Semua Bab คลั่งรักชั่วข้ามคืน: Bab 11 - Bab 20

สองเท้าเรียวอยู่บนรองเท้าส้นสูงขนาดสามนิ้วเหยียบย่องเข้ามาภายในโรงแรมขนาดใหญ่ใจกลางเมืองกรุง ความสวยงามโดดเด่นและการให้บริการที่ดีสามารถดึงดูดนึกท่องเที่ยวได้อย่างไม่ขาดสาย"ขอโทษนะคะไม่ทราบว่าคุณภีรวัฒน์อยู่ไหมคะ"น้ำเสียงอ่อนหวานอันเป็นเอกลักษณ์ดังขึ้นทำให้ประชาสัมพันธ์สาวที่คอยให้บริการลูกค้าอยู่ด้านหน้าต้องเงยหน้าขึ้นมามอง ใบหน้าของลดาแฟนสาวของรองประธานทำให้ประชาสัมพันธ์สาวต้องตกตะลึง"ท่านรองอยู่บนห้องทำงานค่ะ ไม่ทราบว่าคุณลดาต้องการเข้าพบท่านหรือเปล่าคะ""ต้องการค่ะ แต่ไม่ต้องบอกว่าเป็นใครนะคะ"ถึงแม้ว่าประชาสัมพันธ์สาวสงสัยในสิ่งที่ผู้หญิงยืนอยู่ตรงหน้าบอก แต่เธอก็ทำตามโดยการโทรขึ้นไปหาเลขาอย่างอัปสรซึ่งอยู่หน้าห้องเพื่อรายงานว่ามีคนต้องการจะเข้าพบท่านรองประธาน แต่ไม่ว่าจะต่อสายนานเท่าไหร่ก็ไม่มีวี่แววว่าอีกฝ่ายจะรับสาย"เอ่อ ต้องขอโทษด้วยนะคะ พอดีว่าหนูติดต่อเลขาที่อยู่หน้าห้องท่านรองไม่ได้""ไม่เป็นอะไรค่ะ"ลดายิ้มให้กับผู้หญิงคนนั้นก่อนเธอจะได้ยินน้ำเสียงอ่อนทุ้มเปล่งเสียงเรียกชื่อเธอจากทางด้านหลัง"อ้าว คุณลดา""สวัสดีค่ะ คุณปิติ"หญิงสาวผู้มีใบหน้างดงามส่งยิ้มให้กับผู้จัดการโร

"ลดา คุณกำลังเข้าใจผมกับอัปสรผิดนะครับ""เหอะ เข้าใจผิดอย่างนั้นเหรอคะ ถ้าลดาเข้าใจผิดจริง ถ้าอย่างนั้นคุณก็ช่วยอธิบายให้มันชัดเจนหน่อยได้ไหมคะว่าทำไมคุณกับเพื่อนรักของลดาถึงได้มานอนแก้ผ้าอยู่บนเตียงที่สภาพดูยับยู่ยี่แบบนี้""คือว่าผม"สีหน้าของภีรวัฒน์ฉายแววเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด สมองของเขาตอนนี้กำลังนึกหาข้อแก้ตัว แต่ก็ดูเหมือนว่ามันจะยากเพราะว่าหลักฐานทุกอย่างมัดตัวเขาเอาไว้อย่างแน่นหนา"ไม่ต้องแก้ตัวอะไรหรอกค่ะ ในเมื่อเรื่องทุกอย่างมันมาถึงขั้นนี้แล้ว ก็ดีเหมือนกัน ลดาจะได้รู้เสียทีว่าเราสองคนรักกันมากขนาดไหน"ร่างเปลือยเปล่าของทั้งคู่อยู่ภายใต้ผ้าห่มขยับแนบชิดเข้าไปใกล้ แขนเรียวเล็กของอัปสรโอบกอดเอวสอบของภีรวัฒน์เอาไว้ ใบหน้าสวยถูกเติมแต่งไปด้วยเครื่องสำอางเอนซบลงบนไหล สายตาแห่งความสะใจถูกส่งไปให้เพื่อนสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้า เธอรอเวลานี้มานานแล้ว เวลาที่เธอกับผู้ชายคนนี้จะได้คบหากันอย่างเปิดเผยไม่ต้องแอบกินกันลับหลังเพื่อน และไม่ต้องคอยเอาแต่หลบ ๆ ซ่อน ๆ "สรคุณพูดแบบนั้นกับลดาได้ยังไงฮะ""ทำไมล่ะคะภีม ในเมื่อเราสองคนรักกันจริง ๆ "อัปสรพูดออกมาอย่างต้องการจะประกาศ เธออยากให้ลดารู

