นนนทีแต่งงานกับน้ำผึ้งแค่เพียงในนาม เพื่อตอบแทนบุญคุณของบิดาของน้ำผึ้งที่เสียสละชีวิตช่วยเหลือเขาให้รอดพ้นจากความตาย แต่น้ำผึ้งที่ในตอนนั้นวัยเพียงแค่สิบห้าปีกลับคิดฝันว่าที่เจ้านายของบิดาแต่งงานด้วยก็เพราะว่ารักและเอ็นดูในตัวของตนเอง การปกป้องดูแลของนนนทีที่มอบให้มานั้นทำให้เด็กสาวยิ่งถลำใจรักเขายิ่งขึ้น เฝ้ารอวันที่เขาจะมอบความสัมพันธ์ฉันท์สามีภรรยาแท้จริง แต่แล้วเมื่อวันที่เขาเดินทางกลับมาจากอิตาลี หลังทอดทิ้งเจ้าสาวสิบห้าเช่นหล่อนไปนานถึง 5 ปีเต็ม น้ำผึ้งดีใจที่ได้พบกับนนนทีอีกครั้ง แต่ความดีใจก็ค่อยๆ สูญสลายไป เมื่อได้ยินความต้องการของนนนที
ดูเพิ่มเติมScarlett’s POV
My periods were never accurate, but still, I should have known.
Nausea, tiredness, change of taste...You’d think it would be obvious, but you never know until afterward how many signs you missed.
Just like how I have been missing the signs shouting at me that the man I was married to would never love me back no matter how hard I try.
I came to the health screening thinking, what’s the worst that could happen? If it were cancer, I could handle it. But this I couldn’t handle.
A baby.
The best thing coming at the worst time.
I don’t know when I’ll feel that powerful motherly love that I’ve heard about, but I’m sure of HIS reaction. He will hate the baby.
It might as well just turn out to be cancer. At least that would make one of us happy.
Sitting in the busy lobby of the maternity floor alone, I try to absorb the news. My efforts are in vain. My eyes suddenly water with envy of the happy, loving couples sitting around me. I have a luxury house to live in, a billionaire to call my husband, and his baby in my womb.
Yet they are the happy ones.
I would trade all of it for what they have: a man by my side who cares.
You really came at the worst time, little one. I touch my flat belly, bitterly. Why come when mama loved the wrong man? What do I do with you?
My phone rings, warning me that I can’t hide from my life forever. I stare at his name glowing on my screen, finding it hard to find my voice.
In the end I just put it to my ear, in silence. It took him a minute to realize that it went through but only a second before his shouts burst out--
“Scar, where the hell are you?!” Sebastian’s voice is grumpier than usual, “You said 9!”
I glance at my phone. 9: 07 am. That’s all the patience my dear husband can spare me. 7 minutes.
“Can we do it some other time?” I close my eyes, finding no strength to even think about our schedule, “I...I don’t feel too well today--”
I grip my purse tight. In it lie two files.
The pregnancy result and...our divorce papers. One an accident from the day, the other...long awaited. I don’t feel too good, but then again, I haven’t been for a while now. I just haven’t figured out what does the baby mean in all this.
He lets out a cold laugh. I bite my tongue, swallowing the rest of my words.
“YOU asked for the divorce, Scarlett Fuller. YOU said you would deliver that ‘damn divorce papers’ first thing today.” Sebastian mocks with an icy voice. I could see his look of disgust in my mind. I have seen it on his face for five years straight. “What did I tell you?”
I close my eyes, but somehow my tears keep leaking out.
[Don’t waste my time with this bullshit. You want a bigger allowance? That’s fine. But I don’t like being threatened.]
That’s what he said.
He thought I was throwing a tantrum with a divorce. As if that could threaten him in any way. Ever since we were married, his dearest wish has been for me to be gone.
Five years now. A wish THAT persistent deserves to be granted.
“You are right,” Frowning hard, I cut my nails deep in my palm to keep my voice steady, “Sorry I’m late. I’ll be there in 30 minutes.”
“Don’t bother,” Sebastian huffs coldly. I could hear the sound of his car starting. “Ava’s final check is today and I have to go. I can’t wait for you.”
So that was why he was in such a hurry. I got in the way of him and his beloved. Again.
That’s her what? One millionth checkup after the surgery? MY husband has been bustling between our house and the hospital over the past three months like a busy bee. But I understand why he is anxious about it.
If she were better, then they could finally be together.
“I’ll deliver it to the hospital then,” I close my eyes and hang up. He might have said no in the last second, but I don’t care anymore.
I can’t control my heart for falling for him, but I can force my legs to leave him. In time, my heart will heal. Everything will.
