All Chapters of ต้องมนต์ร้ายนายมาเฟีย SET ต้องมนต์3: Chapter 21 - Chapter 30

ความรู้สึกแบบนั้น เขารักเธอใช่หรือเปล่า?...ซันไชน์เงียบไปสักพักก่อนจะช้อนสายตาขึ้นมองเจ้าของใบหน้าหล่อคมคายนิ่ง ๆนัยน์ตาคมกวาดสายตามองใบหน้าของซันไชน์ที่กำลังรื้นแดง ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกหลากหลาย แต่มันก็เริ่มชัดเจนว่าเขากำลังรู้สึกยังไงกับเธอมากที่สุดมือเรียวบางวางทาบกับแผงอกกว้าง พลางลูบไล้ไปมาบางเบา ก่อนจะช้อนสายตาขึ้นมองเขาอย่างยั่วยวน“ถ้าอย่างนั้น พี่ก็ต้องเป็นคนสอนซันเองแล้วนะคะ”แล้วใครมันเป็นคนสอนให้เธอทำท่าทาง และมองเขาด้วยสายตาแบบนั้นวะ!ก็นะ...หัวดีขนาดนี้ เขาสอนไม่กี่ทีก็คงจำได้หมด เผลอ ๆ ทำเอาครูอย่างเขาคลั่งแทบบ้า เหมือนกับเวลานี้ไงแข็งแล้วแข็งอีก จนแทบจะระเบิดตัวเองได้อยู่แล้วละมั้ง...“พี่อยากเห็นสกิลของเด็กแก่แดดก่อน ว่าตอนนี้จัดอยู่ในเลเวลไหน...งั้นเธอก็ช่วยแสดงฝีมือให้พี่ดูหน่อยจะเป็นไร พี่จะได้สอนเธอต่อได้ยังไงละ...” คำพูดเชิงสั่งโดยไม่ต้องถามความเห็น ทำเอาซันไชน์ถึงกับไปไม่เป็น“ คะ!...ตอนนี้เหรอคะ!”“อ่าฮะ…”“เอ่อ..แต่ซันว่า...”“...ซัน!.”เขาเรียกชื่อเธอย้ำ เพราะไม่ต้องการให้หญิงสาวปฏิเสธเขานั่นละ...แต่ทว่า...“มะ..ไม่ค่ะ..เดี๋ยวมีใครเห็น ”“ เข้

เช้าแล้ว?เปลือกตาหนาปรือขึ้น เมื่อรู้สึกได้ถึงแสงสว่าง ที่สาดทะลุกระจกใสเข้ามาด้านใน พร้อมกับได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของหญิงสาวลอยมาเข้าจมูก...กลิ่นหอมเฉพาะตัวเธองั้นเหรอ?..ทั่วทั้งห้องนี้มีแต่กลิ่นตัวของซันไชน์เต็มไปหมด รวมไปถึงทุกอย่างบนที่นอนไม่คิดเหมือนกันนะว่า คนที่ชอบนอนอยู่คนเดียวแบบเขา จะเข้ามานอนกับเธอได้ทุกคืน..หากมีเธอนอนให้กอดอยู่ใกล้ ๆ เขาถึงจะหลับตาลงได้…ซันไชน์คงไม่รู้ตัวว่ากำลังทำให้เควินติดกลิ่นของเธอ...แต่นั่นน่ะน่าจะเป็นเหตุผลรอง เหตุผลหลักจริง ๆ ของคนตัวใหญ่ ก็คงจะติดใจเจ้าตัวเขานั่นมากกว่า ยิ่งนานวัน ลูกศิษย์อย่างซันไชน์ ก็ชักจะเก่งเกินครูอย่างเขาไปซะแล้วสิ...แทนที่ลูกศิษย์จะติดใจครู แต่กลับกลายเป็นว่าเจ้าของร่างใหญ่ ที่เป็นฝ่ายหลงไหลซันไชน์ซะเอง...เควินยันตัวลุกขึ้น พลางกวาดสายตามองไปรอบห้อง...ก็เจอแค่......ความว่างเปล่า...ซันไขน์ทิ้งกลิ่นเอาไว้ให้เขา...แล้วเจ้าตัวละอยู่ที่ไหน?...เควินรีบดีดตัวจากที่นอน ก่อนจะคว้าเสื้อกล้ามกับกางเกงขาสั้นที่กองอยู่ตรงนั้นมาใส่ง่าย ๆ แล้วเดินไปดูเธอในห้องน้ำ ก็เจอแต่ความว่างเปล่าเช่นเดียวกันเมื่อคืนโดนเขาจัดหนักไปขนาดนั้น

