All Chapters of พ่ายรักซ่อนใจ: Chapter 101 - Chapter 110

“เขาไม่เป็นอะไรหรอกครับ พี่ควีนไม่ต้องกลัวนะ” ชายหนุ่มโอบกอดร่างเล็กของคาริสาเอาไว้ แล้วบีบที่ไหล่บอบบางเบาๆ เพื่อเป็นกำลังใจให้กับเธอ “ถ้าเขาเกิดตายขึ้นมา...” หญิงสาวเงยหน้ามองชายร่างสูงด้วยสายตาที่เป็นกังวล “เดี๋ยวรอตำรวจมาก่อนนะครับ พี่ควีนไม่ต้องกลัวนะครับ ถ้าเขาเป็นอะไร ผมจะเป็นคนรับผิดชอบเอง” “มาวิน...” คำพูดของชายหนุ่มมันทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นหัวใจเหลือเกิน ใครจะคิดว่าผู้ชายที่เธอมองว่าเด็กอย่างเขาจะกล้าหาญได้มากขนาดนี้ ไม่ถึงสิบนาทีตำรวจก็มายังที่เกิดเหตุ พร้อมกับสอบปากคำคาริสาและมาวิน ซึ่งคนร้ายก็ฟื้นขึ้นมาพอดี เมื่อเห็นสภาพของเขาที่ไม่ได้เป็นอะไรมาก เพียงแต่หัวแตกก็ทำให้คาริสาคลายกังวล เพราะกลัวว่าตัวเองจะได้ชื่อว่าฆ่าคนตาย “ผมบอกแล้วใช่ไหมว่าทุกอย่างจะดีขึ้น ผู้ชายคนนั้นไม่เป็นอะไรหรอกครับ” เมื่อตำรวจเคลียร์พื้นที่ พร้อมพาตัวคนร้ายไปดำเนินคดีต่อที่โรงพัก ทำให้ภายในร้านเหลือเพียงคาริสาและมาวินอยู่ในร้านตามลำพัง คาริสามองร้านดอกไม้ของตัวเองที่ตอนนี้เละเทะเพราะโดนคนร้ายทำลายจนเกือบหมด ทำเอาหัวใจสาวรู้สึกห่อเหี่ยวหดหู่ จนมาว

“อย่าจริงๆ เหรอครับ ผมให้พี่ควีนพูดอีกรอบ” มาวินยิ้มอย่างกรุ้มกริ่ม เพราะรับรู้ว่าเธอกำลังเสียวซ่านเพียงแค่ฝ่ามือของเขาสัมผัส“คือ…” ดวงตาสาวปรือมคนตัวโตที่คร่อมร่างเล็กของเธอเอาไว้“คืนนี้ผมรับรองว่าพี่ควีนจะหายเจ็บ ดีไหมครับ”“พี่ว่าจะเจ็บอย่างอื่นมากกว่าน่ะสิ” เธอพูดด้วยเสียงแผ่วเบา แล้วเบือนหน้าไปทางอื่นเพราะเขินอายกับสายตาหวานเยิ้มของเขา“แต่เจ็บแบบนั้นมันจะเสียวด้วยน่ะสิครับ” เพียงแค่ได้กลิ่น เพียงแค่สัมผัส เขาก็รู้สึกรุ่มร้อนจนแทบจะระเบิดออกมา“มะ…” เสียงหวานร้องอย่างขาดห้วง เมื่อมือนหนาเคล้นคลึงที่ร่างกายสาวจนเธอเสียวซ่านจนห้ามใจไม่ไหว“อ๊า” ผิวนุ่มๆ กับเสียงครางเบาๆ ของคาริสาทำเอามาวินไม่สามารถห้ามใจของตัวเองได้อีกต่อไป“มาวิน”“ครับ”“จะทำจริงๆ เหรอ” เธอมองตาเขาอย่างสับสน ตอนนี้ไม่รู้ว่าตอนนี้เธอควรทำตามความต้องการของตัวเอง หรือเลือกที่จะนึกถึงอนาคตเกี่ยวกับความสัมพันธ์ที่ไม่แน่นอนกับเขา“พี่ควีนไม่อยากเหรอครับ” เขาถามกลับ คาริสาไม่รู้หรอกว่า เธอทำให้เขามีความต้องการพลุ่งพล่านมากแค่ไหน ขนาดไม่อยู่ด้วยกัน เขายังเก็บเอาเธอไปฝัน เพียงนึกถึงคืนเร่าร้อน ก็ทำให้แก่นกายที่ซุกซ่อนอย

