Semua Bab RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก: Bab 61 - Bab 70

บทที่ 61ภาพในอดีตความหนักอึ้งถาโถมตั้งแต่รับรู้เรื่องราว พลันทำให้มาเฟียหนุ่มขลุกตัวอยู่แต่ในห้องทำงานจวบจนฟ้าสาง เฉกเช่นเดียวกับมารุตผู้เป็นมือขวา ที่ตอนนี้ได้แต่นั่งมองผู้เป็นนายมานานหลายชั่วโมง เหตุเพราะไม่อาจทอดทิ้งให้ผู้เพียงลำพังได้ความจริงที่ตีแสกหน้าเหมือนกับคำสาปที่ทำให้ทุกอย่างหยุดเคลื่อนไหว คล้ายกับโลกทั้งใบพังทลายลงต่อหน้าต่อตา เพียงรับรู้ว่าน้องชายที่รักมากที่สุดกล้าทรยศหักหลัง อีกทั้งยังเห็นคนนอกดีกว่าตัวเขาที่เป็นพี่ชายความลำบากจนตรอกที่เพียรผ่านมาด้วยกันกลับไม่ได้ทำให้สะท้อนคิดได้เลยสักนิด กว่าจะมีจุดยืนที่มั่นคงและยิ่งใหญ่ด้วยอำนาจบารมีขนาดนี้มันไม่ใช่เรื่องง่าย เขากับตุลธรต้องฟันฝ่าอุปสรรคมากมาย ครั้นถึงเส้นชัยที่ใฝ่ฝันกลับกลายเป็นว่าถูกน้องชายถีบร่วงลงมายังขุมนรกที่ลึกที่สุด“ไอ้รุต” ไตรพัฒน์เอ่ยเรียกมือขวาพลางกะพริบตาถี่รัวเพื่อขับไล่หยาดน้ำตาที่เอ่อคลอ น้อยครั้งนักที่เขาจะเผยมุมมองอ่อนแอออกมาให้คนอื่นเห็น หากแต่ในเรื่องเช่นนี้เขากลับไม่สามารถอดกลั้นได้อีกต่อไป“ครับนาย” มารุตหยัดตัวลุกขึ้นจากโซฟา นานหลายชั่วโมงแล้วที่เขาได้รับเพียงความเงียบที่ผสมปนเปกับความเจ็

บทที่ 63เตือนสติรถยนต์คันหรูขับจอดเทียบหน้าตัวบริษัท ก่อนที่ชายชุดดำมากกว่าสิบชีวิตจะยืนเรียงรายยาวเป็นสองฝั่งซ้ายขวา ครั้นผู้เป็นนายเดินลงมาก็ค้อมศีรษะลงเล็กน้อยวันนี้เป็นวันประชุมใหญ่ที่ไตรพัฒน์เรียกนัดหมายกับบอร์ดบริหารมากะทันหัน หลังจากที่เขาสงบสติอารมณ์และยอมรับกับความจริงได้ไม่กี่วัน ไตรพัฒน์จึงตัดสินใจที่จะนำปัญหาที่เผชิญรายงานต่อการประชุมทันทีร่างสูงเดินตรงมายังห้องประชุมขนาดใหญ่ที่ถูกจัดรับรองใช้สำหรับการเข้าร่วมประชุมครั้งสำคัญในวันนี้ ครั้นเดินเข้าไปก็พบว่าผู้เข้าประชุมได้มารอกันก่อนหน้าแล้ว สีหน้าเคร่งเครียด ทั้งยังกดสายตามองประธานบริษัทอย่างเขาที่ดูเหมือนว่าอีกหลายปัญหากำลังจะถาโถมตามเข้ามาในลำดับถัดไป“สวัสดีครับทุกท่าน ผมขอเริ่มการประชุมเลยนะครับ จะได้ไม่เสียเวลา” ไตรพัฒน์เอ่ยเสียงเรียบ ดวงตาคมเข้มกดมองผู้เข้าร่วมประชุมที่มีตำแหน่งสูงและมีหุ้นภายในบริษัทมากมาย“เอกสารที่วางอยู่ตรงหน้าของพวกท่านคือผลการรายงานยอดสั่งซื้อในช่วงไตรมาสนี้ครับ” เป็นมารุตที่เอ่ยขึ้นพลันทำให้ผู้เข้าร่วมประชุมเปิดอ่านแฟ้มเอกสารที่รายงานถึงยอดการสั่งซื้อ รายได้เข้าบริษัท และรวมถึงรายชื่อของลู

