Semua Bab ต้องมนต์ร้ายนายมาเฟีย SET ต้องมนต์3: Bab 11 - Bab 20

ช่วงบ่ายเควินจึงเป็นคนขับรถ พาซันไชน์ออกไปซื้อของ ตามที่หญิงสาวต้องการทั้งหมดด้วยตัวเอง โดยไม่ได้เรียก ยูโรหรือเอนิส ลูกน้องคนสนิทมาขับรถให้เหมือนที่เคยทำ แต่ออกคำสั่งให้ทั้งคู่อยู่ดูแลความเรียบร้อยของคลับ ในระหว่างที่เขายังติดธุระสำคัญRrrrr!!!!เสียงมือถึอดังขึ้นในขณะที่เควินกำลังขับรถออกมาจากห้างในช่วงเวลาใกล้ค่ำ นัยน์ตาคมหลุบต่ำลงมองหน้าจอมือถือ แต่พอเห็นชื่อของคนที่โทรเข้า คิ้วเข้มของเขาก็กระตุกขึ้นนิดน้อยแล้วถึงค่อยกดรับ“ว่าไงเอนิส” เสียงดุเข้มที่กรอกเข้าไปในโทรศัพท์ ทำให้ซันไชน์ที่นั่งอยู่ข้างกันหันมาสนใจดุจัง!..หรือว่าผู้ชายคนนี้มีอารมณ์สองขั้วจริง ๆ งั้นเหรอ?บางทีดุใส่เธอจนน่ากลัว แต่เวลาใจดีเจ้าตัวก็ดีใจหายอย่างที่ซันไชน์เองยังคาดไม่ถึง ซึ่งตอนที่เดินซื้อของกันอยู่ในห้าง เขาจะซื้อให้เธอทุกอย่างโดยไม่ซักถามอะไรเลยสักคำไม่ว่าซันไชน์จะทำท่าหยิบจับอะไร เขาจะเรียกคนขายมาเอาของสิ่งนั้นไปใส่ถุง ก่อนจะยื่นบัตรเครดิตส่งให้กับทางร้านเอาไปรูดจ่าย ดูท่าแล้วน่าจะเป็นป๋าสายเปย์ซันไชน์ไม่ได้ยินว่าคนที่อยู่อีกฝั่งพูดอะไรกับเขาบ้าง แต่เธอเห็นคิ้วเข้มทั้งสองข้างของเขาขยับย่นเข้าหากัน

"ซันอยากเข้าห้องน้ำค่ะ พอดีเจอกับพี่คนนี้ เขาเลยอาสาจะพามาเข้าห้องน้ำ...”ซันไชน์ชี้นิ้วไปที่การ์ดของคลับ ก่อนจะเดินเข้าไปยืนอยู่ใกล้กับชายหนุ่ม เธออยากจะอธิบายให้เขาฟังถึงเหตุผล แต่คนตัวใหญ่กว่ากลับเหลือบสายตามองไปที่คนของตนเองเชิงสั่งให้เป็นคนพูด จากนั้นจึงเลื่อนสายตากลับมามองหน้าของเธออีกครั้งเอนิสมองสบตากับยูโร สายตาของทั้งคู่อยากรู้ใจจะขาด ว่าผู้หญิงที่มีมาดราวกับนางพญา และมีใบหน้าลูกครึ่งเหมือนกับคนเป็นเจ้านาย แถมยังสวยบาดตาบาดใจคนนี้คือใคร แล้วทำไมเจ้านายของพวกเขา ถึงได้มองเธอด้วยสายตาแบบนั้นสายตาที่ไม่เคยมองผู้หญิงคนไหนแบบนี้เลย...“ พอดีผมกำลังเดินตรวจตราความเรียบร้อยรอบๆ คลับ แล้วเห็นเธอเดินลงมาจากรถของเจ้านาย เพื่อถามหาห้องน้ำ...จากนั้นผมก็... ”“ พอแล้วค่ะการ์ด ไม่ต้องอธิบายแล้วค่ะ...” ซันไชน์หันไปบอก พร้อมกลับยกมือทำสัญลักษณ์เชิงสั่งให้อีกคนหยุดพูด มันจะอะไรนักหนากับที่เธอแค่อยากจะเข้าห้องน้ำเท่านั้น อีกทั้งเจ้าของร่างสูงกว่าที่ยืนอยู่ตรงหน้า ก็ทำท่าเก็กใส่เธอซะน่าหมั่นไส้“ซันเห็นประตูห้องนี้เปิดอยู่ แล้วได้ยินเสียงพี่พูด ก็เลยเดินเข้ามาดูแค่นั้น แล้วก็กำลังจะไปเดี

