All Chapters of แฟนเก่าอันธพาล: Chapter 51 - Chapter 60

บทที่ 50 อาหารเป็นพิษ?"อื้อ~ ไม่เอา" ญาณินผลักอกแกร่งออกจากตัวเองแล้วรีบลุกขึ้นนั่ง เธอจ้องหน้าเขาเขม็ง "นี่ใช่ไหมแผนการที่พานินมาเที่ยวทะเลน่ะ!" เธอกอดอกทำเสียงดุใส่เขาแต่ปกป้องกลับยกยิ้มมุมปาก"ก็ส่วนหนึ่ง แต่จริง ๆ ป้องตั้งใจพานินมาเที่ยวนะรู้ไหม""ร้ายกาจมากนะป้อง แผนการยังว่าร้ายแล้วคนมันร้ายกว่าอีก!" หญิงสาวก้าวลงจากเตียงแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ ปกป้องกระตุกยิ้มแล้วเดินตามเข้ามา"แต่อย่าลืมนะ.. นินแพ้แล้วเลี้ยงข้าวป้องด้วย""มันน่าทุบหัวจริง ๆ" ญาณินกำหมัดแน่นแล้วยกขึ้นไปจ่อหน้าปกป้องอย่างหงุดหงิดแต่ทำไงได้เธอก็โกรธเขาไม่ลงอยู่ดี "ไปอาบน้ำเลย นินจะได้อาบบ้าง""ไม่เป็นไร นินอาบไปเถอะเดี๋ยวป้องไปอาบอีกห้องแล้วกัน""ก็ได้ ตามนั้น" เธอผลักตัวเขาออกมาแล้วรีบอาบน้ำและสวมใส่เสื้อผ้าสบาย ๆ เพราะอยากนอนพักผ่อนสักหนึ่งชั่วโมงก็ยังดี บทรักที่จบลงไปเมื่อครู่นี้ทำเธอหมดแรงเลย"จะนอนเหรอ" ปกป้องที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่เงยหน้าขึ้นมาถามญาณินที่ล้มตัวนอนลงบนเตียง หญิงสาวเบ้ปากใส่แล้วนอนหลับไปต่อหน้าต่อตา ปกป้องหลุดยิ้มด้วยความเอ็นดูแล้วก้มลงไปหอมแก้มเธอฟอดใหญ่ "รักนะครับคนสวยของผม" ปกป้องเดินออกไ

บทที่ 52 เป็นห่วงปกป้องถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า เขารู้สึกอึดอัดใจอย่างบอกไม่ถูก เหมือนมันมีก้อนแข็ง ๆ จุกอยู่ที่คอ "นินขึ้นจากน้ำได้แล้ว" เขาป้องปากเรียกญาณินที่กำลังเล่นน้ำสบายใจเฉิบแต่เธอก็ไม่ยอมขึ้นจากน้ำแถมยังแลบลิ้นใส่ปกป้องอีกต่างหาก"นินอย่าดื้อ""ดื้อที่ไหนคะ นินแค่แช่น้ำแล้วรู้สึกดีแค่นั้น ป้องลงมาเล่นเป็นเพื่อนนินได้ไหม นะ ๆ" เธอออดอ้อนเขาพลางว่ายน้ำมาเกาะขอบสระ ส่งสายตาเว้าวอนจนปกป้องใจอ่อนแล้วยอมลงไปเล่นน้ำเป็นเพื่อนแฟนสาว ท่อนแขนแกร่งโอบเอวคอดไว้ตลอดเวลาแทบจะได้ เพราะเขาคอยห้ามปรามญาณินไม่ให้ไปว่ายน้ำในจุดที่ลึกที่สุดของสระ “ป้องดูสดชื่นขึ้นไหมเนี่ย หน้าไม่ซีดแล้วด้วย” ฝ่ามือเรียวบางประคองใบหน้าแฟนหนุ่มไว้หลวม ๆ ก่อนที่เธอจะแกล้งเขาด้วยการตวัดน้ำใส่หน้าปกป้องแล้วว่ายน้ำหนี“เดี๋ยวจะโดนดีนะคนสวย ที่โดนไปไม่เข็ดใช่ไหม” เสียงดุ ๆ ดังขึ้นแต่ไม่ทันที่ญาณินจะได้ว่ายน้ำไปไหนไกลมือหนาก็คว้าเรียวแขนเล็กได้ซะก่อน “หนียังไงก็ไม่พ้นหรอกคนสวย และป้องว่าเราควรขึ้นจากน้ำได้แล้วนะ เพราะนี่ก็เล่นนานแล้ว” ญาณินหน้าบูดบึ้งแต่ก็ยอมปกป้องอย่างว่าง่าย แล้วชุดว่ายน้ำที่เธอเตรียมมาตั้งหลายชุด

