All Chapters of ก็แค่เมียแต่ง: Chapter 11 - Chapter 20

ตอนที่ 12. ฟ้าลดายกมือขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง บอกตัวเองให้อดทน และสู้ให้ถึงที่สุด แต่หากสู้แล้วอดทนแล้ว แต่มันก็ยังไม่มีอะไรดีขึ้น ตอนนั้นค่อยยอมถอยก็ยังไม่สาย หญิงสาวพยายามปลอบใจตัวเอง ก่อนจะเปิดประตูรถ และก้าวลงไป อคิราห์ไม่ได้ยืนรอหล่อน เขาเดินนำเข้าไปในร้านอาหารแล้ว หล่อนยิ้มเศร้าหมอง น้อยใจ แต่ก็ไม่อาจจะกล่าวโทษใครได้ ในเมื่อหล่อนเลือกเอง ฟ้าลดาเดินเข้าไปในร้านอาหารที่ตกแต่งเอาไว้สไตล์ร่มรื่น ทุกพื้นที่เต็มไปด้วยสีเขียวของต้นไม้ใบหญ้า อคิราห์ชอบธรรมชาติ... “ฟ้า... นั่นฟ้าใช่ไหมครับ” ก่อนที่หล่อนจะเดินไปถึงโต๊ะที่อคิราห์นั่งรออยู่ ก็มีเสียงเรียกดังขึ้น หล่อนหันไปมองตามเสียง คิ้วเรียวเลิกสูง คิดอยู่สักพักก็ฉีกยิ้มกว้างออกมา “ริว... ริวใช่ไหม” “ใช่ เราเอง เพิ่งกลับจากลอนดอน” ริวเพื่อนร่วมห้องตอนเรียนมัธยมเดินออกมายืนตรงหน้า มือใหญ่วางบนไหล่บอบบางของหล่อน พร้อมกับโน้มหน้าลงมาพูดหยอกเย้า “ยังตัวจี๊ดเหมือนเดิมนะ ฟ้า” ฟ้าลดาหัวเราะขบขัน ก่อนจะเขย่งปลายเท้าขึ้น เพรา

ตอนที่ 14. เจ้าบ่าวที่เคยอยู่บนเตียงหายไป... ตอนนี้ฟ้าลดาไม่อาจจะพรรณาความรู้สึกในยามนี้ออกมาได้ โล่งใจ... หรือว่า... เสียใจ... ที่ไม่เห็นอคิราห์ในห้องหอ แต่คงเป็นความรู้สึกสุดท้ายมากกว่า อคิราห์คงกล้ำกลืนฝืนทนที่จะอยู่ใกล้หล่อนต่อไปอีกไม่ไหว ดังนั้นเขาจึงหายไปแบบนั้น หล่อนเดินไปหย่อนตัวลงนั่งบนเตียงกว้าง ความนุ่มของเตียงยิ่งทำให้หล่อนรู้สึกโดดเดี่ยว หยาดน้ำตาไหลรินออกมาอาบใบหน้า มันถูกต้องแล้วล่ะที่เป็นแบบนี้ แค่อคิราห์ยอมแต่งงานด้วยก็ถือว่ามันมากเกินพอแล้ว หญิงสาวสะอื้นไห้เบาๆ ขณะเขยิบกายขึ้นไปบนเตียง และก็ล้มตัวนอนตะแคง น้ำตาไหลรินออกมาตลอดเวลา อคิราห์ดึงบานประตูห้องหอให้ปิดลงด้วยความระมัดระวัง เพราะเกรงว่าคนตัวเล็กที่นอนคดอยู่บนเตียงจะรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา แสงจากโคมไฟหัวเตียงทั้งสองฝั่งยังคงสว่างไสว ทำให้เดาได้ไม่ยากว่า ฟ้าลดาน่าจะเผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัว ชายหนุ่มก้าวเข้ามาหยุดใกล้ๆ กับเตียงนอน แสงสีเหลืองนวลส่องกระทบใบหน้านวลของคนที่กำลังนอนหลับใหล

ตอนที่ 16.“แล้วชอบความเสียวที่ฉันทำให้ไหมล่ะ... ชอบไหม... อืมมม ชอบไหมฟ้าลดา...”“อ๊ะ... อ๊า... อา... ชอบ... ชอบค่ะ ซี๊ดดด อา... อา... ชอบ... อู๊ยยย”เขาเอานิ้วเขย่าอยู่ในความเป็นหญิงอย่างเร่าร้อน อคิราห์รู้ดีว่าแตะต้องไหน สะกิดตรงไหน บี้ตรงไหน แล้วหล่อนจะยอมศิโรราบ“อู๊ยยย อา... อา... พี่ใหญ่... ซี๊ดดด ฟ้า... ฟ้าเสียววว อา... ได้โปรด...”อคิราห์อมยิ้มพึงพอใจ เขาสลัดชุดนอนออกไปจากตัวในพริบตากายหนุ่มเปลือยเปล่าทาบทับลงมาหาอีกครั้ง นิ้วยาวยังคงโจมตีร่องสาว แต่ตอนนี้ปากของเขากำลังชิดใกล้เข้ามาหา“ฉันจะดูดหัวนมเธอแรงๆ ทำไปพร้อมๆ กับการบี้เม็ดเสียวของเธอ... อืมมม ฉันรู้ดีว่าเธอจะต้องเสียวจนลืมไม่ลงเลยล่ะ”เขายังไม่ได้ดูดหัวนมของหล่อน แต่นิ้วมือของเขาบี้ขยี้เม็ดสวาทรอแล้ว“อ๊า... พี่ใหญ่... ฟ้า... อา...”เลือดสาวในกายร้อนฉ่า น้ำเสียวไหลเยิ้มออกมาจากเนินฉ่ำ ทุกเซลล์ประสาทจดจ้องอยู่กับสัมผัสของปลายนิ้วยาวตลอดเวลา“อู๊ยยยย ฟ้า... ฟ้าร้อนจนทนไม่ไหวแล้ว... พี่ใหญ่... ฟ้า... ฟ้าต้องการ... อ๊า...”ช่องท้องของหล่อนปั่นป่วนจนไม่อาจจะควบคุมได้อีก ยิ่งเขาเขย่านิ้วในกลีบสาวถี่ยิบแบบนี้ หล่อนก็ยิ่งร้อ

