บทที่13

โชคดีของลดาเมื่อเธอวิ่งข้ามฝั่งมายังโรงแรมก็มีรถแท็กซี่จอดส่งผู้โดยสาร เธอไม่รีรอให้เสียเวลารีบวิ่งเข้าไปนั่งภายในรถ ก่อนจะชี้นิ้วไปยังรถที่พึ่งจะขับออกไปได้ไม่ไกล

"ตามรถคันนั้นไปเลยค่ะ"คนขับรู้หน้าที่รีบขับตามไปอย่างกระชั้นชิน ส่วนคนที่นั่งอยู่ด้านคนขับในตอนนี้หัวใจของเธอนั้นเต้นโครมครามจนแทบจะทะลุออกมาข้างนอก ดวงตากลมโตของเธอมองรถของแฟนหนุ่มซึ่งจอดติดไฟแดงอยู่ตรงหน้า เล็บทั้งสิบจิกเข้าหาฝ่ามือบางแน่น เมื่อได้เห็นเงาที่อยู่ภายในรถกำลังโน้มหน้าเข้าหากัน เล็บแหลมจิกเข้ากับฝ่ามือความแรงของมันนั้นทำเอาฝ่ามือบางดูน่าถนอมถึงกับมีเลือดซึม แผลตรงฝ่ามือมันไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกเจ็บเลยสักนิดถ้าเทียบกับความเจ็บตรงก้อนเนื้ออกข้างซ้าย หัวใจดวงน้อยปวดหนึบเมื่อมองเข้าไปภายในรถของแฟนหนุ่ม

เมื่อไฟจราจรเปลี่ยนเป็นสีเขียว รถทุกคันที่จอดอยู่ก็ขับเคลื่อนตัวออก สายตาของลดายังคงจ้องมองรถของแฟนหนุ่มอย่างไม่คลาดสายตา ก่อนเธอจะเห็นว่ารถของแฟนหนุ่มเลี้ยวเข้าไปในคอนโดใหม่ของเพื่อนรักที่เธอเคยมาเพียงแค่ไม่กี่ครั้ง แถมตอนนั้นคนที่พาเธอมาก็ไม่ใช่ใครถ้าไม่ใช่แฟนหนุ่มของเธอที่ตอนนี้กลับกลายเป็นสามีของเพื่อนตัวดีไปเส