บทที่ 54 หลานคนที่สองปกป้องถือแท่งตรวจเดินวนไปวนมาอยู่ในห้องนอนด้วยความตื่นเต้น ตอนนี้สมองไม่สั่งการอะไรเลยสักนิดไม่รู้ว่าต้องทำยังไงต่อ"ป้อง หยุดเดินได้ไหมนินเวียนหัวจะอ้วก" ญาณินหน้าซีดมองตามแผ่นหลังกำยำด้วยสีหน้าพะอืดพะอมอย่างหนัก ปกป้องหยุดเดินแล้วนึกอะไรออก"โทรไปหาเนสดีไหม ปรึกมันก่อนว่าจะเอาไงต่อ""ดีค่ะ ปรึกษาคนเคยมีลูกก่อนก็ดีเหมือนกัน นี่ถ้าไม่ได้เนสบอกให้ตรวจก่อนเราคงไม่รู้ว่าท้อง" เธอยิ้มให้คนรักบาง ๆ ก่อนที่จะยื่นโทรศัพท์มือถือให้ปกป้องโทรหาเพื่อนของเขา"เนสกูมีเรื่องจะปรึกษาหน่อย ว่างไหม"(ว่างมาก กำลังดูกระเป๋าอยู่พอดีเลยแล้วเป็นไง ให้ไปตรวจอะเจออะไรไหม)"เจอ! สองขีดแดงชัดเลย"(เฮ้ย! จริงเหรอวะป้อง แกจะเป็นพ่อคนแล้วเหรอวะเนี่ย ไอ้ป้องนี่นินท้องเหรอวะ) โอโซนแย่งโทรศัพท์จากคนรักไปคุยเองและเอ่ยถามปกป้องด้วยความตื่นเต้น"เออ กูเพิ่งตรวจเมื่อกี้เอง กูมีอาการแปลก ๆ เลยตรวจซะเลย"(เฮ้ย.. ดีใจด้วยนะมึง หลานคนที่สองของกลุ่มมาแล้ว..) โอโซนตะโกนด้วยความดีใจ (โชนเอาโทรศัพท์มาก่อน ป้องจะคุยกับเนส) เสียงกาเนสเอ่ยบอกสามี"เออ ว่าจะถามว่าแล้วจะเอาไงต่อดีอะ"(ก็ไปฝากท้องไงเพื่อน ตรวจส