What did I say? I have got luxury houses and a billionaire? What a joke. I STOLE them, and even though I lowered myself to such a cheap move, they were never really mine. For five years, they have deemed me as the evil dragon that bullies, takes, and holds on to her pelf. So for five years they judge, punish, and slay.
But I’m not.
I’m just a squirrel, failing to hold onto the only nut she ever wanted.
ตอนที่ 19. ตอนอวสาน “อ๊า... อา... ซี๊ดดด คุณนน... อ๊า...”กายสาวบิดเร่าๆ ด้วยความปรารถนา หัวนมเม็ดเล็กทั้งสองข้างถูกคุกคามด้วยนิ้วยาวจนบวมเป่ง“อืมมม นมเธอนุ่มมือเหลือเกิน ขอฉันดูดนะน้ำผึ้ง อืมมม... ด๊วบบบ”เขาไล่ริมฝีปากไปกับเต้าเต่ง จัดการกลืนกินด้วยลีลาที่สาวน้อยยากจะต้านทาน หล่อนทั้งเด้งทั้งร่อนสองเต้าใส่ปากของเขา ความเป็นหญิงก็ชุ่มฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำอย่างน่าอับอาย“อ๊า... ซี๊ดดด อ๊า... เสียววว อ๊า...”พระเจ้า ทำไมหล่อนเสียวซ่านจนต้องหยัดร่อนร่างขึ้นหาเขาแบบนี้ แถมยังหวีดร้องลั่นด้วยความเสียวสุขอย่างควบคุมไม่ได้อีกด้วย“อ๊า... อา... ซี๊ดดด อ๊า... เสียวเหลือเกิน อ๊า... คุณนนขา... เลียนมเก่งสุดๆ เลยค่ะ อ๊า...”ชายหนุ่มหยอกเย้ากับเต้าเต่งคู่แฝดจนสองเนื้อนุ่มแดงช้ำไปด้วยรอยดูดรอยฟันขบ จึงเลื่อนหน้าจูบต่ำลงมายังหน้าท้องแบนเรียบ แต่มือก็ยังคงขยำปทุมถันเต่งตึงต่อเนื่อง ปากร้อนจัดจูบมาถึงความเป็นหญิง“อืมมม ผึ้งจ๋า... หอมจังเลย... อืมมม...”กลีบเนื้ออ่อนค่อยๆ ถูกแยกออกจากกันด้วยนิ้วยาว ก่อนที่นนนทีจะไสนิ้วยาวเข้ามาทักทายหยอกเย้ากับน้ำหอยหยาดเยิ้ม จากนั้นก็ค่อยๆ เคลื่อนไหวไปตามซอกหล
ตอนที่ 18.“แต่คุณต้องสัญญานะว่าจะไม่ให้พ่อของคุณถอนหุ้นจากบริษัทของคุณนน”“ฉันสัญญา”น้ำผึ้งยกมือขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง เม้มปากกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้“งั้นรบกวน... ให้คนไปส่งฉันที่สนามบินด้วยค่ะ”“ฉันเตรียมพร้อมเอาไว้แล้วล่ะ”แม้จะรู้ว่านี้อาจจะเป็นแผนการที่ถูกวางเอาไว้ล่วงหน้ามาก่อนของอลิสา แต่หล่อนโง่เองที่เดินตามเกมของอลิสา ดังนั้นจึงไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้วหล่อนจะทำให้นนนทีเดือดร้อนเพราะผู้หญิงโง่เขลาเช่นหล่อนไม่ได้‘ลาก่อนค่ะคุณนน’หล่อนพึมพำกับบอกตัวเองในใจ น้ำตาเม็ดโตไหลรินเป็นสายน้ำผึ้งนั่งเหงาหงอยอยู่ที่สนามบิน พยายามบอกตัวเองให้ตัดใจ แต่ยิ่งรู้ว่าต้องเดินจากนนนทีไปตลอดกาล ก็ยิ่งเจ็บปวดเหลือเกินป่านนี้นนนทีก็ยังคงไม่รู้ว่าหล่อนหายไป เพราะเขาคงยังคุยงานอยู่กับพ่อของอลิสา“ผึ้งรักคุณนนนะคะ...”หล่อนสะอื้นไห้ด้วยความเจ็บปวดทรมาน“ถึงแม้ผึ้งจะไม่ได้อยู่กับคุณนนแล้ว... แต่ผึ้งก็จะคิดถึงคุณนนตลอดไปค่ะ...”หล่อนสะอื้นไห้จนตัวโยน น้ำตาไหลอาบแก้มจนมองไม่เห็นอะไรเลย แม้แต่ผ้าเช็ดหน้าที่ถูกยื่นมาให้ กระทั่งเสียงคุ้นหูดังขึ้นนั่นแหละจึงได้สติ เงยหน้าขึ้นมอง“ฉันไม่ได้ต้องการให้เธอคิดถึงตล
