All Chapters of My Maid is My Missing Wife : Chapter 51 - Chapter 60

"Ahh, hindi, sabi ko nga kasalanan ko, okay na ba?" tila pang-aasar pa sa akin ni Kent. "Ewan ko sa 'yo Kent,. Bakit ka nga ba nandito?" Pagtataka ko. Hindi ko naman siya tinawagan. Ay wala rin akong sinabi sa kaniya na puntahan niya ako ngayon. "Kailangan pa bang itanong 'yan Bella? Syempre nandito ako para sunduin ka at ihatid sa company mo. Kahit i-deny ko pa diyan na ayaw mong pumunta doon. Alam ko na gusto mo. Kilala ko yata ang taong matigas ang ulo," nakangising wika pa niya. Sinasabi ko na nga ba. Ang lakas din kasi makaramdam. Wala pa nga akong sinasabi. Alam na agad kung ano ang gagawin ko. "Sige na, hindi din naman kita mapapalis. Lalo na't nandito ka na rin. Ipagdrive mo na lang ako papunta sa company ko." I said with my serious tone. "As you wish, kamahalan," sabay mahinang tawa pa niya. Sa ginagawa niya, tila isa akong Reyna nito. Sabay na kaming lumabas sa bahay ko. Actually, hindi pa ito ang palasyo ko. Medyo, malayo pa 'yon rito. At hindi basta-basta matutunton

BRENT OF VIEWNasa loob ako ngayon ng opisina ko ng De Guzman Company. Wala akong ibang magawa, jundi ang umupo dito. Habang iniisip ang mga nagawa ko.“Hello, sir… Sir,,,, Maayos lang po ba kayo?” Wika sa akin ng kung sino at ng iba pa. Subalit, walang ibang pumapasok sa isipan ko kundi si Gina. Kalaunan, na wala ang mga boses ng mga empleyado ko. Tiyak na umalis na sila dito. Iniwan nila akong mag-isa, habang iniisip ko siya.Kahit na galit ako sa kaniya. Sana, hindi ko ginawa ang saktan siya muli ng physical at mga salita ko. Hindi ko akalain, na bigla siyang aalis sa bahay. Hindi ko man alam, subalit, hinahanap ko siya. Gusto ko siyang makita. Hindi ako makapag-focus dahil wala siya. Bakit ba ako tinamaan ng ganito sa kaniya. Alam ko naman na naguguluhan lamang ako. Dahil sa mga pinapakita niya. Ngunit, bakit, nakakramdam ako ngayon ng pananabik at matinding lungkot nang mawala siya. Sin ba siya sa buhay ko? Wala naman siyang halaga.Gina, hindi ko matatanggap ang perang iniwan mo

Makalipas ang ilang oras. Narito na rin kami sa bahay ni Dustine. Mukhang nagulat siya sa surpresang pagdating ko. Lalo na hindi ako nagpaalam sa kaniya na darating ako. Mabilis na lumapit sa akin ang anak ko. Nakakatuwa, dahil mahigpit niya ako niyakap. Ramdam na ramdam ko ang oananabik sa akin ng anak ko.“Mommy, Thank you po, you’re here,” nakangitng aniya sa akin ni Keil.“Oum, na miss ko ang prinsepe ko ehh. Kaya, pumunta si Mommy,” nakangiti ko rin wika sa kaniya, sabay himas ko sa buhok niya.“Mmmy, you’re here po ba, para sa amin ni Daddy Dustine. Dito ka na po ba, titira? Mommy, please… Dito ka na po sa amin ni daddy Dustine…” pagsusumamo ng anak ko. Mukhang mahihirapan talaga akong kumbinsihin ang anak ko. Napatingin ako ay Dustine. Sakto naman nagkasalubong ang mga mata namin. Ngunit, wala akong ibang magagawa. Kundi ang pilitin ang anak ko. I-uuwi ko siya sa palasyo. Upang mapangalagaan ko siya nang maayos. Isa pa, Malaki na ang itinulong ni Dustine. Kaya naman, kailangan

BRENT DE GUZMAN POINT OF VIEW (DE GUZMAN COMPANY) "What is the meaning of this huh! Alam ng lahat na sa loob ng ilang araw, mas lumalaki ang rank ng company ko kay sa sa Jewelry Company! Tapos ngayon mababalitaan kong pangalawa na lang ako????? Malaki ang itinaas ko kay Dustine sa loob ng ilang araw! Pero, bakit! Bakit bigla na lang siya ngayon nasa unahan ng listahan! Ibinagsak na nga ang Monteverde Company sa pinakamababang posisyon. Pati ba naman ang posisyon ko! Hindi ako makakapayag! Alam niyong bumaba lang ako noon, dahil, marami akong pinagdaanan! Hindi ako bobo para bumalik sa ibaba ulit! Ayusin niyo ang lahat ng ito. Dahil hindi ako papayag!" malaks kong sigaw sa mga empleyado ko. Bwesit talaga! Hindi 'to pwede! Ilang araw kong inayos ang company ko. Para lang, tumaas ang rank ko kaysa sa Jewelry Company. Pero, ngayon, mababalitaan ko na lang na, naging pangalawa na lang ako sa listahan? Mukhang nakikipaglaro yata ang Prinsesa Cordova. Kakabalik niya lang, pero, ganito na

BELLA MONTEVERDE POINT OF VIEW (Sa Hotel) "What do you mean by that? Are you sure na nagpadala ng sulat ang De Guzman Company at Monteverde Company, para makipagkita sa akin?" Tanong ko sa secretary ko. Kausap ko siya sa cellphone ko. Hindi ko na kailangan pang magtaka. Siguro, gusto nilang kausapin ako. To explain it to them. Hayts, sinasabi ko na nga ba. Kusa din kayong lalapit sa akin at hihingi ng tulong. Hindi ako nagkakamali. "Yes ma'am, gusto po nilang makipagkita at makipag-usap. May mga letter po dito na pinadala sila sa company ma'am. Sagot mo na lamang pi ang hinihintay namin." Ang seryoso naman ng secretary ko. "Okay, tatawag ako mamaya." I said with my serious tone. Then, I off my cellphone. Now, I need to think about it. Kahit naman alam ko nang mangyayari 'to. I need to think, pa rin kung makikipagkita ba talaga ako sa kanila. Hindi ko pa nga nakakasama ng matagal ang anak ko. Kailangan ko na naman ngayon lumisan. Maiiwan ko na naman ng mag-isa si Kiel. "Hi mommy