พิมพ์ปรางเม้มปากที่แห้งผากของตัวเอง หลังจากรับยามาแล้วก็ไม่ได้มองหน้าชายหนุ่มอีกเลย เพียงแค่เดินมาหาเพื่อนที่นั่งรออยู่“หมอให้ยาอะไรมาบ้างน่ะ”มาธาวีถาม ตอนแรกเธอตั้งจะเดินไปกับพิมพ์ปรางแต่เห็นปัฐวิกรไปด้วยก็เลยไม่อยากให้คนเยอะจนเกินเหตุ จึงอดรู้สึกเคืองคนที่เข้ามาขวางตัวเองนิดๆ ไม่ได้“ยาทั่วๆ ไปน่ะ”คำตอบกว้างๆ ไม่เจาะจงทั้งยังรีบเอาถุงยาใส่กระเป๋าเสื้อคลุมที่ใส่อยู่ยิ่งทำให้มาธาวีสงสัย กัญญานันเหลือบมองพี่ชายและก็คิดว่าเขาต้องรู้ว่าอะไรทำให้พิมพ์ปรางทำตัวมีพิรุธขนาดนี้ น่าจะไม่ใช่แค่อ่อนเพลียธรรมดาอย่างแน่นอนพิมพ์ปรางรีบเดินนำทุกคนออกไปจากตรงนั้น แล้วก็ผ่านกิตติกรกับมาลินีซึ่งนั่งรออยู่หลังจากจ่ายเงินแล้วพอดี ทั้งสองลุกขึ้นเมื่อคนทั้งกลุ่มเดินกลับมา“กลับกันเลยไหมคะ”มาลินีถามขึ้น แต่กิตติกรไม่ได้สนใจเธอ เขาตรงเข้าไปคุยกับพิมพ์ปราง“หมอนัดดูอาการอีกทีหรือเปล่า”“ไม่ได้นัดค่ะ”แววตาคมจ้องดวงตาคู่สวยอย่างต้องการค้นหาความจริง และสิ่งที่เห็นก็คือความไม่มั่นคงในนั้น ทว่าชายหนุ่มก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไร อย่างน้อยตอนนี้หญิงสาวก็ยังไม่สบาย หากเขาอยากรู้รอเธอดีขึ้นกว่านี้แล้วคงหาคำตอบได้ไม่ยาก
Terakhir Diperbarui : 2025-05-23
