รับขวัญสะใภ้

เวลาผ่านไปสักพักเจ้าของร่างสูงใหญ่ ก็เปิดประตูออกมาจากรถพร้อมกับซันไชน์ ที่มีผ้าคลุมไหล่ปกปิดช่วงบนเอาไว้เพื่อให้พ้นจากสายตาของเหล่าบรรดาผู้ชายทั้งหลายที่อยู่ในงาน ส่วนช่วงล่างนั้นชายหนุ่มยอมอนุโลมให้ แต่ทว่าห้ามลุกเดินไปไหนหากไม่จำเป็น

ใบหน้าสวยเฉี่ยวคม ถูกน้ำหอมแต่งแต้มสีสันให้พอประมาณ ยิ่งทำให้ซันไชน์ดูเป็นสาวสวยหวานที่เต็มไปด้วยเสน่ห์จัดจ้าน จนคนที่เดินผ่านเข้าไปในงานต่างก็เหลียวมอง และทำให้หัวคิ้วของคนที่ยืนอยู่ข้างกันกระตุกยิก ๆ อย่างไม่ค่อยจะพอใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้

เธอสวยมากจริง ๆ นั่นหละ เขาเองยังละสายตาจากเธอแทบไม่ได้เลย

“เติมลิปสติกหน่อยนะคะคุณซัน...”

น้ำหอมเป็นคนเอ่ยทัก เมื่อเห็นว่าริมฝีปากของหญิงสาว ปราศจากสีเดิมที่มีอยู่ก่อนหน้านี้ สาเหตุก็มาจากที่เธอถูกคนข้างกันกินมันไปจนหมด

ซันไชน์จึงพยักหน้ารับอย่างรู้สึกเขินอาย อีกทั้งลูกน้องของเขา ก็เอาแต่มองหน้ากันแล้วหันไปยิ้มทางอื่น

มือใหญ่เอื้อมมาจับมือของเธอไว้ ก่อนจะกุมกระชับแล้วพาหญิงสาวเดินเข้าไปในงานด้วยกัน ท่ามกลางสายตาของแขกเหลื่อมากมาย ที่มองซันไชน์อย่างชื่นชม

แขกในงานส่วนใหญ่ก็พอจะรู้กันบ้างแล้วว่า ทั้งสองคนกำลังจะแต่ง