All Chapters of เมียเด็กไม่ปรารถนา : Chapter 1 - Chapter 10

ตอนที่ 1.นนนที เรืองรัตนชัย มหาเศรษฐีเพลย์บอยเจ้าของความสูงหนึ่งร้อยแปดสิบแปดเซ็นติเมตร เขามีใบหน้าที่ถอดแบบมาจากเทพบุตรจากชั้นฟ้า ปากคอคิ้วคางล้วนสมบูรณ์แบบ เหมาะเจาะ เสน่ห์ความเป็นชายของเขาโดดเด่น และหอมหวาน ทำให้สตรียากที่จะทัดทานความเย้ายวนของเขาได้ ดังนั้นจึงไม่แปลกที่รอบกายของนนนทีจะเต็มไปด้วยสาวสวยมากหน้าหลายตาเขาสนุกกับเซ็กซ์ร้อนฉ่าที่ไร้การผูกมัด นอนกันจนเบื่อ ก็เลิกรากันไป โดยจ่ายเงินค่าสึกหรอให้กับผู้หญิงพวกนั้นสักก้อนก็จบสิ้นกันแต่โดยดีชีวิตหนุ่มโสดของมหาเศรษฐีวัยสามสิบแปดปีอย่างนนนทีเต็มไปด้วยความตื่นเต้นเร้าใจทางเพศ ทุกอย่างราบรื่น เป็นไปตามความต้องการของเขาทุกอย่าง จนกระทั่งเกิดเรื่องขึ้นย้อนไปเมื่อห้าปีก่อน...เด่นชัยคือคนขับรถที่เขาไว้ใจมากที่สุด เขามักไปไหนมาไหนกับเด่นชัยเสมอ แม้กระทั่งเดินทางไปโรงแรมที่นัดหมายกับสาวๆแล้ววันหนึ่งก็เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น เมื่อมีมือปืนมาลอบยิงเขา แต่เด่นชัยกระโดดเอาตัวเข้าขวาง จึงรับลูกกระสุนเข้าไปเต็มร่างเขาตกใจมากรีบพาเด่นชัยไปโรงพยาบาล แต่เด่นชัยก็ทนพิษบาดแผลไม่ไหวสิ้นใจไปในอ้อมแขนของเขานั่นเองแต่ก่อนที่เด่นชัยลูกน้องผู้ภักด

ตอนที่ 3.เขารู้สึกหงุดหงิดไม่น้อยที่ผู้หญิงที่เขาตั้งใจเดินทางมาขอหย่าขาด กลับสวยสะดุดตา และน่าหลงใหลจนละสายตามองไปทางอื่นไม่ได้เลยแบบนี้ดูสิ หล่อนหวานหยดย้อยไปทั้งเนื้อทั้งตัว มีความเย้ายวนในทุกกิริยาอาการ หล่อนตรึงสายตาของเขาเอาไว้แน่นหนานนนทีพยายามบอกตัวเองให้หยุดการดื่มด่ำกับเสน่ห์แสนหวานของน้ำผึ้งได้แล้ว แต่ดวงตาที่กลมโตและหวานมากมันตรึงใจเหลือเกิน ไหนจะพวงแก้มนวลที่ใสจนเห็นเส้นเลือดฝอย กลีบปากที่อิ่มเต็มน่าจะบดขยี้ด้วยปากแบบสุดๆ นั่นอีกหล่อนมองเขาด้วยแววตาสุกใส และเทิดทูน จนความชั่วร้ายในกายร้องบอกว่าให้เขาสานต่อสัมพันธ์แล้วค่อยจากลาบ้าชิบ!ชายหนุ่มสบถด่าตัวเองในอก เกลียดความรู้สึกน่าขยะแขยงของตัวเองในตอนนี้เหลือเกินนนนทีกลืนน้ำลายลงคอ พร้อมกับผ่อนลมหายใจออกมาเบาๆ และก็รีบแกะสายตาที่จับจ้องอยู่กับหน้าอกหน้าใจที่ใหญ่โตขึ้นมากของน้ำผึ้งทันควัน แม้มันจะทำได้ยากลำบาก แต่เขาก็ทำสำเร็จ เพราะตอนนี้สายตาของเขาเลื่อนขึ้นมาสบประสานกับดวงตากลมโตของน้ำผึ้งแล้ว“เข้าบ้านกันเถอะ ฉันอยากได้น้ำเย็นๆ สักแก้วแล้วล่ะ”“เอ่อ... ค่ะ ผึ้งจะรีบเตรียมให้นะคะ”หญิงสาวที่พวงแก้มนวลแดงระเรื่อเพราะเอ

