ตีหนึ่งกว่างานปาตี้ริมสระน้ำที่อยู่ภายในบริเวณบ้านเงียบเสียงลงไปสักพักแล้ว หลังจากที่ทุกคนสนุกสนานและดื่มกินกันอย่างอิ่มหนำสำราญ ซึ่งมันเป็นงานเลี้ยงฉลองวันเกิด ให้กับทรอยที่ลูกชายคนสุดท้ายของบ้านซันไชน์ยืนดูอยู่ไม่นาน ก่อนจะปิดม่านหน้าต่างของห้องที่มองจากมุมสูง จากนั้นจึงกลับมาทิ้งตัวลงนอน พลางถอนลมหายใจเพราะรู้สึกเบื่อหน่ายอย่างบอกไม่ถูก ก่อนจะยันตัวลุกขึ้นนั่ง เมื่อได้ยินเสียงพูดคุยระหว่างกันของผู้ชายทั้งสองคน ที่ดังทะลุประตูห้องเข้ามาด้านใน “ เฮ้! พี่เค..พี่เมาแล้วน่า เข้าห้องไปนอนเถอะนะ! เดี๋ยวผมสั่งให้เอนีสกลับไปเฝ้าที่ผับนั่นแทนพี่เอง”“ไอ้บ้าทรอย! เหล้าแคนี้ทำห่าไรพี่ได้!” เสียงห้าวทุ้มที่ตอบกลับไปคีย์สูง คล้ายลิ้นพันกัน ฟังแล้วจับใจความแทบไม่ได้เลย“โธ่พี่เค!...คนเมาที่ไหนจะบอกว่าตัวเองเมากันละ พี่เข้าห้องไปนอนได้แล้ว” เจ้าของชื่อที่อีกคนเอ่ยถึงนั่น ทำให้ซันไชน์รู้สึกสนใจขึ้นมาทันที ร่างบางดีดตัวลุกขึ้นจากที่นอน ก่อนจะแง้มบานประตูเปิดออกดู โดยที่ไม่ให้สองคนนั่นรู้ใช่!...ไม่น่าจะรู้...นอกจากคุณป้าจารีย์ที่เป็นเจ้าของบ้านหลังนี้ และที่เธอกลับมาที่นี่ก็เพราะเงื่อนไขบางอย่าง
Terakhir Diperbarui : 2025-04-17 Baca selengkapnya