All Chapters of My Maid is My Missing Wife : Chapter 61 - Chapter 70

DINNER...Mukhang, kanina pa sila naririto. Nasa labas pa lang naman ako, natatanaw ko na ang mga seryoso nilang mga itsura. Tila nasasabik na silang makita ako. Seryoso akong lumabas sa sasakyan. Wala si Kent, dahil kasama siya ng anak ko ngayon. Hindi niya rin alam ang bagay na ito. Ayaw ko silang istorbuhin ng anak ko. "Dito lang kayo. Bantayan niyo ang ang paligid," malinaw kong utos sa mga tauhan ko. Kagaya pa rin nang dati, may suot akong maskara. Ang hinihiling ko na lang ngayon, ay hindi ako makilala ni Dustine. Tiyak akong, hindi niya pa rin pinapakita ang kaniyang mukha kay Gina. Tsk, pareho yata kaming nakamaskara ngayon. Nang makapasok na ako, agad nila akong sinalubong nang magandang pagbati. Ngunit, hindi ko na ito ibinalik pa. Kilala namna nila ang pagkato ng Skylet Cordova. Kaya nga naman, kinakatakutan ng lahat ng company.Umupo ako sa upuan na ibinigay sa akin ni Dustine, sa kanilang harapan. Pati ba naman dito, nakahawak pa rin ang babaeng 'to sa kamay ng asawa k

“I think, hindi na kailangan pang sabihin kung sino siya. Kontinto na rin ako na hanggang dito lang ako. Masaya na ako na masaya siya sa iba. Hindi ko ipipilit ang sarili ko sa kaniya. Ayaw ko siyang mawala sa akin, kaya kung ano ang tingin niya sa akin, tanggap ko ‘yon, kahit hanggang kaibigan lang ako sa kaniya.” Kung ganun, matagal na rin siyang nasasaktan.“Ang swerte niya. Swerte siya, dahil halata naman na tapat ka sa kaniya, Mr. Dustine.” I said.“Hmm, mas swerte pa rin ako. Dahil, nanatili siya sa akin at pinaparamdam niyang buo ang tiwala niya sa akin.” Hindi ko na alam kung ano pa ang sasabihin ko. Hindi ko rin naman, mapipigilan ang damdamin niya para sa taong mahal niya. Hindi ko iisipin na ako ‘yon, dahil, hindi niya binaggit kung sino. Baka, may iba lang siyang gusto. Hayts, ano ba naman itong utak ko. Inisip ko kanina na ako. Pero, ngayon hindi na? Ang gulo gulo ko naman ehh.“Ahm, I’m sorry, I’m sorry, masyado nang gabi. Mukhang na-uubos ko na ang oras. Baka may mga ka

BRENT DE GUZMAN POINT OF VIEWI’m here at my bedroom. Still thinking about Princess Skylet. Hindi pumasok sa isipan ko na iba pala ang pamamaraan niya. Hindi ko man lang siya napansin na pumasok sa company ko. Hindi man lang siya nakilala ng kung sino, hindi ko alam kung ano ang mukha niya at kung paano siya nakapasok sa company. Kung makapagsalita pa siya kilalang kilala niya ako. Mukhang nagkamali ako sa inakala kong wala siyang alam.Nang makausap ko siya kanina. May naalala ako sa kaniya at ‘yon si Gina, base na rin sa tono ng boses niya. Kaso nga lang, iba naman ‘to magsalita. Samantalang si Gina ay isang mahina at talunan lang naman. Bwesit talaga! Hanggang ngayon hindi ko pa rin nahahanap si Gina. Tapos, dumagdag pa ang mga problemang ‘to. Sino nga ba talaga ang Princess Skylet na ‘yon? Pakiramdam ko, nagkita na kami dati. Ngunit, hindi ko alam kung kailan at kung saan. Ang daming pumapasok sa isipan ko. Kaya, paano ko maaalala ang lahat."Tsk!, pwede naman dito na kayo mag-usa

"Mommy, ang sarap po talaga ng luto mo. I love your cook mommy..." malambing na tinig ng anak ko. Matapos akong nagluto kanina, ay niyaya ko na silang kumain agad. At ngayon, magkasama kami sa dining room.Ngumiti naman ako sa anak ko at hinimas ang buhok niya. Nakakatuwa dahil, kung ano ang paborito ng dad niya, ay gusto niya ri. Paborito din ni Kiel. Maya-maya pa, sininyasan ako ni Kuya Kent. Ahmm, oo nga pala."Anak, Kiel. may sasabihin si mommy, makinig ka ahhh..." Tumang naman sa akin si Kiel. Nakikita ko na willing siya makinig sa akin."Anak, masyado ka pang bata. Pero, oras na rin para dalhin kita sa tunay mong bahay. Oas na para ipakilala kita sa kanila," nakangitibg tugon ko."What do you mean mom? May ibang bahay pa po tayo? Tsyaka kanino mo po ako ipapakilala mom? May mga kaibigan po ba ako doon?" pagtataka ng anak ko. Buo na ang disiyon ko, ibabalik ko na siya sa palasyo. Upang makilala na nila ang susunod kong tagapagmana."Oum, baby, may iba pa tayong bahay. 'Yon ang tu

“Lolo.” I said. Nakangiti naman si Lolo kahit seryoso at malamig ang boses niyang binitawan.“Mabuti at nagbalik ka na Bella Skylet.” Nakangiti na dagdag pa ni lolo.“Ohh sige, maiwan niyo na muna kami. Gusto kong maka-usap ang aking apo.” Agad naman na nagsia-lisan nang tahimik ang lahat. Samantalang nanatiling nakayakap sa akin ang aking anak at nasa tabi ko pa rin naman si Kuya Kent.“Hmm, anak mo ang batang paslit na ‘yan?” seryosong tanong ni lolo.“Yes po lolo. Anak ko po, his name is Kiel.” I answered.“Kiel? Magandang pangalan. Pero, ano naman ang gamit niyang apelyedo? De Guzman?” Sa sobrang seryoso ng boses ni lolo. Parang pakiramdam ko ay tinatakot niya ako. Ngunit, alam kong hindi naman. Sadyang ganito naman si lolo, mula pa noon. Ngunit, nakakakaba pa rin. Ano ang isasagot ko kay Lolo. Hindi pwedeng marinig ni Kiel ang buong pangalan ng Daddy niya. Kahit alam na ng anak ko. Dahil, baka maalala lang ng anak ko, at makaramdam pa ng kalungkutan.“Kuya Kent, pwede bang ilibot