ตอนที่ 17.“พรุ่งนี้ตอนบ่าย ฉันต้องเดินทางไปอิตาลีนะ เรื่องธุรกิจน่ะ”หล่อนไม่มีเรี่ยวแรงพอที่จะเปล่งคำใดตอบเขาออกไป ทำได้แค่นอนสะอื้นมือใหญ่สัมผัสกับท่อนแขนจากทางด้านหลัง และลูบไล้ไปมา“แต่ฉันจะรีบกลับมาให้เร็วที่สุด”เมื่อหล่อนไม่ตอบ เขาก็ก้มลงจูบแก้ม ก่อนจะพบว่าหล่อนร้องไห้“แค่ฉันจะไปอิตาลีถึงกับร้องไห้เลยหรือน้ำผึ้ง...”คนตัวโตพรมจูบแก้มนวล ซับหยาดน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน ใช่... มันอ่อนโยนจนกำแพงที่สร้างไว้พังครืน“ถ้างั้นไปอิตาลีด้วยกันไหม ไปกับฉัน...”เขาจับหล่อนพลิกตัวกลับมาหา และจ้องมองดวงตาที่ฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำของหล่อน“ผึ้ง... ไม่ไปเกะกะคุณนนหรอกค่ะ”“ไม่เกะกะหรอก เพราะฉันอยากให้เธอไปกับฉันด้วย”“ผึ้งจะไปในฐานะอะไรล่ะคะ ในเมื่อ... คุณนนคงเดินทางไปอิตาลีพร้อมกับคุณลิซ่า...” หล่อนถามเขาเสียงเจือสะอื้น“เธอเป็นเมียฉัน ก็ต้องไปในฐานะเมียของฉันสิ เด็กโง่”“แต่ผึ้ง...”“ไม่เอาน่า อย่างอแงนะ ไปอิตาลีกับฉันเถอะ”แม้จะพยายามใจแข็งแค่ไหน แต่พอสบตากับดวงตาหวานฉ่ำที่เต็มไปด้วยความหิวกระหายของนนนที หัวใจก็อ่อนแรงยอมศิโรราบอย่างไม่น่าให้อภัย“ก็... ได้ค่ะ...”มือใหญ่ยกขึ้นลูบแก้มนวล และพรมจู
ตอนที่ 16.“ค่ะคุณผึ้ง เดี๋ยวป้ามานะคะ”เมื่อป้าอิ่มเดินหายไป น้ำผึ้งก็หันมามองหน้าแขกสาว และเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงสุภาพ“คุณอลิสามีอะไรจะคุยกับฉันเหรอคะ”อลิสายิ้มเยาะ มองน้ำผึ้งด้วยแววตาดูแคลนอย่างไม่ปิดบัง“รู้ใช่ไหมว่าคุณนนน่ะไม่ได้ต้องการเธอ”น้ำผึ้งนิ่งเงียบ ไม่ได้ตอบ หัวใจเจ็บลึกราวกับถูกมีดโกนบาด“แล้วที่คุณนนเดินทางกลับมาที่นี่ก็เพื่อจะมาหย่ากับเมียเด็กอย่างเธอ”แม้จะพยายามสะกดกลั้นอารมณ์และความรู้สึกของตัวเองแค่ไหน แต่สุดท้ายแล้วน้ำเสียงที่เปล่งออกไปก็อดสั่นเครือไม่ได้“คุณทราบได้ยังไงคะ ในเมื่อเรื่องนี้เป็นเรื่องในครอบครัวของฉันกับคุณนน”“หึ เธอก็ลองคิดเอาเองสิ ถ้าฉันรู้เรื่องของเธอมากขนาดนี้ ฉันควรจะเป็นอะไรของคุณนนล่ะ”อลิสาไม่ได้บอกออกมาตรงๆ แต่มั่นใจว่าคู่สนทนาจะต้องเข้าใจความหมายแน่นอน“ถ้าคุณมีเรื่องจะคุยกับฉันแค่นี้ งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ ต้องไปจัดแจกันดอกไม้ที่ค้างเอาไว้ให้เสร็จน่ะค่ะ”หล่อนจะลุกหนี แต่อลิสารั้งเอาไว้ด้วยคำพูดบาดลึกเสียก่อน“ทนฟังไม่ได้ล่ะสิ เด็กสาวแบบเธอน่ะ ไม่ถึงใจไม่เร้าอารมณ์พอสำหรับคุณนนหรอก”อลิสาหัวเราะร่วนด้วยความพึงพอใจ เมื่อเห็นสีหน้าของน้ำผึ้