“อึก...” มาวินกลืนน้ำลายลงคอ เมื่อเห็นใบหน้าที่แสนเซ็กซี่ของเธอ จนอยากจะใช้ปากของตัวเองเลียให้ทั่วปากสวยของหญิงสาว“ว่ายังไง”“พี่ควีนทำดีที่สุดเลยครับ ดีจนแทบอยากจะแตกในปากของพี่” มันคงจะดีไม่น้อยถ้าปากของเธอมีแต่น้ำของของเขาอยู่ด้วย“แล้วพี่ต้องทำยังไง มาวินถึงจะแตก” คำถามของหญิงสาวมันเข้าไปกระตุกหัวใจที่แสนแข็งแกร่งของเขา จนชายหนุ่มหูอื้อตาลายจนพูดไม่ออก “ว่ายังไง”“แค่พี่อมและเลียให้ผม ผมก็แตกแล้วครับ”“งั้นเดี๋ยวพี่ทำให้นะ มาวินจะได้เสร็จเร็วๆ” เธอพูดแค่นั้นก็ก้มลงมา แล้วอ้าอมความยิ่งใหญ่เข้าไปในปาก แล้วขยับเข้าออกด้วยจังหวะที่เร็วมากกว่าเดิม จนร่างกายแกร่งของเขาเกร็งไปหมด “อ๊า...ผมทนไม่ไหวแล้ว” ชายหนุ่มบอกด้วยเสียงขาดห้วง เมื่อริมฝีปากเล็กๆ ที่สัมผัสกับความร้อนผ่าวทำให้เขาคลั่งตายอยู่แล้ว บ๊วบ!!ปากที่อมจนแน่น กับมือเล็กๆ ที่รูดรึงไปมาจนสุดโคน ทำให้มาวินทนไม่ไหวอีกต่อไป ร่างกายเกร็งกระตุกอย่างรุนแรง จนเขาปลดปล่อยบางอย่างออกมาแตกใส่ปากเล็กๆ ที่กำลังอ้าอมความร้อนผ่าวจนสุดลำ“โอ้ว!!” เสียงเข้มร้องคำรามราวกับสัตว์ป่า ความต้องการที่ถูกกักเก็บเอาไว้หลายวันมันแตกเข้าไปใ

เสียงหน้าขาแกร่งกระแทกกับบั้นท้ายงามงอนที่รั้งให้ยกสูง ทำเอาห้องลุกเป็นไฟ คาริสาร้องครวญครางไม่เป็นภาษา เซ็กซ์ที่ทำเอาเธอคลั่งจะตายแล้ว “อ๊า...โอ้ว...มาวิน” ความเร็วและจังหวะที่รุนแรงมันช่างเหมือนไฟที่เผาผลาญร่างกายสาวให้ร้อนผ่าวไปหมด เหงื่อมากมายไหลออกมา แม้แอร์ในห้องจะเย็นมากแค่ไหนก็ตาม ความเป็นชายขยับเข้าไปในกลีบบอบบางด้วยความแรงและลึก สีหน้าของมาวินตอนนี้แดงก่ำเพรตาะความปรารถนาและความเสียวซ่าน “โอ้ว...” ชายหนุ่มโย้เรียวขาเล็กไปข้างหน้า จากนั้นเขาก็โถมกายแล้วสาวสะโพกเข้าออกในกายสาวถี่รัว จนคนทั้งคู่หอบหายใจรุนแรง “อ๊า...มาวิน...” “ควีน...” มาวินโน้มลงมาจูบที่กลีบปากบาง แล้วดูดดึงอย่างรุนแรง มันช่างหวานจนเขาไม่อยากปล่อยปากเล็กๆ ของเธอเลย “มาวิน...ควีนไม่ไหวแล้ว” มือเล็กๆ โอบรอบกายหนาเอาไว้ จนหน้าอกอวบอิ่มบดบี้กับแผงอกกว้างของมาวิน จนปลายถันของทั้งสองถูไถกันไปมา “แตกสิครับ...” “มาวิน...ควีน...” คนตัวเล็กดันกายขึ้นมาเล็กน้อยแล้วจูบปากหยักเช่นเดียวกัน เธอทั้งดูด ทั้งเลียที่ริมฝีปากหยัก แล้วจัดการแทรกลิ้นเล็กๆ เข้าไปในปากขอ

“ขอโทษนะคะที่ควีนมาช้าเลย พอดีรถควีนเสีย เลยเรียกแท็กซี่มาแทน” แม้จะไม่ได้รู้สึกอะไรกับผู้ชายตรงหน้า แต่ตอนนี้เขาอยู่ในฐานะของค้า จึงต้องทำกิริยาสำรวมให้สมกับตำแหน่งผู้บริหาร แม้ใจจะไม่อยากมากินข้าวกับอัทธ์ก็ตาม เพราะเธอไม่ชอบสายตาที่เหมือนจะกลืนกินเธอไปทั้งตัวแบบนี้ “ไม่เป็นไรเลยครับ ขอแค่ควีนมาวันนี้ผมก็ดีใจแล้ว ควีนอยากทานอะไรไหมครับ สั่งได้เลยนะ” ขณะที่พูดชายหนุ่มก็มองใบหน้าหวานของคาริสาอย่างไม่วางตา จนคนตัวเล็กรู้สึกเกร็งไปหมด แต่ถึงกระนั้นหญิงสาวก็ยังยิ้มรับเพราะไม่อยากให้การแสดงออกทางสีหน้าทำให้เขารับรู้ว่าเธอกำลังไม่พอใจ “ค่ะ” คาริสาสั่งเมนูง่ายๆ มาทาน อีกอย่างไม่อยากสั่งเยอะ เพราะจะได้รีบกิน รีบคุย และรีบกลับด้วย “สั่งน้อยจังครับ ผมว่าควีนผอมไปแล้วนะ ต้องทานเยอะๆ รู้ไหม” อัทธ์บอกด้วยเสียงทุ้มนุ่ม วันนี้เขาดีใจเหลือเกินที่ได้ร่วมโต๊ะกับคาริสาตามลำพัง และเขาก็นัดคุยงานกับหญิงสาวเพื่อที่จะได้อยู่กับเธอสองคนโดยปราศจากเพื่อนๆ คนอื่น “ควีนทานแค่นี้ดีกว่าค่ะ เราจะได้รีบคุยงานกัน เดี๋ยวจะค่ำเสียก่อน” เธอตอบออกไปเพราะไม่อยากแสดงท่าทีอะไรเพื่อให้