้วให้อาบน้ำด้วยกันไปเสียเลย ชอบแบบนั้นไหม ลองดูกันสักรอบสองรอบได้นะ” ได้ยินอย่างสิ่งที่เขาพูด ขนหลังต้นคอก็ลุกซู่ เธอจึงเลือกที่จะไม่ขัดขืน ปล่อยตัวตามสบาย ทว่ายังไม่ยอมลืมตา ศีรษะเลยชนแผ่นหลังเปลือยเปล่าของอีกฝ่าย ก่อนที่คนเมาที่มีฤทธิ์แอลกอฮอล์ในตัวจะพาเซเสียหลัก จากนั้นทั้งคู่ก็ลงไปนั่งบนพื้นห้องน้ำ “อร๊าย เหล่ยต้าเกอ” เธอร้องเสียงหลงได้เท่านั้น มือใหญ่ๆ ก็เอื้อมไปหมุนฝักบัว น้ำที่นี่ไหลแรง ไม่ได้มีเครื่องทำน้ำอุ่น ซึ่งยุคสมัยนั้นเรียกว่าหาได้ยากอยู่สักหน่อย อีกทั้งชายหนุ่มนิยมอาบน้ำอุณหภูมิปกติ ยกเว้นหน้าหนาวที่เขาจะต

หนึ่งเดือนต่อมา เกือบสิบวันแล้วที่มีการส่งผัก มันฝรั่ง และไข่ไก่ออกไปจากสวนของสกุลเซียว และสิ่งที่เกิดขึ้นก็เป็นไปตามความต้องการของเซียวหวังเหล่ย เขาอยากช่วยผู้ประสบภัยแล้ง ทางแผ่นดินใหญ่ และยังมีคนที่อดยากไร้งานทำในอีกฝั่งหนึ่งเมืองเมืองไห่ซานด้วย เนื่องจากผลกระทบของบ้านเมือง ที่อดีตผู้นำเป็นคนที่กักตุนสินค้า เพื่อขึ้นราคาภายหลัง และทำการทุจริตหลายเรื่อง “เถ้าแก่เนี้ย... ยืนตากแดดอยู่อย่างนี้ เดี๋ยวก็เป็นลมจนได้” เฮยหนิงถือร่มมากางบังแดดให้หญิงสาว และเซียวก้งเยว่ก็เอาขวดน้ำดื่มมาด้วน ส่วนเซียวตี้หลุนกำลังง่วงนอนอย่างเต็มที่ แต่ไม่วายดึงชายเสื้อของโจวหยางซีไว้ “มามี้... น้องแข็งแรงนะ น้องหลุนช่วยงานตลอด” เขาบอกเธอ แต่ตาก็ปรือเต็มที่ กระทั่งช่วงบ่ายแก่ๆ ใกล้เดินทางกลับเรือนหลัก ร่างสูงก็ขี่รถจักรยานยนตร์คันใหญ่มาที่ไร่มันฝรั่ง เด็กชายตื่นจากการนอนกลางวันพอดี เขาชูสองแขนให้บิดากอด “น้องหลุนฝันว่า มามี้ท้องป่องฮะ” หลายวันที่ผ่านมา เซียวหลุนทำหน้าที่กามเทพตัวน้อยได้ดีเหลือเกิน เรียกได้ว่าเขาเป็นตัวตั้งตัวตีที่อยากได้น้องคนให

ชายหนุ่มแย่งปืนจากมือเด็กสาว และสั่งคนของตนจัดการบริเวณนั้นให้เรียบร้อย ห้ามให้มีผู้คนก่อความวุ่นวาย “อาซี รู้ตัวไหมว่าปล่อยให้ผมรอคุณนานเกินไปแล้วนะ อืม คงนับแต่คุณขโมยจูบแรกของผม และยังทำให้ผมรอคอยคุณอยู่นาน” โจวหยางซีวางสีหน้าไม่ถูกเลยทีเดียว ในหัวก็ปรากฏภาพของเธอกับกังเหรินนัวเนียกัน ให้ตายเถอะ เธอเป็นจูบแรกของเขาจริงๆ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่เคยมีภรรยาหรือคู่นอนมาก่อน พอได้พบกับเธอจึงยกเป็นคนสำคัญ กระทั่งมีเรื่องธุรกิจเข้ามาเกี่ยวข้อง อีกทั้งต้องการใช้เธอเป็นเครื่องมือเพื่อบีบเซียวหวังเหล่ย นั่นจึงเป็นเหตุให้โจวหยางซีจบชีวิตในห้องใต้ดิน อย่างเดียวดาย “อย่าพูดถึงมันอีกเลยค่ะ ที่สำคัญตอนนี้ ฉันแต่งงานแล้ว” “อาซี อย่าหลอกผมเลย ถ้าไปกับผม ทุกอย่างที่เคยทำผิดพลาด ผมอภัยให้ทั้งหมด ไม่ว่าคุณจะบอบช้ำมาสักแค่ไหน” กังเหรินกล่าวอย่างนั้น ตอนแรกเธอค้านหัวชนฝา หากใช้เวลาคิดนานขึ้นอีกนิด หญิงสาวเริ่มคล้อยตาม อยู่กับเซียวหวังเหล่ยช่วงนี้ เธออาจทำให้ทุกคนเดือดร้อน แต่ถ้าไปกับบุรุษตรงหน้า ยังมีช่วงสุขสบายในชีวิตพักใหญ่ ก่อนจะจบลง และเมื่อเธอรู้เช่นนี้ ย่อมหาทางเอ