บทที่ 56 อาการหนักวันต่อมาปกป้องเดินจับมือญาณินเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ที่บรรยากาศตอนนี้ครึ้มฟ้าครึ้มฝนเหมือนจะตกลงมาห่มใหญ่ด้วยสภาพไม่เต็มร้อยเท่าไหร่เพราะเขายังมึน ๆ อึน ๆ อยู่กับอาการแพ้ท้องแทนญาณิน พอเข้ามาถึงโถงใหญ่เท้าทั้งสองข้างก็หยุดชะงักกะทันหัน สายตาเขาปะทะกับร่างสูงใหญ่ของพ่อญาณินและภรรยาคนสวยที่ยืนทำหน้าดุอยู่ข้าง ๆ ที่เห็นลูกสาวเพิ่งกลับมาบ้าน"นิน ทำไมกลับมาเอาป่านนี้ลูก""เอ่อ.. แม่อย่าดุก่อนได้ไหมคะ""แล้วนี่.. ป้อง ปกป้องใช่ไหม" ผู้เป็นแม่หันมามองหน้าชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ลูกสาวด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก ญาณินยิ้มแห้งให้พ่อกับแม่ก่อนที่เธอจะขอตัวพาปกป้องไปนั่งพักที่โซฟาก่อน"วันนี้ผมกับนินเรามีเรื่องสำคัญจะมาพูดครับ และขอโทษที่พานินไปพักที่บ้านโดยไม่ขออนุญาตพ่อกับแม่ก่อน" ปกป้องพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบและสะกดกลั้นอาการพะอืดพะอมไว้"ไหวไหมป้อง ทำไมหน้าซีด ๆ""ไหวครับ ขอน้ำผมแก้วหนึ่งได้ไหม" ปกป้องเอ่ยบอกเสียงพร่าเพราะจุกที่คอเหมือนจะอ้วกให้ได้ พอแม่บ้านเอาน้ำมาให้เขา ปกป้องกระดกดื่มจนหมดแก้วแล้วทำเสียงกระแอมกระไอเล็กน้อย"ไหวไหม" ญาณินเอ่ยถามเสียงเบาด้วยความเป็นห่วงแล้วเอาม

บทที่ 58 อ่อนโยนสองเดือนต่อมาห้ายอดกุมารนั่งทำหน้าเครียดอยู่ในห้องนั่งเล่นคอนโดหรูของปริน “เอาไงดีวะ กูว่านินคงไม่ไหวถ้านั่งรถนาน ๆ แบบนี้” ปกป้องเอ่ยขึ้นทำลายความเงียบที่เกิดขึ้น ทุกคนกำลังคิดหาทางออกเรื่องที่วางแผนกันไว้ว่าจะพาสาว ๆ ไปเที่ยวพักผ่อนในวันหยุดสุดสัปดาห์นี้“กูว่าเราไปเที่ยวที่ใกล้ ๆ บ้านดีไหมวะ แบบไม่ให้นินกับโซมีนั่งรถนาน ๆ งี้ เพราะถ้าสองคนนี้ไปด้วยกันกูว่ามีงอแงคู่อะ” บดินทร์ออกความคิดเห็นอีกเสียงหนึ่ง เพราะถ้าเป็นแฟนเขาคงไม่มีปัญหาอะไรเพราะแป้งปั้นชอบนั่งรถเล่นอยู่แล้ว “แต่กูก็ตามใจพวกมึงนะเว้ย อยากไปเที่ยวไหนก็ได้ กูโอเค”“กูเห็นด้วยกับไอ้ดินนะเว้ย หรือว่าเราจะล้มเลิกความคิดนี้วะ” ธันวาเอ่ยถามเพื่อนทุกคน เขาเองก็เป็นห่วงหลานที่กำลังดื้อและหลานที่ยังไม่ลืมตาดูโลกเหมือนกัน สำหรับคนท้องมันคงเป็นฝันร้ายที่ต้องนั่งรถนาน ๆ“ขอโทษพวกมึงนะเว้ยที่ทำให้คิดมากแบบนี้”“พูดเชี่ยไรแบบนั้นวะ เพื่อนกันทั้งนั้นเลยนะเว้ย อีกอย่างพวกกูเป็นห่วงนินไม่น้อยไปกว่ามึงหรอก และไม่ต้องพูดแบบนั้นอีกนะ เดี๋ยวปั๊ด!!” โอโซนกัดฟันใส่ปกป้องที่เป็นเจ้าของคำพูดนั้นแล้วจึงพูดขึ้นอีก “กูออกความคิดเห