ตอนที่ 15.“ฉันก็ไม่สนใจสักหน่อย ในเมื่อฉันมีตั้งเป็นร้อยๆ วิธีที่จะทำให้เธอตกลง... จริงไหม... น้ำผึ้ง... อืมมม หัวนมเธอ ดูดมันส์ปากจริง”ด๊วบบบบ“อ๊ะ... อย่าค่ะ คุณนน... อื้อ... พะ... พอก่อนนะคะ ผึ้งไม่มีแรงแล้ว... อ๊า... อา...”หล่อนบอกเขาไม่มีแรงบ่อยครั้ง แต่พอร่างกายร้อนฉ่าก็ตอบสนองเขาได้ทุกครั้งอย่างน่าอัศจรรย์ใจ“ไม่หยุด... ฉันหิวเธออีกแล้วผึ้งจ๋า... ขอดูดน้ำเลียหอยอีกรอบนะ... อืมมม แม่คุณ ใหญ่โตอะไรแบบนี้ โอ้วววว... ฉันหลงเธอจะแย่อยู่แล้ว...”“อ๊า... ซี๊ดดด คุณนน... อ๊า... อา... อย่า... อย่าบี้หอยแบบนั้น อ๊า... ซี๊ดดดด... อา...”และหล่อนก็ทำได้แค่ดิ้นพล่านอยู่ใต้ร่างของนนนทีซ้ำแล้วซ้ำเล่าเท่านั้น...นนนทีเอาอกเอาใจหล่อนออกหน้าออกตาจนป้าอิ่มยังเอ่ยแซว“คุณนนคงไม่กลับอิตาลีแล้วมั้งคะคุณผึ้ง”คนที่กำลังนั่งเอาดอกไม้ปักแจกันหน้าแดงระเรื่อ เมื่อนึกถึงสิ่งที่นนนทีเพิ่งกระทำกับเรือนร่างของตนเองเมื่อชั่วโมงที่ผ่านมาตั้งแต่เขาได้ความสาวของหล่อนไป นนนทีก็ไม่เคยยอมอยู่ห่างจากหล่อนนานเลย เอะอะก็ลากหล่อนขึ้นห้องตลอด จนหล่อนอดเอียงอายป้าอิ่มและคนใช้ไม่ได้“หลังจากหย่ากับผึ้งแล้ว คุณนนก็คงกล
ตอนที่ 14. “อ๊ายยยย อ๊า... กรี๊ดดดด คุณนนขา... น้ำหอยแตกแล้ว... ซี๊ดดด อ๊า... อา... อ๊า...” หล่อนนอนสะท้านรองรับแรงจ้วงแทงจากผู้ชายตัวโตที่กำลังเสียวจนหน้าบิดเบี้ยวอย่างอ่อนสิ้นเรี่ยวแรง สองขากลางถ่าง “โอ้ววว ซี๊ดส์... น้ำผึ้ง... รูหอยเธอตอดวิเศษมาก โอ้วววว ฉันจะบ้าอยู่แล้ว... ซี๊ดส์... เสียววว โอ้วววว ตอดยุบยิบไปหมดเลย โอ้ววว...” นนนทีสบถคำหยาบคายทางเพศออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ ความแข็งชันยังคงดำผุดดำว่ายอยู่ในโพรงสาวฟิตแน่นอย่างต่อเนื่องเขาต้องการยืดเวลาแห่งความสุขออกไปอีก อยากสอดเสียบ กระเด้าแรงๆ ในหอยหวานของน้ำผึ้งอีกนานๆ แต่...เขากำลังจะเป็นบ้า กลีบเนื้ออ่อนตอดขมิบรัดรึงจนเขาแทบขาดใจ“โอ้วววว... เสียววว โอ้วววว ทั้งฟิตทั้งตอด โอ้ววว ผึ้งจ๋า... โอ้วววว”และเพียงแค่กระแทกแรงๆ เข้าไปอีกสองสามครั้งเท่านั้น น้ำกามก็แตกกระฉูดพุ่งเข้าใส่หลืบสาวแสนฟิตของน้ำผึ้งอย่างรุนแรง“อ๊ากกกก โอ้วววว โอ้วววว พระเจ้า... โอ้ววววว” กายหนุ่มเปียกโชกไปด้วยหยาดเหงื่อสั่นกระตุกราวกับจะขาดใจอยู่นาน กว่าจะซวนซบลงมาหา และนอนแน่นิ่งอยู่กับร่างสาว เพราะ
ความคิดเห็น