บทที่ 65อีกหนึ่งชีวิตสองวันผ่านไปวันหยุดผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็ว ทำให้ช่วงเวลาในแต่ละวันนั้นหมดไปกับการส่งใบสมัครทางออนไลน์กับบริษัทต่าง ๆ ภายในจังหวัดและพื้นที่ใกล้เคียงแม้ว่าการหางานในจังหวัดเล็ก ๆ จะยากกว่าเมืองหลวง แต่ฉันก็ยังไม่ยอมแพ้เพาะยังมีความฝันและความตั้งใจอีกมากมายที่ร่วมสร้างกับพี่สาวฉันเลื่อนหน้าจอดูบริษัทที่เปิดรับสมัครผ่านเว็บไซต์หางานยอดนิยม ร่อนใบสมัครไปนับสิบนับร้อย หากแต่ช่วงหลายวันมานี้ยังไม่มีวี่แววให้เห็นเลยสักนิด“สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายช่วยเห็นใจลูกด้วย ลูกอยากได้งานทำ ลูกอยากมีเงินเยอะ ๆ ได้โปรดช่วยดลบันดาลให้บริษัทไหนก็ได้โทรเรียกให้หนูไปสัมภาษณ์ด้วยเถิด!” ฉันยกมือไหว้และพึมพำขอพรต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ในเมื่อพยายามอย่างสุดความสามารถแล้วก็คงต้องหวังพึ่งกับสิ่งที่มองไม่เห็นด้วยอีกแรงครืด...ครืด...“อุ้ย! ตกใจหมดเลย เอ๊ะ...หรือว่าจะเป็นบริษัทที่โทรมานัดสัมภาษณ์!” ฉันสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ สติสตังที่กำลังล่องลอยเป็นต้องกู่กลับก่อนจะนึกถึงคำขอพรที่เพิ่งผ่านไปเมื่อไม่กี่วินาที พานทำให้ฉันเบิกตากว้างมองสายที่โทรเข้ามาอย่างมีความหวังทำใจตั้งสติอยู่ชั่วครู่ จากนั้

บทที่ 67ลูกของเรากลิ่นแอมโมเนียคลุ้งไปทั่วทั้งห้องสี่เหลี่ยม มันทำให้คนที่เป็นลมอย่างสายป่านเริ่มได้สติ ก่อนที่เธอจะเปิดเปลือกตาและขยับตัวเล็กน้อยเพื่อมองพื้นที่โดยรอบว่าตอนนี้เธออยู่ในแห่งหนไหนครั้นการขยับเพียงปลายเล็บกลับทำให้คนที่นั่งรออย่างกระวนกระวายรีบผุดตัวและตรงปรี่เข้าไปประคองอย่างท่วงที“ป่าน! อย่าเพิ่งลุก เดี๋ยวก็หน้ามืดไปอีกหรอก” เสียงเข้มเอ่ยขึ้นด้วยความร้อนใจ ขณะที่มือสองข้างก็โอบประคองร่างกายให้เอนพิงกับหัวเตียงขนาดเล็กโดยใช้หมอนรองกั้นกับแผ่นหลังบาง“คะ...คุณไตร” สายป่านเอ่ยเสียงแผ่ว หากแต่มันเต็มไปด้วยความตกใจที่เห็นบุคคลตรงหน้าในที่แห่งนี้ความคิดก่อนสติดวงน้อยจะดับวูบเริ่มทยอยไหลหลั่งเข้ามา สายป่านจำได้ว่าจังหวะที่เธอกำลังเดินข้ามไปอีกฟากนั้นกลับมีรถยนต์คันหนึ่งขับแล่นเข้ามาจนเกือบจนกับร่างกายเธอ แต่โชคดีที่รถคันนั้นหยุดได้ทันเวลา อีกทั้งตัวเธอก็ยังหยุดการเคลื่อนไหว จากนั้นเพียงไม่กี่วินาทีก็รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นจากวงแขนแกร่งที่ตรงเข้ากอดรั้งแนบชิด หากแต่อารามตกใจทำให้สติอันน้อยนิดดับวูบ ครั้นภาพสุดท้ายก่อนจะถูกทาบทับด้วยความดำขลับนั้นเป็นใบหน้าของไตรพัฒน์ที่เธอ

บทที่ 69ภาวะเสี่ยง“ป่าน! อดทนนะป่าน พี่จะพาไปโรงพยาบาล” เส้นด้ายประคองร่างไร้เรี่ยวแรงของน้องสาวขึ้นมานั่งที่เก้าอี้ จากนั้นก็รีบโทรศัพท์หารถรับจ้างที่สนิทกัน หากแต่เวลาดึกดื่นป่านนี้กลับไม่มีวี่แววว่าจะรับสายสายป่านร้องไห้แทบขาดใจ เห็นหยาดเลือดที่ไหลหลั่งก็รับรู้แล้วว่าจะต้องเกิดเรื่องไม่ดีกับตัวเอง ยิ่งท้องอ่อน ๆ ยิ่งอยู่ในช่วงอันตราย การล้มพับกับพื้นไปแบบนั้นมีโอกาสสูงมากที่จะเกิดความสูญเสีย“พี่ด้าย ฮึก...ลูกป่าน...ฮึกฮือ”ปัง! ปัง! ปัง!“คุณป่านเกิดอะไรขึ้นครับ! เปิดประตูให้ผมหน่อย!”เสียงทุบประตูดังขึ้นกระหน่ำตามด้วยเสียงเข้มห้าวจะดึงขึ้นตามมา เส้นด้ายที่ได้ยินเสียงคุ้นหูนั้นก็รีบวิ่งไปเปิดประตู จนกระทั่งเห็นว่าเป็นมารุตที่กำลังร้อนรนออกอาการจึงได้รีบขอความช่วยเหลือโดยด่วน“ช่วยด้วย ป่านล้มในห้องน้ำ มีเลือดออกด้วย ช่วยพาน้องฉันไปโรงพยาบาลทีนะ”มารุตที่ได้ยินแบบนั้นก็รีบตรงปรี่เข้ามาหาคนรักของเจ้านาย เขาได้รับคำสั่งให้มาตามดูแลอยู่ห่าง ๆ แทนที่ลูกน้องคนเก่าที่ให้ตามดูความคืบหน้ามาตั้งแต่ที่เธอย้ายมาอยู่ที่นี่ ครั้นได้ยินเสียงกรีดร้องก็ทำให้คนที่แอบจอดรถอยู่ด้านหลังห้องเช่าถึงก