นไชน์ขึ้นห้องมาอาบน้ำ ตามที่ได้บอกเอาไว้กับชายหนุ่ม ส่วนเควินตามขึ้นมาหลังจากที่เขาวางสายโทรศัพท์ของบิดา ที่มีคำสั่ง!...ให้เขาเข้าไปดูความเรียบร้อยด้วยตัวเอง ในสถานที่จัดงานเลี้ยงภายในโรงแรมหรู และตั้งอยู่บริเวณเดียวกัน กับคลับที่เขาเป็นคนดูแล ด้วยเหตุผลที่ว่า ไม่ไว้ใจใครนอกจากลูกชายคนนี้เพียงคนเดียวเควินถอนใจออกมาเฮือกใหญ่ เพราะเขามีนัดกับซันไชน์ว่าจะต้องพาเธอไปแต่งตัว และแต่งหน้าที่ร้านประจำของมารดา จากนั้นถึงจะพาหญิงสาวเข้าไปในงานกินเลี้ยงวันเกิด ของผู้ให้กำเนิดพร้อมกันมันจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เควิน ต้องเปลี่ยนแผนแบบกระทันหัน“พี่จะให้น้ำหอมเมียของยูโร มาช่วยดูแลเรื่องการแต่งตัวให้เธอนะ ส่วนพี่จะล่วงหน้าไปกับเอนิสก่อน หลังจากนั้นเราค่อยไปเจอกันที่งาน ใกล้ถึงเวลาไหนแล้วโทรบอกพี่ด้วยละ พี่จะออกมารับเธอ เราจะได้เข้าไปในงานพร้อมกัน”เขาพูดในขณะที่ร่างสูง เดินเข้ามาใกล้ซันไชน์ที่อยู่ตรงหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ก่อนจะวางแขนแกร่งเท้าลงกับเก้าอี้ที่เธอนั่ง คร่อมร่างของหญิงสาวเอาไว้ ใบหน้าคมโน้มลงต่ำจนริมฝีปากหยัก อยู่ใกล้กับใบหูของซันไชน์“..โกรธพี่รึเปล่าฮึ?...”เขาถามตามมา ในขณะที่หญิง

“พี่เค!”เควินหมุนตัวหันไปมองที่มาของเสียง ที่เรียกชื่อเขาคีย์สูง มาพร้อมกับหญิงสาวรูปร่างบอบบางนางหนึ่งเธอวิ่งเข้ามาหาจนเกือบจะถึงตัวเขาอยู่แล้วแต่ก็ไม่ได้เร็วไปกว่าอีกคน ที่ออกมายืนขวางระหว่างเธอกับพี่ชายเพราะเอนิสต้องคอยกันทุกคนเอาไว้ โดยที่ไม่ให้เข้าถึงตัวของเจ้านายได้ตามคำสั่งพี่ชายที่เธอไม่เคยคิดว่าเขาเป็นพี่เลยสักนิดก็ในเมื่อมันไม่ใช่พี่น้องร่วมท้องกันจริง ๆ และเควินเองก็เหมือนจะรู้อีกนั่นหละ เขาจึงไม่เคยสนใจใยดีในตัวของน้องสาวคนนี้เท่าไหร่นักจะว่าไป เขาก็ไม่เคยสนใจใยดีพี่น้องคนไหน ๆ อยู่แล้ว นอกเสียจาก นิค กับ ทรอย สองคนนี่เท่านั้นที่ดูเหมือนจะไว้ใจกันได้มากกว่าใครนิคเกิดมาจากแม่ที่เคยเป็นคนรับใช้ในบ้านของพ่อ ที่ผันตัวเองขึ้นมาได้เป็นเมียของมาเฟียเฒ่า แต่พอได้สมใจก็ถูกเขี่ยทิ้งไปเหมือนกับอีกหลาย ๆ คน แต่ดีหน่อยที่พ่อของเขารับผิดชอบลูก ๆ ที่เกิดมาจากบรรดาเมีย ๆ ทั้งหลายเหล่านั้น รวมไปถึงลูก ๆ ที่ไม่ใช่ลูกอย่างผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าของเขานี่ก็ด้วยส่วนทรอยเป็นลูกของเลขาเก่าของคุณจารีย์ เธอถูกพ่อของเขาหลอกล่อจนได้เสียกันแล้วเกิดตั้งท้อง แต่สุดท้ายก็ตรอมใจตาย โดยทิ้งทรอยเอา

เวลาผ่านไปสักพักเจ้าของร่างสูงใหญ่ ก็เปิดประตูออกมาจากรถพร้อมกับซันไชน์ ที่มีผ้าคลุมไหล่ปกปิดช่วงบนเอาไว้เพื่อให้พ้นจากสายตาของเหล่าบรรดาผู้ชายทั้งหลายที่อยู่ในงาน ส่วนช่วงล่างนั้นชายหนุ่มยอมอนุโลมให้ แต่ทว่าห้ามลุกเดินไปไหนหากไม่จำเป็นใบหน้าสวยเฉี่ยวคม ถูกน้ำหอมแต่งแต้มสีสันให้พอประมาณ ยิ่งทำให้ซันไชน์ดูเป็นสาวสวยหวานที่เต็มไปด้วยเสน่ห์จัดจ้าน จนคนที่เดินผ่านเข้าไปในงานต่างก็เหลียวมอง และทำให้หัวคิ้วของคนที่ยืนอยู่ข้างกันกระตุกยิก ๆ อย่างไม่ค่อยจะพอใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เธอสวยมากจริง ๆ นั่นหละ เขาเองยังละสายตาจากเธอแทบไม่ได้เลย“เติมลิปสติกหน่อยนะคะคุณซัน...”น้ำหอมเป็นคนเอ่ยทัก เมื่อเห็นว่าริมฝีปากของหญิงสาว ปราศจากสีเดิมที่มีอยู่ก่อนหน้านี้ สาเหตุก็มาจากที่เธอถูกคนข้างกันกินมันไปจนหมด ซันไชน์จึงพยักหน้ารับอย่างรู้สึกเขินอาย อีกทั้งลูกน้องของเขา ก็เอาแต่มองหน้ากันแล้วหันไปยิ้มทางอื่นมือใหญ่เอื้อมมาจับมือของเธอไว้ ก่อนจะกุมกระชับแล้วพาหญิงสาวเดินเข้าไปในงานด้วยกัน ท่ามกลางสายตาของแขกเหลื่อมากมาย ที่มองซันไชน์อย่างชื่นชมแขกในงานส่วนใหญ่ก็พอจะรู้กันบ้างแล้วว่า ทั้งสองคนกำลังจะแต่ง