All Chapters of Boss คลั่งรัก : Chapter 51 - Chapter 60

นิรณาพูดเบาๆ แล้วอุ้มแมวที่ทำหน้าไม่ค่อยพอใจออกไปนอนในกรงของตัวเอง เดินกลับมาอีกครั้งตั้งใจจะเรียกให้เขาลุกไปนอนพักที่ห้องของตัวเองสักงีบก่อนค่อยกลับบ้านของเขา แต่เธอกลับตัดใจเรียกเขาไม่ลง ท่าทางเหนื่อยล้าทำให้เธออดเป็นห่วงไม่ได้ ร่างบอบบางค่อยๆ นั่งลงบนพื้นข้างโซฟาที่คนร่างใหญ่นอนหลับตาอยู่ ริมฝีปากของเขาหยักสวยเผยอขึ้นเล็กน้อย กลิ่นน้ำหอมผสมกลิ่นเหงื่อจางๆ กลายเป็นกลิ่นเฉพาะตัวของเขาหลายต่อหลายคืนที่เธอมองเขาหลับผ่านจอมือถือ แค่เห็นเขาหลับเธอก็มีความสุข แต่คราวนี้เธอเห็นเขาหลับอยู่ตรงหน้า ความรู้สึกอยากสัมผัสตัวเขาผุดขึ้นกลางอก เขาอยู่ตรงหน้าเธอจริงๆ ปลายนิ้วยื่นไปแตะหัวคิ้วของเขาเบาๆ หวังให้รอยยับย่นที่เคร่งเครียดนี้จางลงบ้าง เสียงลมหายใจผ่อนคลายทำให้เธอรู้ว่าเขายังหลับอยู่ ความอยากใกล้ชิดทำให้เธอยื่นริมฝีปากไปกดับริมฝีปากของเขาเบาๆ เธอรู้ว่ามันเบามากแต่ไม่คิดว่าเพียงริมฝีปากแตะกัน ดวงตาที่คิดว่าปิดสนิทอยู่ก็เปิดเปลือกตาขึ้น นิรณาตกใจผงะถอยหลังแต่มือข้างหนึ่งของเขากลับยื่นมาดึงแขนเธอไว้ก่อน เขาออกแรงเพียงนิดเดียว ร่างเล็กก็กลับมาใกล้เขาอีกครั้งและมืออีกข้างประคองท้ายทอยของเธ

วินัยตวาดแล้วกระชากกระเป๋าของนิรณาไป หญิงสาวไม่ทันตั้งตัวจึงพลาดให้กระเป๋าหลุดมือ วินัยเทข้าวของออกจากกระเป๋า ของใช้ข้างในหล่นเกลือนพื้นห้อง คนเสี้ยนยารีบคว้ากระเป๋าสตางค์ แต่พอเปิดออกดูพบว่ามีเงินติดกระเป๋าไม่กี่ร้อยบาทก็หยิบเงินออกมาแล้วปากระเป๋าเงินใส่หน้าหลานสาวอย่างแรง“ทำไมมีเงินแค่นี้!” วินัยตวาด “อ้อ! เลี้ยงผู้ชายหมดสินะ! อีนี่! กูบอกแล้ว ถ้าอยากมากก็อ้าขาให้กูเอาไม่ต้องไปให้คนอื่นกินฟรี”“ลุงนัย!” นิรณาลุกขึ้นยืนใช้ตัวเองบังร่างบอบช้ำของป้าอำพร “ได้เงินแล้วก็รีบออกไป ถ้ายังปากดีอยู่ หนูโทรแจ้งตำรวจข้อหาทำร้ายร่างกายแน่”“กล้าเรอะ!” วินัยหัวเราะเหมือนคนเสียสติ แล้วชี้นิ้วไปยังเมียของตนที่นั่งตัวสั่นอยู่บนเตียงเก่าๆ “น้ำหน้าอย่างพวกมึงจะทำอะไรกูได้” สายตาของวินัยย้ายมาที่ร่างอิ่มเอิบของหลานสาว รู้สึกว่าหลานสาวหน้าตาสวยสดขึ้น ผิวพรรณก็ดูดีขึ้นกว่าแต่ก่อน โดยเฉพาะหน้าอกหน้าใจที่เหมือนว่าจะใหญ่ขึ้นด้วย เขาแลบลิ้นเลียริมฝีปากที่แห้งผาก แล้วยื่นมือไปกระชากแขนของนิรณาอย่างแรง“ว้าย!” นิรณาร้องอย่างตกใจ จู่ๆ ลุงวินัยก็เปลี่ยนเป้าหมายมาทำร้ายเธอ เพราะไม่ทันตั้งตัวจึงเสียหลักถูกเหวี่