ตอนที่ 18.หญิงสาวเอียงหน้ามองคนข้างตัว สายตาปะทะเข้ากับความว่างเปล่า มีเพียงร่องรอยยับย่นและรอยยุบบุ๋มของหมอนใบใหญ่เท่านั้นที่เตือนให้รู้ว่า เมื่อคืนอคิราห์นอนอยู่ข้างๆ กายความแช่มชื่นภายในหัวใจเหมือนกับจะหดหายจากไป แต่กระนั้นฟ้าลดาก็พยายามที่จะวิ่งเล่นอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์คงเพราะอคิราห์ต้องไปทำงาน เขาก็เลยลุกไปจากเตียงก่อนหญิงสาวขยับตัวลุกขึ้นนั่ง ความเจ็บระบมตรงนั้นย้ำเตือนให้คิดถึงสิ่งที่กระทำร่วมกันมาตลอดทั้งค่ำคืนหล่อนภาวนาให้อคิราห์ใจอ่อน และใจดีกับหล่อนมากว่าที่ผ่านมาเท้าขาวสะอาดก้าวลงจากเตียง ไอเย็นแผ่ซ่านขึ้นมาจากกระเบื้องเนื้อดีที่อยู่ใต้ฝ่าเท้า หล่อนกัดฟันเดินเข้าไปในห้องน้ำ และก็อดไม่ได้ที่จะหยุดยืนมองเรือนร่างเปลือยเปล่าที่สะท้อนออกมาจากกระจกเงาเหนืออ่างล้างหน้าผิวขาวเนียนของหล่อนมีรอยแดงช้ำหลายแห่งมาก ลำคอมีรอยดูด บ่ามีรอยฟันกัด แต่บริเวณที่มีร่องรอยมากที่สุดก็คือสองปทุมถันอวบนั่นเองรอยนิ้วมือของอคิราห์ปรากฏอยู่บนก้อนเนื้อนุ่มชัดเจน ทำให้คาดเดาได้ไม่ยากว่าเมื่อคืนเขาขยำขยี้หน้าอกของหล่อนรุนแรงแค่ไหนแต่แปลกที่ตอนนี้หล่อนกลับไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไรเลย ตรงกันข้ามกับรู

ตอนที่ 20.แม้การแต่งงานที่เกิดขึ้นจะทำให้อคิราห์ใจดีกับหล่อนมากขึ้น แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่น อคิราห์ก็ยังแสดงความเย็นชาออกมาให้เห็นเหมือนเดิมหล่อนพยายามไม่คิดมาก แต่ก็ทำได้ยากจริงๆ เพราะหัวใจมันเจ็บปวดหญิงสาวถอนใจออกมาแผ่วเบา ขณะเดินเข้ามาภายในบริษัทของอคิราห์ พนักงานต่างแสดงความนอบน้อมกับหล่อน และกุลีกุจอพาหล่อนให้ขึ้นไปหาอคิราห์ที่ห้องทำงานด้วยความเต็มใจ“สวัสดีค่ะคุณฟ้า มาหาท่านประธานเหรอคะ” บัวชมพูเอ่ยทักทายอย่างสุภาพ“ใช่ค่ะ ว่าแต่พี่ใหญ่อยู่ในห้องทำงานไหมคะคุณชมพู”“อยู่ค่ะคุณฟ้า”“งั้นฟ้าขอเข้าไปนะคะ”“ชมพูเปิดประตูให้ค่ะ”บัวชมพูลุกขึ้น และกำลังจะเดินนำหน้าไปเปิดประตูห้องทำงานของอคิราห์ให้กับฟ้าลดา แต่อิศราก็ปรากฏตัวขึ้นเสียก่อนแววตาที่เขามองจ้องมายังร่างของหล่อน ทำให้เลขาฯ เฉิ่มอย่างบัวชมพูหน้าเห่อร้อนด้วยความอับอายอดสู แต่ก็พยายามที่จะซ่อนทุกความรู้สึกเอาไว้ใต้แว่นหนาที่สวมใส่อยู่“สวัสดีค่ะพี่เล็ก”ฟ้าลดาเอ่ยทักทายอิศราอย่างเป็นกันเอง เพราะเขาสองคนสนิทกันมาก“สวัสดีครับน้องฟ้า มาหาพี่ใหญ่เหรอครับ”“ใช่ค่ะ คุณแม่ให้ฟ้าทำอาหารกลางวันมาให้พี่ใหญ่ค่ะ”อมลวรรณบอกกับหล่อนว่