อาโบนำทางทุกคนออกมาด้านหลังหุบเขาที่มีทางเชื่อมต่อกับเทือกเขาอีกลูก ไม่ต้องไต่เชือกข้ามฝั่งเหมือนขามา เดินลัดเลาะตามสายน้ำไปเรื่อยๆ" สายน้ำนี้ใช่ธารน้ำที่อยู่ตรงกล้วยไม้สีรุ้งใช่ไหม"ธารธาราถามขึ้นมา อาโบพยักหน้า ครั้งหนึ่งเขาหนีการไล่ล่าของฝ่ายศัตรูเข้ามาซ่อนตัวอยู่แถวกล้วยไม้สีรุ้ง ทีแรกเขาคิดว่าเป็นทางตันไม่มีทางออก ตอนนั้นเขาบาดเจ็บหนัก ถึงหนีพ้นจากพวกมันแต่ที่นี่อากาศมีน้อยหายใจลำบาก เขาคิดว่าจะตายอยู่ที่นี่เสียแล้ว แต่ก็สังเกตุเห็นว่าธารน้ำไหลมีน้ำไหลออกไปข้างนอก จึงเดินตามน้ำไหลออกไป จากทางน้ำเล็กๆค่อยๆกว้างขึ้นกลายเป็นแม่น้ำ และเขาก็รอดมาได้อาโบพาทุกคนเดินตามธารน้ำเล็กๆออกมาจนกลายเป็นแม่น้ำกว้าง น้ำใสไหลเย็นมองเห็นก้อนหินและปลาตัวเล็กแหวกว่ายไปมาทุกคนพักเหนื่อยกินน้ำล้างหน้าล้างตาเย็นๆหายเหนื่อยก็เดินทางต่อ เช้าจรดเย็นเย็นจรดเช้าของอีกวัน ผ่านแดดร้อนบ้างฝนตกบ้าง จนพากันเดินมาถึงที่แห่งหนึ่งก็พลบค่ำพอดีจึงหยุดพักพวกลูกน้องของอาโบช่วยกันหากิ่งไม้มาก่อกองไฟ หลังกินอาหารเสร็จ อาโบก็เตรียมที่นอน เขาเอาผ้าผืนหนึ่งออกมาปูรองนอน หยิบเอาผ้าห่มลายแมวที่ธารธาราใช้ห่มประจำออกมาเตรียมใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-11