เช่นเดียวกับอีกคนที่เธอไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่า เขาจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองตอนไหน? และเมื่อไหร่?แต่สุดท้ายทั้งสองคนก็มีสภาพที่ไม่ต่างกัน...“ดะ..เดี๋ยวค่ะ..ไม่นะ!..เค!..อื้ออ”ซันไชน์พึงได้สติและตั้งท่าเผยอริมฝีปากเพื่อทักท้วง แต่มันก็ไม่เป็นผลเมื่ออีกคนไม่ยอมฟังอะไรเลย แถมยังทาบริมฝีปากร้ายกาจของตัวเองปิดทับลงแนบสนิทกับเรียวปากของเธอเฮือก!ซันไชน์ผวาเฮือกในตอนที่รู้สึกถึงปลายนิ้วเรียวแข็ง ลูบไล้เข้าไปสัมผัสจุดอ่อนไหวกลางกายในช่วงจังหวะเดียวกัน กับที่ริมฝีปากหนาผละออกมาครอบครองปลายยอดอก ด้วยลิ้นอุ่นร้อนชื้นแฉะของเขา นั่นทำให้หญิงสาวหวามไหวจนแทบขาดใจ“เค!..ซะ..ซันเสียว! อื้ออ..”“ซัน!..พี่ต้องการเธอ!”“อ๊ะ!”“..พี่จะไม่ยอมให้เธอไปไหนทั้งนั้นนะ!”“อื้ออ...”“เข้าใจมั๊ย!!”“อ๊า!”“พี่ต้องการเธอ!..ไม่ยอมให้ไปไหนทั้งนั้น!”เควินพูดหนึ่งครั้ง ต่อการรุกคืบกับร่างกายของชันไชน์อย่างรุนแรง ทุกสัมผัสมันหนักหน่วง ย้ำชัดทุกถ้อยคำ ด้วยคำพูดและการกระทำของเขาเอง เหมือนจะบ่งบอกให้ซันไชน์รับรู้ว่า เธอกำลังมีความสำคัญกับเขามากแค่ไหน...เควินต้องการเธอ!...และต้องเป็นซันไชน์เพียงคนเดียวเท่านั้นแล้วในตอน

จุ๊บ!วงแขนแข็งแรงวางคร่อมร่างบาง บนที่นอนนุ่มกว้างจนเตียงยุบฮวบลง ก่อนจะก้มลงจุ๊บริมฝีปากอิ่มเรื่อหนัก ๆ แล้วผละออกซันไชน์ขยับตัวตื่นเมื่อรู้สึกถึงความเย็นชื้น ที่กำลังสัมผัสอยู่บนริมฝีปาก เมื่อปรือตาขึ้นมอง ก็พบใบหน้าหล่อคมคายลอยอยู่ใกล้ ๆ และสัมผัสได้ถึงกลิ่นของลมหายใจหอม ๆ ผสมกับกลิ่นของแชมพูอาบน้ำ ซึ่งมันเป็นกลิ่นเดียวกันกับกลิ่นของเธอ...นี่เขายังไม่กลับห้องของตัวเองอีกเหรอ?...“ ตื่นได้แล้วครับคนสวย...สายแล้วนะ...โบราณว่าไว้ เป็นเมียต้องตื่นก่อนนอนทีหลังไม่ใช่รึไง แต่มันคงใช้ไม่ได้กับเมียของพี่แล้วละมั้ง ที่ดันตื่นทีหลัง นอนก็ยังหลับก่อนอีก...”แล้วใครกันที่ทำให้เธอเป็นแบบนั้น...อ้อนทำกับเธอทั้งคืน กว่าจะปล่อยให้ซันไชน์นอนได้ มันก็ใกล้จะเช้าอยู่แล้วมั๊ย!แต่ช่างเถอะ!..ในเมื่อเธอเองก็ยินยอมพร้อมใจไปกับเขาด้วย..โทษเขาคนเดียวก็คงจะไม่ถูกนัก...“ซันไม่ใช่คนโบราณแบบพี่นี่คะ สมัยนี้มันกลับกันไปหมดแล้วค่ะ ขอโทษนะคะที่ซันเป็นเมียในแบบที่พี่ต้องการให้ไม่ได้จริง ๆ ”เจ้าของร่างบางแย้งกลับอย่างมีแง่งอน ก่อนจะเบือนหน้าหนีไปด้านข้าง จึงถูกคนบนร่างกดริมฝีปากกับจมูกโด่งลงบนพวงแก้มนุ่มที่กำ

ถึงไม่บอกก็รู้หรอกน่า ว่าไม่ควรจะเข้าไปยุ่ง!...กรรวีสบตาแดงกล่ำ กับร่างสูงใหญ่สีดำทมึนที่ยืนซ้อนอยู่ด้านหลังของเควิน ผู้เป็นเจ้าของเสียงด้วยใบหน้าเรียบนิ่งเธอไม่ได้ตอบรับ หรือแม้แต่ปฏิเสธกลับไป แต่ทำเป็นไม่สนใจทั้งที่รู้ว่าอีกฝ่ายก็รู้อยู่แล้วว่า เธอมองเห็นและได้ยินเสียงของมันอย่างชัดเจน“พี่เสือคะเรียกแม่บ้านของเราให้มาเก็บเศษแก้วก่อนดีกว่าค่ะ เดี๋ยวจะมีคนเดินไปเหยียบเข้า”มนต์พยัคฆ์พยักหน้ารับ ในขณะที่ลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้อง เพื่อทำตามคำสั่งของกรรวี ก่อนจะกลับมานั่งที่เดิมฟู่!เสียงพรูลมหายของกรรวี ทำให้ทุกคนพร้อมใจพากันเงียบเสียงของตัวเองลง เพื่อรอฟังคำพูดของหญิงสาวในประโยคต่อมา“ทำไมพี่ซันถึงถามคำถามนี้ออกมาละคะ ก็ในเมื่อ...”กรรวีละไว้ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปกระซิบถามซันไชน์จนติดใบหู โดยไม่ต้องการให้ใครรู้“พี่ซัน...แอบรักเขามาตั้งนานแล้วนี่คะ...” ถามจบกรรวีก็ผละออกมานั่งที่เดิม แล้วเอ่ยถามต่อจากนั้น เมื่อเห็นใบหน้าของซันไชน์ขึ้นสีเรื่อ เมื่อมีคนแอบรู้สิ่งที่อยู่ในใจของเธอมาตั้งนาน และถึงคราวที่ซันไชน์จะได้พิสูจน์กรรวีด้วยตัวเอง เธอจึงเชื่อมั่นที่สุดเลยว่า ผู้หญิงตรงหน้ามีตาที่ส