ชายหนุ่มวัยสี่สิบสองได้รับโทรศัพท์จากแม่บ้านว่า ‘จันทร์เจ้า’มาที่ไร่ ยัยเด็กแก่แดดแก่ลมคนนั้นกลับมาที่ไร่ของเขาหลังจากหายหน้าไปเกือบสี่ปี ไม่รู้ว่ายังนิสัยเหมือนเดิมอยู่ไหม? เมื่อร่างสูงกำยำเดินขึ้นมาชั้นสองของบ้าน เขาเอ๊ะใจอยู่เล็กน้อยราวกับมีพรายกระซิบ หมุนข้อเท้าเดินไปที่ห้องของตนเองซึ่งอยู่คนละฝากกับห้องนอนสำหรับแขก และเมื่อเปิดประตูเข้าไปก็กวาดตามองไปยังเตียงนอนของตน อาจเป็นความผิดของเขาเองที่เอ็นดูเด็ก ‘เจ้าขา’ ครอบครัวของเขาก็ชอบเด็กน้อยช่างพูดช่างฉอเลาะเอาใจ ยิ่งโตยิ่งน่ารัก จนเขาเองยังเคยได้ยินพ่อแม่เปรยว่าอยากได้สะใภ้น่ารักๆ เหมือนจันทร์เจ้า แต่อายุเขากับจันทร์เจ้าห่างกันตั้ง...เอ้อ ไม่อยากจะนับนิ้วเลย แล้วก็ไม่รู้ทำไมสวรรค์ไม่เมตตาเข้าบ้าง เขาจริงจังกับผู้หญิงคนไหนก็ถูกหลอกอยู่เรื่อยไป เขาจึงเปลี่ยนผู้หญิงบ่อยเพื่อไม่ให้ตัวเองอกหักซ้ำซาก แต่กลายเป็นว่าคนอื่นมองว่าเขาเป็นเสือผู้หญิง หรือเป็นผู้ชายเจ้าชู้ไปได้ บนเตียงนอนขนาดใหญ่มีร่างขาวผ่องนอนปิดเปลือกตาอยู่ พสุธายืนนิ่งงันเหมือนเท้าถูกตรึงด้วยตะปูดอกใหญ่ ภาพในวันวานหวนคืน เขาจำได้ว่าเด

“ลุงดิน ลุงดินขา เจ้าขาเสียวเหลือเกิน อ๊า” ในที่สุดร่างอวบอิ่มก็เกร็งกระตุกด้วยถูกลิ้นร้อนพาไปถึงจุดสุดยอด เธอหอบหายใจจนหน้าอกกระเพื่อม หนุ่มใหญ่ลุกขึ้นมองภาพยั่วตาเบื้องหน้า ปากของเขามันเป็นมันวาวจากน้ำรักของหญิงสาว เขาโน้มหน้าลงดูดปลายถัดที่ชูชันท้าทายสายตา “ซี๊ดดดด ลุงดินขา...อื้ม เสียวจัง อ๊ะ...ดี...แรงอีก เจ้าขาชอบ” “ถ้าเจ้าขาชอบ ลุงดินจะดูดให้แรงๆ” “แฮ่กๆ ลุงดิน นมเจ้าขาเล็กไปไหมคะ อ๊ะ...อา” เธอบิดตัวดิ้นเร่าๆ เขาตวัดลิ้นรอบฐานสีหวานก่อนดูดดึงปลายถัน บางครั้งก็อมมันไว้ในปากขบกัดเบาๆ แต่เสียวซ่านไปถึงปลายเท้า “ลุงดูดให้บ่อยๆ ก็ใหญ่เอง” หน้าอกเธอไม่ได้เล็กมันกลมเหมาะมือด้วยซ้ำ เขาดูดดึงและบีบเคล้นอย่างมันมือทั้งซ้ายขวา แล้วเอื้อมมือไปด้านล้างแย่งนิ้วซอยรอยสาวอีกครั้ง เขาเพิ่มนิ้วเข้าไปสองนิ้วแต่จันทร์เจ้าอยากได้ลำเอ็นใหญ่ยาวของเขา“ลุงดินขา เจ้าขาอยากได้...อยาก...อื้อ...”“อยากได้อะไร” เขาเงยหน้าขึ้นส่งยิ้มร้ายกาจ ร่องรักเปียกชุ่มอีกครั้ง“อยากได้...อือ...อยากได้ท่อนเอ็นลุงดิน...”“ยั่วลุงดีนัก อย่าหาว่าลุงใจร้ายน

จันทร์เจ้าเอนตัวซบกับร่างกำยำ ฝ่ามือใหญ่เลื่อนมาลูบไล้แผ่นหลังอย่างอ่อนโยนในขณะที่ท่อนเอ็นกระตุกอยู่ครู่หนึ่ง “ชอบดุ้นของลุงดินไหม” “ชอบค่ะ ดุ้นลุงดินอร่อย” “อย่าไปทำแบบนี้กับคนอื่นนะ ลุงหวง” “ถ้างั้นลุงดินก็ห้ามไปทำกับคนอื่นเหมือนกันนะคะ เจ้าขาหวง” พสุธากอดร่างเล็กแน่นขึ้น เขาไม่รู้ว่าหญิงสาวพูดเพื่อเอาใจเขาหรือคิดอย่างนั้นจริงๆ อายุเขาก็ไม่น้อยแล้ว กลัวโดนเด็กหลอกให้รักจริงๆ จันทร์เจ้าอยู่ในชุดเดรสสายเดี่ยวกระโปรงยาวเหนือเข่าเล็กน้อย เนื้อผ้าฝ้ายลายดอกไม้เล็กๆ ทำให้เธอดูอ่อนหวานและน่าทะนุถนอมและสวมรองเท้าผ้าใบสีฟ้า ทว่าพสุธากลับมองแล้วขมวดคิ้ว “มีอะไรหรือคะ? เจ้าขาเอาเสื้อผ้ามาไม่กี่ชุดเอง” สายตาของเขาทำให้เธอไม่ค่อยมั่นใจเอาเสียเลย วันนี้ลุงดินชวนเธอเข้าเมืองไปเป็นเพื่อน และจะเลี้ยงอาหารอร่อยๆ ด้วย “ไม่มีเสื้อคลุมเหรอ” พสุธาถามแล้วเรียกป้าอุ่น “ป้าอุ่นครับ ที่บ้านเรามีผ้าคลุมไหล่ไหมครับ” แม่บ้านรุ่นใหญ่แอบยิ้มขำๆ ก่อนพยักหน้ารับ “มีค่ะ มีคนให้พ่อเลี้ยงมาตั้งหลายผืน ทั้งงานท