"แต่กูว่ามึงคงจะต้องลงนรกก่อนนะ ถ้ายังไม่ปล่อยมือจากผู้หญิงของกู"อิทธิตวาดเสียงดังลั่นก่อนที่จะชกเข้าใบหน้าของผู้ชายคนนั้นจนมันล้มลงไปนอนบนพื้นก่อนชายหนุ่มจะคว้าตัวหญิงสาวเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดพลั๊ว"โอ๊ย สัส มึงเป็นใครวะ"ชายหนุ่มนิรนามจ้องอิทธิที่ตอนนี้กำลังโอบกอดผู้หญิงคนที่เขาหมายปองอยู่ด้วยสายตาที่โกรธเคืองพลางลุกขึ้นยืนในหัวของเขาตอนนี้อยากจะเข้าไปซัดหน้าขาว ๆ นั่นแต่ไวกว่าความคิดเมื่อขาของเขานั้นก้าวไปยังด้านหน้าหมายจะยกกำหมัดต่อยใบหน้าของอิทธิ แต่แล้วเท้าและกำปั้นของเขาก็ต้องชะงักเมื่อมีอะไรบางอย่างมาจ่อศีรษะของเขาแกร๊กมัจจุราชสีดำขลับถูกจ่อเข้ากับศีรษะของชายนิรนาม เขาค่อย ๆ หันไปมองด้านข้างก็เจอเข้ากับชายชุดดำนับสิบซึ่งตอนนี้กำลังจ่อปืนมายังศีรษะของเขา"เอ่อ""ถ้ายังไม่อยากตายก็เก็บมือของมึงให้อยู่เป็นระเบียบซะ"น้ำเสียงเย็นยะเยือกดังขึ้นจากด้านข้างก่อนที่ชายคนดังกล่าวจะค่อย ๆ ลดมือลงแนบกับลำตัวพลางมองผู้ชายที่ยืนล้อมรอบตัวด้วยสายตาหวาดกลัว"กล้ามากนะที่มาหาเรื่องในเขตของกู"อิทธิตอนนี้ไม่เหลือคราบคุณชายแสนดีอีกต่อไปแล้วจะมีก็แต่เพียงมาเฟียหนุ่มที่จ้องจะคร่าชีวิตของชายตรงหน้าที่

แก่นกายใหญ่โตขยับเข้าออกในร่องสวาทอย่างเนิ่นนาบ เขาอยากให้หญิงสาวปรับตัวให้ได้เสียก่อนเพราะเขารู้เธอยังสดใหม่กับเรื่องแบบนี้มากไม่อยากจะรุนแรงจนทำให้เธอต้องกลัวในการที่จะมีเซ็กกับเขาในครั้งต่อไป"อ๊ะ ๆ "เสียงครางอันหวานฉ่ำถูกเปล่งออกมาจากริมฝีปากของหญิงสาวเธอรู้สึกคับแน่นจนเผลอกลั้นหายใจ แก่นกายที่ขยับเข้าออกในร่องสวาทของเธอนั้นมันทำเอาเธอเสียวจนแทบขาดใจ"ยะ...ยังเจ็บอยู่ไหมครับ ที่รัก"อิทธิพลพยายามกลั้นอารมณ์ของตัวเองอย่างถึงขีดสุด ทั้งที่ใจจริงแล้วเขานั้นอยากจะกระแทกให้ร่างของเธอโยกย้ายไปตามแรงกระแทกของเขา"มะ...ไม่ค่อยเจ็บแล้วค่ะ อื้อ"ลดาตอบพร้อมกับจิกเล็บลงบนบ่าของชายหนุ่มเพื่อระบายความเสียวอิทธิพลเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นเมื่อหญิงสาวเริ่มปรับตัวได้ ท่อนเอ็นขนาดใหญ่กระแทกเข้าออกตามจังหวะคนคนใต้ร่างตัวโยก เสียงครางดังออกมาจากปากของเขาและเธอ อารมณ์ที่กู่ไม่กลับแล้วในตอนนี้นั้นมันทำให้เธอปล่อยตัวปล่อยใจไปตามสัญชาตญาณของมนุษย์โดยการเด้งสะโพกตอบรับ การกระทำของเธอนั้นทำเอาชายหนุ่มถึงกับครางออกมาอย่างพึงพอใจกับลูกศิษย์หัวไวคนนี้"อ๊าส์ ดีมากครับที่รักแบบนั้นแหละ"อิทธิพลครางออกมาอย่างชอบใจมื

ร่างเพรียวบางวันนี้เธออยู่ในชุดเดรสลูกไม้สีขาวสะอาดตา ลดาเธอเดินเข้ามาภายในบริษัทใบหน้าที่แต่งเติมด้วยสำอางบางเบามีรอยยิ้มประดับอยู่เสมอ ถึงแม้ว่าในใจของเธอนั้นจะพังยับเยินก็ตาม หลังจากเมื่อวานจัดการบล็อกการติดต่อทุกช่องทางของอดีตเพื่อนและแฟนไปก็ใช่ว่าเธอจะมีความสุข ความทุกข์มันยังคงอยู่ ยามเมื่อเธอหลับตาภาพและคำพูดของทั้งสองยังคงดังก้องอยู่ในหู สมองของเธอยังคงจำภาพเหล่านั้นได้ แต่นั่นมันไม่ใช่สิ่งเดียวที่ทำให้เธอนอนไม่หลับ เพราะยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่คอยตามหลอกหลอนเธอตลอดทั้งคืนอยู่เหมือนกัน ภาพที่เธอนอนครางเสียงกระเส่านั่น และไหนจะสัมผัสวาบหวามนั่นอีก มันทำให้ยากจะทำให้เธอหลับตาลง กว่าจะข่มตาให้หลับได้ก็เล่นเอาเวลาล่วงเลยผ่านวันใหม่มาเป็นชั่วโมง สภาพตอนเช้าเวลาตื่นมามันไม่ค่อยดีเท่าที่ควร ใจจริงเธออยากจะขอลาหยุดอีกสักวันแต่วันนี้ดันเป็นวันที่เธอต้องเริ่มทำงานหน้าที่ใหม่ และที่สำคัญไปกว่านั้นวันนี้คือวันประธานบริษัทอย่างคุณพยัคฆ์จะเปิดตัวลูกชายซึ่งกำลังจะเข้ามาช่วยผู้เป็นพ่อบริหารบริษัททันทีเมื่อเธอขึ้นมาถึงชั้นบนสุดอันแสนคุ้นเคยเธอก็พบกับเลขาอย่างศจีซึ่งกำลังนั่งเช็กตารางงานของวันนี้ใ