ตอนที่ 5. “มะ... ไม่มีเลยค่ะ ไม่มีจริงๆ นะคะคุณนน”เจ้าหล่อนละล่ำละลักปฏิเสธ แววตามีความกังวล “คนสวยๆ แบบเธอ ฉันไม่เชื่อหรอกว่าไม่มีหนุ่มๆ มาตามจีบน่ะ” “ผึ้ง... ไม่สนใจใครนี่คะ เลยไม่รู้ว่ามีใครมาจีบไหม และอีกอย่าง ผึ้งก็มีสามีแล้วด้วย” คำพูดตรงไปตรงมาของหญิงสาว ทำให้นนนทียิ่งหวั่นไหว หรือว่าเขาควรจะหยุดอยู่กับน้ำผึ้ง วางอิสรภาพเอาไว้ในมือของเมียเด็กคนนี้ ไม่... เขายังสนุกกับชีวิตอิสระของตัวเอง ยังไม่พร้อมจะมีครอบครัว และที่สำคัญน้ำผึ้งบริสุทธิ์เปราะบางเกินไปที่จะรับมือกับผู้ชายเจนจัดเช่นเขา เขาจะต้องปล่อยหล่อนไปตามทางของหล่อน เฝ้ามองและหยิบยื่นการช่วยเหลือให้กับหล่อน ในยามหล่อนที่ต้องการ “เธอไม่เคยคิดบ้างหรือว่า ฉันแก่เกินไปสำหรับเธอ” เจ้าหล่อนส่ายศีรษะทันควัน ก่อนจะตอบออกมาโดยไม่หยุดคิดเลย “ไม่เคยค่ะ ในสายตาของผึ้ง คุณนนคือเทพบุตร ไม่ใช่คนแก่ค่ะ” “แต่ฉันแก่กว่าเธอเกือบยี่สิบปีเลยนะ น้ำผึ้ง” “ต่อให้คุณนนแก่กว่าผึ้ง ยี่สิบสามสิบปี ในสายตาของผึ้ง คุณนนก็ยังเป็นเทพบุตร

ตอนที่ 7. ยามที่ได้จ้องดวงหน้างามของน้ำผึ้งในระยะใกล้ชิดแบบนี้ เขาก็ยิ่งมองเห็นความน่าปรารถนาในตัวของหล่อนเพิ่มขึ้น ความต้องการที่จะแทรกลึกเข้าไปในกายสาวทวีความรุนแรงมากกว่าครั้งไหนในชีวิต หรือว่านี่จะเป็นหายนะครั้งสุดท้ายของเขาก่อนที่จะถูกควบคุม นนนทีถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมา และก็พยายามต้านทานเสน่ห์นางของน้ำผึ้ง แต่ยิ่งพยายามเชือกเสน่หาก็ยิ่งร้อยรัดแน่นหนา จนในที่สุดก็ต้องก้มหน้ายอมศิโรราบให้กับมันศีรษะทระนงก้มต่ำลงไปหาปากอิ่มสีแดงระเรื่อของน้ำผึ้งอย่างสุดจะต้านทานใดๆ ได้อีก เจ้าหล่อนเผยอปากออกทันควัน และก็ตอบสนองความต้องการของเขาด้วยการขยับปากจูบตอบด้วยกิริยาไร้เดียงสา มันยิ่งปลุกปั่นให้เขาร้อนฉ่ามากยิ่งขึ้นลิ้นใหญ่พุ่งเข้าไปในโพรงปากหวาน จุ่มจ้วงลงไปในความหอมหวานร้อนรุม ลิ้นเล็กต้อนรับการมาเยือนอย่างน่ารักน่าใคร่ กองไฟสวาทไหลลามเลียเข้าไปในกระแสโลหิตจนไร้ช่องว่าง“อืมมม...” เขาไม่เคยพานพบริมฝีปากของผู้หญิงคนไหนหวานฉ่ำเท่านี้มาก่อน น้ำผึ้งหอมหวานสมชื่อของหล่อนอย่างแท้จริง กายหนุ่มเกร็งเครียด เขารั้งร่างแบบบางเข้ามาหามากยิ่งขึ้

ตอนที่ 9.เขาระบายยิ้ม หัวใจอ่อนไหวรุนแรง ยิ่งได้ครอบครองแม่สาวน้อยเนื้อหวานลึกซึ้งด้วยแล้ว เขาก็ยิ่งหวั่นไหวมากขึ้น“ฉันจะอยู่นิ่งๆ เธอจะไม่เจ็บมากกว่านี้อีกแล้ว ฉันสัญญา... โอ้ววว พระเจ้า... เสียววว”นี่น้ำผึ้งจะรู้ไหมว่าเขาต้องสะกดกลั้นตัวเองแค่ไหนที่จะไม่เคลื่อนไหวน่ะหล่อนทั้งบีบทั้งตอดเขาตลอดเวลา จนเขาแทบจะควบคุมตัวเองไม่ได้อยู่แล้ว“โอ้ววว ผึ้งจ๋า... ผึ้ง... เธอตอดฉันแรงเหลือเกิน ฉันทรมาน... โอ้วววว... ฉันเสียวมาก โอ้วววว เธอตอดไม่หยุดเลย... โอ้ววว...”หน้าตาของนนนทีแดงกล้ำ บอกให้รู้ว่ากำลังเสียวทรมานมากมาย จนน้ำผึ้งอดที่จะสงสารชายหนุ่มไม่ได้ หล่อนยกมือขึ้นสัมผัสแก้มสากของเขา“คุณ... นน... เอ่อ... ขยับก็ได้นะคะ... ผึ้ง... ไม่ค่อยเจ็บแล้วค่ะ...”เขามองแม่สาวน้อยที่ทั้งหวานทั้งฟิตด้วยความพึงพอใจ ตอนนี้ความคิดที่จะหย่าขาดจากหล่อนไม่เหลืออยู่ในหัวอีกแล้วน้ำผึ้งหอมหวานขนาดนี้ เขายินดีที่จะแลกอิสรภาพแสนรักเอาไว้ภายใต้อุ้งมือเล็กๆ ของหล่อนแล้วล่ะ“ผึ้งจ๋า... เธอน่ารักเหลือเกิน... อืมมม ฉัน... โอ้วววว ขยับแล้วนะ...”“เอ่อ... ค่ะ... อ๊ะ... อา... อ๊า...”นนนทีไม่ได้แค่ขยับดุ้นเอ็นอย่าง