พสุธาไม่รู้ว่าเด็กสาวคิดอะไรอยู่ เขาเห็นเธอมีความสุขกับอาหารตรงหน้าก็ดีใจแล้ว มาถึงขั้นนี้แล้วลองหาโอกาสคุยกับพ่อแม่ของจันทร์เจ้าดีกว่า เธออยากไปเรียนต่อเมืองนอก เขาก็จะรอ แต่ขอหมั้นหมายไว้ก่อนหวังว่าผู้ใหญ่คงไม่ว่าอะไร “เจ้าขาจะกลับกรุงเทพฯเมื่อไหร่” “คะ?” หญิงสาวจ้องมองอีกฝ่ายด้วยสีหน้างุนงง จริงๆ แล้วเธอได้ยินชัดทุกถ้อยคำ “ลุงถามว่าเจ้าขาจะกลับกรุงเทพฯเมื่อไหร่ อืม ก่อนกลับลุงจะได้เตรียมของฝากให้พ่อกับแม่ของเจ้าขาด้วย” เข้าทางผู้ใหญ่ปลอดภัยสุด พสุธาเผลอยิ้มออกมา แต่จันทร์เจ้ากลับคิดว่าพสุธากำลังไล่เธอทางอ้อม “พร้อมกลับได้ทุกเวลาค่ะ” หญิงสาวประชดแต่ผู้ชายตรงหน้ากลับยิ้มกว้าง รอยยิ้มของเขาเหมือนคมมีดกรีดใจเธอเหลือเกิน นี่เขาทนเห็นเธออยู่เกะกะสายตาที่นี้ไม่ได้เลยสินะ! “ถ้าอย่างนั้น เราไปเลือกซื้อของฝากกัน ที่หน้าวัดมียาสมุนไพรใช้ดีนะ เป็นยาที่ได้รับการรับรอง พวกยาหอม ยาหม่อง ยาดม ผ้าไหมสวยๆ ก็มีเยอะเลย ลุงเลือกของพวกนี้ไม่เก่ง เจ้าขาไปช่วยลุงเลือกหน่อยก็แล้วกันนะ” จันทร์เจ้าฝืนยิ้มออกมา
Last Updated : 2025-06-02 Read more